2013-08-02 15:06:04
Μια αισιόδοξη προσέγγιση της κατάστασης στην Ελλάδα -μετά το χθεσινό μπαράζ αρνητικών δημοσιευμάτων-, φιλοξενεί σήμερα η εφημερίδα Νιου Γιορκ Τάιμς. «Το στοίχημά μου είναι ότι σε δέκα χρόνια από τώρα η ελληνική σοδιά θα είναι πλούσια», γράφει... από τα Χανιά ο αρθρογράφος των New York Times Ρότζερ Κοέν κάνοντας λόγο για την ελπίδα που αχνοφαίνεται.
«Μετά από πέντε χρόνια αλματώδους αύξησης της ανεργίας και συρρίκνωσης της οικονομίας, κυρίως όμως της ταπεινωτικής γερμανικής διοίκησης, η περήφανη Ελλάδα χρειαζόταν ένα διάλειμμα, αναφέρει το δημοσίευμα» κάνοντας λόγο για την μεγάλη αύξηση των τουριστών φέτος στη χώρα μας.
«Όταν η συρρίκνωση του 4% είναι θετική είδηση, αντιλαμβάνεστε την απελπιστική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα», γράφει ο αρθρογράφος και συνεχίζει: «Το ΔΝΤ, στην πρόσφατη έκθεσή του, περιγράφει ως 'εξαιρετική' τη δημοσιονομική προσαρμογή της χώρας. Όπου 'εξαιρετική', βλέπε βάρβαρη», υπογραμμίζει.
Στη συνέχεια ο αρθρογράφος αναφέρεται στις 15.000 απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων που πρέπει να γίνει μέχρι το τέλος του 2014, στην πολιτική αστάθεια και την αύξηση της ανεργίας, επισημαίνοντας ότι τα παραπάνω «ίσως να κάνουν τη στιγμή ακατάλληλη για να μιλήσουμε για φως στην άκρη του τούνελ - εκτός κι αν αυτό το φως είναι ένα διερχόμενο τρένο».
«Η αίσθησή μου είναι όμως πως η Ελλάδα του κεντροδεξιού Αντώνη Σαμαρά, παρά το λάθος της ΕΡΤ, είναι στη γωνία προς τη σωστή στροφή. Βλέπω δύο στοιχεία: την μεγάλη προσαρμογή και σε ένα βαθύτερο πιο σημαντικό επίπεδο, την αλλαγή νοοτροπίας που την ακολουθεί».
Στη συνέχεια ακολουθεί ανάλυση των δύο παραμέτρων:
«Πρώτον, η προσαρμογή. Οι τράπεζες έχουν κεφάλαιο και δεν υπάρχει πλέον λόγος να συρθούν όλοι κάτω. Τα καταστροφικά σενάρια εξόδου από το ευρώ έχουν υποχωρήσει. Το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών είναι κοντά στην ισορροπία, όπως είναι ο προϋπολογισμός πριν από τις πληρωμές τόκων. Οι μισθοί είναι πιο ανταγωνιστικοί. Δεν είναι μόνο οι τουρίστες, είναι και οι αγοραστές σπιτιών και οι άλλοι επενδυτές.
Η αλλαγή νοοτροπίας, ιδίως μεταξύ των νέων Ελλήνων, μου ετέθη από τον Γιώργο Δημητριάδη, τον διευθυντή της biolea, παραγωγό ελαιολάδου στη δυτική Κρήτη. Η εταιρεία έχει επιβιώσει από την κρίση, αλλά μόνο μέσω της μείωσης των δαπανών του κατά 20%, εξαλείφοντας την ανάγκη απογραφής, και την προσαρμογή σε μια οικονομία όπου όλοι θέλουν τα χρήματα προκαταβολικά. Η πληρωμή σε 30 ημέρες, κάποτε ο κανόνας, ανήκει στο παρελθόν.
«Η Ευρωπαϊκή Ένωση ήθελε καταναλωτές και μας εκπαίδευε με δωρεάν χρήματα, λέει ο κ. Δημητριάδης. Οι επιδοτήσεις μόνο στη γεωργία ήταν απίστευτες. Κανείς δεν ρώτησε πώς διατέθηκαν τα χρήματα. Υπήρχαν άνθρωποι με δέκα ελαιόδεντρα που ισχυρίζονταν ότι παρήγαγαν δέκα τόνους λαδιού. Τώρα αυτό αλλάζει. Τα δωρεάν χρήματα έκαναν πολύ κακό στους νέους. Σήμερα βλέπω νέους με πανεπιστημιακά πτυχία που έρχονται πίσω στην κτηνοτροφία. Βλέπω τους νέους από τις πόλεις που επιστρέφουν στην καλλιέργεια ελιάς ή πορτοκαλιάς. Νομίζω ότι οι νέοι Έλληνες έχουν κατανοήσει τη σημασία τού να κάνει κανείς κάτι με τα χέρια του, τη σημασία της εργασίας και την παραγωγής.
«Οι Ελληνες είναι πολυμήχανοι και θα προσαρμοστούν όπως το έχουν κάνει πολλές φορές στο παρελθόν. Η Ελλάδα είναι πάμπλουτη σε γεωργικούς θησαυρούς. Η Κρήτη μόνη της παράγει περίπου 5% του ελαιολάδου στον κόσμο - αλλά το περισσότερο από αυτό πωλείται χύμα και στη συνέχεια πηγαίνει στην αγορά με άλλο σήμα. Η δυνατότητα να αναπτύξουν ελληνικές μάρκες, όπως έχουν κάνει από καιρό οι Ιταλοί, είναι τώρα μπροστά τους και οι νέοι άνθρωποι γνωρίζουν.
Οδηγήσαμε από την ενδοχώρα των Χανίων (μια πόλη με βαθιά βενετσιάνικη επιρροή) έξω στην Αστρίκα, όπου η οικογένεια Δημητριάδη εδώ και έξι γενιές καλλιεργεί ελιές. Η 24χρονη κόρη του Χλόη, που σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο πανεπιστήμιο McGill στον Καναδά, είναι εδώ τώρα. Έχει μόλις εγγραφεί σε ένα μάθημα γεωργίας. 'Δεν είχα σκοπό να επιστρέψω' μου είπε 'νόμιζα ότι θα μπορούσα να μείνω στον Καναδά. Όμως, περίπου ένα χρόνο πριν, ήρθα και άρχισα βοηθώντας τον πατέρα μου. Ξέρετε, έχω μια φίλη που εργάζεται σε ένα καφενείο για 3 ευρώ την ώρα και φοβάται μη χάσει τη δουλειά της. Έχω μια ξαδέλφη που μόλις εγκατέλειψε το κολέγιο στην Αθήνα για να έρθει εδώ και να εργαστεί με τον παππού της στη γη. Και εγώ μόλις το συνειδητοποίησα: Το μέλλον μου είναι εδώ'».
Και το άρθρο καταλήγει: «Η Ελλάδα να πάρει πίσω στα βασικά. Το στοίχημά μου είναι ότι σε μια δεκαετία από τώρα η συγκομιδή θα είναι πλούσια».
e-go.gr
«Μετά από πέντε χρόνια αλματώδους αύξησης της ανεργίας και συρρίκνωσης της οικονομίας, κυρίως όμως της ταπεινωτικής γερμανικής διοίκησης, η περήφανη Ελλάδα χρειαζόταν ένα διάλειμμα, αναφέρει το δημοσίευμα» κάνοντας λόγο για την μεγάλη αύξηση των τουριστών φέτος στη χώρα μας.
«Όταν η συρρίκνωση του 4% είναι θετική είδηση, αντιλαμβάνεστε την απελπιστική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα», γράφει ο αρθρογράφος και συνεχίζει: «Το ΔΝΤ, στην πρόσφατη έκθεσή του, περιγράφει ως 'εξαιρετική' τη δημοσιονομική προσαρμογή της χώρας. Όπου 'εξαιρετική', βλέπε βάρβαρη», υπογραμμίζει.
Στη συνέχεια ο αρθρογράφος αναφέρεται στις 15.000 απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων που πρέπει να γίνει μέχρι το τέλος του 2014, στην πολιτική αστάθεια και την αύξηση της ανεργίας, επισημαίνοντας ότι τα παραπάνω «ίσως να κάνουν τη στιγμή ακατάλληλη για να μιλήσουμε για φως στην άκρη του τούνελ - εκτός κι αν αυτό το φως είναι ένα διερχόμενο τρένο».
«Η αίσθησή μου είναι όμως πως η Ελλάδα του κεντροδεξιού Αντώνη Σαμαρά, παρά το λάθος της ΕΡΤ, είναι στη γωνία προς τη σωστή στροφή. Βλέπω δύο στοιχεία: την μεγάλη προσαρμογή και σε ένα βαθύτερο πιο σημαντικό επίπεδο, την αλλαγή νοοτροπίας που την ακολουθεί».
Στη συνέχεια ακολουθεί ανάλυση των δύο παραμέτρων:
«Πρώτον, η προσαρμογή. Οι τράπεζες έχουν κεφάλαιο και δεν υπάρχει πλέον λόγος να συρθούν όλοι κάτω. Τα καταστροφικά σενάρια εξόδου από το ευρώ έχουν υποχωρήσει. Το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών είναι κοντά στην ισορροπία, όπως είναι ο προϋπολογισμός πριν από τις πληρωμές τόκων. Οι μισθοί είναι πιο ανταγωνιστικοί. Δεν είναι μόνο οι τουρίστες, είναι και οι αγοραστές σπιτιών και οι άλλοι επενδυτές.
Η αλλαγή νοοτροπίας, ιδίως μεταξύ των νέων Ελλήνων, μου ετέθη από τον Γιώργο Δημητριάδη, τον διευθυντή της biolea, παραγωγό ελαιολάδου στη δυτική Κρήτη. Η εταιρεία έχει επιβιώσει από την κρίση, αλλά μόνο μέσω της μείωσης των δαπανών του κατά 20%, εξαλείφοντας την ανάγκη απογραφής, και την προσαρμογή σε μια οικονομία όπου όλοι θέλουν τα χρήματα προκαταβολικά. Η πληρωμή σε 30 ημέρες, κάποτε ο κανόνας, ανήκει στο παρελθόν.
«Η Ευρωπαϊκή Ένωση ήθελε καταναλωτές και μας εκπαίδευε με δωρεάν χρήματα, λέει ο κ. Δημητριάδης. Οι επιδοτήσεις μόνο στη γεωργία ήταν απίστευτες. Κανείς δεν ρώτησε πώς διατέθηκαν τα χρήματα. Υπήρχαν άνθρωποι με δέκα ελαιόδεντρα που ισχυρίζονταν ότι παρήγαγαν δέκα τόνους λαδιού. Τώρα αυτό αλλάζει. Τα δωρεάν χρήματα έκαναν πολύ κακό στους νέους. Σήμερα βλέπω νέους με πανεπιστημιακά πτυχία που έρχονται πίσω στην κτηνοτροφία. Βλέπω τους νέους από τις πόλεις που επιστρέφουν στην καλλιέργεια ελιάς ή πορτοκαλιάς. Νομίζω ότι οι νέοι Έλληνες έχουν κατανοήσει τη σημασία τού να κάνει κανείς κάτι με τα χέρια του, τη σημασία της εργασίας και την παραγωγής.
«Οι Ελληνες είναι πολυμήχανοι και θα προσαρμοστούν όπως το έχουν κάνει πολλές φορές στο παρελθόν. Η Ελλάδα είναι πάμπλουτη σε γεωργικούς θησαυρούς. Η Κρήτη μόνη της παράγει περίπου 5% του ελαιολάδου στον κόσμο - αλλά το περισσότερο από αυτό πωλείται χύμα και στη συνέχεια πηγαίνει στην αγορά με άλλο σήμα. Η δυνατότητα να αναπτύξουν ελληνικές μάρκες, όπως έχουν κάνει από καιρό οι Ιταλοί, είναι τώρα μπροστά τους και οι νέοι άνθρωποι γνωρίζουν.
Οδηγήσαμε από την ενδοχώρα των Χανίων (μια πόλη με βαθιά βενετσιάνικη επιρροή) έξω στην Αστρίκα, όπου η οικογένεια Δημητριάδη εδώ και έξι γενιές καλλιεργεί ελιές. Η 24χρονη κόρη του Χλόη, που σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο πανεπιστήμιο McGill στον Καναδά, είναι εδώ τώρα. Έχει μόλις εγγραφεί σε ένα μάθημα γεωργίας. 'Δεν είχα σκοπό να επιστρέψω' μου είπε 'νόμιζα ότι θα μπορούσα να μείνω στον Καναδά. Όμως, περίπου ένα χρόνο πριν, ήρθα και άρχισα βοηθώντας τον πατέρα μου. Ξέρετε, έχω μια φίλη που εργάζεται σε ένα καφενείο για 3 ευρώ την ώρα και φοβάται μη χάσει τη δουλειά της. Έχω μια ξαδέλφη που μόλις εγκατέλειψε το κολέγιο στην Αθήνα για να έρθει εδώ και να εργαστεί με τον παππού της στη γη. Και εγώ μόλις το συνειδητοποίησα: Το μέλλον μου είναι εδώ'».
Και το άρθρο καταλήγει: «Η Ελλάδα να πάρει πίσω στα βασικά. Το στοίχημά μου είναι ότι σε μια δεκαετία από τώρα η συγκομιδή θα είναι πλούσια».
e-go.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Σε εξέλιξη πυρκαγιά στο Μαρκόπουλο
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Σήμα του ΓΕΕΘΑ για τα κέντρα παραθερισμού
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
