2013-08-16 06:00:13
Ιδιαίτερη μετατροπή της Venier Customs σε ένα Moto Guzzi ΝΤΧ750
Ήταν στη δεκαετία του '90, όταν η Moto Guzzi κατασκεύασε ένα ειδικό μοντέλο για την ιταλική τροχαία, με βάση το dual sport μοντέλο της εποχής εκείνης, το NTX 750. Ψηλό και επιβλητικό, το αστυνομικό Guzzi είχε γίνει ο φόβος και τρόμος των πιτσιρικάδων που οδηγούσαν χωρίς δίπλωμα από τα 14 τους... (θυμίζει κάτι;)
Ένας από τους πιτσιρικάδες εκείνους ήταν και ο Stefano Venier, ο οποίος αποτελεί σήμερα σεβαστό μέλος της κοινωνίας, έχοντας δημιουργήσει την επιτυχημένη φίρμα βελτιώσεων/μετασκευών Venier Customs.
Και βρήκε έναν ιδιόμορφο τρόπο να... «εκδικηθεί» την αστυνομική μοτοσυκλέτα που τον τρομοκρατούσε ως μικρό. Πήρε μια αστυνομική NTX του 1996 και την... πετσόκοψε, την έβαψε και την μετέτρεψε σε στυλάτη scrambler.
«Ε, ήθελα να φτιάξω ένα κανονικό Moto Guzzi scrambler, χρησιμοποιώντας όχι την V75 που είναι μοτοσυκλέτα δρόμου, αλλά τη χωμάτινη εκδοχή της», λέει ο Venier.
Πράγματι η χρήση της NTX προσφέρει πρακτικά πλεονεκτήματα: ήταν μια αληθινή dual sport που μάλιστα δεν είχε και πλαίσιο -επιλογή που υιοθέτησε αργότερα και η BMW στο R1100GS. Στην ΝΤΧ ο κινητήρας χρησίμευε για τη σύνδεση του λαιμού με το ψαλίδι, αν και για τη στήριξη διαφόρων περιφερειακών υπήρχε και μια σωλήνα που ακολουθούσε την ίδια διαδρομή, πάνω από τον κινητήρα.
Με χαρακτηριστική ιταλική «ελαφρότητα» ο Venier ονομάτισε τη μοτοσυκλέτα του «Tractor V75». Από το ορίτζιναλ κουστούμι λίγα πράγματα απέμειναν. Φτερά, πλαϊνά καπάκια, ρεζερβουάρ και σύνδεσμοι είναι όλα ιδέα.
Επενέβη και στην γεωμετρία της μοτοσυκλέτας, κονταίνοντας το πιρούνι της Marzocchi και αλλάζοντας τα «σωθικά» των αμορτισέρ Bitubo. Το υποπλαίσιο είναι επίσης χειροποίητο και στηρίζει μια «αλήτικη» σέλα που πάντως διαθέτει ικανή «γέμιση» ώστε να χρησιμοποιείται για περισσότερο από μισή ώρα. Τα λάστιχα είναι τα «adventure» της Vee Rubber και η εξάτμιση 2 σε 1, επίσης χειροποίητη.
Αισθητικά το αποτέλεσμα είναι χαμηλών τόνων αλλά γοητευτικό, με το λαδί του ρεζερβουάρ να κερδίζει τις πρώτες εντυπώσεις. Είναι αρκετά μεγάλο, αν και δεν χωρά 30 λίτρα όπως το αυθεντικό. Η σημασία στη λεπτομέρεια, το φινίρισμα και η ποιότητα κατασκευής είναι εξαιρετικά.
Ακούγοντας το όνομα Tractor V75 χαμογελάς, όμως όταν βλέπεις τις φωτογραφίες, νιώθεις ότι δεν έπεσε έξω επιλέγοντας μια τέτοια ονομασία. Και ο συνδυασμός του μαύρου (αλλού ματ και αλλού γυαλιστερού) με το «στρατιωτικό» λαδί χρώμα, δίνουν την αίσθηση ενός «σοβαρού παιχνιδιού», που στον δρόμο τραβάει τα βλέμματα, αλλά γεννά και σεβασμό στους άλλους χρήστες.
Πηγή: Newsbeast.gr
Ήταν στη δεκαετία του '90, όταν η Moto Guzzi κατασκεύασε ένα ειδικό μοντέλο για την ιταλική τροχαία, με βάση το dual sport μοντέλο της εποχής εκείνης, το NTX 750. Ψηλό και επιβλητικό, το αστυνομικό Guzzi είχε γίνει ο φόβος και τρόμος των πιτσιρικάδων που οδηγούσαν χωρίς δίπλωμα από τα 14 τους... (θυμίζει κάτι;)
Ένας από τους πιτσιρικάδες εκείνους ήταν και ο Stefano Venier, ο οποίος αποτελεί σήμερα σεβαστό μέλος της κοινωνίας, έχοντας δημιουργήσει την επιτυχημένη φίρμα βελτιώσεων/μετασκευών Venier Customs.
Και βρήκε έναν ιδιόμορφο τρόπο να... «εκδικηθεί» την αστυνομική μοτοσυκλέτα που τον τρομοκρατούσε ως μικρό. Πήρε μια αστυνομική NTX του 1996 και την... πετσόκοψε, την έβαψε και την μετέτρεψε σε στυλάτη scrambler.
«Ε, ήθελα να φτιάξω ένα κανονικό Moto Guzzi scrambler, χρησιμοποιώντας όχι την V75 που είναι μοτοσυκλέτα δρόμου, αλλά τη χωμάτινη εκδοχή της», λέει ο Venier.
Πράγματι η χρήση της NTX προσφέρει πρακτικά πλεονεκτήματα: ήταν μια αληθινή dual sport που μάλιστα δεν είχε και πλαίσιο -επιλογή που υιοθέτησε αργότερα και η BMW στο R1100GS. Στην ΝΤΧ ο κινητήρας χρησίμευε για τη σύνδεση του λαιμού με το ψαλίδι, αν και για τη στήριξη διαφόρων περιφερειακών υπήρχε και μια σωλήνα που ακολουθούσε την ίδια διαδρομή, πάνω από τον κινητήρα.
Με χαρακτηριστική ιταλική «ελαφρότητα» ο Venier ονομάτισε τη μοτοσυκλέτα του «Tractor V75». Από το ορίτζιναλ κουστούμι λίγα πράγματα απέμειναν. Φτερά, πλαϊνά καπάκια, ρεζερβουάρ και σύνδεσμοι είναι όλα ιδέα.
Επενέβη και στην γεωμετρία της μοτοσυκλέτας, κονταίνοντας το πιρούνι της Marzocchi και αλλάζοντας τα «σωθικά» των αμορτισέρ Bitubo. Το υποπλαίσιο είναι επίσης χειροποίητο και στηρίζει μια «αλήτικη» σέλα που πάντως διαθέτει ικανή «γέμιση» ώστε να χρησιμοποιείται για περισσότερο από μισή ώρα. Τα λάστιχα είναι τα «adventure» της Vee Rubber και η εξάτμιση 2 σε 1, επίσης χειροποίητη.
Αισθητικά το αποτέλεσμα είναι χαμηλών τόνων αλλά γοητευτικό, με το λαδί του ρεζερβουάρ να κερδίζει τις πρώτες εντυπώσεις. Είναι αρκετά μεγάλο, αν και δεν χωρά 30 λίτρα όπως το αυθεντικό. Η σημασία στη λεπτομέρεια, το φινίρισμα και η ποιότητα κατασκευής είναι εξαιρετικά.
Ακούγοντας το όνομα Tractor V75 χαμογελάς, όμως όταν βλέπεις τις φωτογραφίες, νιώθεις ότι δεν έπεσε έξω επιλέγοντας μια τέτοια ονομασία. Και ο συνδυασμός του μαύρου (αλλού ματ και αλλού γυαλιστερού) με το «στρατιωτικό» λαδί χρώμα, δίνουν την αίσθηση ενός «σοβαρού παιχνιδιού», που στον δρόμο τραβάει τα βλέμματα, αλλά γεννά και σεβασμό στους άλλους χρήστες.
Πηγή: Newsbeast.gr
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
H δυναμική του μύθου
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
