2013-07-25 00:07:03
Ενώπιον του Μόνιμου Κακουργιοδικείου Κύπρου που συνεδρίασε σήμερα στη Λάρνακα, ο Ευστάθιος Ευσταθίου, συνήγορος υπεράσπισης των Κώστα Παπακώστα, Ανδρέα Νικολάου και Χαράλαμπου Χαραλάμπους, οι οποίοι κρίθηκαν ένοχοι για... τη φονική έκρηξη στο Μαρί αγόρευσε για μετριασμό της ποινής των πελατών του.
Στην αποτελούμενη από 56 σελίδες μακροσκελέστατη αγόρευση του, ο κ. Ευσταθίου αναφέρθηκε στους αγώνες του 2ου κατηγορούμενου πρώην ΥΠΑΜ Κώστα Παπακώστα, ηλικίας 74 ετών, για την υπεράσπιση της νομιμότητας και της Δημοκρατίας, στο ρόλο που διαδραμάτισε στην ΕΟΚΑ, στα αξιώματα που κατείχε στις διάφορες κυβερνήσεις και για την παρασημοφόρηση του από το κυπριακό κράτος για την δράση και τους αγώνες του.
Ο κ. Ευσταθίου είπε επίσης ότι ο Κώστας Παπακώστας «ανάλωσε τη ζωή του προσφέροντας με ικανότητα αλλά και αφοσίωση, πίστη και αυταπάρνηση και γενναιότητα τις υπηρεσίες του στην πατρίδα και την κοινωνία, σε καμία περίπτωση και ουδέποτε παρέλειψε να επιτελέσει το έργο που ανέλαβε κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του και υπήρξε και είναι παράδειγμα προς μίμηση για όλους»
. Ο συνήγορος υπεράσπισης αναφέρθηκε ακόμα στο θάνατο της κόρης του κ. Παπακώστα, Φλωρίνας, η οποία έχασε τη ζωή της εν ώρα καθήκοντος στην Αστυνομία όπου υπηρετούσε το 1996, απώλεια η οποία κλόνισε ανεπανόρθωτα την υγεία του πρώην ΥΠΑΜ.
Για τον 4ο κατηγορούμενο Διευθυντή της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Ανδρέα Νικολάου ο συνήγορος υπεράσπισης είπε πως είναι 60 χρόνων, υπηρετεί στη συγκεκριμένη θέση από το 2006 και πως πρόκειται «περί προσώπου αφοσιωμένου στο καθήκον του, με χαρακτήρα, ζήλο, ικανότητα και ήθος».
Αναφέρθηκε ακόμα στην σταδιοδρομία του και σημείωσε ότι είναι έγγαμος, έχει τρία παιδιά και τέσσερα εγγόνια, ενώ «δυστυχώς για τον ίδιο και την οικογένεια του έχει επιφορτιστεί με τη συνεχή μέριμνα της φροντίδας της μικρής εγγονής του Θάλειας ηλικίας σήμερα 2 ετών η οποία πάσχει από την ανίατη και σπάνια ασθένεια του Συνδρόμου West το οποίο είναι ανίατη εγκεφαλοπάθεια».
Είπε ακόμα πως «κατά τη διάρκεια της 5ετούς διεύθυνσης του Πυροσβεστικού Σώματος από τον ίδιο, η Πυροσβεστική Υπηρεσία της Κύπρου αναβαθμίστηκε σε τέτοιο βαθμό από απόψεως καταρτίσεως των μελών του Πυροσβεστικού Σώματος για την αντιμετώπιση πυρκαγιών, ώστε να θεωρείται διεθνώς υποδειγματική στον τομέα αυτό και ότι σε καμία περίπτωση δεν διέπραξε οτιδήποτε, έστω και το μικρότερο πειθαρχικό παράπτωμα κατά την διάρκεια της μακρόχρονης υπηρεσίας του».
Αναφερόμενος στον 5ο κατηγορούμενο Υποδιευθυντή της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Χαράλαμπο Χαραλάμπους ο συνήγορος υπεράσπισης είπε πως είναι ηλικίας 57 ετών, υπηρετεί στην Πυροσβεστική Υπηρεσία από το 1979, είναι παντρεμένος με 3 παιδιά εκ των οποίων η μικρότερη κόρη του είναι 17 ετών και μαθήτρια. Είπε ακόμα ότι «το 2008 κατά τη διάρκεια κατάσβεσης πυρκαγιάς στο χωριό Ορά, τραυματίστηκε και κάηκε σοβαρά στο πρόσωπο και στα δύο του χέρια, με αποτέλεσμα να υποστεί δύο πολύ οδυνηρές χειρουργικές επεμβάσεις και εν τέλει να παραμείνει ανάπηρος στο δεξί του χέρι από το ώμο και κάτω. Σήμερα ο Χαράλαμπος Χαραλάμπους είναι μόνιμα σωματικά ανάπηρος».
Παράλληλα ο κ. Ευσταθίου επικαλέστηκε σοβαρά προβλήματα υγείας για τον κ. Χαραλάμπους και ότι από την ημέρα της έκρηξης στο Μαρί υπέστη μετατραυματικό στρες και τυγχάνει ψυχολογικής και ψυχιατρικής θεραπείας και υποστήριξης.
Ο κ. Ευσταθίου είπε επίσης στην αγόρευση του πως «και οι τρεις κατηγορούμενοι έζησαν στη ζωή τους κατά τρόπο άμεμπτο και κοινωνικώς επωφελή, υπερασπιζόμενοι ο καθένας στον τομέα του το κοινωνικό σύνολο». Πρόσθεσε ότι δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι και οι τρεις κατηγορούμενοι δεν είναι πρόσωπα τα οποία χρειάζονται αναμόρφωση με την επιβολή σε αυτούς εκείνου του είδους της ποινής η οποία θα τους επανεντάξει στην κοινωνία ως χρήσιμους πολίτες και δεν μπορεί να ισχύσει στην περίπτωσή τους, η αρχή ότι το συμφέρον της κοινωνίας συμπίπτει με την ανάγκη όπως οι κατηγορούμενοι επανέλθουν στον ομαλό κοινωνικό βίο, διότι όχι μόνον ο βίος τους ήταν ομαλός, αλλά και ευεργετικός στο κοινωνικό σύνολο στους τομείς που υπηρετούσε ο καθένας από αυτούς ξεχωριστά.
Ταυτόχρονα αναφέρθηκε στην «άμεση ανάμιξη του Προέδρου της Δημοκρατίας για να παραμείνει το φορτίο στην Κύπρο και πως όταν είχε παρέλθει ο χρόνος με εμφανή πλέον τους κινδύνους που προέκυπταν από τη συνέχιση της αποθήκευσης του, δημιούργησε ένα αποτρεπτικό κλίμα οποιασδήποτε αποτελεσματικής πρωτοβουλίας, χειρισμού του θέματος από τον 2ο κατηγορούμενο, ο οποίος δεν είχε την ελευθερία των κινήσεων να διαχειρισθεί το θέμα ώστε να καταστραφεί η πυρίτιδα ή να εξαχθεί από την Κύπρο. Την απόφαση αυτή την απέκλειε η θέση του ίδιου του Προέδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος επέμενε να παραμείνει το φορτίο στην Κύπρο» είπε.
Ακόμα αναφέρθηκε στη μη ποινική δίωξη του τότε Αρχηγού του ΓΕΕΦ Μπισμπίκα, του Ταξίαρχου Σοφιανίδη και άλλων που θα έπρεπε να εμφανιστούν στο εδώλιο του κατηγορουμένου, στην καταστροφή του μοναδικού Ηλεκτροπαραγωγού Σταθμού της Κύπρου αλλά και στην «αποποίηση από το επίσημο κράτος των ευθυνών που υπείχε από την όλη εκφόρτωση και παραμονή στην Κύπρο για 2 ½ χρόνια του επικίνδυνου φορτίου».
Χαρακτηρίζοντας την υπόθεση «πρωτοφανή που δεν έχει παρόμοια της στην ιστορία της απονομής της ποινικής δικαιοσύνης» ο κ. Ευσταθίου είπε πως «η θέση του είναι ότι ο ενδεχόμενος βαθμός της υπαιτιότητας τους ήτο πολύ μεγαλύτερος και κυριαρχικός τόσο από τον 2ο κατηγορούμενο όσο και από τους άλλους κατηγορουμένους και ιδιαίτερα τους κατηγορουμένους 4 και 5».
Ο συνήγορος υπεράσπισης στην αγόρευση του ενώπιον του Μόνιμου Κακουργιοδικείου Κύπρου είπε επίσης πως στην όλη υπόθεση «το αίσθημα αδικίας δεν κυριαρχεί μόνο στις ψυχές των κατηγορουμένων» αλλά και στις ψυχές του κοινωνικού συνόλου.
Ένα άλλο ερώτημα συνέχισε ο κ. Ευσταθίου που εγείρεται για την υπόθεση είναι «μήπως γίνεται απόπειρα να ποδηγετήσει η δικαστική εξουσία με προσχηματικούς τρόπους».
Ο κ. Ευσταθίου σημείωσε επίσης ότι «η επιλογή του είδους της ποινής πρέπει να είναι τέτοια που θα πρέπει να υποδηλώνει απαρέσκεια για την μεθόδευση που επελέγη και εφαρμόστηκε με στόχο στην συγκάλυψη και την αποφυγή της τιμωρίας εκείνων οι οποίοι είναι οι πραγματικοί υπεύθυνοι της καταστροφής» και εισηγήθηκε στο δικαστήριο να μην «επιβληθεί στερητική της ελευθερίας ποινή με άμεση εκτέλεση, για να εκδηλώσει το Δικαστήριο την πλήρη απαρέσκεια του για την μεθοδολογία, η οποία επινοήθηκε με μοναδικό σκοπό, όχι μόνον την αποφυγή της τιμωρίας των ενόχων, αλλά και την ποδηγέτηση της Δικαστικής Εξουσίας».
Κατά τη διάρκεια της αγόρευσης του ο κ. Ευσταθίου αναφέρθηκε και στις εφέσεις που καταχώρησε η Γενική Εισαγγελία στο Ανώτατο Δικαστήριο εναντίον πρωτόδικων αποφάσεων του Κακουργιοδικείου σχετικά με την τραγωδία στο Μαρί και είπε ότι το Δικαστήριο πρέπει να προστατεύσει τον εαυτό του, πρέπει να σταματήσει η ασυδοσία που παρατηρείται να επιλέγονται άνθρωποι εξιλαστήρια θύματα τα οποία να μπαίνουν στο κατηγορητήριο για να ικανοποιηθούν οι συγγενείς των θυμάτων της τραγωδίας του Μαρί και στη συνέχεια να απαλλάσσονται.
Απαντώντας σε ορισμένα σημεία της αγόρευσης του κ. Ευσταθίου, η εκπρόσωπος της Κατηγορούσας Αρχής Πωλίνα Ευθυβούλου είπε πως «δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι οι πραγματικοί ένοχοι δεν είναι κατηγορούμενοι και ότι αναζητήθηκαν εξιλαστήρια θύματα κάτι που αποτελεί προσβολή όχι μόνο προς τον Γενικό Εισαγγελέα αλλά και στο δικαστήριο που έχει εκδώσει την απόφαση του».
Είπε ακόμα ότι «δεν μπορούμε να δεχθούμε πως η Γενική Εισαγγελία, η Νομική Υπηρεσία και το Δικαστήριο κατέληξαν σε αποφάσεις για να παραπλανηθούν οι συγγενείς των θυμάτων και η κοινή γνώμη. Δεν δεχόμαστε να γίνονται αναφορές για συγκάλυψη και μεθόδευση και να εκτοξεύονται κατηγορίες εναντίον του θεσμού του Γενικού Εισαγγελέα» και κάλεσε την Υπεράσπιση «είτε να τις αποσύρει είτε να τις τεκμηριώσει».
Ο κ. Ευσταθίου δήλωσε ότι δεν αποσύρει τίποτε από αυτά που είπε και πρόσθεσε πως ό,τι είπε τα ανέφερε ώστε το δικαστήριο να μπορεί να κρίνει και να βγάλει την απόφαση του. Ταυτόχρονα σημείωσε πως δεν αμφισβητεί τίποτε από τα ευρήματα του δικαστηρίου.
Λόγω του προχωρημένου της ώρας ο Πρόεδρος του Κακουργιοδικείου Τεύκρος Οικονόμου όρισε την ερχόμενη Δευτέρα 29 Ιουλίου 2013 ως ημέρα κατά την οποία ο Θανάσης Κορφιώτης, συνήγορος υπεράσπισης του Διοικητή της ΕΜΑΚ Ανδρέα Λοϊζίδη θα αγορεύσει για μετριασμό της ποινής του πελάτη του.
Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με την απόφαση του Κακουργιοδικείου ο Κώστας Παπακώστας κρίθηκε ένοχος στις κατηγορίες της ανθρωποκτονίας εξ αμελείας και της πρόκλησης θανάτου λόγω αλόγιστης, απερίσκεπτης ή επικίνδυνης πράξης. Το Κακουργιοδικείο βρήκε επίσης ενόχους στην κατηγορία της πρόκλησης θανάτου λόγω αλόγιστης, απερίσκεπτης ή επικίνδυνης πράξης τον Διευθυντή της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Ανδρέα Νικολάου και τους τελούντες σε διαθεσιμότητα Αναπληρωτή Διευθυντή της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Χαράλαμπο Χαραλάμπους και Διοικητή της ΕΜΑΚ Ανδρέα Λοϊζίδη.
alithia.com.cy
Στην αποτελούμενη από 56 σελίδες μακροσκελέστατη αγόρευση του, ο κ. Ευσταθίου αναφέρθηκε στους αγώνες του 2ου κατηγορούμενου πρώην ΥΠΑΜ Κώστα Παπακώστα, ηλικίας 74 ετών, για την υπεράσπιση της νομιμότητας και της Δημοκρατίας, στο ρόλο που διαδραμάτισε στην ΕΟΚΑ, στα αξιώματα που κατείχε στις διάφορες κυβερνήσεις και για την παρασημοφόρηση του από το κυπριακό κράτος για την δράση και τους αγώνες του.
Ο κ. Ευσταθίου είπε επίσης ότι ο Κώστας Παπακώστας «ανάλωσε τη ζωή του προσφέροντας με ικανότητα αλλά και αφοσίωση, πίστη και αυταπάρνηση και γενναιότητα τις υπηρεσίες του στην πατρίδα και την κοινωνία, σε καμία περίπτωση και ουδέποτε παρέλειψε να επιτελέσει το έργο που ανέλαβε κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του και υπήρξε και είναι παράδειγμα προς μίμηση για όλους»
Για τον 4ο κατηγορούμενο Διευθυντή της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Ανδρέα Νικολάου ο συνήγορος υπεράσπισης είπε πως είναι 60 χρόνων, υπηρετεί στη συγκεκριμένη θέση από το 2006 και πως πρόκειται «περί προσώπου αφοσιωμένου στο καθήκον του, με χαρακτήρα, ζήλο, ικανότητα και ήθος».
Αναφέρθηκε ακόμα στην σταδιοδρομία του και σημείωσε ότι είναι έγγαμος, έχει τρία παιδιά και τέσσερα εγγόνια, ενώ «δυστυχώς για τον ίδιο και την οικογένεια του έχει επιφορτιστεί με τη συνεχή μέριμνα της φροντίδας της μικρής εγγονής του Θάλειας ηλικίας σήμερα 2 ετών η οποία πάσχει από την ανίατη και σπάνια ασθένεια του Συνδρόμου West το οποίο είναι ανίατη εγκεφαλοπάθεια».
Είπε ακόμα πως «κατά τη διάρκεια της 5ετούς διεύθυνσης του Πυροσβεστικού Σώματος από τον ίδιο, η Πυροσβεστική Υπηρεσία της Κύπρου αναβαθμίστηκε σε τέτοιο βαθμό από απόψεως καταρτίσεως των μελών του Πυροσβεστικού Σώματος για την αντιμετώπιση πυρκαγιών, ώστε να θεωρείται διεθνώς υποδειγματική στον τομέα αυτό και ότι σε καμία περίπτωση δεν διέπραξε οτιδήποτε, έστω και το μικρότερο πειθαρχικό παράπτωμα κατά την διάρκεια της μακρόχρονης υπηρεσίας του».
Αναφερόμενος στον 5ο κατηγορούμενο Υποδιευθυντή της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Χαράλαμπο Χαραλάμπους ο συνήγορος υπεράσπισης είπε πως είναι ηλικίας 57 ετών, υπηρετεί στην Πυροσβεστική Υπηρεσία από το 1979, είναι παντρεμένος με 3 παιδιά εκ των οποίων η μικρότερη κόρη του είναι 17 ετών και μαθήτρια. Είπε ακόμα ότι «το 2008 κατά τη διάρκεια κατάσβεσης πυρκαγιάς στο χωριό Ορά, τραυματίστηκε και κάηκε σοβαρά στο πρόσωπο και στα δύο του χέρια, με αποτέλεσμα να υποστεί δύο πολύ οδυνηρές χειρουργικές επεμβάσεις και εν τέλει να παραμείνει ανάπηρος στο δεξί του χέρι από το ώμο και κάτω. Σήμερα ο Χαράλαμπος Χαραλάμπους είναι μόνιμα σωματικά ανάπηρος».
Παράλληλα ο κ. Ευσταθίου επικαλέστηκε σοβαρά προβλήματα υγείας για τον κ. Χαραλάμπους και ότι από την ημέρα της έκρηξης στο Μαρί υπέστη μετατραυματικό στρες και τυγχάνει ψυχολογικής και ψυχιατρικής θεραπείας και υποστήριξης.
Ο κ. Ευσταθίου είπε επίσης στην αγόρευση του πως «και οι τρεις κατηγορούμενοι έζησαν στη ζωή τους κατά τρόπο άμεμπτο και κοινωνικώς επωφελή, υπερασπιζόμενοι ο καθένας στον τομέα του το κοινωνικό σύνολο». Πρόσθεσε ότι δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι και οι τρεις κατηγορούμενοι δεν είναι πρόσωπα τα οποία χρειάζονται αναμόρφωση με την επιβολή σε αυτούς εκείνου του είδους της ποινής η οποία θα τους επανεντάξει στην κοινωνία ως χρήσιμους πολίτες και δεν μπορεί να ισχύσει στην περίπτωσή τους, η αρχή ότι το συμφέρον της κοινωνίας συμπίπτει με την ανάγκη όπως οι κατηγορούμενοι επανέλθουν στον ομαλό κοινωνικό βίο, διότι όχι μόνον ο βίος τους ήταν ομαλός, αλλά και ευεργετικός στο κοινωνικό σύνολο στους τομείς που υπηρετούσε ο καθένας από αυτούς ξεχωριστά.
Ταυτόχρονα αναφέρθηκε στην «άμεση ανάμιξη του Προέδρου της Δημοκρατίας για να παραμείνει το φορτίο στην Κύπρο και πως όταν είχε παρέλθει ο χρόνος με εμφανή πλέον τους κινδύνους που προέκυπταν από τη συνέχιση της αποθήκευσης του, δημιούργησε ένα αποτρεπτικό κλίμα οποιασδήποτε αποτελεσματικής πρωτοβουλίας, χειρισμού του θέματος από τον 2ο κατηγορούμενο, ο οποίος δεν είχε την ελευθερία των κινήσεων να διαχειρισθεί το θέμα ώστε να καταστραφεί η πυρίτιδα ή να εξαχθεί από την Κύπρο. Την απόφαση αυτή την απέκλειε η θέση του ίδιου του Προέδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος επέμενε να παραμείνει το φορτίο στην Κύπρο» είπε.
Ακόμα αναφέρθηκε στη μη ποινική δίωξη του τότε Αρχηγού του ΓΕΕΦ Μπισμπίκα, του Ταξίαρχου Σοφιανίδη και άλλων που θα έπρεπε να εμφανιστούν στο εδώλιο του κατηγορουμένου, στην καταστροφή του μοναδικού Ηλεκτροπαραγωγού Σταθμού της Κύπρου αλλά και στην «αποποίηση από το επίσημο κράτος των ευθυνών που υπείχε από την όλη εκφόρτωση και παραμονή στην Κύπρο για 2 ½ χρόνια του επικίνδυνου φορτίου».
Χαρακτηρίζοντας την υπόθεση «πρωτοφανή που δεν έχει παρόμοια της στην ιστορία της απονομής της ποινικής δικαιοσύνης» ο κ. Ευσταθίου είπε πως «η θέση του είναι ότι ο ενδεχόμενος βαθμός της υπαιτιότητας τους ήτο πολύ μεγαλύτερος και κυριαρχικός τόσο από τον 2ο κατηγορούμενο όσο και από τους άλλους κατηγορουμένους και ιδιαίτερα τους κατηγορουμένους 4 και 5».
Ο συνήγορος υπεράσπισης στην αγόρευση του ενώπιον του Μόνιμου Κακουργιοδικείου Κύπρου είπε επίσης πως στην όλη υπόθεση «το αίσθημα αδικίας δεν κυριαρχεί μόνο στις ψυχές των κατηγορουμένων» αλλά και στις ψυχές του κοινωνικού συνόλου.
Ένα άλλο ερώτημα συνέχισε ο κ. Ευσταθίου που εγείρεται για την υπόθεση είναι «μήπως γίνεται απόπειρα να ποδηγετήσει η δικαστική εξουσία με προσχηματικούς τρόπους».
Ο κ. Ευσταθίου σημείωσε επίσης ότι «η επιλογή του είδους της ποινής πρέπει να είναι τέτοια που θα πρέπει να υποδηλώνει απαρέσκεια για την μεθόδευση που επελέγη και εφαρμόστηκε με στόχο στην συγκάλυψη και την αποφυγή της τιμωρίας εκείνων οι οποίοι είναι οι πραγματικοί υπεύθυνοι της καταστροφής» και εισηγήθηκε στο δικαστήριο να μην «επιβληθεί στερητική της ελευθερίας ποινή με άμεση εκτέλεση, για να εκδηλώσει το Δικαστήριο την πλήρη απαρέσκεια του για την μεθοδολογία, η οποία επινοήθηκε με μοναδικό σκοπό, όχι μόνον την αποφυγή της τιμωρίας των ενόχων, αλλά και την ποδηγέτηση της Δικαστικής Εξουσίας».
Κατά τη διάρκεια της αγόρευσης του ο κ. Ευσταθίου αναφέρθηκε και στις εφέσεις που καταχώρησε η Γενική Εισαγγελία στο Ανώτατο Δικαστήριο εναντίον πρωτόδικων αποφάσεων του Κακουργιοδικείου σχετικά με την τραγωδία στο Μαρί και είπε ότι το Δικαστήριο πρέπει να προστατεύσει τον εαυτό του, πρέπει να σταματήσει η ασυδοσία που παρατηρείται να επιλέγονται άνθρωποι εξιλαστήρια θύματα τα οποία να μπαίνουν στο κατηγορητήριο για να ικανοποιηθούν οι συγγενείς των θυμάτων της τραγωδίας του Μαρί και στη συνέχεια να απαλλάσσονται.
Απαντώντας σε ορισμένα σημεία της αγόρευσης του κ. Ευσταθίου, η εκπρόσωπος της Κατηγορούσας Αρχής Πωλίνα Ευθυβούλου είπε πως «δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι οι πραγματικοί ένοχοι δεν είναι κατηγορούμενοι και ότι αναζητήθηκαν εξιλαστήρια θύματα κάτι που αποτελεί προσβολή όχι μόνο προς τον Γενικό Εισαγγελέα αλλά και στο δικαστήριο που έχει εκδώσει την απόφαση του».
Είπε ακόμα ότι «δεν μπορούμε να δεχθούμε πως η Γενική Εισαγγελία, η Νομική Υπηρεσία και το Δικαστήριο κατέληξαν σε αποφάσεις για να παραπλανηθούν οι συγγενείς των θυμάτων και η κοινή γνώμη. Δεν δεχόμαστε να γίνονται αναφορές για συγκάλυψη και μεθόδευση και να εκτοξεύονται κατηγορίες εναντίον του θεσμού του Γενικού Εισαγγελέα» και κάλεσε την Υπεράσπιση «είτε να τις αποσύρει είτε να τις τεκμηριώσει».
Ο κ. Ευσταθίου δήλωσε ότι δεν αποσύρει τίποτε από αυτά που είπε και πρόσθεσε πως ό,τι είπε τα ανέφερε ώστε το δικαστήριο να μπορεί να κρίνει και να βγάλει την απόφαση του. Ταυτόχρονα σημείωσε πως δεν αμφισβητεί τίποτε από τα ευρήματα του δικαστηρίου.
Λόγω του προχωρημένου της ώρας ο Πρόεδρος του Κακουργιοδικείου Τεύκρος Οικονόμου όρισε την ερχόμενη Δευτέρα 29 Ιουλίου 2013 ως ημέρα κατά την οποία ο Θανάσης Κορφιώτης, συνήγορος υπεράσπισης του Διοικητή της ΕΜΑΚ Ανδρέα Λοϊζίδη θα αγορεύσει για μετριασμό της ποινής του πελάτη του.
Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με την απόφαση του Κακουργιοδικείου ο Κώστας Παπακώστας κρίθηκε ένοχος στις κατηγορίες της ανθρωποκτονίας εξ αμελείας και της πρόκλησης θανάτου λόγω αλόγιστης, απερίσκεπτης ή επικίνδυνης πράξης. Το Κακουργιοδικείο βρήκε επίσης ενόχους στην κατηγορία της πρόκλησης θανάτου λόγω αλόγιστης, απερίσκεπτης ή επικίνδυνης πράξης τον Διευθυντή της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Ανδρέα Νικολάου και τους τελούντες σε διαθεσιμότητα Αναπληρωτή Διευθυντή της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Χαράλαμπο Χαραλάμπους και Διοικητή της ΕΜΑΚ Ανδρέα Λοϊζίδη.
alithia.com.cy
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Αυτοκτόνησε υπαξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
