2013-07-19 16:00:09
Σε επίδειξη αδιαλλαξίας επιδίδεται η τρόικα, με έναν τρόπο που μπορεί να αποσταθεροποιήσει τον παραδοσιακό δικομματισμό ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, που εξακολουθεί να ασκεί την εξουσία.
Απαράδεκτες υπερβολές
Οι εκπρόσωποι της τρόικας δεν αποφεύγουν τις πολιτικές υπερβολές που θίγουν τις δημοκρατικές και κοινωνικές ευαισθησίες των Ελλήνων. Σε μία περίοδο κατά την οποία συνεχίζεται η επικίνδυνη αύξηση της ανεργίας, οι τροϊκανοί ζητούν τη διευκόλυνση των μαζικών απολύσεων, οι οποίες είναι πλέον ρουτίνα. Το μέτρο που προτείνουν μπορεί να διευκολύνει μερικές μεγάλες επιχειρήσεις στους χειρισμούς τους –για παράδειγμα, την ΑΓΕΤ Ηρακλής σε ό,τι αφορά το εργοστάσιο της Χαλκίδας και τη Nutriart με τις μονάδες της Κατσέλης και της Αλλατίνη–, δημιουργεί όμως τεράστιο πρόβλημα στη δικομματική κυβέρνηση, εφόσον την εκθέτει ανεπανόρθωτα στην αντίληψη της ελληνικής κοινής γνώμης. Τα οικονομικά κέρδη, στο πλαίσιο του μνημονίου, από την παραπέρα απελευθέρωση των μαζικών απολύσεων είναι ελάχιστα σε σχέση με την πολιτική ζημιά που θα υποστούν αυτοί που έχουν αναλάβει την εφαρμογή των μνημονίων.
Υπερβολική θεωρούμε και την απόφαση της τρόικας να επιβληθεί φόρος 0,2% επί του κύκλου εργασιών των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, για να καλυφθεί ένα μέρος του ελλείμματος του ΟΑΕΕ. Στις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί, κάθε φορολογική επιβάρυνση του κύκλου εργασιών είναι εντελώς αντιπαραγωγική από οικονομική άποψη και μπορεί να προκαλέσει, μέσω πρόσθετων «λουκέτων» και αυξημένης ανεργίας, πρόσθετα προβλήματα στο ασφαλιστικό σύστημα.
Επίδειξη δύναμης
Ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης κ. Μητσοτάκης αντιμετώπισε την ψυχρότητα των τροϊκανών, πληρώνοντας τα λάθη του προκατόχου του στο θέμα των απολύσεων και της κινητικότητας των υπαλλήλων του Δημοσίου. Για τους τροϊκανούς δεν υπάρχουν μεταρρυθμιστές πολιτικοί με τους οποίους θα μπορούσαν ενδεχομένως να συνεννοηθούν καλύτερα, υπάρχουν μόνο προθεσμίες που πρέπει να γίνουν σεβαστές και όροι στους οποίους έχουν δεσμευτεί οι ελληνικές κυβερνήσεις.
Το πέρασμα «εξπρές» της τρόικας από την Αθήνα και η απαίτησή της να κλείσουν οι εκκρεμότητες που άφησε η τρικομματική κυβέρνηση σε 3-4 εικοσιτετράωρα δείχνει την αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων. Τον Σεπτέμβριο του 2011 ο τότε υπουργός Οικονομικών κ. Βενιζέλος τους αποκάλεσε «υπαλλήλους» στους οποίους δεν είχε διάθεση να λογοδοτήσει και στη συνέχεια υποχρεώθηκε να βάλει το λεγόμενο «χαράτσι Βενιζέλου» στα ακίνητα, για να του δώσει η τρόικα ξανά σημασία. Όλοι οι βασικοί υπουργοί της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου αναφέρονται πλέον ευχαρίστως στην τρόικα και κάνουν σχετικές δηλώσεις στα ΜΜΕ, χωρίς μάλιστα οι «υπάλληλοι» να τους δίνουν ιδιαίτερη σημασία. Ο πολιτικός συμβολισμός λειτουργεί αποσταθεροποιητικά για ό,τι έχει απομείνει από τον παραδοσιακό δικομματισμό και ενισχύει την αντιμνημονιακή και αντιευρωπαϊκή δυναμική στη χώρα μας.
Διάφορες ερμηνείες
Η αδιαλλαξία και η αλαζονεία των τροϊκανών μπορούν να ερμηνευτούν με διάφορους τρόπους.
Πρέπει να τους έχει κουράσει η ασυνέπεια της ελληνικής πολιτικής τάξης, η οποία, αν κρίνουμε από τις χαμηλές επιδόσεις των μνημονιακών κυβερνήσεων, ειδικεύεται στην πολιτική φλυαρία χωρίς να τηρεί πάντα τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει. Οι τροϊκανοί γνωρίζουν πλέον με ποιους έχουν να κάνουν και τους αντιμετωπίζουν ανάλογα, χωρίς να κάνουν οποιαδήποτε εξαίρεση
Οι επικεφαλής της τρόικας εκτιμούν ότι η διαπραγματευτική δύναμη της ελληνικής κυβέρνησης είναι περίπου ανύπαρκτη. Η απόρριψη όλων των νέων μέτρων και οι λεγόμενες «κόκκινες γραμμές» έχουν θέση στα κομματικά συνέδρια και στα τηλεοπτικά παράθυρα, δεν εντυπωσιάζουν όμως την τρόικα. Από τη στιγμή που δεν υπάρχει ουσιαστική διαπραγμάτευση, μπορούν να ζητούν ό,τι θέλουν, στο πλαίσιο των μνημονίων, γνωρίζοντας ότι η ελληνική πλευρά θα προσαρμοστεί. Η έλλειψη εναλλακτικών προτάσεων από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης και η αδυναμία της να προτείνει οποιαδήποτε αντισταθμιστικά μέτρα οδηγούν, αναγκαστικά, στην απόλυτη προσαρμογή.
Προειδοποίηση σε ΣΥΡΙΖΑ
Η σκληρή έως εξευτελιστική μεταχείριση της ελληνικής κυβέρνησης από την τρόικα αποτελεί και πολιτικό μήνυμα στον ΣΥΡΙΖΑ. Εάν ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του ενδιαφέρονται για την εξουσία, θα πρέπει να προσυπογράψουν την απόλυτη προσαρμογή, όπως έκανε παλαιότερα ο Αντώνης Σαμαράς, για να μπορέσει στη συνέχεια να διεκδικήσει την πρωθυπουργία. Από τα μέσα του 2010 μέχρι τα τέλη του 2011 ο κ. Σαμαράς πρωταγωνιστούσε στον αντιμνημονιακό αγώνα, για να υιοθετήσει στη συνέχεια διαμετρικά αντίθετες πολιτικές από αυτές που υποστήριζε.
Αυτοί που βρίσκονται πίσω από την τρόικα γνωρίζουν ότι η σημερινή κυβέρνηση έχει ημερομηνία λήξης και μελετούν ήδη τα εναλλακτικά σενάρια. Στόχος τους είναι η πλήρης προσαρμογή της ελληνικής πολιτικής τάξης στις υποδείξεις, με τη σημερινή κυβέρνηση, οποιοδήποτε μεταβατικό σχήμα τύπου κυβέρνησης Παπαδήμου ή ακόμη και με μια κυβέρνηση στην οποία θα κυριαρχεί ο ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι τέτοια η οικονομική κυριαρχία τους στην Ελλάδα, ώστε δεν έχουν πρόβλημα να διατυπώνουν με σαφήνεια τους προκλητικά αντιδημοκρατικούς κανόνες του παιχνιδιού.
Η διεθνής διάσταση
Η μεθοδολογία και οι συμβολισμοί που επιλέγει η τρόικα έχουν σχέση και με τις συνθήκες που επικρατούν διεθνώς.
Η διοίκηση του ΔΝΤ γνωρίζει ότι το χρέος του ελληνικού Δημοσίου δεν είναι βιώσιμο και θα έπρεπε, βάσει του καταστατικού του, να αποσυρθεί από το πρόγραμμα της ελληνικής «διάσωσης». Το ΔΝΤ, βάσει του καταστατικού του, δεν «κουρεύει» τα δάνεια που δίνει σε χώρες με προβληματική οικονομία, ούτε δανείζει σε κράτη που δεν μπορούν να επιστρέψουν τα δανεικά.
Επειδή η επιρροή των Ευρωπαίων στο ΔΝΤ εξακολουθεί να είναι μεγάλη –ελέγχουν το 1/3 των ψήφων στα θεσμικά όργανα του Ταμείου–, επιλέγεται ένας συνδυασμός αυστηρής αντιμετώπισης της Ελλάδας και παράκαμψης του καταστατικού και των κανόνων του ΔΝΤ.
Η μέθοδος διαπραγματευτικού οδοστρωτήρα που ακολουθεί η τρόικα πρέπει να σχετίζεται και με τις βουλευτικές εκλογές στη Γερμανία. Η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ βαδίζει προς μια άνετη εκλογική επικράτηση και δεν θα ήθελε η ελληνική κρίση να επηρεάσει το εκλογικό αποτέλεσμα στη Γερμανία. Πρέπει λοιπόν να φαίνεται αυστηρή με τους Έλληνες συνομιλητές της, αλλά και να εμφανίζει μια εικόνα αποτελεσματικής λειτουργίας του προγράμματος και σταδιακής ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας. Το φθινόπωρο, μετά την εκλογική επικράτησή της, αναμένεται να παραδεχτεί την αστοχία στην επεξεργασία και την εφαρμογή των ελληνικών μνημονίων, εφόσον θα έχει επιτύχει τον εκλογικό και πολιτικό της στόχο.
Τέλος, η συμπεριφορά της τρόικας έναντι των εκπροσώπων της ελληνικής κυβέρνησης προσδιορίζεται και από τη συνεχή υποβάθμιση της θέσης της Ελλάδας στο εσωτερικό της Ε.Ε.
Η Ελλάδα είναι, με ευθύνη των μνημονιακών κυβερνήσεων, ουραγός και στην εφαρμογή των μνημονίων. Η Πορτογαλία και η Ιρλανδία τα πηγαίνουν πολύ καλύτερα, παρά τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και αυτές. Η ένταξη της Κροατίας στην Ε.Ε. δείχνει ότι το άνοιγμα στα Βαλκάνια συνεχίζεται και πως τα στρατηγικά πλεονεκτήματα της Ελλάδας περιορίζονται. Στην Ε.Ε. των «28», όπου η Ελλάδα κοστίζει τα περισσότερα χρήματα στους εταίρους σε ό,τι αφορά το πρόγραμμα στήριξης της οικονομίας και εξακολουθεί να έχει από τις χειρότερες οικονομικές επιδόσεις, η Αθήνα δεν μπορεί να περιμένει ιδιαίτερη κατανόηση στις όποιες θέσεις διατυπώνει και στις πολιτικές ανάγκες που προβάλλει.
Το πρόβλημα παραμένει
Η εμφάνιση της τρόικας, σαν ένα είδος οικονομικού και κοινωνικού οδοστρωτήρα, δεν λύνει το πρόβλημα της Ελλάδας. Αντίθετα, εκθέτει στην αντίληψη των περισσότερων συμπολιτών μας τους Έλληνες πολιτικούς που διαχειρίζονται τα μνημόνια. Τα μνημόνια δεν έχουν σχέση με τις οικονομικές και κοινωνικές ιδιαιτερότητες της Ελλάδας, εφαρμόζονται με λάθος τρόπο από τις μνημονιακές κυβερνήσεις και δεν απαντούν στις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε.
www.citypress.gr
Απαράδεκτες υπερβολές
Οι εκπρόσωποι της τρόικας δεν αποφεύγουν τις πολιτικές υπερβολές που θίγουν τις δημοκρατικές και κοινωνικές ευαισθησίες των Ελλήνων. Σε μία περίοδο κατά την οποία συνεχίζεται η επικίνδυνη αύξηση της ανεργίας, οι τροϊκανοί ζητούν τη διευκόλυνση των μαζικών απολύσεων, οι οποίες είναι πλέον ρουτίνα. Το μέτρο που προτείνουν μπορεί να διευκολύνει μερικές μεγάλες επιχειρήσεις στους χειρισμούς τους –για παράδειγμα, την ΑΓΕΤ Ηρακλής σε ό,τι αφορά το εργοστάσιο της Χαλκίδας και τη Nutriart με τις μονάδες της Κατσέλης και της Αλλατίνη–, δημιουργεί όμως τεράστιο πρόβλημα στη δικομματική κυβέρνηση, εφόσον την εκθέτει ανεπανόρθωτα στην αντίληψη της ελληνικής κοινής γνώμης. Τα οικονομικά κέρδη, στο πλαίσιο του μνημονίου, από την παραπέρα απελευθέρωση των μαζικών απολύσεων είναι ελάχιστα σε σχέση με την πολιτική ζημιά που θα υποστούν αυτοί που έχουν αναλάβει την εφαρμογή των μνημονίων.
Υπερβολική θεωρούμε και την απόφαση της τρόικας να επιβληθεί φόρος 0,2% επί του κύκλου εργασιών των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, για να καλυφθεί ένα μέρος του ελλείμματος του ΟΑΕΕ. Στις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί, κάθε φορολογική επιβάρυνση του κύκλου εργασιών είναι εντελώς αντιπαραγωγική από οικονομική άποψη και μπορεί να προκαλέσει, μέσω πρόσθετων «λουκέτων» και αυξημένης ανεργίας, πρόσθετα προβλήματα στο ασφαλιστικό σύστημα.
Επίδειξη δύναμης
Ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης κ. Μητσοτάκης αντιμετώπισε την ψυχρότητα των τροϊκανών, πληρώνοντας τα λάθη του προκατόχου του στο θέμα των απολύσεων και της κινητικότητας των υπαλλήλων του Δημοσίου. Για τους τροϊκανούς δεν υπάρχουν μεταρρυθμιστές πολιτικοί με τους οποίους θα μπορούσαν ενδεχομένως να συνεννοηθούν καλύτερα, υπάρχουν μόνο προθεσμίες που πρέπει να γίνουν σεβαστές και όροι στους οποίους έχουν δεσμευτεί οι ελληνικές κυβερνήσεις.
Το πέρασμα «εξπρές» της τρόικας από την Αθήνα και η απαίτησή της να κλείσουν οι εκκρεμότητες που άφησε η τρικομματική κυβέρνηση σε 3-4 εικοσιτετράωρα δείχνει την αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων. Τον Σεπτέμβριο του 2011 ο τότε υπουργός Οικονομικών κ. Βενιζέλος τους αποκάλεσε «υπαλλήλους» στους οποίους δεν είχε διάθεση να λογοδοτήσει και στη συνέχεια υποχρεώθηκε να βάλει το λεγόμενο «χαράτσι Βενιζέλου» στα ακίνητα, για να του δώσει η τρόικα ξανά σημασία. Όλοι οι βασικοί υπουργοί της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου αναφέρονται πλέον ευχαρίστως στην τρόικα και κάνουν σχετικές δηλώσεις στα ΜΜΕ, χωρίς μάλιστα οι «υπάλληλοι» να τους δίνουν ιδιαίτερη σημασία. Ο πολιτικός συμβολισμός λειτουργεί αποσταθεροποιητικά για ό,τι έχει απομείνει από τον παραδοσιακό δικομματισμό και ενισχύει την αντιμνημονιακή και αντιευρωπαϊκή δυναμική στη χώρα μας.
Διάφορες ερμηνείες
Η αδιαλλαξία και η αλαζονεία των τροϊκανών μπορούν να ερμηνευτούν με διάφορους τρόπους.
Πρέπει να τους έχει κουράσει η ασυνέπεια της ελληνικής πολιτικής τάξης, η οποία, αν κρίνουμε από τις χαμηλές επιδόσεις των μνημονιακών κυβερνήσεων, ειδικεύεται στην πολιτική φλυαρία χωρίς να τηρεί πάντα τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει. Οι τροϊκανοί γνωρίζουν πλέον με ποιους έχουν να κάνουν και τους αντιμετωπίζουν ανάλογα, χωρίς να κάνουν οποιαδήποτε εξαίρεση
Οι επικεφαλής της τρόικας εκτιμούν ότι η διαπραγματευτική δύναμη της ελληνικής κυβέρνησης είναι περίπου ανύπαρκτη. Η απόρριψη όλων των νέων μέτρων και οι λεγόμενες «κόκκινες γραμμές» έχουν θέση στα κομματικά συνέδρια και στα τηλεοπτικά παράθυρα, δεν εντυπωσιάζουν όμως την τρόικα. Από τη στιγμή που δεν υπάρχει ουσιαστική διαπραγμάτευση, μπορούν να ζητούν ό,τι θέλουν, στο πλαίσιο των μνημονίων, γνωρίζοντας ότι η ελληνική πλευρά θα προσαρμοστεί. Η έλλειψη εναλλακτικών προτάσεων από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης και η αδυναμία της να προτείνει οποιαδήποτε αντισταθμιστικά μέτρα οδηγούν, αναγκαστικά, στην απόλυτη προσαρμογή.
Προειδοποίηση σε ΣΥΡΙΖΑ
Η σκληρή έως εξευτελιστική μεταχείριση της ελληνικής κυβέρνησης από την τρόικα αποτελεί και πολιτικό μήνυμα στον ΣΥΡΙΖΑ. Εάν ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του ενδιαφέρονται για την εξουσία, θα πρέπει να προσυπογράψουν την απόλυτη προσαρμογή, όπως έκανε παλαιότερα ο Αντώνης Σαμαράς, για να μπορέσει στη συνέχεια να διεκδικήσει την πρωθυπουργία. Από τα μέσα του 2010 μέχρι τα τέλη του 2011 ο κ. Σαμαράς πρωταγωνιστούσε στον αντιμνημονιακό αγώνα, για να υιοθετήσει στη συνέχεια διαμετρικά αντίθετες πολιτικές από αυτές που υποστήριζε.
Αυτοί που βρίσκονται πίσω από την τρόικα γνωρίζουν ότι η σημερινή κυβέρνηση έχει ημερομηνία λήξης και μελετούν ήδη τα εναλλακτικά σενάρια. Στόχος τους είναι η πλήρης προσαρμογή της ελληνικής πολιτικής τάξης στις υποδείξεις, με τη σημερινή κυβέρνηση, οποιοδήποτε μεταβατικό σχήμα τύπου κυβέρνησης Παπαδήμου ή ακόμη και με μια κυβέρνηση στην οποία θα κυριαρχεί ο ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι τέτοια η οικονομική κυριαρχία τους στην Ελλάδα, ώστε δεν έχουν πρόβλημα να διατυπώνουν με σαφήνεια τους προκλητικά αντιδημοκρατικούς κανόνες του παιχνιδιού.
Η διεθνής διάσταση
Η μεθοδολογία και οι συμβολισμοί που επιλέγει η τρόικα έχουν σχέση και με τις συνθήκες που επικρατούν διεθνώς.
Η διοίκηση του ΔΝΤ γνωρίζει ότι το χρέος του ελληνικού Δημοσίου δεν είναι βιώσιμο και θα έπρεπε, βάσει του καταστατικού του, να αποσυρθεί από το πρόγραμμα της ελληνικής «διάσωσης». Το ΔΝΤ, βάσει του καταστατικού του, δεν «κουρεύει» τα δάνεια που δίνει σε χώρες με προβληματική οικονομία, ούτε δανείζει σε κράτη που δεν μπορούν να επιστρέψουν τα δανεικά.
Επειδή η επιρροή των Ευρωπαίων στο ΔΝΤ εξακολουθεί να είναι μεγάλη –ελέγχουν το 1/3 των ψήφων στα θεσμικά όργανα του Ταμείου–, επιλέγεται ένας συνδυασμός αυστηρής αντιμετώπισης της Ελλάδας και παράκαμψης του καταστατικού και των κανόνων του ΔΝΤ.
Η μέθοδος διαπραγματευτικού οδοστρωτήρα που ακολουθεί η τρόικα πρέπει να σχετίζεται και με τις βουλευτικές εκλογές στη Γερμανία. Η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ βαδίζει προς μια άνετη εκλογική επικράτηση και δεν θα ήθελε η ελληνική κρίση να επηρεάσει το εκλογικό αποτέλεσμα στη Γερμανία. Πρέπει λοιπόν να φαίνεται αυστηρή με τους Έλληνες συνομιλητές της, αλλά και να εμφανίζει μια εικόνα αποτελεσματικής λειτουργίας του προγράμματος και σταδιακής ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας. Το φθινόπωρο, μετά την εκλογική επικράτησή της, αναμένεται να παραδεχτεί την αστοχία στην επεξεργασία και την εφαρμογή των ελληνικών μνημονίων, εφόσον θα έχει επιτύχει τον εκλογικό και πολιτικό της στόχο.
Τέλος, η συμπεριφορά της τρόικας έναντι των εκπροσώπων της ελληνικής κυβέρνησης προσδιορίζεται και από τη συνεχή υποβάθμιση της θέσης της Ελλάδας στο εσωτερικό της Ε.Ε.
Η Ελλάδα είναι, με ευθύνη των μνημονιακών κυβερνήσεων, ουραγός και στην εφαρμογή των μνημονίων. Η Πορτογαλία και η Ιρλανδία τα πηγαίνουν πολύ καλύτερα, παρά τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και αυτές. Η ένταξη της Κροατίας στην Ε.Ε. δείχνει ότι το άνοιγμα στα Βαλκάνια συνεχίζεται και πως τα στρατηγικά πλεονεκτήματα της Ελλάδας περιορίζονται. Στην Ε.Ε. των «28», όπου η Ελλάδα κοστίζει τα περισσότερα χρήματα στους εταίρους σε ό,τι αφορά το πρόγραμμα στήριξης της οικονομίας και εξακολουθεί να έχει από τις χειρότερες οικονομικές επιδόσεις, η Αθήνα δεν μπορεί να περιμένει ιδιαίτερη κατανόηση στις όποιες θέσεις διατυπώνει και στις πολιτικές ανάγκες που προβάλλει.
Το πρόβλημα παραμένει
Η εμφάνιση της τρόικας, σαν ένα είδος οικονομικού και κοινωνικού οδοστρωτήρα, δεν λύνει το πρόβλημα της Ελλάδας. Αντίθετα, εκθέτει στην αντίληψη των περισσότερων συμπολιτών μας τους Έλληνες πολιτικούς που διαχειρίζονται τα μνημόνια. Τα μνημόνια δεν έχουν σχέση με τις οικονομικές και κοινωνικές ιδιαιτερότητες της Ελλάδας, εφαρμόζονται με λάθος τρόπο από τις μνημονιακές κυβερνήσεις και δεν απαντούν στις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε.
www.citypress.gr
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Windows 8.1 Preview, πώς λειτουργεί το κουμπί Start
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
"Θα δείτε τι παικταράς είναι ο Λέτο"
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
