2013-07-26 07:30:08
Thomas Friedman
Τρεις είναι οι επαναστάσεις που έχουν ξεσπάσει στην Αίγυπτο από το 2011 μέχρι σήμερα, επαναστάσεις που αν τις εξετάσουμε συνολικά μπορούμε να καταλάβουμε τι ζητά η πλειοψηφία του αιγυπτιακού λαού.
Η πρώτη επανάσταση είχε ως απότοκο την στρατιωτική ανατροπή του προέδρου Χόσνι Μουμπάρακ, και την τοποθέτηση του πρώην υπουργού αμύνης, Μοχάμεντ Χουσεΐν Ταντάουι ως ντε φάκτο αρχηγό του κράτους. Ο Ταντάουι και οι συνεργάτες του αποδείχθηκαν πλήρως ανίκανοι να διοικήσουν το κράτος, γεγονός που οδήγησε στην αντικατάστασή τους, μέσω εκλογών, από το κόμμα των Αδελφών Μουσουλμάνων με πρόεδρο τον Μοχάμεντ Μόρσι. Ο Μόρσι σύντομα προσπάθησε να εδραιώσει την εξουσία του «καρατομώντας» τον στρατό και τοποθετώντας «φίλους» των Αδελφών Μουσουλμάνων σε νευραλγικές θέσεις. Το μοτίβο της αυταρχικής ηγεσίας σε συνδυασμό με την εφαρμογή ενός αποτυχημένου οικονομικού μοντέλου φόβισε τον αιγυπτιακό λαό και οδήγησε στην συσπείρωση του και τελικά στην ανατροπή του Μόρσι τον περασμένο μήνα.
Η πρώτη επανάσταση τέθηκε σε εφαρμογή από ένα μεγάλο πλήθος κυρίως νέων Αιγυπτίων οι οποίοι επιθυμούσαν να αποδεσμευτούν από μια διεφθαρμένη ηγεσία και έναν ηγέτη χωρίς όραμα (τον Μουμπάρακ). Ύστερα από 30 χρόνια εξουσίας του Μουμπάρακ και πακέτο βοηθείας 30 δισ. δολαρίων από την Αμερική, σχεδόν το ένα τρίτο των Αιγυπτίων δεν μπορούν να γράψουν ή να διαβάσουν.
Η εκλογή του Μόρσι απεδείχθη ωστόσο περισσότερο ζημιογόνα απ' όσο μπορούσε να φανταστεί ο αιγυπτιακός λαός… Ο πρόεδρος των Αδελφών Μουσουλμάνων έδειξε απροθυμία ανάληψης ευθυνών, γεγονός που οδήγησε στην ανατροπή του.
Από τις αντιδράσεις αυτές του αιγυπτιακού λαού συμπεραίνουμε πως αποζητά μία κυβέρνηση πολυσυλλεκτική, ικανή να αποκαταστήσει την ευρυθμία του κράτους και να κατανοήσει τόσο τις κοινωνικές όσο και τις θρησκευτικές αποχρώσεις του αιγυπτιακού λαού (τα δύο τρίτα των Αιγυπτίων δεν είναι Ισλαμιστές).
Αυτό που μπορούμε να κάνουμε τώρα είναι να υποστηρίξουμε το παρόν πολιτικό μόρφωμα ώστε να πετύχει. Η σωστή κίνηση για τον πρόεδρο της Αμερικής, Μπαράκ Ομπάμα, είναι να αψηφήσει τις προτροπές περί διακοπής της χρηματικής βοήθειας προς την Αίγυπτο.
Εύλογα ο κόσμος αντιμετωπίζει με έντονο σκεπτικισμό μια στρατιωτική διακυβέρνηση, και φοβάται στην σκέψη ότι αυτή η κατάσταση μπορεί να κρατήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αλλά εγώ δεν θα ανησυχούσα τόσο γι' αυτόν τον κίνδυνο.
Ο κίνδυνος βρίσκεται αλλού. Στον προσδιορισμό του «σωστού δρόμου» που πρέπει να ακολουθήσει ο αιγυπτιακός λαός. Πρόκειται για μια πρόκληση η οποία δεν ξέρω αν μπορεί να αντιμετωπιστεί από τον κόσμο της Αιγύπτου αλλά πιστεύω πως η τωρινή κυβέρνηση γεννά ελπίδες για την αντιμετώπισή της. Το σύστημα που ακολουθεί είναι σωστά προσανατολισμένο στον οικονομικό τομέα και στην εξωτερική πολιτική, στην δίκαιη εφαρμογή του Συντάγματος αλλά και στην εισαγωγή μεταρρυθμίσεων. Ωστόσο, το έργο του θα γίνει ευκολότερο με την επανένταξη των Αδελφών Μουσουλμάνων στην κυβέρνηση. Οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι παρόλα αυτά χρειάζεται να κατανοήσουν ότι πρέπει να ξανακερδίσουν την εμπιστοσύνη του κόσμου.
Δεν υπάρχει χρόνος για την Αμερική να προχωρήσει σε πρακτικές «τιμωρίας» της Αιγύπτου απαιτώντας άμεσα εκλογές από αυτήν. Κρίνεται αναγκαία η συλλογική υποστήριξη προς τη νέα κυβέρνηση προκειμένου να πετύχει τους στόχους της. Διαφορετικά, όσες εκλογές και αν ακολουθήσουν, δεν θα επιφέρουν τις απαιτούμενες αλλαγές.
ΤΟ ΒΗΜΑ - THE NEW YORK TIMES
InfoGnomon
Τρεις είναι οι επαναστάσεις που έχουν ξεσπάσει στην Αίγυπτο από το 2011 μέχρι σήμερα, επαναστάσεις που αν τις εξετάσουμε συνολικά μπορούμε να καταλάβουμε τι ζητά η πλειοψηφία του αιγυπτιακού λαού.
Η πρώτη επανάσταση είχε ως απότοκο την στρατιωτική ανατροπή του προέδρου Χόσνι Μουμπάρακ, και την τοποθέτηση του πρώην υπουργού αμύνης, Μοχάμεντ Χουσεΐν Ταντάουι ως ντε φάκτο αρχηγό του κράτους. Ο Ταντάουι και οι συνεργάτες του αποδείχθηκαν πλήρως ανίκανοι να διοικήσουν το κράτος, γεγονός που οδήγησε στην αντικατάστασή τους, μέσω εκλογών, από το κόμμα των Αδελφών Μουσουλμάνων με πρόεδρο τον Μοχάμεντ Μόρσι. Ο Μόρσι σύντομα προσπάθησε να εδραιώσει την εξουσία του «καρατομώντας» τον στρατό και τοποθετώντας «φίλους» των Αδελφών Μουσουλμάνων σε νευραλγικές θέσεις. Το μοτίβο της αυταρχικής ηγεσίας σε συνδυασμό με την εφαρμογή ενός αποτυχημένου οικονομικού μοντέλου φόβισε τον αιγυπτιακό λαό και οδήγησε στην συσπείρωση του και τελικά στην ανατροπή του Μόρσι τον περασμένο μήνα.
Η πρώτη επανάσταση τέθηκε σε εφαρμογή από ένα μεγάλο πλήθος κυρίως νέων Αιγυπτίων οι οποίοι επιθυμούσαν να αποδεσμευτούν από μια διεφθαρμένη ηγεσία και έναν ηγέτη χωρίς όραμα (τον Μουμπάρακ). Ύστερα από 30 χρόνια εξουσίας του Μουμπάρακ και πακέτο βοηθείας 30 δισ. δολαρίων από την Αμερική, σχεδόν το ένα τρίτο των Αιγυπτίων δεν μπορούν να γράψουν ή να διαβάσουν.
Η εκλογή του Μόρσι απεδείχθη ωστόσο περισσότερο ζημιογόνα απ' όσο μπορούσε να φανταστεί ο αιγυπτιακός λαός… Ο πρόεδρος των Αδελφών Μουσουλμάνων έδειξε απροθυμία ανάληψης ευθυνών, γεγονός που οδήγησε στην ανατροπή του.
Από τις αντιδράσεις αυτές του αιγυπτιακού λαού συμπεραίνουμε πως αποζητά μία κυβέρνηση πολυσυλλεκτική, ικανή να αποκαταστήσει την ευρυθμία του κράτους και να κατανοήσει τόσο τις κοινωνικές όσο και τις θρησκευτικές αποχρώσεις του αιγυπτιακού λαού (τα δύο τρίτα των Αιγυπτίων δεν είναι Ισλαμιστές).
Αυτό που μπορούμε να κάνουμε τώρα είναι να υποστηρίξουμε το παρόν πολιτικό μόρφωμα ώστε να πετύχει. Η σωστή κίνηση για τον πρόεδρο της Αμερικής, Μπαράκ Ομπάμα, είναι να αψηφήσει τις προτροπές περί διακοπής της χρηματικής βοήθειας προς την Αίγυπτο.
Εύλογα ο κόσμος αντιμετωπίζει με έντονο σκεπτικισμό μια στρατιωτική διακυβέρνηση, και φοβάται στην σκέψη ότι αυτή η κατάσταση μπορεί να κρατήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αλλά εγώ δεν θα ανησυχούσα τόσο γι' αυτόν τον κίνδυνο.
Ο κίνδυνος βρίσκεται αλλού. Στον προσδιορισμό του «σωστού δρόμου» που πρέπει να ακολουθήσει ο αιγυπτιακός λαός. Πρόκειται για μια πρόκληση η οποία δεν ξέρω αν μπορεί να αντιμετωπιστεί από τον κόσμο της Αιγύπτου αλλά πιστεύω πως η τωρινή κυβέρνηση γεννά ελπίδες για την αντιμετώπισή της. Το σύστημα που ακολουθεί είναι σωστά προσανατολισμένο στον οικονομικό τομέα και στην εξωτερική πολιτική, στην δίκαιη εφαρμογή του Συντάγματος αλλά και στην εισαγωγή μεταρρυθμίσεων. Ωστόσο, το έργο του θα γίνει ευκολότερο με την επανένταξη των Αδελφών Μουσουλμάνων στην κυβέρνηση. Οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι παρόλα αυτά χρειάζεται να κατανοήσουν ότι πρέπει να ξανακερδίσουν την εμπιστοσύνη του κόσμου.
Δεν υπάρχει χρόνος για την Αμερική να προχωρήσει σε πρακτικές «τιμωρίας» της Αιγύπτου απαιτώντας άμεσα εκλογές από αυτήν. Κρίνεται αναγκαία η συλλογική υποστήριξη προς τη νέα κυβέρνηση προκειμένου να πετύχει τους στόχους της. Διαφορετικά, όσες εκλογές και αν ακολουθήσουν, δεν θα επιφέρουν τις απαιτούμενες αλλαγές.
ΤΟ ΒΗΜΑ - THE NEW YORK TIMES
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ανδρέας Ιακωβίδης: Νομικά κατοχυρωμένη η Κύπρος σε θέματα ΑΟΖ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ισχυρή πόλωση στην Αίγυπτο
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
