2013-08-23 01:23:54
Μεγάλωσα διαβάζοντας «Φίλαθλο» και κατ' εξοχήν διαβάζοντας τον Ηλία Μπαζίνα. Τον πέτυχα προ ετών στη δεξίωση ενός γάμου. Όταν έφευγε, του έδωσα το χέρι μου και του είπα κάτι επαινετικό, δεν θυμάμαι τι, είμαι άλλωστε πάντοτε τόσο συγκρατημένος στα καλά λόγια για τους άλλους. Με κοίταξε μισοξαφνιασμένος, ήταν και αργά, πιθανότατα την επόμενη στιγμή να το είχε ήδη ξεχάσει, εγώ όμως ένιωθα ωραία. Παράξενο πράγμα η σχέση του γραφιά με τον αναγνώστη του· από την μια πλευρά η ανταλλαγή λέξεων ελάχιστων δευτερολέπτων, κι από την άλλη η καθημερινή ανάγνωση των κειμένων του χρόνια ολόκληρα, δεκαετίες μάλλον ολόκληρες.
Να είναι καλά. Είναι ίσως παράδοξο που το γράφω μόλις πληροφορήθηκα τον θάνατό του, κι όμως δεν το γράφω ως παράδοξο, ούτε καν ως μεταφυσικό: να είναι καλά· ή, με άλλες λέξεις, ευχαριστώ.
Old Boy
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Ξεκίνησα από το αλκοόλ και κατέληξα στα ναρκωτικά»
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ανακοίνωση της Ένωσης Ελλήνων Πρεμετής
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
