2013-07-27 00:00:14
Του Ανδρέα Μελεζιάδη
Σχης ε.α
Προχτές το απόγευμα, αφού συγκέντρωσα όλα τα χαρτιά που χρειαζόταν, είπα να κάνω και εγώ την Φορολογική μου Δήλωση, όπως κάθε χρόνο.
Μπήκα λοιπόν στο ΤΑΞΙΣκτλ, συμπλήρωσα τα στοιχεία στη δήλωση, ζητάω τα αποτελέσματα και παθαίνω κολούμπρα.
Μου ζητούσαν να πληρώσω ένα ποσό που δεν το είχα. Πάλι, όπως και πέρσυ.
Ξανακάνω έλεγχο, ξαναδοκιμάζω, τα ίδια. Άλλη μια φορά, πάλι τα ίδια.
Θυμήθηκα τότε, ( πραγματικό περιστατικό ) έναν θείο της γυναίκας μου, που πριν από 20 χρόνια περίπου, έπαθε εγκεφαλικό και πέθανε, όταν του ήρθε το εκκαθαριστικό της Εφορίας. Και εκείνος, είχε να πληρώσει.
Επειδή λοιπόν, δεν είμαι διατεθειμένος να πάθω το ίδιο, και να προστεθώ στον ατέλειωτο αριθμό των δολοφονημένων από τις Κρατικές ‘’Υπηρεσίες’’, έκλεισα τον υπολογιστή βγήκα στο μπαλκόνι μου, άναψα τσιγάρο ( ναι, ακόμα καπνίζω, τι θέλετε δηλαδή ? ) και άρχισα να σκέφτομαι. Κακό πράγμα να σκέφτεσαι….
Εδώ και αρκετά χρόνια, σε όλες τις δημοσιεύσεις μου αλλά και στις συζητήσεις, κατηγορούσα όσους είχαν ‘’απλώσει τα πόδια πέρα από το πάπλωμα’’, παίρνοντας δάνεια για διάφορες ανάγκες. Ενώ εγώ, ο καλός στα οικονομικά, ο συνετός, ο σωστός, δεν έκανα τέτοια πράγματα, αλλά εάν είχα λεφτά, αγόραζα ό τι ήθελα, και εάν δεν είχα, προσπαθούσα να μαζέψω.
Και τι κατάφερα με αυτό τον τρόπο μέχρι τώρα ? Δεν χρωστάω σε κανένα, θα μου πείς. Έ, και τι έγινε ? Τι θα γινόταν αν χρωστούσα ? Εδώ, τώρα που δεν χρωστάω, πάλι μου ζητάνε να τους δώσω. Εάν χρωστούσα, τι παραπάνω θα μου έκαναν ?
Κάθομαι και σκέφτομαι λοιπόν. Εάν έκανα αυτά που οι περισσότεροι έκαναν, ίσως να ήμουν καλύτερα.
Θα έπαιρνα ένα δάνειο, να αγοράσω μία LOTUS ELAN ( το όνειρό μου από μικρός) να κυκλοφορώ σαν άνθρωπος και το αεράκι να μου ανεμίζει τα μαλλιά ( όταν είχα ).
Θα έπαιρνα άλλο δάνειο, και θα αγόραζα ένα αξιοπρεπές εξοχικό δίπλα στο κύμα, να περνάω και εγώ τα καλοκαίρια μου ανθρώπινα, να κάνω και το χατήρι της γυναίκας μου και να γλυτώσω από την γκρίνια της.
Θα έπαιρνα ακόμα ένα δάνειο, ( δόξα τω Θεώ, οι τράπεζες έδιναν με συνοπτικές διαδικασίες ) και θα αγόραζα ένα σκαφάκι 8 – 10 μέτρων, δεν χρειάζομαι περισσότερο, για να πηγαίνω στο ψάρεμα που πολύ μου αρέσει.
Θα έπαιρνα και 2-3 ακόμα δάνεια, για να ικανοποιήσω τις απαραίτητες ανάγκες μου, να, τίποτα διακοπούλες στο εξωτερικό, τίποτα υποχρεώσεις, ξέρετε τώρα.
Όλα θα ήταν όμορφα και ωραία, και οι φίλοι και γνωστοί, ίσως με κάποια ζήλεια, θα έλεγαν το γνωστό ‘’ΕΙΔΕΣ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ? ‘’.
Την τωρινή κατάσταση, δεν θα ήταν στο χέρι μου να την αποφύγουμε. Θα άρχιζαν οι περικοπές κτλ κτλ κτλ που όλοι ξέρουμε. Φυσικά, δεν θα μπορούσα να ‘’εξυπηρετήσω’’ ( έτσι δεν λένε ? ) τα δάνεια, γιατί προτεραιότητα θα είχε η κατσαρόλα πλέον, όπως σε όλους. Επομένως, δεν θα πλήρωνα τις δόσεις, με πλήρη συνείδηση.
Τα γνωστά λοιπόν ‘’ευαγή φιλανθρωπικά ιδρύματα ‘’ ( έτσι δεν παρουσιάζονται οι Τράπεζες στις διαφημίσεις ? ) θα ανησυχούσαν για το ‘’πού πήγε η κόττα με τα χρυσά αυγά’’ και θα έκαναν κάποιες ενέργειες.
Στην αρχή, θα με έπαιρναν τηλέφωνο, για να μου υπενθυμίσουν ευγενικά ότι καθυστερώ την πληρωμή των δόσεων.
Μετά, θα μου έστελναν χαρτάκια, ότι αν δεν πληρώσω θα κάνουν εκείνο και το άλλο.
Θα ακολουθούσαν τηλεφωνήματα σε απαράδεκτες ώρες, από ‘’μαφιόζικες’’ εταιρείες, ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ των τραπεζών, και θα μου έλεγαν τα δικά τους. Φυσικά, το τηλέφωνο έχει το μέγιστο πλεονέκτημα ότι μπορείς να το κλείσεις.
Θα άρχιζαν και τα εξώδικα, ότι αν….τότε η τράπεζα….. κτλ κτλ.
Και τελικά, θα φτάναμε σε αποφάσεις δικαστηρίων για κατασχέσεις ή πλειστηριασμούς. Γνωστό το κόλπο.
Εγώ, θα έκανα ‘’το παγώνι’’. Πέρα βρέχει. Και θα γινόταν τα αναμενόμενα.
Πάει η LOTUS, μου την πήρανε, εκτός και εάν πρόλαβα να την τρακάρω, για να δώ πως είναι. Δε βαρυέσαι, δεν έχω πλέον μαλιά να μου τα ανεμίζει το αεράκι Πάει το εξοχικό, το πήρανε ’’κοψοχρονιά’’, και ακόμα χρωστάω. Ποιος αντέχει την γκρίνια τώρα…Στο κάτω – κάτω, το βαρέθηκα τόσο καιρό. Όλο τα ίδια και τα ίδια…
Πάει και το σκαφάκι μου, τέρμα το ψάρεμα, εκτός και αν πάω στο μώλο να ρίξω πετονιά με καλάμι, για σπάρους και τα παρεμφερή. Έ, όλο και κάποιος φίλος θα έχει βάρκα να με πάρει μαζί του καμμιά φορά…
Τέρμα και οι όμορφες διακοπές στο εξωτερικό. Εδώ που τα λέμε πάντως, γύρισα τον μισό τον κόσμο. Ο υπόλοιπος, δεν έχει ενδιαφέρον. Οπότε…
Πάει το ένα, πάει το άλλο, πάνε όλα. Και τι έγινε ???
Εγώ, τόσο καιρό, είχα τη LOTUS μου, το σκάφος μου, το εξοχικό μου, ό τι ήθελα τέλος πάντων. Έκανα ό τι ήθελα, έζησα όπως ήθελα, πήγα όπου ήθελα, πόσοι μπορούν να το κάνουν αυτό ? Έχω και κάτι να θυμάμαι. Στο κάτω κάτω της γραφής, ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ?? Ας τα πήραν. Να τα βάλουν στον…..τους! Δεν θα ζήσω και 200 χρόνια !
Αυτά σκεφτόμουν, και από την άλλη μεριά, ερχόταν στο μυαλό οι ‘’περιπέτειες’’ που πέρασα τηρώντας την Αρχή μου, ‘’ΕΧΩ, ΞΟΔΕΥΩ, ΔΕΝ ΕΧΩ, ΔΕΝ ΞΟΔΕΥΩ’’
Μάζευα φράγκο - φράγκο τα χρήματα, να πάρω το πρώτο μου αυτοκίνητο το 1975, ένα ΡΕΝΩ μοντ.1966. Ευτυχώς μεσολάβησε η επιστράτευση του 74, και μου έμειναν τα λεφτά, γιατι για 5 μήνες έβλεπα μόνο βουνά και λάσπες, και δεν είχα πού να τα ξοδέψω.
Μάζευα πάλι φράγκο – φράγκο τα χρήματα, για να αλλάξω το αυτοκίνητο το 1979, με άλλο, μοντέλο 1973.
Έκατσα 3 χρόνια με την γυναίκα και τα παιδιά μου σε γκαρσονιέρα 28 τμ, για να μαζέψω χρήματα να αγοράσω σπίτι.
Και άλλα πολλά παρόμοια, που απλώς ενισχύουν την εικόνα.
Και έρχονται πάλι τώρα, να μου πούν ότι χρωστάω….Οι αλήτες….οι κλέφτες…οι δολοφόνοι!
Μήπως έπρεπε να κάνω αυτά που οι άλλοι έκαναν, και ακόμα περισσότερα?
Μήπως ήμουν ΜΑΛΑΚΑΣ που δεν τα έκανα ? Μήπως ?????
kranos
Σχης ε.α
Προχτές το απόγευμα, αφού συγκέντρωσα όλα τα χαρτιά που χρειαζόταν, είπα να κάνω και εγώ την Φορολογική μου Δήλωση, όπως κάθε χρόνο.
Μπήκα λοιπόν στο ΤΑΞΙΣκτλ, συμπλήρωσα τα στοιχεία στη δήλωση, ζητάω τα αποτελέσματα και παθαίνω κολούμπρα.
Μου ζητούσαν να πληρώσω ένα ποσό που δεν το είχα. Πάλι, όπως και πέρσυ.
Ξανακάνω έλεγχο, ξαναδοκιμάζω, τα ίδια. Άλλη μια φορά, πάλι τα ίδια.
Θυμήθηκα τότε, ( πραγματικό περιστατικό ) έναν θείο της γυναίκας μου, που πριν από 20 χρόνια περίπου, έπαθε εγκεφαλικό και πέθανε, όταν του ήρθε το εκκαθαριστικό της Εφορίας. Και εκείνος, είχε να πληρώσει.
Επειδή λοιπόν, δεν είμαι διατεθειμένος να πάθω το ίδιο, και να προστεθώ στον ατέλειωτο αριθμό των δολοφονημένων από τις Κρατικές ‘’Υπηρεσίες’’, έκλεισα τον υπολογιστή βγήκα στο μπαλκόνι μου, άναψα τσιγάρο ( ναι, ακόμα καπνίζω, τι θέλετε δηλαδή ? ) και άρχισα να σκέφτομαι. Κακό πράγμα να σκέφτεσαι….
Εδώ και αρκετά χρόνια, σε όλες τις δημοσιεύσεις μου αλλά και στις συζητήσεις, κατηγορούσα όσους είχαν ‘’απλώσει τα πόδια πέρα από το πάπλωμα’’, παίρνοντας δάνεια για διάφορες ανάγκες. Ενώ εγώ, ο καλός στα οικονομικά, ο συνετός, ο σωστός, δεν έκανα τέτοια πράγματα, αλλά εάν είχα λεφτά, αγόραζα ό τι ήθελα, και εάν δεν είχα, προσπαθούσα να μαζέψω.
Και τι κατάφερα με αυτό τον τρόπο μέχρι τώρα ? Δεν χρωστάω σε κανένα, θα μου πείς. Έ, και τι έγινε ? Τι θα γινόταν αν χρωστούσα ? Εδώ, τώρα που δεν χρωστάω, πάλι μου ζητάνε να τους δώσω. Εάν χρωστούσα, τι παραπάνω θα μου έκαναν ?
Κάθομαι και σκέφτομαι λοιπόν. Εάν έκανα αυτά που οι περισσότεροι έκαναν, ίσως να ήμουν καλύτερα.
Θα έπαιρνα ένα δάνειο, να αγοράσω μία LOTUS ELAN ( το όνειρό μου από μικρός) να κυκλοφορώ σαν άνθρωπος και το αεράκι να μου ανεμίζει τα μαλλιά ( όταν είχα ).
Θα έπαιρνα άλλο δάνειο, και θα αγόραζα ένα αξιοπρεπές εξοχικό δίπλα στο κύμα, να περνάω και εγώ τα καλοκαίρια μου ανθρώπινα, να κάνω και το χατήρι της γυναίκας μου και να γλυτώσω από την γκρίνια της.
Θα έπαιρνα ακόμα ένα δάνειο, ( δόξα τω Θεώ, οι τράπεζες έδιναν με συνοπτικές διαδικασίες ) και θα αγόραζα ένα σκαφάκι 8 – 10 μέτρων, δεν χρειάζομαι περισσότερο, για να πηγαίνω στο ψάρεμα που πολύ μου αρέσει.
Θα έπαιρνα και 2-3 ακόμα δάνεια, για να ικανοποιήσω τις απαραίτητες ανάγκες μου, να, τίποτα διακοπούλες στο εξωτερικό, τίποτα υποχρεώσεις, ξέρετε τώρα.
Όλα θα ήταν όμορφα και ωραία, και οι φίλοι και γνωστοί, ίσως με κάποια ζήλεια, θα έλεγαν το γνωστό ‘’ΕΙΔΕΣ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ? ‘’.
Την τωρινή κατάσταση, δεν θα ήταν στο χέρι μου να την αποφύγουμε. Θα άρχιζαν οι περικοπές κτλ κτλ κτλ που όλοι ξέρουμε. Φυσικά, δεν θα μπορούσα να ‘’εξυπηρετήσω’’ ( έτσι δεν λένε ? ) τα δάνεια, γιατί προτεραιότητα θα είχε η κατσαρόλα πλέον, όπως σε όλους. Επομένως, δεν θα πλήρωνα τις δόσεις, με πλήρη συνείδηση.
Τα γνωστά λοιπόν ‘’ευαγή φιλανθρωπικά ιδρύματα ‘’ ( έτσι δεν παρουσιάζονται οι Τράπεζες στις διαφημίσεις ? ) θα ανησυχούσαν για το ‘’πού πήγε η κόττα με τα χρυσά αυγά’’ και θα έκαναν κάποιες ενέργειες.
Στην αρχή, θα με έπαιρναν τηλέφωνο, για να μου υπενθυμίσουν ευγενικά ότι καθυστερώ την πληρωμή των δόσεων.
Μετά, θα μου έστελναν χαρτάκια, ότι αν δεν πληρώσω θα κάνουν εκείνο και το άλλο.
Θα ακολουθούσαν τηλεφωνήματα σε απαράδεκτες ώρες, από ‘’μαφιόζικες’’ εταιρείες, ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ των τραπεζών, και θα μου έλεγαν τα δικά τους. Φυσικά, το τηλέφωνο έχει το μέγιστο πλεονέκτημα ότι μπορείς να το κλείσεις.
Θα άρχιζαν και τα εξώδικα, ότι αν….τότε η τράπεζα….. κτλ κτλ.
Και τελικά, θα φτάναμε σε αποφάσεις δικαστηρίων για κατασχέσεις ή πλειστηριασμούς. Γνωστό το κόλπο.
Εγώ, θα έκανα ‘’το παγώνι’’. Πέρα βρέχει. Και θα γινόταν τα αναμενόμενα.
Πάει η LOTUS, μου την πήρανε, εκτός και εάν πρόλαβα να την τρακάρω, για να δώ πως είναι. Δε βαρυέσαι, δεν έχω πλέον μαλιά να μου τα ανεμίζει το αεράκι Πάει το εξοχικό, το πήρανε ’’κοψοχρονιά’’, και ακόμα χρωστάω. Ποιος αντέχει την γκρίνια τώρα…Στο κάτω – κάτω, το βαρέθηκα τόσο καιρό. Όλο τα ίδια και τα ίδια…
Πάει και το σκαφάκι μου, τέρμα το ψάρεμα, εκτός και αν πάω στο μώλο να ρίξω πετονιά με καλάμι, για σπάρους και τα παρεμφερή. Έ, όλο και κάποιος φίλος θα έχει βάρκα να με πάρει μαζί του καμμιά φορά…
Τέρμα και οι όμορφες διακοπές στο εξωτερικό. Εδώ που τα λέμε πάντως, γύρισα τον μισό τον κόσμο. Ο υπόλοιπος, δεν έχει ενδιαφέρον. Οπότε…
Πάει το ένα, πάει το άλλο, πάνε όλα. Και τι έγινε ???
Εγώ, τόσο καιρό, είχα τη LOTUS μου, το σκάφος μου, το εξοχικό μου, ό τι ήθελα τέλος πάντων. Έκανα ό τι ήθελα, έζησα όπως ήθελα, πήγα όπου ήθελα, πόσοι μπορούν να το κάνουν αυτό ? Έχω και κάτι να θυμάμαι. Στο κάτω κάτω της γραφής, ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ?? Ας τα πήραν. Να τα βάλουν στον…..τους! Δεν θα ζήσω και 200 χρόνια !
Αυτά σκεφτόμουν, και από την άλλη μεριά, ερχόταν στο μυαλό οι ‘’περιπέτειες’’ που πέρασα τηρώντας την Αρχή μου, ‘’ΕΧΩ, ΞΟΔΕΥΩ, ΔΕΝ ΕΧΩ, ΔΕΝ ΞΟΔΕΥΩ’’
Μάζευα φράγκο - φράγκο τα χρήματα, να πάρω το πρώτο μου αυτοκίνητο το 1975, ένα ΡΕΝΩ μοντ.1966. Ευτυχώς μεσολάβησε η επιστράτευση του 74, και μου έμειναν τα λεφτά, γιατι για 5 μήνες έβλεπα μόνο βουνά και λάσπες, και δεν είχα πού να τα ξοδέψω.
Μάζευα πάλι φράγκο – φράγκο τα χρήματα, για να αλλάξω το αυτοκίνητο το 1979, με άλλο, μοντέλο 1973.
Έκατσα 3 χρόνια με την γυναίκα και τα παιδιά μου σε γκαρσονιέρα 28 τμ, για να μαζέψω χρήματα να αγοράσω σπίτι.
Και άλλα πολλά παρόμοια, που απλώς ενισχύουν την εικόνα.
Και έρχονται πάλι τώρα, να μου πούν ότι χρωστάω….Οι αλήτες….οι κλέφτες…οι δολοφόνοι!
Μήπως έπρεπε να κάνω αυτά που οι άλλοι έκαναν, και ακόμα περισσότερα?
Μήπως ήμουν ΜΑΛΑΚΑΣ που δεν τα έκανα ? Μήπως ?????
kranos
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Δύο Αλγερινοί κρατούμενοι στο Γκουαντάναμο θα επαναπατριστούν
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Δούρου: Ο φαύλος κύκλος της πολιτικής της λιτότητας
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
