2013-07-22 17:47:02
Γράφει ο Θεόδωρος Ξυλιας
Για πολλά χρόνια, τους καλοκαιρινούς μήνες κυρίως, ζούμε τον εφιάλτη των πυρκαγιών, ενώ η Πολιτεία δαπανά πολλά χρήματα για την
πυροπροστασία. Η εμπειρία δυστυχώς δείχνει πως όλα τα παραπάνω δεν φέρνουν ουσιαστικό αποτέλεσμα, αφού χιλιάδες στρέμματα με πράσινο, καλλιέργειες, κτηνοτροφικές μονάδες, κατοικίες κ.α. βλέπουμε να γίνονται στάχτη. Ούτε τα σύχρονα μέσα - πυροσβεστικά αεροσκάφη - δεν αποτρέπουν τις καταστροφές.
Η Πολιτεία πρέπει να αλλάξει το νομικό πλαίσιο για την προστασία του
περιβάλλοντος. Οι υπηρεσιακοί παράγοντες να σταματήσουν τις αγκυλώσεις
που τους διακατέχουν. Πολλές φορές με τις παρεμβάσεις τους δυσκολεύουν
παρά διευκολύνουν τις ενέργειες για την προστασία του περιβάλλοντος.
Τα παραδείγματα είναι πολλά. Η πυρκαγιά του 2012 στην περιοχή του
πρώην Δήμου Ρίου είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση. Ήταν ευτύχημα που
οι καιρικές συνθήκες συνέβαλλαν ούτως ώστε οι φλόγες να μην φτάσουν ως
την Παλαιά Εθνική Οδό και όχι μόνο, καταστρέφοντας τα πάντα στο
πέρασμά τους. "Συνέβαλλε ο Στρατηγός Άνεμος" μια παρεξηγημένη φράση.
Ούτε τα αεροπλάνα που ενώ έκαναν ανεφοδιασμό με νερό από τη θάλασσα σε
ελάχιστα λεπτά από τα σημεία των πυρκαγιών δεν κατάφεραν να εμποδίσουν
την πύρινη λαίλαπα στην παραπάνω περιοχή, σε δάσος, καλλιέργειες,
ελιές κ.α.. Οι καταστροφές αυτές επαναλαμβάνονται στην περιοχή αυτή
συχνά με την Πολιτεία να παραμένει αθεράπευτα απλός θεατής.
Όλα αυτά θα πρέπει να προβληματίσουν τους αρμόδιους και σε συνεργασία
με όλες τις τοπικές αρχές να δημιουργήσουν αντιπυρικές ζώνες σε
απόσταση που να εμποδίζει ΠΡΩΤΟΝ την μετάδοση της φωτιάς από το ένα
σημείο στο άλλο, ΔΕΥΤΕΡΟΝ να είναι εύκολη η διέλευση των πυροσβεστικών
οχημάτων όλο το 24ωρο και ΤΡΙΤΟΝ να αποψιλώνονται κατά μήκος και από
τα δύο μέρη των ζωνών τα ψηλά δέντρα, τα ξερά χόρτα - θάμνοι -
σκουπίδια. Να θυσιάζεται το 10% του δάσους για να προστατεύεται το
90%. Αντιπυρικές ζώνες να δημιουργηθούν περιμετρικά από οικισμούς που
περικλείονται από δάσος, που σήμερα είναι ανύπαρκτες. Οι μεμονωμένες
κατοικίες μέσα σε δάσος να διαθέτουν υποχρεωτικά δεξαμενή νερού. Να
σταματήσουμε να εναποθέτουμε τις ελπίδες μας στην τύχη και στον Θεό.
Η Πολιτεία να εξετάσει ακόμα και το ενδεχόμενο να ακολουθήσει την
ειδική διαδικασία, όπως με τους καθαρισμούς των ποταμών, και στα δάση
σε συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση - ιδιώτες και την
εκμετάλλευση των υλικών που θα προκύπτουν αποψιλώνοντας τα ξερά
δέντρα, χόρτα, θάμνους που διευκολύνουν κάθε φορά τις καταστροφές. Οι
αρμόδιοι να μπουν μπροστά από τα γεγονότα, να σταματήσουν να κάνουν
κάθε φορά, μόνο εκ των υστέρων, αναφορά στον δυσάρεστο απολογισμό. Το
παράδειγμα της ΗΛΕΙΑΣ του 2007 να τους αφυπνίσει επιτέλους.
Tromaktiko
Για πολλά χρόνια, τους καλοκαιρινούς μήνες κυρίως, ζούμε τον εφιάλτη των πυρκαγιών, ενώ η Πολιτεία δαπανά πολλά χρήματα για την
πυροπροστασία. Η εμπειρία δυστυχώς δείχνει πως όλα τα παραπάνω δεν φέρνουν ουσιαστικό αποτέλεσμα, αφού χιλιάδες στρέμματα με πράσινο, καλλιέργειες, κτηνοτροφικές μονάδες, κατοικίες κ.α. βλέπουμε να γίνονται στάχτη. Ούτε τα σύχρονα μέσα - πυροσβεστικά αεροσκάφη - δεν αποτρέπουν τις καταστροφές.
Η Πολιτεία πρέπει να αλλάξει το νομικό πλαίσιο για την προστασία του
περιβάλλοντος. Οι υπηρεσιακοί παράγοντες να σταματήσουν τις αγκυλώσεις
που τους διακατέχουν. Πολλές φορές με τις παρεμβάσεις τους δυσκολεύουν
παρά διευκολύνουν τις ενέργειες για την προστασία του περιβάλλοντος.
Τα παραδείγματα είναι πολλά. Η πυρκαγιά του 2012 στην περιοχή του
πρώην Δήμου Ρίου είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση. Ήταν ευτύχημα που
οι καιρικές συνθήκες συνέβαλλαν ούτως ώστε οι φλόγες να μην φτάσουν ως
την Παλαιά Εθνική Οδό και όχι μόνο, καταστρέφοντας τα πάντα στο
πέρασμά τους. "Συνέβαλλε ο Στρατηγός Άνεμος" μια παρεξηγημένη φράση.
Ούτε τα αεροπλάνα που ενώ έκαναν ανεφοδιασμό με νερό από τη θάλασσα σε
ελάχιστα λεπτά από τα σημεία των πυρκαγιών δεν κατάφεραν να εμποδίσουν
την πύρινη λαίλαπα στην παραπάνω περιοχή, σε δάσος, καλλιέργειες,
ελιές κ.α.. Οι καταστροφές αυτές επαναλαμβάνονται στην περιοχή αυτή
συχνά με την Πολιτεία να παραμένει αθεράπευτα απλός θεατής.
Όλα αυτά θα πρέπει να προβληματίσουν τους αρμόδιους και σε συνεργασία
με όλες τις τοπικές αρχές να δημιουργήσουν αντιπυρικές ζώνες σε
απόσταση που να εμποδίζει ΠΡΩΤΟΝ την μετάδοση της φωτιάς από το ένα
σημείο στο άλλο, ΔΕΥΤΕΡΟΝ να είναι εύκολη η διέλευση των πυροσβεστικών
οχημάτων όλο το 24ωρο και ΤΡΙΤΟΝ να αποψιλώνονται κατά μήκος και από
τα δύο μέρη των ζωνών τα ψηλά δέντρα, τα ξερά χόρτα - θάμνοι -
σκουπίδια. Να θυσιάζεται το 10% του δάσους για να προστατεύεται το
90%. Αντιπυρικές ζώνες να δημιουργηθούν περιμετρικά από οικισμούς που
περικλείονται από δάσος, που σήμερα είναι ανύπαρκτες. Οι μεμονωμένες
κατοικίες μέσα σε δάσος να διαθέτουν υποχρεωτικά δεξαμενή νερού. Να
σταματήσουμε να εναποθέτουμε τις ελπίδες μας στην τύχη και στον Θεό.
Η Πολιτεία να εξετάσει ακόμα και το ενδεχόμενο να ακολουθήσει την
ειδική διαδικασία, όπως με τους καθαρισμούς των ποταμών, και στα δάση
σε συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση - ιδιώτες και την
εκμετάλλευση των υλικών που θα προκύπτουν αποψιλώνοντας τα ξερά
δέντρα, χόρτα, θάμνους που διευκολύνουν κάθε φορά τις καταστροφές. Οι
αρμόδιοι να μπουν μπροστά από τα γεγονότα, να σταματήσουν να κάνουν
κάθε φορά, μόνο εκ των υστέρων, αναφορά στον δυσάρεστο απολογισμό. Το
παράδειγμα της ΗΛΕΙΑΣ του 2007 να τους αφυπνίσει επιτέλους.
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
