2013-07-30 13:15:29
Του ΓΙΑΝΝΗ ΤΡΙΑΝΤΗ
Στο σημείωμα της παρελθούσης Δευτέρας, η στήλη σημείωνε ότι στο οπλοστάσιο της συστημικής προπαγάνδας καταλέγονται η επίρριψη ευθυνών στην κοινωνία για την οικονομική κρίση («Μαζί τα φάγαμε»), οι αιτιάσεις περί εθνικο-λαϊκισμού (λαϊκιστικές αντιλήψεις και εθνικιστικός πρωτογονισμός) και η εμμονική προβολή της δήθεν αρνητικής ιδιαιτερότητος της Ελλάδος («Αυτά μονάχα εδώ συμβαίνουν»).
Στο σημείωμα εκείνο εξετάστηκε η τοξική προπαγάνδα περί συνενοχής. Ας δούμε τα άλλα δύο στοιχεία.
* Μονάχα εδώ συμβαίνουν; Οι γνωστές αναπηρίες του ελληνικού κράτους -υποδομή, γραφειοκρατία, αδυναμία ελέγχου, ατιμωρησία κ.τ.λ.- οδηγούν μοιραία την κοινωνία είτε εθιστικώς στη διαφθορά είτε στην αναζήτηση υπηρετικών παραδρόμων. Ετσι παγιώθηκε το λάδωμα, αποθεώθηκε η μίζα και είμαστε μάρτυρες ποικίλων επινοήσεων αυτοπροστατευτικού τύπου ή ασύστολης λαμογιάς. Ενα κράτος ανίκανο και εχθρικό, ένας ερειπιώνας με εφιαλτικούς λαβύρινθους στους οποίους χάνεται ο πολίτης -χάνοντας το δίκιο και την υπομονή του- είναι προφανές ότι αποτελεί τη βασική ιογόνο πηγή για πλείστα όσα παθογενή
. Επομένως, η σύγκριση με τα συμβαίνοντα στην Ευρώπη, όπου η πολιτεία κατά τεκμήριον ανταποκρίνεται στο ρόλο της, έχει νόημα μονάχα όταν αντιπαραβάλλεται η εικόνα του ημέτερου μηχανισμού (διοίκηση, ετοιμότης της πολιτείας κ.τ.λ.) με τον αντίστοιχο ευρωπαϊκών κρατών.
Η καταφανής υστέρηση υπενθυμίζει ότι την αποκλειστική ευθύνη φέρουν οι κατά καιρούς κυβερνήσεις, ο βίος και η πολιτεία τους, και όχι βέβαια ο «ένοχος λαός», όπως βολικά αποφαίνονται όσοι μουλιάζουν στα ρηχά των επισημάνσεων. Η φράση «αυτά μονάχα στην Ελλάδα συμβαίνουν» αληθεύει κυρίως ως προς τις βαρύτατες ευθύνες του καθεστωτικού δυναμικού, το οποίο αδρανεί επί δεκαετίες, αδυνατώντας να εκσυγχρονίσει απηρχαιωμένες δομές και να προβεί στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις.
Ωστόσο, οι εκπρόσωποι του αλλήθωρου ευρωπαϊσμού -κατά σύμπτωση και θιασώτες της μνημονιακής πολιτικής οι περισσότεροι- επιχειρούν να αποδώσουν τα παθογενή κυρίως σε εγγενή στοιχεία που δήθεν χαρακτηρίζουν την ελληνική κοινωνία. Οι αβαθείς και ιδεοληπτικές αυτές προσεγγίσεις προσπερνούν ελαφρά τη καρδία το γεγονός ότι ορισμένα φαινόμενα (ρατσισμός, σωβινισμός, διαφθορά, μίζες πολιτικών, οικογενειοκρατία κ.ά.) επισημαίνονται σχεδόν σε όλα τα κράτη της Ενωσης, ακόμη και στα πλέον οργανωμένα Εν κατακλείδι: Πρώτον, αρνητική ιδιαιτερότης ασφαλώς και υπάρχει. Αλλά οφείλεται πρωτίστως στο αβέλτερον των πολιτικών και των κομμάτων που κυβερνούν εκ περιτροπής τον τόπο. Δεύτερον, τα δήθεν μόνιμα χαρακτηριστικά των Ελλήνων (εθνικισμός, καυχησιολογία κ.ά.) εντοπίζονται σε όλες τις κοινωνίες, σε όλα τα κράτη. Και, τρίτον, οι εν λόγω επικριτές, όταν αναφέρονται ειρωνικά και απαξιωτικά στην ελληνική ιδιοσυστασία, ουδέποτε ή σπανίως εγκωμιάζουν θετικά στοιχεία ταυτότητος και συμπεριφοράς των Ελλήνων, υπαρκτά στοιχεία σε κάθε λαό - απλώς διαφορετικά.
* Εθνικο-λαϊκισμός: Φρούτο τελευταίας εσοδείας ο όρος αυτός, παραπέμπει στη συνοδοιπορία λαϊκιστικών αντιλήψεων και εθνικιστικών εκρήξεων. Μέγα κεφάλαιο ο λαϊκισμός, δεν είναι της παρούσης. Εν συντομία: ό,τι κολακεύει το λαό, ό,τι αποθεώνει το ρόλο του ως υπέρτατου κριτή και ό,τι δημαγωγικά εκ μέρους των πολιτικών δημιουργεί αυταπάτες για εύκολες λύσεις σε ακανθώδη και πολύπλοκα προβλήματα, χαρακτηρίζεται λαϊκισμός.
Ομως, οι ποικιλώνυμοι κήνσορες, μονίμως υπέρμαχοι μιας αριστοκρατικής αντίληψης για την πολιτική και σταθερά θεράποντες των εστέτ, επιδεικνύουν πρωτοφανή δυσανεξία προς παν το λαϊκόν. Είτε πρόκειται για την παράδοση, το κατ' έθος της συμπεριφοράς και την έστω αμφισβητούμενη αισθητική μεγάλου μέρους της κοινωνίας, είτε για τις πηγαίες και γνήσιες λαϊκές αντιδράσεις έναντι επιλογών της κεντρικής εξουσίας. Τότε, ο λαός κεραυνώνεται από τους καθ' έξιν επικριτές, οι οποίοι διακρίνουν το σπέρμα της καταστροφής στην απαξίωση των πολιτικών εκ μέρους της κοινωνίας και στη δυσπιστία της έναντι θεσμών και θεσμικών μορφωμάτων. Δηλαδή, οτιδήποτε προβάλλει ως άφευκτη λαϊκή δυσαρέσκεια και εύλογη αντίδραση, απορρίπτεται ως σύμπτωμα λαϊκισμού. Επίσης, η στροφή των κοινωνιών προς το έθνος -κοινωνιών καθημαγμένων από την καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση και ανήσυχων για το μέλλον τους- τροφοδοτεί σφόδρες επικρίσεις προς παν το εθνικόν. Ως και η αναφορά στις λέξεις έθνος, πατρίδα, πατριωτισμός συνιστά έγκλημα καθοσιώσεως. Η απελπισμένη άμυνα της κοινωνίας και η καταφυγή της στην ιστορία, την παράδοση και την προάσπιση της ταυτότητος ελέγχονται ως εκδηλώσεις εθνικιστικής υστερίας. Κάπως έτσι προέκυψε ο όρος «εθνικο-λαϊκισμός» με ιδιαίτερη αναφορά στο μείζουν πρόβλημα της μετανάστευσης, από το οποίο χειμάζονται οι πλέον αδύναμες χώρες, όπως η Ελλάδα.
Αντί, λοιπόν, να αναγνωριστεί η ύπαρξη του εν λόγω προβλήματος και να τεθεί σε ρεαλιστική βάση η αντιμετώπισή του, αντί να διασκεδαστούν οι υπαρκτοί φόβοι και οι εύλογες ανησυχίες, επιστρατεύεται ο «εθνικο-λαϊκισμός» για να αποδοθεί και σε αυτό το πεδίο η βασική ευθύνη στο λαό... Τα αποτελέσματα, γνωστά. Και όσο επιμένουν οι λογής εστέτ και τα υψωμένα φρύδια του θολού ευρωπαϊσμού να αγνοούν πραγματικά προβλήματα και να πυροβολούν το έθνος, την πατρίδα και το λαό, τόσο θα ταΐζουν ανέλεγκτες καταστάσεις και κινδυνώδεις προοπτικές. Ας ρίξουν μια ματιά στο ποσοστό της Χρυσής Αυγής και ενδεχομένως να το αντιληφθούν...
enet.gr
Στο σημείωμα της παρελθούσης Δευτέρας, η στήλη σημείωνε ότι στο οπλοστάσιο της συστημικής προπαγάνδας καταλέγονται η επίρριψη ευθυνών στην κοινωνία για την οικονομική κρίση («Μαζί τα φάγαμε»), οι αιτιάσεις περί εθνικο-λαϊκισμού (λαϊκιστικές αντιλήψεις και εθνικιστικός πρωτογονισμός) και η εμμονική προβολή της δήθεν αρνητικής ιδιαιτερότητος της Ελλάδος («Αυτά μονάχα εδώ συμβαίνουν»).
Στο σημείωμα εκείνο εξετάστηκε η τοξική προπαγάνδα περί συνενοχής. Ας δούμε τα άλλα δύο στοιχεία.
* Μονάχα εδώ συμβαίνουν; Οι γνωστές αναπηρίες του ελληνικού κράτους -υποδομή, γραφειοκρατία, αδυναμία ελέγχου, ατιμωρησία κ.τ.λ.- οδηγούν μοιραία την κοινωνία είτε εθιστικώς στη διαφθορά είτε στην αναζήτηση υπηρετικών παραδρόμων. Ετσι παγιώθηκε το λάδωμα, αποθεώθηκε η μίζα και είμαστε μάρτυρες ποικίλων επινοήσεων αυτοπροστατευτικού τύπου ή ασύστολης λαμογιάς. Ενα κράτος ανίκανο και εχθρικό, ένας ερειπιώνας με εφιαλτικούς λαβύρινθους στους οποίους χάνεται ο πολίτης -χάνοντας το δίκιο και την υπομονή του- είναι προφανές ότι αποτελεί τη βασική ιογόνο πηγή για πλείστα όσα παθογενή
Η καταφανής υστέρηση υπενθυμίζει ότι την αποκλειστική ευθύνη φέρουν οι κατά καιρούς κυβερνήσεις, ο βίος και η πολιτεία τους, και όχι βέβαια ο «ένοχος λαός», όπως βολικά αποφαίνονται όσοι μουλιάζουν στα ρηχά των επισημάνσεων. Η φράση «αυτά μονάχα στην Ελλάδα συμβαίνουν» αληθεύει κυρίως ως προς τις βαρύτατες ευθύνες του καθεστωτικού δυναμικού, το οποίο αδρανεί επί δεκαετίες, αδυνατώντας να εκσυγχρονίσει απηρχαιωμένες δομές και να προβεί στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις.
Ωστόσο, οι εκπρόσωποι του αλλήθωρου ευρωπαϊσμού -κατά σύμπτωση και θιασώτες της μνημονιακής πολιτικής οι περισσότεροι- επιχειρούν να αποδώσουν τα παθογενή κυρίως σε εγγενή στοιχεία που δήθεν χαρακτηρίζουν την ελληνική κοινωνία. Οι αβαθείς και ιδεοληπτικές αυτές προσεγγίσεις προσπερνούν ελαφρά τη καρδία το γεγονός ότι ορισμένα φαινόμενα (ρατσισμός, σωβινισμός, διαφθορά, μίζες πολιτικών, οικογενειοκρατία κ.ά.) επισημαίνονται σχεδόν σε όλα τα κράτη της Ενωσης, ακόμη και στα πλέον οργανωμένα Εν κατακλείδι: Πρώτον, αρνητική ιδιαιτερότης ασφαλώς και υπάρχει. Αλλά οφείλεται πρωτίστως στο αβέλτερον των πολιτικών και των κομμάτων που κυβερνούν εκ περιτροπής τον τόπο. Δεύτερον, τα δήθεν μόνιμα χαρακτηριστικά των Ελλήνων (εθνικισμός, καυχησιολογία κ.ά.) εντοπίζονται σε όλες τις κοινωνίες, σε όλα τα κράτη. Και, τρίτον, οι εν λόγω επικριτές, όταν αναφέρονται ειρωνικά και απαξιωτικά στην ελληνική ιδιοσυστασία, ουδέποτε ή σπανίως εγκωμιάζουν θετικά στοιχεία ταυτότητος και συμπεριφοράς των Ελλήνων, υπαρκτά στοιχεία σε κάθε λαό - απλώς διαφορετικά.
* Εθνικο-λαϊκισμός: Φρούτο τελευταίας εσοδείας ο όρος αυτός, παραπέμπει στη συνοδοιπορία λαϊκιστικών αντιλήψεων και εθνικιστικών εκρήξεων. Μέγα κεφάλαιο ο λαϊκισμός, δεν είναι της παρούσης. Εν συντομία: ό,τι κολακεύει το λαό, ό,τι αποθεώνει το ρόλο του ως υπέρτατου κριτή και ό,τι δημαγωγικά εκ μέρους των πολιτικών δημιουργεί αυταπάτες για εύκολες λύσεις σε ακανθώδη και πολύπλοκα προβλήματα, χαρακτηρίζεται λαϊκισμός.
Ομως, οι ποικιλώνυμοι κήνσορες, μονίμως υπέρμαχοι μιας αριστοκρατικής αντίληψης για την πολιτική και σταθερά θεράποντες των εστέτ, επιδεικνύουν πρωτοφανή δυσανεξία προς παν το λαϊκόν. Είτε πρόκειται για την παράδοση, το κατ' έθος της συμπεριφοράς και την έστω αμφισβητούμενη αισθητική μεγάλου μέρους της κοινωνίας, είτε για τις πηγαίες και γνήσιες λαϊκές αντιδράσεις έναντι επιλογών της κεντρικής εξουσίας. Τότε, ο λαός κεραυνώνεται από τους καθ' έξιν επικριτές, οι οποίοι διακρίνουν το σπέρμα της καταστροφής στην απαξίωση των πολιτικών εκ μέρους της κοινωνίας και στη δυσπιστία της έναντι θεσμών και θεσμικών μορφωμάτων. Δηλαδή, οτιδήποτε προβάλλει ως άφευκτη λαϊκή δυσαρέσκεια και εύλογη αντίδραση, απορρίπτεται ως σύμπτωμα λαϊκισμού. Επίσης, η στροφή των κοινωνιών προς το έθνος -κοινωνιών καθημαγμένων από την καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση και ανήσυχων για το μέλλον τους- τροφοδοτεί σφόδρες επικρίσεις προς παν το εθνικόν. Ως και η αναφορά στις λέξεις έθνος, πατρίδα, πατριωτισμός συνιστά έγκλημα καθοσιώσεως. Η απελπισμένη άμυνα της κοινωνίας και η καταφυγή της στην ιστορία, την παράδοση και την προάσπιση της ταυτότητος ελέγχονται ως εκδηλώσεις εθνικιστικής υστερίας. Κάπως έτσι προέκυψε ο όρος «εθνικο-λαϊκισμός» με ιδιαίτερη αναφορά στο μείζουν πρόβλημα της μετανάστευσης, από το οποίο χειμάζονται οι πλέον αδύναμες χώρες, όπως η Ελλάδα.
Αντί, λοιπόν, να αναγνωριστεί η ύπαρξη του εν λόγω προβλήματος και να τεθεί σε ρεαλιστική βάση η αντιμετώπισή του, αντί να διασκεδαστούν οι υπαρκτοί φόβοι και οι εύλογες ανησυχίες, επιστρατεύεται ο «εθνικο-λαϊκισμός» για να αποδοθεί και σε αυτό το πεδίο η βασική ευθύνη στο λαό... Τα αποτελέσματα, γνωστά. Και όσο επιμένουν οι λογής εστέτ και τα υψωμένα φρύδια του θολού ευρωπαϊσμού να αγνοούν πραγματικά προβλήματα και να πυροβολούν το έθνος, την πατρίδα και το λαό, τόσο θα ταΐζουν ανέλεγκτες καταστάσεις και κινδυνώδεις προοπτικές. Ας ρίξουν μια ματιά στο ποσοστό της Χρυσής Αυγής και ενδεχομένως να το αντιληφθούν...
enet.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Αλλαγές στα αυθαίρετα
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![Τρόμος στα αβαθή: Φάλαινες – δολοφόνοι ορμούν σε κολυμβητές [video]](https://images.newsnowgreece.com/105/1053104/tromos-sta-avathi-falaines--dolofonoi-ormoun-se-kolymvites-video-1-124x78.jpg)
