Ας υποθέσουμε ότι κάποιος από την δανειακή αλυσίδα δεν μπορεί να αποπληρώσει το χρέος του.

2013-07-19 10:01:09

Γράφει ο Κούρκουλος

Ας υποθέσουμε ότι κάποιος από την δανειακή αλυσίδα δεν μπορεί να αποπληρώσει το χρέος του. Έστω ότι αυτός είναι ο φτωχός που δανείστηκε 2 ν.μ. από τον μέσο. Ο μέσος τώρα για να καλύψει το δικό του χρέος θα πρέπει να ξεπληρώσει τα δανεικά του έχοντας χάσει 2 ν.μ. Οπότε γίνεται φτωχότερος. Προφανώς όσο πιο ψηλά είναι η κλίμακα που θα παρουσιαστεί το πρόβλημα αποπληρωμής τόσο πιο μεγάλη θα είναι η ζημιά και οι προεκτάσεις της.

Ποιος κερδίζει από όλο αυτό; Ο υπεύθυνος κοπής Θέλω να καταλήξω στο εξής. Ότι η ύπαρξη του τόκου εξαρχής καθορίζει το γεγονός ότι κάποιοι δεν θα τα καταφέρουν αφού τα λεφτά δεν φτάνουν για όλους ειδικά αν ανατοκιστούν. Αυτοί μέσω του δανεισμού γίνονται υπόδουλοι του τόκου. Σταδιακά όσο περισσότεροι έχουν πρόβλημα τόσο περισσότεροι υποδουλώνονται. Φτάσαμε στις μέρες μας ολόκληρα κράτη να είναι υπόδουλα στις κεντρικές τράπεζες. Αυτές είναι οι μεγάλες κερδισμένες

. Είναι ο πρώτος δανειστής. Παίρνουν ένα χαρτί, το ομόλογο, που λέει με τι τόκο θα τυπώσουν το απαιτούμενο κάθε φορά χρήμα από το κράτος. Αν το κράτος φανεί συνεπές θα γίνουν πλουσιότερες κατά τον τόκο. Αν το κράτος φανεί ασυνεπές θα μεγαλώσει η εξάρτηση του κράτους από αυτές. Ο τόκος παράγει χρέη και τα χρέη παράγουν μεγαλύτερα χρέη. Σε αυτή την πορεία κάποιοι θα πτωχεύσουν, κάποιοι θα καταστραφούν, κάποια χρέη θα διαγραφούν με αντάλλαγμα την υποδούλωση, πολιτική, οικονομική, κάθε είδους. Είναι ένας αγώνας που κερδίζει εκείνος που θα μείνει τελευταίος. Οι "συνωμοσιολόγοι" που μιλούν για μια παγκόσμια κεντρική τράπεζα που στο μέλλον θα ελέγχει τα πάντα μάλλον δεν απέχουν πολύ από την αλήθεια...
logioshermes

ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ