2013-08-22 12:45:03
ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΩΚΟΣ
(φωτογραφία αρχείου - 2008)
Μοιραία, πήραμε τον δρόμο της επιστροφής. Η Θεία Πατριαρχική Λειτουργία έφθασε στο τέλος της. Τα δάκρυα της Παναγίας της Σουμελιώτισσας, που για τέταρτη συνεχή χρονιά μετά από ογδόντα οκτώ χρόνια θρήνου και σιωπής, υποδέχεται τα παιδιά Της, σταμάτησαν, έστω και για λίγο.
Το παλλάδιον της Θεομητορικής ευλάβειας του Πόντου, από χώρος θρησκευτικής λατρείας, τόπος συναπαντήματος της ιστορίας, της πίστης, του μύθου, του θρύλου και του πνεύματος, μετατρέπεται ξανά, γι' αυτούς, αμέσως, σε ατραξιόν για τουρίστες. Εξάλλου, είναι το μόνο «αξιοθέατο» της περιοχής… Βυθισμένο μέσα στις κατωφέρειες του όρους Μελά, στα βουνά της Ματσούκας, βαθιά στη δασωμένη καταπράσινη κοιλάδα του Πυξίτη ποταμού, μέσα σε ένα μοναδικό τοπίο απαράμιλλης ομορφιάς και κάλλους.
Στα βουνά αυτά βρήκε στέγη, για χρόνια, το ποντιακό αντάρτικο
. Ένα ιδιότυπο αντάρτικο σωτηρίας, αφού οι άντρες που το συναποτελούσαν, αναγκάζονται να βγουν στα βουνά και να οργανωθούν σε ένοπλες ομάδες, ως έσχατη μορφή αντίστασης στους διωγμούς και τις κακουχίες των Νεοτούρκων, των Τσετών και του εγκληματία Τοπάλ Οσμάν. Τα «αμελέ ταμπουρού», στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας και θανάτου, με εμπνευστή τον Γερμανό στρατηγό Λίμαν Φον Σάντερς, τις εκτοπίσεις και τα «εν ροή Άουσβιτς», που αφάνισαν μεγάλο μέρος του χριστιανικού πληθυσμού της περιοχής. Η γενοκτονία των 356.000 Ποντίων αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της Μικρασιατικής Καταστροφής. Παράγωγο της οποίας υπήρξε και η εγκατάσταση εκατοντάδων Μικρασιατών και στην Κύπρο.
Συντονισμένα και σε συνεργασία με τη ρωσική κυβέρνηση, άλλες κυβερνήσεις, και την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα πρέπει να προτάξουμε το αίτημα για επαναλειτουργία της Ιεράς Σταυροπηγιακής Μονής της Παναγίας Σουμελά στον Πόντο, της Ιεράς Μονής του Αγίου Ιωάννη του Βαζελώνα (270 μ.χ.) και της Ιεράς Μονής του Αγίου Ιωάννη του Περιστεριώτα (752 μ.χ.), λαμπρών δειγμάτων χριστιανικής ευσέβειας και μοναχισμού. Η Τουρκία, δεν έχει να φοβηθεί τίποτα από την επαναλειτουργία των Μονών αυτών. Τουναντίον, η κίνησή της αυτή θα αποδείξει, έμπρακτα, τη βούλησή της για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο θρησκευτικός φανατισμός και ο εθνικός σοβινισμός δεν έχουν θέση σε δημοκρατικές κοινωνίες όπως η ίδια η Τουρκία θέλει να θεωρείται. Η απόφασή της να επαναλειτουργήσουν οι τρεις αυτές μονές, ίσως δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την αναγνώριση και της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και των Αρμενίων στα 1915-1917.
Όπως εύστοχα αναφέρει ο καθηγητής Κώστας Φωτιάδης, «η Τουρκία θα πρέπει να ζητήσει συγγνώμη για τις γενοκτονίες που διέπραξε και να δώσει εγγυήσεις στην ανθρωπότητα και τον εαυτό της, ότι δεν θα τις επαναλάβει. Μόνο έτσι θα απελευθερώσει την ψυχή και τη συνείδηση των νέων τουρκικών γενεών, από τα υπόκωφα συμπλέγματα ενοχής που την κατατρέχουν και την εμποδίζουν να αφομοιώσει ουσιαστικά τις μεγάλες αξίες του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Το αίτημα των Ποντίων για την αναγνώριση της γενοκτονίας εμπεριέχει μια δυναμική, ένα μήνυμα λύτρωσης προς την ίδια την τουρκική κοινωνία».
Το τουρκικό αλλά και το ελληνικό κράτος, θα πρέπει να αντιληφθούν ότι με τη συμφωνία της Λωζάννης του 1923, δεν σηματοδοτήθηκε το τέλος του Ελληνισμού και του Χριστιανισμού στην Ποντιακή γη. Το ζήτημα των χιλιάδων κρυπτοχριστιανών, αυτών που διάλεξαν τον ενδιάμεσο δρόμο της πίστης, για να αποφύγουν τις διώξεις και τους σφαγιασμούς, είναι υπαρκτό. Στον Πόντο, σήμερα, ζουν άνθρωποι με δική τους πολιτιστική και εθνική ταυτότητα. Μιλούν τη δική τους γλώσσα, χορεύουν τους δικούς τους χορούς και διατηρούν πανάρχαια, δικά τους ήθη και έθιμα, άλλα από τα τουρκικά. Κάτι που πρέπει να γίνει από όλους σεβαστό, μέσα από την αναγνώριση των πολιτιστικών αυτών δικαιωμάτων. Δεν νοείται στις μέρες μας, να μην υπάρχει για το τουρκικό κράτος, ποντιακή γλώσσα.
Επιστρέφοντας στα ίδια, ευχόμαστε και ελπίζουμε ότι και του χρόνου, η Θεία Χάρη Της, θα μας βοηθήσει να σμίξουμε ξανά, όλοι μαζί, για να γιορτάσουμε το Πάσχα του Αυγούστου, τον Σουμελιώτικο Δεκαπενταύγουστο.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΩΚΟΣ
Μέλος του Πολιτικού Γραφείου του Δημοκρατικού Συναγερμού
σημερινή
InfoGnomon
(φωτογραφία αρχείου - 2008)
Μοιραία, πήραμε τον δρόμο της επιστροφής. Η Θεία Πατριαρχική Λειτουργία έφθασε στο τέλος της. Τα δάκρυα της Παναγίας της Σουμελιώτισσας, που για τέταρτη συνεχή χρονιά μετά από ογδόντα οκτώ χρόνια θρήνου και σιωπής, υποδέχεται τα παιδιά Της, σταμάτησαν, έστω και για λίγο.
Το παλλάδιον της Θεομητορικής ευλάβειας του Πόντου, από χώρος θρησκευτικής λατρείας, τόπος συναπαντήματος της ιστορίας, της πίστης, του μύθου, του θρύλου και του πνεύματος, μετατρέπεται ξανά, γι' αυτούς, αμέσως, σε ατραξιόν για τουρίστες. Εξάλλου, είναι το μόνο «αξιοθέατο» της περιοχής… Βυθισμένο μέσα στις κατωφέρειες του όρους Μελά, στα βουνά της Ματσούκας, βαθιά στη δασωμένη καταπράσινη κοιλάδα του Πυξίτη ποταμού, μέσα σε ένα μοναδικό τοπίο απαράμιλλης ομορφιάς και κάλλους.
Στα βουνά αυτά βρήκε στέγη, για χρόνια, το ποντιακό αντάρτικο
Συντονισμένα και σε συνεργασία με τη ρωσική κυβέρνηση, άλλες κυβερνήσεις, και την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα πρέπει να προτάξουμε το αίτημα για επαναλειτουργία της Ιεράς Σταυροπηγιακής Μονής της Παναγίας Σουμελά στον Πόντο, της Ιεράς Μονής του Αγίου Ιωάννη του Βαζελώνα (270 μ.χ.) και της Ιεράς Μονής του Αγίου Ιωάννη του Περιστεριώτα (752 μ.χ.), λαμπρών δειγμάτων χριστιανικής ευσέβειας και μοναχισμού. Η Τουρκία, δεν έχει να φοβηθεί τίποτα από την επαναλειτουργία των Μονών αυτών. Τουναντίον, η κίνησή της αυτή θα αποδείξει, έμπρακτα, τη βούλησή της για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο θρησκευτικός φανατισμός και ο εθνικός σοβινισμός δεν έχουν θέση σε δημοκρατικές κοινωνίες όπως η ίδια η Τουρκία θέλει να θεωρείται. Η απόφασή της να επαναλειτουργήσουν οι τρεις αυτές μονές, ίσως δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την αναγνώριση και της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και των Αρμενίων στα 1915-1917.
Όπως εύστοχα αναφέρει ο καθηγητής Κώστας Φωτιάδης, «η Τουρκία θα πρέπει να ζητήσει συγγνώμη για τις γενοκτονίες που διέπραξε και να δώσει εγγυήσεις στην ανθρωπότητα και τον εαυτό της, ότι δεν θα τις επαναλάβει. Μόνο έτσι θα απελευθερώσει την ψυχή και τη συνείδηση των νέων τουρκικών γενεών, από τα υπόκωφα συμπλέγματα ενοχής που την κατατρέχουν και την εμποδίζουν να αφομοιώσει ουσιαστικά τις μεγάλες αξίες του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Το αίτημα των Ποντίων για την αναγνώριση της γενοκτονίας εμπεριέχει μια δυναμική, ένα μήνυμα λύτρωσης προς την ίδια την τουρκική κοινωνία».
Το τουρκικό αλλά και το ελληνικό κράτος, θα πρέπει να αντιληφθούν ότι με τη συμφωνία της Λωζάννης του 1923, δεν σηματοδοτήθηκε το τέλος του Ελληνισμού και του Χριστιανισμού στην Ποντιακή γη. Το ζήτημα των χιλιάδων κρυπτοχριστιανών, αυτών που διάλεξαν τον ενδιάμεσο δρόμο της πίστης, για να αποφύγουν τις διώξεις και τους σφαγιασμούς, είναι υπαρκτό. Στον Πόντο, σήμερα, ζουν άνθρωποι με δική τους πολιτιστική και εθνική ταυτότητα. Μιλούν τη δική τους γλώσσα, χορεύουν τους δικούς τους χορούς και διατηρούν πανάρχαια, δικά τους ήθη και έθιμα, άλλα από τα τουρκικά. Κάτι που πρέπει να γίνει από όλους σεβαστό, μέσα από την αναγνώριση των πολιτιστικών αυτών δικαιωμάτων. Δεν νοείται στις μέρες μας, να μην υπάρχει για το τουρκικό κράτος, ποντιακή γλώσσα.
Επιστρέφοντας στα ίδια, ευχόμαστε και ελπίζουμε ότι και του χρόνου, η Θεία Χάρη Της, θα μας βοηθήσει να σμίξουμε ξανά, όλοι μαζί, για να γιορτάσουμε το Πάσχα του Αυγούστου, τον Σουμελιώτικο Δεκαπενταύγουστο.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΩΚΟΣ
Μέλος του Πολιτικού Γραφείου του Δημοκρατικού Συναγερμού
σημερινή
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Παντελής Παπαδάκης: Αποκαλυπτήρια της προτομής του στο Όρος
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
