2013-07-24 04:49:04
Του Σταύρου Βιτάλη, Προέδρου του Πατριωτικού Μετώπου.Το καταφέρανε (αλλά και το καταφέραμε), να χάσουμε και τον έλεγχο του ψωμιού. Τον έλεγχο των μαλακών σταριών δηλαδή στην Ελλάδα.
Σταδιακά, και με τις μεθοδευμένες επιδοτήσεις της ΕΕ στο σκληρό στάρι, οι Έλληνες αγρότες, όχι μόνο εγκατέλειψαν τη σιτοκαλλιέργεια, αλλά και όσοι απέμειναν, στράφηκαν στα σκληρά, επιδοτούμενα στάρια. Αυτά δηλαδή που προορίζονται για τις βιομηχανίες τους, κυρίως τις πολυεθνικές, όπως πχ η Barilla.
Την ίδια ώρα, εισάγουμε περίπου ένα εκατομμύριο τόνους μαλακού σταριού, άγνωστης ποιότητας και πιστοποίησης, από χώρες όπως η Βουλγαρία, η Ρουμανία, το Καζακστάν κλπ, το οποίο προορίζεται για τον «άρτον ημών τον επιούσιον», τον… δηληριώδη.
Αυτό θεωρητικά σημαίνει πως αν χάσουμε τη δυνατότητα συναλλαγής σε «σκληρό νόμισμα», τη δυνατότητα δηλαδή εισαγωγής, (έστω και των υποβαθμισμένων ποιοτικά αλεύρων που καταναλώνουμε), ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΨΩΜΙ, ΘΑ ΛΕΙΨΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΡΑΠΕΖΙ. Ένας αισχρός δηλαδή εκβιασμός, που πάει πακέτο με το ΔΝΤ, την ΤΡΟΙΚΑ, τις «διεθνείς αγορές», τους εγχώριους «ατζέντηδές» τους (Σαμαράς, Βενιζέλος), αλλά και τους «εν δυνάμει αυριανούς ηγέτες», τύπου Τσίπρα.
Να μη σταθούμε στο ότι, ο υπογράφων, από τη δεκαετία του '90, «ούρλιαζε» σε κάθε τόνο, τόσο στους κομματάρχες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ στη Κεντρική Μακεδονία, όσο και στους επιτελείς της ΕΕ στις Βρυξέλλες, πως «καταστρέφουν τον παραγωγικό ιστό της πρωτογενούς της χώρας». Έστω λοιπόν από σήμερα, και ξεκινώντας μια πραγματική επανάσταση, το Πατριωτικό Μέτωπο, σε συνεργασία με τον Συνεταιρισμό Αλληλέγγυον και την Ελληνική Τράπεζα Σπόρων, σας καλούμε να ξαναπάρουμε τον έλεγχο του ψωμιού στα χέρια μας.
Αυτό σημαίνει:
1. Εισάγουμε σε ευρεία πια κλίμακα πρωτογενείς, μη μεταλλαγμένους σπόρους, από Δύση και Ανατολή.
2. Τους διαθέτουμε στους καλλιεργητές μας (επαγγελματίες και ερασιτέχνες).
3. Ελέγχουμε το τελικό προϊόν, τα άλευρα, τα οποία διαθέτουμε σε τιμές Αλληλέγγυον. Δηλαδή: Κόστη αγοράς, μεταφορικά, καλλιέργειας, αλέσματος, αποθηκευτικά και λοιπά διαχειριστικά έξοδα.
4. Προσανατολίζουμε τους ελληνικούς φούρνους, στο ΠΟΙΟΤΙΚΟ ΨΩΜΙ, το οποίο σημαίνει, ολοκληρωτική δρομολόγηση της ΠΛΗΡΟΥΣ ΠΙΑ ΑΛΛΑΓΗΣ ΣΤΙΣ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΑΣ, μακριά από τα γενετικά τροποποιημένα σπόρους και φυτά.
5. Δεδομένης της ΤΕΡΑΣΤΙΑΣ ΖΗΤΗΣΗΣ αυτού του τύπου των αλεύρων στη διεθνή αγορά, το κίνητρο για τους παραγωγούς μας, είναι επίσης ΤΕΡΑΣΤΙΟ.
Πολύ απλά Ελληνίδες και Έλληνες, όλος ο παραπάνω σχεδιασμός, ονομάζεται ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.
Μια ειρηνική επανάσταση, η οποία και τραβάει το χαλί κάτω από τα πόδια αυτών που ελέγχουν τη διατροφή και το μέλλον του Λαού, της Πατρίδας, των γενεών που έρχονται, αλλά και συντονίζεται με τα παγκόσμια Κινήματα των Λαών όλου του Κόσμου, για πραγματική Δημοκρατία και Αλληλεγγύη.
Στην πρώτη της, πιλοτική φάση, και παρ’ όλη την πλήρη απομόνωση που υφιστάμεθα ως Κίνημα από τα ΜΜΕ και τα έντυπά τους, η επανάσταση αυτή, πέτυχε. Δεν έχει λοιπόν κανέναν λόγο, να μην πετύχει στην μεγαλοεικόνα της. Μια που είναι πια ξεκαθαρισμένο: Το παγκόσμιο σύστημα ελέγχου των Λαών (Νέα Τάξη), δεν χτυπιέται με όπλα και βία. Αντιθέτως, «βούτυρο στο ψωμί του», είναι αυτή η επιλογή. (Δείτε Συρία, Αίγυπτο, Λιβύη κλπ, και τώρα Τουρκία).
Το σύστημα αυτό των τοκογλύφων, των πολυεθνικών και των κάθε λογής αλητήριων, χτυπιέται μόνο με ένα τρόπο, όπως απέδειξαν, Αργεντινή, Ισλανδία, Ισημερινός, Βολιβία, Βενεζουέλα, Ουγγαρία: Με το τράβηγμα του χαλιού κάτω από τα πόδια τους.
Και το χαλί αυτό στο οποίο έχουμε παγιδευτεί, έχει δύο όψεις φίλοι μου: Βία και διατροφή (Guns and Butter).
Αρνούμαστε λοιπόν τη βία και ξαναστήνουμε τον παραγωγικό ιστό της χώρας μας.
Και όταν επιτέλους σταματήσουμε να τρέχουμε πίσω από τα κόμματά τους, τους διάφορους «αριστερού» και «δεξιού» τύπου «μεσσίες» και «σωτήρες», των εισαγόμενων –ισμών τους, (κομμουνισμός, σοσιαλισμός, φασισμός, ναζισμός, εθνικοσοσιαλισμός κλπ), όπως και την κουρελαρία των συντεχνιών τους, τότε θα είμαστε έτοιμοι για την Ελλάδα που θάπρεπε νάχουμε, από το 1831, τη χρονιά δολοφονίας του Μέγιστου των Ελλήνων πολιτικών, του Ιωάννη Καποδίστρια:
Την Ελλάδα της ισορροπίας μεταξύ Πρωτογενούς Παραγωγής και της Μικρομεσαίας Επιχείρησης, της ισοκατανομής του πλούτου στους Εργαζόμενους, της Παιδείας, της Κοινωνικής Συνοχής, της Αλληλεγγύης και της Αξιοπρέπειας.
Πατριωτικό Μέτωπο
Πολιτικό Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας
Συνδεδεμένο Μέλος της Ευρασιατικής Ένωσης Tromaktiko
Σταδιακά, και με τις μεθοδευμένες επιδοτήσεις της ΕΕ στο σκληρό στάρι, οι Έλληνες αγρότες, όχι μόνο εγκατέλειψαν τη σιτοκαλλιέργεια, αλλά και όσοι απέμειναν, στράφηκαν στα σκληρά, επιδοτούμενα στάρια. Αυτά δηλαδή που προορίζονται για τις βιομηχανίες τους, κυρίως τις πολυεθνικές, όπως πχ η Barilla.
Την ίδια ώρα, εισάγουμε περίπου ένα εκατομμύριο τόνους μαλακού σταριού, άγνωστης ποιότητας και πιστοποίησης, από χώρες όπως η Βουλγαρία, η Ρουμανία, το Καζακστάν κλπ, το οποίο προορίζεται για τον «άρτον ημών τον επιούσιον», τον… δηληριώδη.
Αυτό θεωρητικά σημαίνει πως αν χάσουμε τη δυνατότητα συναλλαγής σε «σκληρό νόμισμα», τη δυνατότητα δηλαδή εισαγωγής, (έστω και των υποβαθμισμένων ποιοτικά αλεύρων που καταναλώνουμε), ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΨΩΜΙ, ΘΑ ΛΕΙΨΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΡΑΠΕΖΙ. Ένας αισχρός δηλαδή εκβιασμός, που πάει πακέτο με το ΔΝΤ, την ΤΡΟΙΚΑ, τις «διεθνείς αγορές», τους εγχώριους «ατζέντηδές» τους (Σαμαράς, Βενιζέλος), αλλά και τους «εν δυνάμει αυριανούς ηγέτες», τύπου Τσίπρα.
Να μη σταθούμε στο ότι, ο υπογράφων, από τη δεκαετία του '90, «ούρλιαζε» σε κάθε τόνο, τόσο στους κομματάρχες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ στη Κεντρική Μακεδονία, όσο και στους επιτελείς της ΕΕ στις Βρυξέλλες, πως «καταστρέφουν τον παραγωγικό ιστό της πρωτογενούς της χώρας». Έστω λοιπόν από σήμερα, και ξεκινώντας μια πραγματική επανάσταση, το Πατριωτικό Μέτωπο, σε συνεργασία με τον Συνεταιρισμό Αλληλέγγυον και την Ελληνική Τράπεζα Σπόρων, σας καλούμε να ξαναπάρουμε τον έλεγχο του ψωμιού στα χέρια μας.
Αυτό σημαίνει:
1. Εισάγουμε σε ευρεία πια κλίμακα πρωτογενείς, μη μεταλλαγμένους σπόρους, από Δύση και Ανατολή.
2. Τους διαθέτουμε στους καλλιεργητές μας (επαγγελματίες και ερασιτέχνες).
3. Ελέγχουμε το τελικό προϊόν, τα άλευρα, τα οποία διαθέτουμε σε τιμές Αλληλέγγυον. Δηλαδή: Κόστη αγοράς, μεταφορικά, καλλιέργειας, αλέσματος, αποθηκευτικά και λοιπά διαχειριστικά έξοδα.
4. Προσανατολίζουμε τους ελληνικούς φούρνους, στο ΠΟΙΟΤΙΚΟ ΨΩΜΙ, το οποίο σημαίνει, ολοκληρωτική δρομολόγηση της ΠΛΗΡΟΥΣ ΠΙΑ ΑΛΛΑΓΗΣ ΣΤΙΣ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΑΣ, μακριά από τα γενετικά τροποποιημένα σπόρους και φυτά.
5. Δεδομένης της ΤΕΡΑΣΤΙΑΣ ΖΗΤΗΣΗΣ αυτού του τύπου των αλεύρων στη διεθνή αγορά, το κίνητρο για τους παραγωγούς μας, είναι επίσης ΤΕΡΑΣΤΙΟ.
Πολύ απλά Ελληνίδες και Έλληνες, όλος ο παραπάνω σχεδιασμός, ονομάζεται ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.
Μια ειρηνική επανάσταση, η οποία και τραβάει το χαλί κάτω από τα πόδια αυτών που ελέγχουν τη διατροφή και το μέλλον του Λαού, της Πατρίδας, των γενεών που έρχονται, αλλά και συντονίζεται με τα παγκόσμια Κινήματα των Λαών όλου του Κόσμου, για πραγματική Δημοκρατία και Αλληλεγγύη.
Στην πρώτη της, πιλοτική φάση, και παρ’ όλη την πλήρη απομόνωση που υφιστάμεθα ως Κίνημα από τα ΜΜΕ και τα έντυπά τους, η επανάσταση αυτή, πέτυχε. Δεν έχει λοιπόν κανέναν λόγο, να μην πετύχει στην μεγαλοεικόνα της. Μια που είναι πια ξεκαθαρισμένο: Το παγκόσμιο σύστημα ελέγχου των Λαών (Νέα Τάξη), δεν χτυπιέται με όπλα και βία. Αντιθέτως, «βούτυρο στο ψωμί του», είναι αυτή η επιλογή. (Δείτε Συρία, Αίγυπτο, Λιβύη κλπ, και τώρα Τουρκία).
Το σύστημα αυτό των τοκογλύφων, των πολυεθνικών και των κάθε λογής αλητήριων, χτυπιέται μόνο με ένα τρόπο, όπως απέδειξαν, Αργεντινή, Ισλανδία, Ισημερινός, Βολιβία, Βενεζουέλα, Ουγγαρία: Με το τράβηγμα του χαλιού κάτω από τα πόδια τους.
Και το χαλί αυτό στο οποίο έχουμε παγιδευτεί, έχει δύο όψεις φίλοι μου: Βία και διατροφή (Guns and Butter).
Αρνούμαστε λοιπόν τη βία και ξαναστήνουμε τον παραγωγικό ιστό της χώρας μας.
Και όταν επιτέλους σταματήσουμε να τρέχουμε πίσω από τα κόμματά τους, τους διάφορους «αριστερού» και «δεξιού» τύπου «μεσσίες» και «σωτήρες», των εισαγόμενων –ισμών τους, (κομμουνισμός, σοσιαλισμός, φασισμός, ναζισμός, εθνικοσοσιαλισμός κλπ), όπως και την κουρελαρία των συντεχνιών τους, τότε θα είμαστε έτοιμοι για την Ελλάδα που θάπρεπε νάχουμε, από το 1831, τη χρονιά δολοφονίας του Μέγιστου των Ελλήνων πολιτικών, του Ιωάννη Καποδίστρια:
Την Ελλάδα της ισορροπίας μεταξύ Πρωτογενούς Παραγωγής και της Μικρομεσαίας Επιχείρησης, της ισοκατανομής του πλούτου στους Εργαζόμενους, της Παιδείας, της Κοινωνικής Συνοχής, της Αλληλεγγύης και της Αξιοπρέπειας.
Πατριωτικό Μέτωπο
Πολιτικό Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας
Συνδεδεμένο Μέλος της Ευρασιατικής Ένωσης Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Συνάντηση ΟΙΕΛΕ με Νότη Μαριά
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
