2013-08-21 10:17:03
Tετάρτη 21 Αυγούστου 2013 - Πανσέληνος)
Δίπλα μου ένας σωρός από λέξεις Λέξεις του χθες , του σήμερα , του αύριο.
Λέξεις που εκτροχιάστηκαν από βιβλία , από... κουβέντες φίλων , από τραγούδια.
Λέξεις που κάηκαν , λέξεις που ανθίζουν.
Λέω να πάρα μερικές λέξεις από αυτό το σωρό και να χτίσω ένα καινούριο κείμενο , ένα καινούριο κόσμο.
Στο «γλυκό» του Αυγούστου που μόλις έφθασε , στην Πανσέληνο του Αύγουστου που πάντα τον θεωρούσα ως αφετηρία. Γράφω ακούγοντας το δίσκο του Manu Chao “LaRadiolina”. Τόσο δυνατός , να παλέψεις για ιδέες και πάθη σε προσκαλεί ο Manu Chao….
«Σειρήνες, σε όλες τις μητροπόλεις του κόσμου ακούγονται παντού σειρήνες, σαν να
μας προειδοποιούν ότι αυτός ο κόσμος έχει παραφρονήσει. Είμαστε οι επιβάτες σ’
ένα αυτοκίνητο που τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα, χωρίς οδηγό και με σπασμένα φρένα».
Ελεύθερος απέναντι στην ταχύτητα των σκέψεων… στην ταχύτητα των γεγονότων… πολύ γρήγορα γυρίζει αυτός ο πλανήτης , σταματήστε τη Γη να κατέβω…
Μια στιγμή ηρεμίας , μια στιγμή ακινησίας. Να δεις τον κόσμο ΟΛΟ και όχι το «λίγο» του κόσμου.
Στα σκοτάδια που το φως υπάρχει μόνο ως σκέψη. Το φως που σκορπάει και συνάμα πλουτίζει τη σκέψη. Στα σύνορα του φωτός και του σκοταδιού. Εκεί θέλω να δω τα γεγονότα. Χωρίς φως , χωρίς σκοτάδι. Στο μεταίχμιο. Χρόνια τώρα εκεί είναι η πορεία μου. Σε δύο κόσμους. Και ο προορισμός θα είναι το ζητούμενο αλλά όχι το απαιτούμενο. Διότι μετά από τόσα χρόνια έχω μάθει τα «κόλπα» … τα «κόλπα» της σκέψης μου… ελεγχόμενη σκέψη σε αχαλίνωτα συναισθήματα. Μεγάλη τραγωδία! Αλλά αυτές οι τραγωδίες είναι η ζωή ρε γαμώτο. Αλλά και εκεί υπάρχουν σύνορα… μέχρι τη ζωή μου… Ε, δεν μπορώ να γίνω κλέφτης άλλης ζωής. Δεν μου πάει, όχι επειδή είμαι καλός άνθρωπος , αλλά γιατί δεν το βρίσκω να έχει ενδιαφέρον. Άντε να εισπράξω μερικές αναπνοές της ζωής τους αλλά κλέφτης δεν θα γίνω… Η ουσία είναι στην προσφορά. Στο τι σου προσφέρει ο άλλος… Ούτε ζητιάνος , ούτε κλέφτης… Μόνο δέκτης προσφοράς είμαι… Προσφορές δεκτές. Σε συσκευασία δώρου , σε οικονομική συσκευασία. Στις δύο «αναπνοές» η μία δώρο. Αν και νομίζεις ειρωνικά όσα γράφω εντούτοις κάνεις λάθος. Μιλώ με τη σοβαρότητα Στην μία άκρη του ουρανού η Πανσέληνος του Αυγούστου να δύει και στην άλλη άκρη μέσα από τη θάλασσα να αναδύεται ο ήλιος. Τόση ομορφιά πώς να την χωρέσει η ανθρώπινη λογική… Πανσέληνος και Ήλιος να συνταξιδεύουν μαζί… Ομορφιά που διαρκεί μερικά λεπτά… εικόνα αιωνιότητας. Αν σκεφτείς ότι είναι ελάχιστες οι φορές που θα δεις αυτή την εικόνα ίσως σε πιάσει πανικός… άγχος να προλάβεις να δεις αυτή την εικόνα ξανά και ξανά. Μα δεν πρέπει να λειτουργείς έτσι… Διότι αρκεί η μία φορά που θα γράψει αυτή η εικόνα μέσα σου. Αρκεί η μια συνεύρεση! Πανσέληνος και Ήλιος. Διότι ότι χαράζει μέσα σου μόνο να το καλύψεις μπορείς , δεν μπορείς ποτέ να το κάνεις όπως πριν.
Τραβώ μια λέξη από το σωρό. «Άμμος» λέει… Εκεί που έβλεπα τον Ήλιο να αναδύεται και τη Σελήνη να δύει. «Να χτίζεις πάνω στην άμμο σαν να ήτανε η άμμος πέτρα» Να μια καλή συμβουλή – χρησμός.
«Μοιάζει η αγάπη με ένα κοχύλι μικρό , που η ψυχή στην άμμο τυχαία έχει βρει και να το εξηγήσει διαρκώς προσπαθεί»
Λέξεις προσπαθούν να ορμήσουν μέσα στο κείμενο. Να εισβάλουν και να κάνουν το δικό τους… Να γράψουν πράγματα αλλόκοτα. Πράγματα πειραγμένα !
Λέω να τις αφήσω και να κάνουν μπάχαλο αυτό το κείμενο.
Λοιπόν περάστε…
ασπρόμαυρη ζωή – γαντζωνόμαστε- χρώματα αλλάζουν – δαρμένος από το κύμα- ένας Όμηρος τραγικός –αβάσταχτο το σιωπηλό ξενύχτι-κύκλους κάνεις - δεν σταματά ποτέ – μεθυσμένη βροχή , οπλισμένη σιωπή – φωτεινό τραγούδι – αργά- πίσω – της αλήθειας η βουή – τα παραμύθι των μύθων – τσιγγάνες του μυαλού – χορός των ματιών – προσοχή σε διαβάζω – δραπέτης νύχτας – φυλακή αγάπης – όνειρα νυχτοπούλια – ταινία χωρίς αρχή – χώροι ανανήψεως - Fix Care – καλωσόρισμα – φώτα πορείας – οργή , θυμός , μίσος ,λύπη – ποταμιά χαρμολύπης – δρόμοι κάτω από τα σπλάχνα – ασχήμια της ομορφιάς – απαγόρευση απόπλου στο αίμα- χρόνος εχθρός – χρόνος ψεύτης – σκόνη ματιάς – βαλίτσες της υπομονής και της προσδοκίας – τίτλοι τέλους ταξιδιού – τρύπες ελπίδας – σάπιες λέξεις – θλίψη απροσδιόριστη – στεγνή θάλασσα – δαίμονες σύντροφοι – μαμά – νιώθω δυνατός – ζωντανός – ακτινοβολία αισιοδοξίας – γιορτή της θλίψης – ήττα – ψυχή βαθειά , ρε!
Αλήθεια μέσα σε μια μέρα , μέσα σε μια ώρα. Τα κρυφά του μυαλού που δεν θα γίνουν γνωστά. Η αλμύρα της γεύσης που θα πετρώσει. Χωρίς μαργαριτάρια. Ξοδέψου! Ως αγάπη. Χωρίς εγώ , χωρίς εσύ. Αέρας. Ανθός. Σκουριά. Ανθός πάνω στη σκουριά. Εικόνα υψηλής αισθητικής. Πάρε και ένα σουγιά για να βγάλεις τα άνθη και όχι τη σκουριά. Άνθη που θα πέσουν στο χώμα. Στο χώμα του μετανάστη και όχι της πατρίδας. Άνθη που θα καρπίσουν…
Υγροί καρποί των δακρύων.
lesvosnews.net
Δίπλα μου ένας σωρός από λέξεις Λέξεις του χθες , του σήμερα , του αύριο.
Λέξεις που εκτροχιάστηκαν από βιβλία , από... κουβέντες φίλων , από τραγούδια.
Λέξεις που κάηκαν , λέξεις που ανθίζουν.
Λέω να πάρα μερικές λέξεις από αυτό το σωρό και να χτίσω ένα καινούριο κείμενο , ένα καινούριο κόσμο.
Στο «γλυκό» του Αυγούστου που μόλις έφθασε , στην Πανσέληνο του Αύγουστου που πάντα τον θεωρούσα ως αφετηρία. Γράφω ακούγοντας το δίσκο του Manu Chao “LaRadiolina”. Τόσο δυνατός , να παλέψεις για ιδέες και πάθη σε προσκαλεί ο Manu Chao….
«Σειρήνες, σε όλες τις μητροπόλεις του κόσμου ακούγονται παντού σειρήνες, σαν να
μας προειδοποιούν ότι αυτός ο κόσμος έχει παραφρονήσει. Είμαστε οι επιβάτες σ’
ένα αυτοκίνητο που τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα, χωρίς οδηγό και με σπασμένα φρένα».
Ελεύθερος απέναντι στην ταχύτητα των σκέψεων… στην ταχύτητα των γεγονότων… πολύ γρήγορα γυρίζει αυτός ο πλανήτης , σταματήστε τη Γη να κατέβω…
Μια στιγμή ηρεμίας , μια στιγμή ακινησίας. Να δεις τον κόσμο ΟΛΟ και όχι το «λίγο» του κόσμου.
Στα σκοτάδια που το φως υπάρχει μόνο ως σκέψη. Το φως που σκορπάει και συνάμα πλουτίζει τη σκέψη. Στα σύνορα του φωτός και του σκοταδιού. Εκεί θέλω να δω τα γεγονότα. Χωρίς φως , χωρίς σκοτάδι. Στο μεταίχμιο. Χρόνια τώρα εκεί είναι η πορεία μου. Σε δύο κόσμους. Και ο προορισμός θα είναι το ζητούμενο αλλά όχι το απαιτούμενο. Διότι μετά από τόσα χρόνια έχω μάθει τα «κόλπα» … τα «κόλπα» της σκέψης μου… ελεγχόμενη σκέψη σε αχαλίνωτα συναισθήματα. Μεγάλη τραγωδία! Αλλά αυτές οι τραγωδίες είναι η ζωή ρε γαμώτο. Αλλά και εκεί υπάρχουν σύνορα… μέχρι τη ζωή μου… Ε, δεν μπορώ να γίνω κλέφτης άλλης ζωής. Δεν μου πάει, όχι επειδή είμαι καλός άνθρωπος , αλλά γιατί δεν το βρίσκω να έχει ενδιαφέρον. Άντε να εισπράξω μερικές αναπνοές της ζωής τους αλλά κλέφτης δεν θα γίνω… Η ουσία είναι στην προσφορά. Στο τι σου προσφέρει ο άλλος… Ούτε ζητιάνος , ούτε κλέφτης… Μόνο δέκτης προσφοράς είμαι… Προσφορές δεκτές. Σε συσκευασία δώρου , σε οικονομική συσκευασία. Στις δύο «αναπνοές» η μία δώρο. Αν και νομίζεις ειρωνικά όσα γράφω εντούτοις κάνεις λάθος. Μιλώ με τη σοβαρότητα Στην μία άκρη του ουρανού η Πανσέληνος του Αυγούστου να δύει και στην άλλη άκρη μέσα από τη θάλασσα να αναδύεται ο ήλιος. Τόση ομορφιά πώς να την χωρέσει η ανθρώπινη λογική… Πανσέληνος και Ήλιος να συνταξιδεύουν μαζί… Ομορφιά που διαρκεί μερικά λεπτά… εικόνα αιωνιότητας. Αν σκεφτείς ότι είναι ελάχιστες οι φορές που θα δεις αυτή την εικόνα ίσως σε πιάσει πανικός… άγχος να προλάβεις να δεις αυτή την εικόνα ξανά και ξανά. Μα δεν πρέπει να λειτουργείς έτσι… Διότι αρκεί η μία φορά που θα γράψει αυτή η εικόνα μέσα σου. Αρκεί η μια συνεύρεση! Πανσέληνος και Ήλιος. Διότι ότι χαράζει μέσα σου μόνο να το καλύψεις μπορείς , δεν μπορείς ποτέ να το κάνεις όπως πριν.
Τραβώ μια λέξη από το σωρό. «Άμμος» λέει… Εκεί που έβλεπα τον Ήλιο να αναδύεται και τη Σελήνη να δύει. «Να χτίζεις πάνω στην άμμο σαν να ήτανε η άμμος πέτρα» Να μια καλή συμβουλή – χρησμός.
«Μοιάζει η αγάπη με ένα κοχύλι μικρό , που η ψυχή στην άμμο τυχαία έχει βρει και να το εξηγήσει διαρκώς προσπαθεί»
Λέξεις προσπαθούν να ορμήσουν μέσα στο κείμενο. Να εισβάλουν και να κάνουν το δικό τους… Να γράψουν πράγματα αλλόκοτα. Πράγματα πειραγμένα !
Λέω να τις αφήσω και να κάνουν μπάχαλο αυτό το κείμενο.
Λοιπόν περάστε…
ασπρόμαυρη ζωή – γαντζωνόμαστε- χρώματα αλλάζουν – δαρμένος από το κύμα- ένας Όμηρος τραγικός –αβάσταχτο το σιωπηλό ξενύχτι-κύκλους κάνεις - δεν σταματά ποτέ – μεθυσμένη βροχή , οπλισμένη σιωπή – φωτεινό τραγούδι – αργά- πίσω – της αλήθειας η βουή – τα παραμύθι των μύθων – τσιγγάνες του μυαλού – χορός των ματιών – προσοχή σε διαβάζω – δραπέτης νύχτας – φυλακή αγάπης – όνειρα νυχτοπούλια – ταινία χωρίς αρχή – χώροι ανανήψεως - Fix Care – καλωσόρισμα – φώτα πορείας – οργή , θυμός , μίσος ,λύπη – ποταμιά χαρμολύπης – δρόμοι κάτω από τα σπλάχνα – ασχήμια της ομορφιάς – απαγόρευση απόπλου στο αίμα- χρόνος εχθρός – χρόνος ψεύτης – σκόνη ματιάς – βαλίτσες της υπομονής και της προσδοκίας – τίτλοι τέλους ταξιδιού – τρύπες ελπίδας – σάπιες λέξεις – θλίψη απροσδιόριστη – στεγνή θάλασσα – δαίμονες σύντροφοι – μαμά – νιώθω δυνατός – ζωντανός – ακτινοβολία αισιοδοξίας – γιορτή της θλίψης – ήττα – ψυχή βαθειά , ρε!
Αλήθεια μέσα σε μια μέρα , μέσα σε μια ώρα. Τα κρυφά του μυαλού που δεν θα γίνουν γνωστά. Η αλμύρα της γεύσης που θα πετρώσει. Χωρίς μαργαριτάρια. Ξοδέψου! Ως αγάπη. Χωρίς εγώ , χωρίς εσύ. Αέρας. Ανθός. Σκουριά. Ανθός πάνω στη σκουριά. Εικόνα υψηλής αισθητικής. Πάρε και ένα σουγιά για να βγάλεις τα άνθη και όχι τη σκουριά. Άνθη που θα πέσουν στο χώμα. Στο χώμα του μετανάστη και όχι της πατρίδας. Άνθη που θα καρπίσουν…
Υγροί καρποί των δακρύων.
lesvosnews.net
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η Ρωσία κατέθεσε αίτηση για διεύρυνση της ΑΟΖ της
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![Λαμία: Ψυχασθενής «σεληνιάστηκε» και πήγε να κάψει τη μάνα του βάζοντας φωτιά στο σπίτι [video]](https://images.newsnowgreece.com/48/487379/lamia-psyxasthenis-seliniastike-kai-pige-na-kapsei-ti-mana-tou-vazontas-fotia-sto-spiti-video-1-124x78.jpg)
