ΝΕΑ VIDEO NEA PHOTO NEA

 | 

Ο συνεπής κ. Σόιμπλε, το ΔΝΤ και η αντιπολίτευση

Εditorial

Οι δηλώσεις του κ. Σόιμπλε ότι η Ελλάδα μπορεί να χρειαστεί νέο πρόγραμμα διάσωσης έρχονται σε πλήρη αντιστοιχία με την έως τώρα πολιτική του Βερολίνου, τονίζεται σε editorial των FT. Το διπλωματικό παιχνίδι της Γερμανίας και οι επιπτώσεις για την Ελλάδα.

Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, μπορεί να έγινε η... γάτα ανάμεσα στα περιστέρια δηλώνοντας ότι η Ελλάδα θα χρειαστεί νέο πρόγραμμα διάσωσης τον επόμενο χρόνο. Όμως τα περιστέρια εντοπίζονται κυρίως ανάμεσα στους αντίπαλους πολιτικούς της γερμανικής προεκλογικής περιόδου. Άλλοι γνωρίζουν ότι τα λεγόμενά του διαφέρουν οριακά από προηγούμενες δηλώσεις και είναι εντελώς συνεπή με αυτές. Το ότι δεν αποτελούν τομή στην πολιτική, όμως, δεν μειώνει τη σημασία τους.

Από τότε που το γερμανικό κοινοβούλιο ψήφισε για το δεύτερο πακέτο βοήθειας στην Αθήνα, το Βερολίνο έλεγε ότι ένα τρίτο πακέτο είναι πιθανό να υπάρξει, αν και δεν το φώναζε. Δεδομένης της πολιτικής απόφασης που ελήφθη τον περασμένο χρόνο να κρατηθεί η Ελλάδα στο ευρώ, μια πιο συνεκτική δέσμευση ήταν ότι μια λογική αναθεώρηση της ασκούμενης πολιτικής θα ερχόταν αργά ή γρήγορα.

Το δεύτερο, εξίσου σημαντικό κομμάτι των δηλώσεων του Γερμανού υπουργού ήταν η υπογράμμιση ότι η Γερμανία αντιτίθεται σε ένα νέο κούρεμα του ελληνικού χρέους που κατέχει ο επίσημος τομέας. Αυτό είναι επίσης σε πλήρη αντιστοιχία με την ασκούμενη πολιτική.

Και με τα δύο θα πρέπει να συμπαραταχθούν οι σοσιαλδημοκράτες (SPD) αν μετά τις εκλογές έρθουν στην κυβέρνηση. Το SPD δεν επιθυμεί να είναι αυτό που θα κόψει το νήμα της ζωής της Ελλάδας, ούτε που θα αποδεχτεί απώλειες στα δάνεια που έχει χορηγήσει η Γερμανία. Επομένως υπάρχουν μικρά περιθώρια για τον Πέερ Στάινμπρουκ, τον υποψήφιο καγκελάριο των σοσιαλδημοκρατών, να χρησιμοποιήσει τα λεγόμενα του κ. Σόιμπλε, πέρα από το να τον κατηγορήσει ότι υποτιμά τα προβλήματα του προγράμματος προσαρμογής της Ελλάδας.

Πράγματι, ο υπουργός Οικονομικών μπορεί να υπολόγισε ότι η κυβέρνηση έχει λίγα να χάσει πολιτικά από μια συζήτηση για ένα τρίτο πακέτο διάσωσης από το να κατηγορηθεί ότι δεν είναι ειλικρινής με τους Γερμανούς πολίτες.

Πέρα από την εσωτερική πολιτική τακτική, οι δηλώσεις αντανακλούν και το διπλωματικό παιχνίδι του Βερολίνου με την Αθήνα και το ΔΝΤ

Για πρώτη φορά σε τέσσερα χρόνια, η Αθήνα μπορεί να φτάσει σε θετικά αποτελέσματα καταφέρνοντας κάποιους δύσκολους οικονομικούς στόχους. Μπορεί να πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα στον προϋπολογισμό φέτος και πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών από τον Μάιο. Παρότι τα οικονομικά της Ελλάδας δεν έχουν ακόμα διορθωθεί -και δεν θα είναι διατηρήσιμα έως ότου η οικονομία αποκτήσει υγιή εικόνα-, ένα σημάδι από το Βερολίνο ότι η Γερμανία θα συνεχίσει να είναι δίπλα στην Ελλάδα είναι σίγουρα καλοδεχούμενο.

Μέχρι τώρα, βέβαια, αυτή η δέσμευση συνοδεύεται από άρνηση να κουρευτεί το χρέος, γεγονός που θα ήρε κάθε πίεση προς τη χώρα να προχωρήσει σε δομικές μεταρρυθμίσεις.

Οι παρατηρήσεις του κ. Σόιμπλε αποτελούν επίσης απάντηση στην εντεινόμενη δυσφορία του ΔΝΤ για το ελληνικό πρόγραμμα. Το ταμείο δημοσιοποίησε πρόσφατα τις εκτιμήσεις του ότι ένα νέο χρηματοδοτικό κενό θα χρειαστεί να καλυφθεί τα επόμενα χρόνια και ότι μέρος του χρέους θα έπρεπε να χαριστεί για να ενισχυθεί η διαχειρισιμότητά του.

Καθώς το ΔΝΤ -όπως και η ΕΚΤ- είναι δεσμευμένο να απορρίπτει μειώσεις του χρέους, αυτό που ουσιαστικά επισημαίνει είναι ότι οι κυβερνήσεις της ευρωζώνης θα έπρεπε να επωμιστούν το φορτίο. Η απάντηση του Βερολίνου είναι σαφής: το επικείμενο χρηματοδοτικό κενό θα καλυφθεί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Αυτό σπρώχνει το ΔΝΤ στο να αποχωρήσει από το πρόγραμμα, ακολουθώντας τους κανόνες του. Όμως μια διαγραφή χρέους αποκλείεται από τον μεγαλύτερο Ευρωπαίο δανειστή.

Τι σημαίνει αυτό για την Ελλάδα; Συνολικά είναι ένα καλό σημάδι.Η απόφαση της Γερμανίας να μην εγκαταλείψει τον νότιο γείτονά της παραμένει, όποιες επιπτώσεις και αν φέρει. Χωρίς αμφιβολία, πιοδύσκολες απαιτήσεις θα τεθούν στην Αθήνα και οι ηγέτες της θα είναι υπό μεγάλη πίεση όταν τα νέα κεφάλαια θα είναι αναγκαία. Τα χρήματα θα βρεθούν με εφευρετικούς τρόπους ή η ελάφρυνση του χρέους θα γίνει με επέκταση του χρόνου ωρίμανσης των δανείων και όχι με απομείωση της ονομαστικής τους αξίας. Αυτό είναι συνεπές με τις πρακτικές του παρελθόντος, που αν και «ακατάστατες», σταδιακά απομακρύνουν τον κίνδυνο διάσπασης της ευρωζώνης.

 www.euro2day.gr