2013-08-23 10:35:04
Φως στην ευαίσθητη πλευρά των λύκων ρίχνουν τα αποτελέσματα μιας νέας μελέτης ερευνητών από πανεπιστήμια της Ελβετίας και της Αυστρίας. Όπως αποκαλύπτουν, μόλις οι δεινοί αυτοί κυνηγοί αντιληφθούν την απουσία ενός συμμάχου ή ενός ζώου ανώτερου από αυτούς στην ιεραρχία του κοπαδιού, ουρλιάζουν αδιάκοπα.
Παρότι οι επιστήμονες γνώριζαν ότι αποτελεί έναν τρόπο επαφής μεταξύ των λύκων, τώρα πιστεύουν ότι το ουρλιαχτό τους είναι πιο επίμονο όταν απευθύνεται σε συγκεκριμένα μέλη του κοπαδιού: αυτά, με τα οποία περνούν περισσότερο χρόνο.
Οι ερευνητές από το πανεπιστήμιο της Ζυρίχης και την κτηνιατρική σχολή του πανεπιστημίου της Βιέννης μελέτησαν δύο κοπάδια αποτελούμενα από 9 ζώα, τα οποία ζουν σε καθεστώς αιχμαλωσίας, στο Κέντρο Επιστήμης των Λύκων, στην Αυστρία. Κάθε φορά απομάκρυναν ένα λύκο από τον περιφραγμένο χώρο, προκειμένου να μελετήσουν το ουρλιαχτό των ζώων που έμεναν πίσω.
Όπως γράφουν στην επιθεώρηση Current Biology, διαπίστωσαν ότι ο «βαθμός του ουρλιαχτού» σχετίζεται με τον «ποιοτικό χρόνο» που είχαν περάσει μαζί το ζώο που ούρλιαζε και αυτό που απουσίαζε. Επιπλέον, συνδέεται με την ιεραρχία κάθε λύκου στο κοπάδι, αφού τα ζώα που έμεναν πίσω ούρλιαζαν περισσότερο όταν έφευγε κάποιος από τους κυρίαρχους λύκους.
«Δεν θα μάθουμε ποτέ ποιο είναι το κίνητρό τους», παραδέχθηκε μιλώντας στο NBC News η Φριντερίκε Ράνγκε, μέλος της ερευνητικής ομάδας. «Το σίγουρο είναι ότι υπάρχει μια συναισθηματική αντίδραση.»
Σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις, το ουρλιαχτό άρχιζε μέσα στα πρώτα 20 λεπτά από την απομάκρυνση ενός μέλους του κοπαδιού, το οποίο ωστόσο ανταποκρινόταν πολύ σπάνια. Στα 27 πειράματα που πραγματοποίησαν οι επιστήμονες, κατέγραψαν προσεκτικά ποιοι λύκοι ούρλιαζαν κάθε φορά για να βεβαιωθούν ότι ο ένας δεν επηρέαζε τον άλλο.
«Οι λύκοι φαίνεται πως ουρλιάζουν περισσότερο όταν απομακρύνονται πιο υψηλόβαθμα μέλη γιατί τα μέλη αυτά παίζουν σημαντικό ρόλο στην κοινωνική ζωή των λύκων», εξήγησε μιλώντας στο BBC ο Σάιμον Τάουνσεντ από το πανεπιστήμιο της Ζυρίχης, ένας από τους βασικούς συντάκτες της έκθεσης. «Όταν απομακρύνονται, είναι λογικό οι υπόλοιποι λύκοι να προσπαθούν να ανακτήσουν την επαφή. Το ίδιο ισχύει για τις φιλίες.»
thestival.gr
Παρότι οι επιστήμονες γνώριζαν ότι αποτελεί έναν τρόπο επαφής μεταξύ των λύκων, τώρα πιστεύουν ότι το ουρλιαχτό τους είναι πιο επίμονο όταν απευθύνεται σε συγκεκριμένα μέλη του κοπαδιού: αυτά, με τα οποία περνούν περισσότερο χρόνο.
Οι ερευνητές από το πανεπιστήμιο της Ζυρίχης και την κτηνιατρική σχολή του πανεπιστημίου της Βιέννης μελέτησαν δύο κοπάδια αποτελούμενα από 9 ζώα, τα οποία ζουν σε καθεστώς αιχμαλωσίας, στο Κέντρο Επιστήμης των Λύκων, στην Αυστρία. Κάθε φορά απομάκρυναν ένα λύκο από τον περιφραγμένο χώρο, προκειμένου να μελετήσουν το ουρλιαχτό των ζώων που έμεναν πίσω.
Όπως γράφουν στην επιθεώρηση Current Biology, διαπίστωσαν ότι ο «βαθμός του ουρλιαχτού» σχετίζεται με τον «ποιοτικό χρόνο» που είχαν περάσει μαζί το ζώο που ούρλιαζε και αυτό που απουσίαζε. Επιπλέον, συνδέεται με την ιεραρχία κάθε λύκου στο κοπάδι, αφού τα ζώα που έμεναν πίσω ούρλιαζαν περισσότερο όταν έφευγε κάποιος από τους κυρίαρχους λύκους.
«Δεν θα μάθουμε ποτέ ποιο είναι το κίνητρό τους», παραδέχθηκε μιλώντας στο NBC News η Φριντερίκε Ράνγκε, μέλος της ερευνητικής ομάδας. «Το σίγουρο είναι ότι υπάρχει μια συναισθηματική αντίδραση.»
Σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις, το ουρλιαχτό άρχιζε μέσα στα πρώτα 20 λεπτά από την απομάκρυνση ενός μέλους του κοπαδιού, το οποίο ωστόσο ανταποκρινόταν πολύ σπάνια. Στα 27 πειράματα που πραγματοποίησαν οι επιστήμονες, κατέγραψαν προσεκτικά ποιοι λύκοι ούρλιαζαν κάθε φορά για να βεβαιωθούν ότι ο ένας δεν επηρέαζε τον άλλο.
«Οι λύκοι φαίνεται πως ουρλιάζουν περισσότερο όταν απομακρύνονται πιο υψηλόβαθμα μέλη γιατί τα μέλη αυτά παίζουν σημαντικό ρόλο στην κοινωνική ζωή των λύκων», εξήγησε μιλώντας στο BBC ο Σάιμον Τάουνσεντ από το πανεπιστήμιο της Ζυρίχης, ένας από τους βασικούς συντάκτες της έκθεσης. «Όταν απομακρύνονται, είναι λογικό οι υπόλοιποι λύκοι να προσπαθούν να ανακτήσουν την επαφή. Το ίδιο ισχύει για τις φιλίες.»
thestival.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Το δέντρο της πλατείας που πληγώνουμε…
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
