2013-07-24 21:09:02
Πολλαπλά και πολύπλοκα ήταν τα προβλήματα που προέκυψαν κατά τη διαδικασία υλοποίησης του Μετρό Θεσσαλονίκης, γεγονός που μέχρι τώρα το καθιστά ένα έργο «υπό κατασκευή». Οι σχετικές ευθύνες αποδίδονταν ως... επί το πλείστον στο αρχαιολογικό τμήμα του, που κατηγορήθηκε για καθυστερήσεις, κατασπατάληση χρημάτων, διακοπή των τεχνικών εργασιών κλπ. Παρά το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία του προσωπικού απολύθηκε με μαζικές διαδικασίες και μάλιστα πριν την ολοκλήρωση των εκσκαφικών και αρχαιολογικών εργασιών του έργου, για άλλη μια φορά οι εργαζόμενοι και συγκεκριμένα το επιστημονικό προσωπικό (αρχαιολόγοι-συντηρητές-τοπογράφοι-σχεδιαστές) βρίσκονται υπό την απειλή νέων απολύσεων κατ΄ εντολή της Αττικό Μετρό ΑΕ.
Τα ερωτήματα που εγείρονται είναι εύλογα, πολύ δε περισσότερο μετά τις μεταβολές που έγιναν στο εργολαβικό μέρος, το οποίο αναμενόταν να δώσει νέα ώθηση στην πρόοδο του έργου. Έτσι, παρά την αλλαγή του βασικού αναδόχου και τις ευοίωνες εξαγγελίες για την απρόσκοπτη συνέχιση των εργασιών, το κατασκευαστικό τμήμα του ΜΕΤΡΟ παρέμεινε αδρανές για διάστημα δύο εβδομάδων με υποχρεωτική άδεια των εργαζομένων. Ταυτόχρονα δόθηκε νέα εντολή για την απόλυση του επιστημονικού προσωπικού στο αρχαιολογικό τμήμα.
Ποια είναι, όμως, τα πραγματικά αίτια που οδηγούν στη λήψη τέτοιου είδους αποφάσεων, δηλαδή την απόλυση των 380 εργαζομένων του αρχαιολογικού τμήματος στις αρχές Μαρτίου και των ελάχιστων που απέμειναν -προς το παρόν- στο έργο; Πώς θα ολοκληρωθεί το ΜΕΤΡΟ μέχρι το 2016, όταν οι καθυστερήσεις είναι σκόπιμα δρομολογημένες ώστε να αναβληθεί εκ νέου η απρόσκοπτη περάτωση του έργου;
Μήπως το «πλεονάζον» προσωπικό προκύπτει από τη μεθοδευμένη προσπάθεια να αντιμετωπίζονται οι αρχαιότητες του τόπου μας ως «εμπόδια» του εργολαβικού κέρδους και όχι μέρος της αειφόρου ανάπτυξης της χώρας με σεβασμό στην πολιτιστική της κληρονομιά ως μοχλού μιας οιωνεί ανάπτυξης; Πρόκειται για μια στρατηγικά αναπτυσσόμενη πολιτική που θεσμοθετήθηκε μέσα από κατάπτυστα νομοσχέδια στα οποία τροχοπέδη της «ανάπτυξης» αποτελούν τα κατάλοιπα του πολιτισμού της χώρας μας. Τα πάντα πρέπει να θυσιαστούν για να προωθηθεί η «ανάπτυξη», η οποία βασίζεται στην απαξίωση των αρχαιοτήτων, την καταστροφή του περιβάλλοντος και την καταπάτηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Κι όλα αυτά τη στιγμή που, ενώ στην Ελλάδα φαίνονται δύσκολα και δύσκαμπτα, διεθνή παραδείγματα, όπως τα μετρό του Λονδίνου, της Σόφιας και της Κωνσταντινούπολης υποδεικνύουν τον τρόπο που μπορούν άριστα να συγκεραστούν ο αρχαίος και σύγχρονος πολιτισμός προσφέροντας πολλαπλά οικονομικά, πολιτισμικά και κοινωνικά οφέλη για τους κατοίκους των πόλεων και ευρύτερα των χωρών υλοποίησής τους.
Το αρχαιολογικό έργο στο Μετρό Θεσσαλονίκης έχει φέρει στο φως πλήθος ευρημάτων, σταθερών και κινητών που το επιστημονικό προσωπικό καλείται μετά το πέρας του ανασκαφικού έργου, και κατά το γράμμα του Αρχαιολογικού Νόμου, να συντηρήσει, να καταγράψει και να μελετήσει. Είναι μία από τις νομικά οριζόμενες υποχρεώσεις του Κυρίου του Έργου, καθώς η κατασκευή του είναι η βασική αιτία αποκάλυψης των αρχαιοτήτων. Το Μνημόνιο Συναντίληψης και Συνεργασίας που συνυπογράφηκε από τους εμπλεκόμενους φορείς ορίζει με τη σειρά του την υποχρέωση μελέτης του αρχαιολογικού υλικού κατά τη διάρκεια και μετά το πέρας του ανασκαφικού έργου, το οποίο ως γνωστόν δεν έχει ολοκληρωθεί, καθώς τμήματα σε όλους σχεδόν τους σταθμούς της βασικής γραμμής δεν έχουν διερευνηθεί πλήρως. Ένα έργο τέτοιου μεγέθους, οφείλει να δώσει στους κατοίκους της πόλης την ευκαιρία να μάθουν για αυτά τα επιστημονικά συμπεράσματα και να βιώσουν, μέσω της κατάλληλης ανάπλασης των σταθμών, οπτικές της ζωής του παρελθόντος.
Αυτή την αντιμετώπιση προς τις αρχαιότητες που αποκαλύφθηκαν κατά την κατασκευή του «πιο σύγχρονου Μετρό της Ευρώπης» περιμένουν οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης και οι Έλληνες πολίτες; Να συσσωρεύεται πληθώρα ακατάγραφων αντικειμένων, διαφωτιστικών για την ιστορία του τόπου, ώστε να μη μάθουμε ποτέ τα όσα έχουν να μας πουν; Να αποσπαστούν οι αρχαιότητες του Σταθμού Βενιζέλου -και όχι μόνο- και να στοιβαχτούν σε κάποια αποθήκη ή σε κάποιο χώρο μακριά από τον τόπο ανεύρεσής τους; Ακόμη χειρότερα, να μπουν τα μηχανήματα και να σκάβουν ανεξέλεγκτα χωρίς να λαμβάνεται μέριμνα για την προστασία των αρχαιοτήτων;
Αν αυτή είναι η «ανάπτυξη», η ισοπέδωση των πάντων μπροστά στην εφήμερη κερδοφορία των εκλεκτών του συστήματος, ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων και ο Σύλλογος Εκτάκτων Αρχαιολόγων εκφράζει την απόλυτη αντίθεσή του. Καταδικάζουμε την πρόθεση απόλυσης του επιστημονικού προσωπικού που απαρτίζει το αρχαιολογικό τμήμα του έργου και αιτούμαστε την απόσυρση της πρότασης περί μείωσής του. Επικαλούμαστε την ισχύ του Αρχαιολογικού Νόμου και του Μνημονίου Συναντίληψης και Συνεργασίας και απαιτούμε την άμεση εφαρμογή τους. Επιπλέον, απαιτούμε την επαναπρόσληψη του προσωπικού του αρχαιολογικού τμήματος που απολύθηκε το Μάρτιο με αξιοπρεπείς μισθούς και όρους εργασίας.
Μια «ανάπτυξη» που, μεταξύ άλλων, βασίζεται στις απολύσεις του προσωπικού που εργάζεται για τις αρχαιότητες της χώρας, μια ανάπτυξη που αψηφά τη σημασία του παρελθόντος, δεν μπορεί παρά να έχει και ένα προδιαγεγραμμένο σκοτεινό μέλλον.
Η Επιτροπή Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας του Σ.Ε.Α.
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Σ.ΕΚ.Α.
Tromaktiko
Τα ερωτήματα που εγείρονται είναι εύλογα, πολύ δε περισσότερο μετά τις μεταβολές που έγιναν στο εργολαβικό μέρος, το οποίο αναμενόταν να δώσει νέα ώθηση στην πρόοδο του έργου. Έτσι, παρά την αλλαγή του βασικού αναδόχου και τις ευοίωνες εξαγγελίες για την απρόσκοπτη συνέχιση των εργασιών, το κατασκευαστικό τμήμα του ΜΕΤΡΟ παρέμεινε αδρανές για διάστημα δύο εβδομάδων με υποχρεωτική άδεια των εργαζομένων. Ταυτόχρονα δόθηκε νέα εντολή για την απόλυση του επιστημονικού προσωπικού στο αρχαιολογικό τμήμα.
Ποια είναι, όμως, τα πραγματικά αίτια που οδηγούν στη λήψη τέτοιου είδους αποφάσεων, δηλαδή την απόλυση των 380 εργαζομένων του αρχαιολογικού τμήματος στις αρχές Μαρτίου και των ελάχιστων που απέμειναν -προς το παρόν- στο έργο; Πώς θα ολοκληρωθεί το ΜΕΤΡΟ μέχρι το 2016, όταν οι καθυστερήσεις είναι σκόπιμα δρομολογημένες ώστε να αναβληθεί εκ νέου η απρόσκοπτη περάτωση του έργου;
Μήπως το «πλεονάζον» προσωπικό προκύπτει από τη μεθοδευμένη προσπάθεια να αντιμετωπίζονται οι αρχαιότητες του τόπου μας ως «εμπόδια» του εργολαβικού κέρδους και όχι μέρος της αειφόρου ανάπτυξης της χώρας με σεβασμό στην πολιτιστική της κληρονομιά ως μοχλού μιας οιωνεί ανάπτυξης; Πρόκειται για μια στρατηγικά αναπτυσσόμενη πολιτική που θεσμοθετήθηκε μέσα από κατάπτυστα νομοσχέδια στα οποία τροχοπέδη της «ανάπτυξης» αποτελούν τα κατάλοιπα του πολιτισμού της χώρας μας. Τα πάντα πρέπει να θυσιαστούν για να προωθηθεί η «ανάπτυξη», η οποία βασίζεται στην απαξίωση των αρχαιοτήτων, την καταστροφή του περιβάλλοντος και την καταπάτηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Κι όλα αυτά τη στιγμή που, ενώ στην Ελλάδα φαίνονται δύσκολα και δύσκαμπτα, διεθνή παραδείγματα, όπως τα μετρό του Λονδίνου, της Σόφιας και της Κωνσταντινούπολης υποδεικνύουν τον τρόπο που μπορούν άριστα να συγκεραστούν ο αρχαίος και σύγχρονος πολιτισμός προσφέροντας πολλαπλά οικονομικά, πολιτισμικά και κοινωνικά οφέλη για τους κατοίκους των πόλεων και ευρύτερα των χωρών υλοποίησής τους.
Το αρχαιολογικό έργο στο Μετρό Θεσσαλονίκης έχει φέρει στο φως πλήθος ευρημάτων, σταθερών και κινητών που το επιστημονικό προσωπικό καλείται μετά το πέρας του ανασκαφικού έργου, και κατά το γράμμα του Αρχαιολογικού Νόμου, να συντηρήσει, να καταγράψει και να μελετήσει. Είναι μία από τις νομικά οριζόμενες υποχρεώσεις του Κυρίου του Έργου, καθώς η κατασκευή του είναι η βασική αιτία αποκάλυψης των αρχαιοτήτων. Το Μνημόνιο Συναντίληψης και Συνεργασίας που συνυπογράφηκε από τους εμπλεκόμενους φορείς ορίζει με τη σειρά του την υποχρέωση μελέτης του αρχαιολογικού υλικού κατά τη διάρκεια και μετά το πέρας του ανασκαφικού έργου, το οποίο ως γνωστόν δεν έχει ολοκληρωθεί, καθώς τμήματα σε όλους σχεδόν τους σταθμούς της βασικής γραμμής δεν έχουν διερευνηθεί πλήρως. Ένα έργο τέτοιου μεγέθους, οφείλει να δώσει στους κατοίκους της πόλης την ευκαιρία να μάθουν για αυτά τα επιστημονικά συμπεράσματα και να βιώσουν, μέσω της κατάλληλης ανάπλασης των σταθμών, οπτικές της ζωής του παρελθόντος.
Αυτή την αντιμετώπιση προς τις αρχαιότητες που αποκαλύφθηκαν κατά την κατασκευή του «πιο σύγχρονου Μετρό της Ευρώπης» περιμένουν οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης και οι Έλληνες πολίτες; Να συσσωρεύεται πληθώρα ακατάγραφων αντικειμένων, διαφωτιστικών για την ιστορία του τόπου, ώστε να μη μάθουμε ποτέ τα όσα έχουν να μας πουν; Να αποσπαστούν οι αρχαιότητες του Σταθμού Βενιζέλου -και όχι μόνο- και να στοιβαχτούν σε κάποια αποθήκη ή σε κάποιο χώρο μακριά από τον τόπο ανεύρεσής τους; Ακόμη χειρότερα, να μπουν τα μηχανήματα και να σκάβουν ανεξέλεγκτα χωρίς να λαμβάνεται μέριμνα για την προστασία των αρχαιοτήτων;
Αν αυτή είναι η «ανάπτυξη», η ισοπέδωση των πάντων μπροστά στην εφήμερη κερδοφορία των εκλεκτών του συστήματος, ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων και ο Σύλλογος Εκτάκτων Αρχαιολόγων εκφράζει την απόλυτη αντίθεσή του. Καταδικάζουμε την πρόθεση απόλυσης του επιστημονικού προσωπικού που απαρτίζει το αρχαιολογικό τμήμα του έργου και αιτούμαστε την απόσυρση της πρότασης περί μείωσής του. Επικαλούμαστε την ισχύ του Αρχαιολογικού Νόμου και του Μνημονίου Συναντίληψης και Συνεργασίας και απαιτούμε την άμεση εφαρμογή τους. Επιπλέον, απαιτούμε την επαναπρόσληψη του προσωπικού του αρχαιολογικού τμήματος που απολύθηκε το Μάρτιο με αξιοπρεπείς μισθούς και όρους εργασίας.
Μια «ανάπτυξη» που, μεταξύ άλλων, βασίζεται στις απολύσεις του προσωπικού που εργάζεται για τις αρχαιότητες της χώρας, μια ανάπτυξη που αψηφά τη σημασία του παρελθόντος, δεν μπορεί παρά να έχει και ένα προδιαγεγραμμένο σκοτεινό μέλλον.
Η Επιτροπή Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας του Σ.Ε.Α.
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Σ.ΕΚ.Α.
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
