2013-07-23 17:51:32
Έτσι λοιπόν μαζί με όλο το πλήθος, πήγα μια Κυριακή κι εγώ στην παραλία.
24 Ιουνίου πρώτο μπάνιο. Άργησα ε; Μπα, αγαπητοί.
Θυμηθείτε ότι ο Χριστός έκανε το πρώτο του στα 33 στον Ιορδάνη Αλλά ας μην το τραβήξω τόσο.
Σκεφτείτε μόνο, ότι την περασμένη χρονιά δεν πήγα καθόλου.
Άρα ήταν ρεκόρ. Ε, ναι. Τες πα, δεν το ‘χω με τα μπάνια στην Αθήνα.
Θα καταλάβετε το γιατί.
Το λοιπόν, υπάρχουν τρεις λόγοι που πας για μπάνιο γενικά.
Ο πρώτος είναι να δροσιστείς στη θάλασσα, ο δεύτερος να μαυρίσεις και ο τρίτος να δεις κώλους.
Εεεμ…να κάνεις εκδρομή εννοούσα.
Τα βασικά είναι αυτά.
Να δούμε πόσοι από τους λόγους αυτούς πληρούνται κατά τας γραφάς.
Τας δικάς μου γραφάς.
Ας πιάσουμε τον τρίτο για αρχή. Εκδρομή.
Μάλιστα. Και βέβαια εκδρομή, φίλοι μου καλοί, καλοί μου φίλοι.
Να αποδράσομεν.
Θα μου πεις, το χειμώνα γιατί δεν απέδρασες παλικάρι;
Ε, ρε παιδί, είναι ο καιρός που σε κάνει να θες να βγεις έξω.
Ωραία. Εκδρομή λοιπόν για μπάνιο.
Πού θα πάμε; Μακριά να ‘ναι καθαρά ε;
Και τι όχημα έχουμε; Αυτοκίνητο.
Άκυρον.
Αδερφέ ξέχνα την εκδρομή.
Γιατί, αν είναι να μπω μέσα στο αυτοκίνητο, να κάνω τα τρία πρώτα μπάνια σερί στη θέση του οδηγού, δεν θέλω.
Κοστίζει κιόλας.
Απ’ την ιδρωτίλα τη δικιά μου και των συνεπιβατών θα χρειαστεί επειγόντως πλύσιμο την επομένη. Βάλε 10 ευρώ.
Επίσης +20 για βενζίνες, η σούμα έφτασε τα 30.
Σταμάτα-ξεκίνα στην κίνηση, φθορά αυτοκινήτου απροσδιόριστη.
Συμπέρασμα: Γάμησέ τα.
Είμαι σπάγκος, ε;
Να ‘ταν μόνο αυτό, θα το ‘λεγα, αλλά δεν είναι.
Συνυπολογίστε και το σπάσιμο νεύρων για να:
1) Μεταβείς στον προορισμό σου
2) Να παρκάρεις μετά μια ώρα πάνω σε τραχανοπλαγιά
3) Να βρεις αξιοπρεπή χώρο για άπλωμα πετσέτας
4) Να μπουκάρεις στο αμάξι για να γυρίσεις με τη θερμοκρασία στο κόκπιτ να αγγίζει τους 600 βαθμούς Κελσίου.
Συν άμμος, λάδια, αλάτια από όλους (το καθάρισμα δεν το γλιτώνεις). Αν πάρεις και τη φίλη σου τη Μαρίνα συνοδηγό, δεν γλιτώνεις την τρύπα στο κάθισμα από τσιγάρο
και 5) Να επιστρέψεις για τη βάση με την ουρά των αυτοκινήτων να ξεκινά από Λαύριο.
Άστο μεγάλε, αύριο.
Θέλετε κι άλλα για να πειστείτε;
Η μόνη λύση λοιπόν, είναι χαλαρά σκουτεράκι με μαύρισμα 45λέπτου ολίγον ταξιτζίδικο από αριστερά, i pod στο αυτάκι και περνώντας ανάμεσα από τους μποτιλιαρισμένους συμπολίτες μας, ειρωνικές χαιρετούρες φωνάζοντας «Καλό ταξίδι!».
Και πάμε στο δεύτερο λόγο: Δρόσισμα.
Μετά τα προηγούμενα, τώρα για ποιο δρόσισμα μιλάμε, που έχεις κατακαεί μέσα στ’ αμάξι, στο πήγαινε έλα για δυο βουτιές.
Εν τω μεταξύ, κάθεσαι, στρώνεις πετσέτα, είσαι μουσκίδι, πέφτεις μέσα.
Ξεπάγιασμα.
Μετά έξω, πάλι μούσκεμα, πάλι ξεπάγιασμα.
Το αυτό 10 φορές επί 2.000 άτομα μας κάνει 20.000 ξεϊδρώματα στη θάλασσα, σε τρεις ώρες.
Να μην προσθέσω τις λαδίλες και τις λοιπές μπόχες.
Τι δρόσισμα και τι καθαριότητα. Γάμα τα.
Ε, δεν θα επεκταθώ άλλο. Το πιάσατε το point.
Και πάμε ευθύς στο τρίτο το μακρύτερο: Μαύρισμα.
Προσωπικώς δεν μ’ ενδιαφέρει καθόλου το θέμα γιατί γίνομαι σαν Πακιστανός, μόνο και μόνο που κάνω τη διαδρομή σπίτι-δουλειά για πέντε λεπτά κάθε μέρα.
Έχω πάρει χρωματάκι φουλ, αν και φανταρίστικο.
Σκέφτομαι να ξεκινήσω να πηγαίνω χωρίς μπλούζα, να το κάνω ομοιόμορφο, αλλά φοβάμαι μην πετύχω στο δρόμο κάνα αφεντικό και χαλάσω το πρεστίζ μου.
Τέλος πάντων όμως, έχω προβεί και σε άλλες ενέργειες προκειμένου να μαυρίσω.
Πρόπερσι ας πούμε ξυπνούσα το Σάββατο κατά τις 3, έβγαινα στο μπαλκονάκι μου με το βρακί, έφτιαχνα καφεδάρα και γιούχου.
Το μαύρισμα τού Αντετοκούμπο.
Γύριζα και την τηλεόραση προς τα έξω, είχε και Μουντιάλ και όλα τέλεια. Τι τη θες την άδεια;
Μια άλλη φορά επίσης, για να μη βλέπω τσιμέντα, έκανα και το πιο απλό.
Βρέθηκα για κάποιο λόγο στο Μπλε στον Άλιμο και μια και πήγα, λέω δεν κατεβαίνω στις ξαπλώστρες να πιω έναν καφέ, να διαβάσω και την εφημεριδούλα μου, να μαυρίσω;
Το σκεφτόμουν να μπω και μέσα, δεν θα μάσαγα πολύ, γιατί η αλήθεια ήταν ότι φαινόταν καθαρό το νερό, αλλά το θέαμα με κράτησε έξω.
Τι έγινε λοιπόν.
Πήγα κάθισα. Παραγγέλνω καφέ, ανοίγω εφημερίδα. Τέλεια, τα πουλάκια τσιου-τσιου κλπ.
Δίπλα μου κάθονται δυο παλικάρια, μάλλον για τον ίδιο μαυριδερό λόγο.
Σε κάποια φάση αρχίζουν τα επιφωνήματα.
«Πωωω! - Φφφφ! - Μαλάκα δες! - Δεν το πιστεύω αυτό»...και άλλα πολλά.
Κατεβάζω εφημερίδα.
- Τι έγινε ρε παιδιά;
- Καλά ρε μεγάλε, δεν βλέπεις τι γίνεται;
- Πού ρε σεις;
- Μα είσαι στόκος; Παντού!
Ε, ναι, είμαι στόκος.
Δεν πήρα γραμμή ότι βρισκόμουν στο Ρίο Ντε Τζανέιρο χωρίς να το καταλάβω. Ώρες-ώρες, είμαι πολύ γκάου.
Ρώτησα λοιπόν ξανά τους τύπους:
- Πώς βρέθηκαν τόσες τσίτσιδες μαζεμένες;
- Μεγάλε, λίγοι το ξέρουν αυτό το μυστικό. Σ’ αυτήν την παραλία σκάνε όλα τα στριπτιτζάδικα Αθηνών και περιχώρων. Γι’ αυτό ερχόμαστε κι εμείς.
Γιούχου! Ρε, τι μαθαίνει κανείς.
Το αποτέλεσμα που λέτε, το ίδιο. Μαύρισμα και θέαμα. Κόστος ένας καφές.
Και οι κώλοι; Ένας κι ένας.
Όχι σαν χτες να ούμε, που και η κουτσή Μαρία φόρεσε Brazilian Bikini.
Και ειδικά η χοντρή κουτσή Μαρία, που μπέρδεψε την Copa Cabbana με την Copa νταρντάνα.
Και σε λένε και λιγούρη άμα κοιτάξεις.
-Ε, ναι, κοπελιά να σου πω, εγώ τον ορίζοντα προσπαθούσα να κοιτάξω, αλλά δυστυχώς καλύπτεις με τον κώλο σου ένα μεγάλο μέρος. Να με συμπαθάς. Και μην το ξανακάνεις αυτό το λάθος. Κατάλαβες γιατί. Μην τα ξαναλέω.
Τα ευ-κώλoς εννοούμενα παραλείπονται.
ΠΗΓΗ: eyedoll Tromaktiko
24 Ιουνίου πρώτο μπάνιο. Άργησα ε; Μπα, αγαπητοί.
Θυμηθείτε ότι ο Χριστός έκανε το πρώτο του στα 33 στον Ιορδάνη Αλλά ας μην το τραβήξω τόσο.
Σκεφτείτε μόνο, ότι την περασμένη χρονιά δεν πήγα καθόλου.
Άρα ήταν ρεκόρ. Ε, ναι. Τες πα, δεν το ‘χω με τα μπάνια στην Αθήνα.
Θα καταλάβετε το γιατί.
Το λοιπόν, υπάρχουν τρεις λόγοι που πας για μπάνιο γενικά.
Ο πρώτος είναι να δροσιστείς στη θάλασσα, ο δεύτερος να μαυρίσεις και ο τρίτος να δεις κώλους.
Εεεμ…να κάνεις εκδρομή εννοούσα.
Τα βασικά είναι αυτά.
Να δούμε πόσοι από τους λόγους αυτούς πληρούνται κατά τας γραφάς.
Τας δικάς μου γραφάς.
Ας πιάσουμε τον τρίτο για αρχή. Εκδρομή.
Μάλιστα. Και βέβαια εκδρομή, φίλοι μου καλοί, καλοί μου φίλοι.
Να αποδράσομεν.
Θα μου πεις, το χειμώνα γιατί δεν απέδρασες παλικάρι;
Ε, ρε παιδί, είναι ο καιρός που σε κάνει να θες να βγεις έξω.
Ωραία. Εκδρομή λοιπόν για μπάνιο.
Πού θα πάμε; Μακριά να ‘ναι καθαρά ε;
Και τι όχημα έχουμε; Αυτοκίνητο.
Άκυρον.
Αδερφέ ξέχνα την εκδρομή.
Γιατί, αν είναι να μπω μέσα στο αυτοκίνητο, να κάνω τα τρία πρώτα μπάνια σερί στη θέση του οδηγού, δεν θέλω.
Κοστίζει κιόλας.
Απ’ την ιδρωτίλα τη δικιά μου και των συνεπιβατών θα χρειαστεί επειγόντως πλύσιμο την επομένη. Βάλε 10 ευρώ.
Επίσης +20 για βενζίνες, η σούμα έφτασε τα 30.
Σταμάτα-ξεκίνα στην κίνηση, φθορά αυτοκινήτου απροσδιόριστη.
Συμπέρασμα: Γάμησέ τα.
Είμαι σπάγκος, ε;
Να ‘ταν μόνο αυτό, θα το ‘λεγα, αλλά δεν είναι.
Συνυπολογίστε και το σπάσιμο νεύρων για να:
1) Μεταβείς στον προορισμό σου
2) Να παρκάρεις μετά μια ώρα πάνω σε τραχανοπλαγιά
3) Να βρεις αξιοπρεπή χώρο για άπλωμα πετσέτας
4) Να μπουκάρεις στο αμάξι για να γυρίσεις με τη θερμοκρασία στο κόκπιτ να αγγίζει τους 600 βαθμούς Κελσίου.
Συν άμμος, λάδια, αλάτια από όλους (το καθάρισμα δεν το γλιτώνεις). Αν πάρεις και τη φίλη σου τη Μαρίνα συνοδηγό, δεν γλιτώνεις την τρύπα στο κάθισμα από τσιγάρο
και 5) Να επιστρέψεις για τη βάση με την ουρά των αυτοκινήτων να ξεκινά από Λαύριο.
Άστο μεγάλε, αύριο.
Θέλετε κι άλλα για να πειστείτε;
Η μόνη λύση λοιπόν, είναι χαλαρά σκουτεράκι με μαύρισμα 45λέπτου ολίγον ταξιτζίδικο από αριστερά, i pod στο αυτάκι και περνώντας ανάμεσα από τους μποτιλιαρισμένους συμπολίτες μας, ειρωνικές χαιρετούρες φωνάζοντας «Καλό ταξίδι!».
Και πάμε στο δεύτερο λόγο: Δρόσισμα.
Μετά τα προηγούμενα, τώρα για ποιο δρόσισμα μιλάμε, που έχεις κατακαεί μέσα στ’ αμάξι, στο πήγαινε έλα για δυο βουτιές.
Εν τω μεταξύ, κάθεσαι, στρώνεις πετσέτα, είσαι μουσκίδι, πέφτεις μέσα.
Ξεπάγιασμα.
Μετά έξω, πάλι μούσκεμα, πάλι ξεπάγιασμα.
Το αυτό 10 φορές επί 2.000 άτομα μας κάνει 20.000 ξεϊδρώματα στη θάλασσα, σε τρεις ώρες.
Να μην προσθέσω τις λαδίλες και τις λοιπές μπόχες.
Τι δρόσισμα και τι καθαριότητα. Γάμα τα.
Ε, δεν θα επεκταθώ άλλο. Το πιάσατε το point.
Και πάμε ευθύς στο τρίτο το μακρύτερο: Μαύρισμα.
Προσωπικώς δεν μ’ ενδιαφέρει καθόλου το θέμα γιατί γίνομαι σαν Πακιστανός, μόνο και μόνο που κάνω τη διαδρομή σπίτι-δουλειά για πέντε λεπτά κάθε μέρα.
Έχω πάρει χρωματάκι φουλ, αν και φανταρίστικο.
Σκέφτομαι να ξεκινήσω να πηγαίνω χωρίς μπλούζα, να το κάνω ομοιόμορφο, αλλά φοβάμαι μην πετύχω στο δρόμο κάνα αφεντικό και χαλάσω το πρεστίζ μου.
Τέλος πάντων όμως, έχω προβεί και σε άλλες ενέργειες προκειμένου να μαυρίσω.
Πρόπερσι ας πούμε ξυπνούσα το Σάββατο κατά τις 3, έβγαινα στο μπαλκονάκι μου με το βρακί, έφτιαχνα καφεδάρα και γιούχου.
Το μαύρισμα τού Αντετοκούμπο.
Γύριζα και την τηλεόραση προς τα έξω, είχε και Μουντιάλ και όλα τέλεια. Τι τη θες την άδεια;
Μια άλλη φορά επίσης, για να μη βλέπω τσιμέντα, έκανα και το πιο απλό.
Βρέθηκα για κάποιο λόγο στο Μπλε στον Άλιμο και μια και πήγα, λέω δεν κατεβαίνω στις ξαπλώστρες να πιω έναν καφέ, να διαβάσω και την εφημεριδούλα μου, να μαυρίσω;
Το σκεφτόμουν να μπω και μέσα, δεν θα μάσαγα πολύ, γιατί η αλήθεια ήταν ότι φαινόταν καθαρό το νερό, αλλά το θέαμα με κράτησε έξω.
Τι έγινε λοιπόν.
Πήγα κάθισα. Παραγγέλνω καφέ, ανοίγω εφημερίδα. Τέλεια, τα πουλάκια τσιου-τσιου κλπ.
Δίπλα μου κάθονται δυο παλικάρια, μάλλον για τον ίδιο μαυριδερό λόγο.
Σε κάποια φάση αρχίζουν τα επιφωνήματα.
«Πωωω! - Φφφφ! - Μαλάκα δες! - Δεν το πιστεύω αυτό»...και άλλα πολλά.
Κατεβάζω εφημερίδα.
- Τι έγινε ρε παιδιά;
- Καλά ρε μεγάλε, δεν βλέπεις τι γίνεται;
- Πού ρε σεις;
- Μα είσαι στόκος; Παντού!
Ε, ναι, είμαι στόκος.
Δεν πήρα γραμμή ότι βρισκόμουν στο Ρίο Ντε Τζανέιρο χωρίς να το καταλάβω. Ώρες-ώρες, είμαι πολύ γκάου.
Ρώτησα λοιπόν ξανά τους τύπους:
- Πώς βρέθηκαν τόσες τσίτσιδες μαζεμένες;
- Μεγάλε, λίγοι το ξέρουν αυτό το μυστικό. Σ’ αυτήν την παραλία σκάνε όλα τα στριπτιτζάδικα Αθηνών και περιχώρων. Γι’ αυτό ερχόμαστε κι εμείς.
Γιούχου! Ρε, τι μαθαίνει κανείς.
Το αποτέλεσμα που λέτε, το ίδιο. Μαύρισμα και θέαμα. Κόστος ένας καφές.
Και οι κώλοι; Ένας κι ένας.
Όχι σαν χτες να ούμε, που και η κουτσή Μαρία φόρεσε Brazilian Bikini.
Και ειδικά η χοντρή κουτσή Μαρία, που μπέρδεψε την Copa Cabbana με την Copa νταρντάνα.
Και σε λένε και λιγούρη άμα κοιτάξεις.
-Ε, ναι, κοπελιά να σου πω, εγώ τον ορίζοντα προσπαθούσα να κοιτάξω, αλλά δυστυχώς καλύπτεις με τον κώλο σου ένα μεγάλο μέρος. Να με συμπαθάς. Και μην το ξανακάνεις αυτό το λάθος. Κατάλαβες γιατί. Μην τα ξαναλέω.
Τα ευ-κώλoς εννοούμενα παραλείπονται.
ΠΗΓΗ: eyedoll Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Επί τάπητος η επιστροφή στις 16 ομάδες από το 2015
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![Δίδυμα μωρά κάνουν μαζί το πρώτο τους μπανάκι! [video]](https://images.newsnowgreece.com/105/1050313/didyma-mora-kanoun-mazi-to-proto-tous-mpanaki-video-1-124x78.jpg)
