2012-04-08 14:35:57
Οι εισπρακτικές εταιρείες αγοράζουν από τράπεζες, οργανισμούς κ.λπ. τις οφειλές των καταναλωτών και στη συνέχεια επιδίδονται στην αναζήτηση του κέρδους. Ουδείς γνωρίζει ακριβώς πόσες είναι αυτές οι εταιρείες. Ο σύνδεσμός τους αναφέρει 13 εταιρείες, ενώ η Τράπεζα της Ελλάδος καταγράφει μερικές δεκάδες «Βορά» στις εισπρακτικές εταιρείες κινδυνεύουν τα γίνουν όλα τα χρέη των ελληνικών νοικοκυριών και των επιχειρήσεων, καθώς πέρα από τα δάνεια των τραπεζών, οι σύγχρονοι φοροεισπράκτορες «διαχειρίζονται» ή φιλοδοξούν να πάρουν στα χέρια τους το σύνολο των οφειλών που έχουν οι πολίτες.
Οι εταιρείες αυτές αγοράζουν από τράπεζες, οργανισμούς κ.λπ. το σύνολο των οφειλών που έχουν καταστεί υπερήμερες ή αυτές που είναι απαιτητές, αλλά ακόμα και όσες έχουν διαγραφεί ή ήδη επισύρουν δικαστική αγωγή και στη συνέχεια επιδίδονται στην αναζήτηση του κέρδους. Με κάθε τρόπο...
Η αποκάλυψη έρχεται από τις ίδιες τις εταιρείες που το διαφημίζουν στις ιστοσελίδες τους, χωρίς να αναφέρουν φυσικά το πόσο αγοράζουν τα χρέη των Ελλήνων, αλλά κυρίως το ποιους τρόπους μετέρχονται για να εισπράξουν
. Ομως, όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά, «η πώληση οφειλών είναι ένα απλό μέτρο, προκειμένου να αποκτήσετε μεγαλύτερη ρευστότητα. Μεταβιβάζοντας τις απαιτήσεις των οφειλετών σας στην...., αυξάνετε την εισροή μετρητών σας αμέσως, σε ευνοϊκές τιμές».
Το 90% της πελατείας των εταιρειών είσπραξης αποτελούν... τα τραπεζικά δάνεια, 7% τα τιμολόγια τηλεπικοινωνιών και μόλις το 3% οι οφειλές σε άλλες επιχειρήσεις.
Στο 30%
Πηγές από εμπορικές εταιρείες τις οποίες πλησίασαν οι σύγχρονοι «χαρατζήδες» (οι γνωστοί εισπράκτορες επί τουρκοκρατίας) αναφέρουν ότι οι εισπρακτικές τους προτείνουν να αγοράσουν τα χρέη στο 30% τη αξίας τους και στη συνέχεια αναλαμβάνουν αυτές να εισπράξουν, αφού πλέον το χρέος έχει μεταβιβαστεί. Ηδη, οι εισπρακτικές διαχειρίζονται τις οφειλές προς τράπεζες, τις εταιρείες τηλεφωνίας, αντιπροσωπείες αυτοκινήτων, εμπορικές αλυσίδες που πωλούν με δόσεις, ακόμη και κέντρα αδυνατίσματος, ενώ τελευταία στους πελάτες τους προστέθηκαν και ορισμένα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια.
Ο μεγάλος στόχος όμως είναι ο στενός και ο ευρύτερος δημόσιος τομέας, όπου πιέζουν για να πάρουν μεγαλύτερες προμήθειες από το... κυνήγι των οφειλετών. Ο σχετικός νόμος έχει ψηφιστεί, αλλά δεν έχει προκηρυχθεί ακόμη ο διαγωνισμός καθώς οι εταιρείες θέλουν υψηλές αμοιβές για να «κυνηγήσουν» τις οφειλές μας προς τη ΔΕΗ, την ΕΥΔΑΠ και κυρίως τις εφορίες.
Σύμφωνα με τον Ελληνικό Σύνδεσμο Εταιρειών Διαχείρισης Απαιτήσεων (ΕΣΕΔΑ), στον οποίο μετέχουν ορισμένες από αυτές, ως αμοιβή εισπράττουν ποσοστά από 3% ως και 12% επί των οφειλών. Κατά μέσον όρο, οι αμοιβές τους επί του ποσού της οφειλής κυμαίνονται μεταξύ 6%-8%, για να φθάσει σε δύσκολες περιπτώσεις και στο 12%.
Πλέον, στο στόχαστρο αναμένεται να τεθούν οφειλές προς το Δημόσιο ύψους 9 δισ. από το σύνολο των 42 δισ. ευρώ, που είναι τα συνολικά χρέη προς το Δημόσιο. Οι ιδιωτικές εταιρείες θα ενημερώνουν τους οφειλέτες για τα χρέη τους και θα προτείνουν ρυθμίσεις ή προγράμματα αποπληρωμής τους.
Εξαιρούνται οι οφειλές άνω των 100.000 ευρώ, καθώς πρόκειται για ειδική κατηγορία που χρήζει ειδικής αντιμετώπισης από τους μηχανισμούς που διαθέτει ήδη το Δημόσιο. Σε ισχύ βρίσκονται πλέον οι νέες ρυθμίσεις που αφορούν την άσκηση της δραστηριότητας των εισπρακτικών εταιρειών, όπως και οι ρυθμίσεις για τις αρχές λειτουργίας κάθε φορέα που προσφέρει υπηρεσίες επίλυσης ή διαμεσολάβησης σε καταναλωτικές διαφορές.
Οι συνομιλίες
Οι εισπρακτικές οφείλουν να καταγράφουν και να τηρούν για ένα έτος το περιεχόμενο της επικοινωνίας προκειμένου να ελέγχεται η παραβίαση του νόμου σε περίπτωση καταγγελίας, ενώ οφείλουν να χορηγούν χωρίς επιβάρυνση στον οφειλέτη ή, μετά από καταγγελία του οφειλέτη στη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή, εντός 10 ημερών από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης, κατάσταση με τα συναφή δεδομένα κίνησης των τηλεφωνικών συνδέσεων καθώς και τα αναγνωριστικά στοιχεία του κατόχου της τηλεφωνικής παροχής από την οποία πραγματοποιήθηκε η επικοινωνία με τον οφειλέτη προκειμένου να ελεγχθεί καταγγελία για παραβίαση του νόμου.
Επίσης, είναι πλέον υποχρεωμένες να ορίζουν ως αρμόδια για την επίλυση των καταναλωτικών διαφορών πρόσωπα που διαθέτουν τις αναγκαίες γνώσεις και δεξιότητες και είναι αμερόληπτα. Να δημοσιοποιούν και να παρέχουν πληροφορίες για την επιλογή των προσώπων που επιλύουν τις διαφορές, την πηγή χρηματοδότησης, τα είδη των διαφορών που επιλύουν, τους διαδικαστικούς κανόνες, τους κανόνες δεοντολογίας που τυχόν εφαρμόζουν πέραν των ισχυόντων κανόνων, το πιθανό κόστος, τη διάρκεια και τα νομικά αποτελέσματα της διαδικασίας.
Ερευνα
17,2% τα κέρδη
Σημαντική αύξηση των συνολικών καθαρών κερδών τους αλλά και πολύ μεγάλους τζίρους διαμόρφωσαν για τις εισπρακτικές εταιρείες τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις το 2010. Σύμφωνα με έρευνα του ICAP, από τον ομαδοποιημένο ισολογισμό δώδεκα αντιπροσωπευτικών επιχειρήσεων του κλάδου παρατηρείται ότι το σύνολο του ενεργητικού τους αυξήθηκε κατά 26,8% και τα συνολικά ίδια κεφάλαια αυξήθηκαν κατά 18% περίπου την ίδια περίοδο. Οι συνολικές πωλήσεις των εταιρειών του δείγματος παρουσίασαν άνοδο περίπου 44% και τα μεικτά κέρδη κατά 17,2% την ίδια περίοδο.
Το 90% της ζήτησης των εξεταζόμενων υπηρεσιών προέρχεται από τον τραπεζικό κλάδο, το 7% από τον κλάδο των τηλεπικοινωνιών, ενώ μόλις το 3% σχετίζεται με απαιτήσεις επιχειρήσεων λοιπών κλάδων.
Τα τηλέφωνα έχουν «πάρει φωτιά»
Σε έναν χρόνο ο τζίρος αυξήθηκε 1.713%
Οι εισπρακτικές εταιρείες την τελευταία πενταετία είδαν τους τζίρους τους να απογειώνονται παρ' όλο που συνήθως δηλώνουν πολύ μικρά περιθώρια κέρδους. Για παράδειγμα, πολύ γνωστή (στους δανειολήπτες) εισπρακτική εταιρεία το 2010 είδε τον τζίρο της να εκτοξεύεται στα 8 εκατομμύρια ευρώ από τα 467 χιλιάρικα του 2009 (αύξηση 1.713%), καταγράφοντας ένα μεικτό κέρδος 726.000 ευρώ.
Ανάλογη εικόνα παρουσιάζουν οι ισολογισμοί και άλλων εταιρειών, αν και είναι απορίας άξιον πώς γίνεται με έναν τόσο μεγάλο τζίρο οι εταιρείες αυτές να παρουσιάζουν τελικά ζημιές ή ελάχιστα κέρδη!
Η απάντηση ίσως πρέπει να αναζητηθεί στο ότι ουσιαστικά δεν υπάρχει κανένας έλεγχος της δράσης αυτών των εταιρειών, παρά τις συνεχείς ρυθμίσεις τα τελευταία χρόνια που υποτίθεται ότι «βάζουν φρένο» στη δράση τους, αλλά το μόνο που έχουν επιτύχει είναι να αλλάξουν το όνομά τους από εισπρακτικές εταιρείες στην... κομψή ονομασία «εταιρείες ενημέρωσης και διαπραγμάτευσης απαιτήσεων».
Αγνωστος «Χ»
Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι ουδείς γνωρίζει ακριβώς πόσες είναι αυτές οι εταιρείες. Ο σύνδεσμός τους αναφέρει 13 εταιρείες, ενώ η Τράπεζα της Ελλάδος καταγράφει μερικές δεκάδες... Με συνεχείς απόπειρες να ρυθμίσει το καθεστώς που διέπει τις εισπρακτικές εταιρείες, επιχειρεί η πολιτεία να απαντήσει στις καταγγελίες πολιτών για εκβιασμούς και εκφοβισμούς όσων χρωστούν σε τράπεζες ή άλλες επιχειρήσεις.
Ομως κάθε φορά σκοντάφτει στους ίδιους τους νόμους, που δίνουν το δικαίωμα σε εταιρείες με τις οποίες δεν υπέγραψε καμιά σύμβαση ο καταναλωτής - δανειολήπτης, να διαχειρίζονται τις υποχρεώσεις του.
Και μάλιστα, κατά τον ίδιο τρόπο που θυμίζει την περίοδο της Οθωμανικής αυτοκρατορίας όπου η Υψηλή Πύλη πούλαγε τα δικαιώματα είσπραξης των φόρων σε ισχυρούς και πλούσιους Τούρκους. Αυτοί τα μεταπουλούσαν κερδοσκοπικά σε εκμισθωτές φόρων, οι οποίοι αναλάμβαναν να εισπράξουν τον φόρο από τους μη μουσουλμάνους υπηκόους.
Ο πλούσιος Τούρκος λεγόταν χαρατζήμπασης, οι δε εισπράκτορες λέγονταν χαρατζήδες. Οι χαρατζήδες περιόδευαν τις πόλεις και τα χωριά με στρατιωτική συνοδεία και εισέπρατταν ποσά μεγαλύτερα από αυτά που έπρεπε να αποδώσουν στον χαρατζήμπαση, συχνά χρησιμοποιώντας βάρβαρα μέσα. Τη διαφορά την καρπώνονταν για προσωπικό τους όφελος.
Για τη ρύθμιση
Το δικαίωμα του οφειλέτη
Η διαδικασία επίλυσης καταναλωτικών διαφορών, σύμφωνα με τις νέες ρυθμίσεις, πρέπει να είναι αποτελεσματική να μην απαιτείται νομικός εκπρόσωπος, να υπάρχει όμως δυνατότητα εκπροσώπησης ή υποστήριξης από τρίτο πρόσωπο. Το κόστος πρέπει να είναι χαμηλό -αν όχι δωρεάν- για τους καταναλωτές και η επίλυση να επιτυγχάνεται το αργότερο σε 90 ημέρες από την παραλαβή τής καταγγελίας.
Ο καταναλωτής πρέπει να ενημερώνεται πριν συμφωνήσει με την προτεινόμενη λύση ότι δεν είναι υποχρεωμένος να αποδεχθεί αυτή, και ότι η λύση αυτή μπορεί να είναι λιγότερο ευνοϊκή σε σχέση με το αποτέλεσμα που θα επιτυγχανόταν στο δικαστήριο. Πρέπει περαιτέρω να τίθεται σε αυτόν εύλογος χρόνος για να αποφασίσει αν θα αποδεχθεί την προτεινόμενη λύση και να ενημερώνεται και για τις νομικές συνέπειες της συμφωνίας.
πηγή: ethnos.gr
Οι εταιρείες αυτές αγοράζουν από τράπεζες, οργανισμούς κ.λπ. το σύνολο των οφειλών που έχουν καταστεί υπερήμερες ή αυτές που είναι απαιτητές, αλλά ακόμα και όσες έχουν διαγραφεί ή ήδη επισύρουν δικαστική αγωγή και στη συνέχεια επιδίδονται στην αναζήτηση του κέρδους. Με κάθε τρόπο...
Η αποκάλυψη έρχεται από τις ίδιες τις εταιρείες που το διαφημίζουν στις ιστοσελίδες τους, χωρίς να αναφέρουν φυσικά το πόσο αγοράζουν τα χρέη των Ελλήνων, αλλά κυρίως το ποιους τρόπους μετέρχονται για να εισπράξουν
Το 90% της πελατείας των εταιρειών είσπραξης αποτελούν... τα τραπεζικά δάνεια, 7% τα τιμολόγια τηλεπικοινωνιών και μόλις το 3% οι οφειλές σε άλλες επιχειρήσεις.
Στο 30%
Πηγές από εμπορικές εταιρείες τις οποίες πλησίασαν οι σύγχρονοι «χαρατζήδες» (οι γνωστοί εισπράκτορες επί τουρκοκρατίας) αναφέρουν ότι οι εισπρακτικές τους προτείνουν να αγοράσουν τα χρέη στο 30% τη αξίας τους και στη συνέχεια αναλαμβάνουν αυτές να εισπράξουν, αφού πλέον το χρέος έχει μεταβιβαστεί. Ηδη, οι εισπρακτικές διαχειρίζονται τις οφειλές προς τράπεζες, τις εταιρείες τηλεφωνίας, αντιπροσωπείες αυτοκινήτων, εμπορικές αλυσίδες που πωλούν με δόσεις, ακόμη και κέντρα αδυνατίσματος, ενώ τελευταία στους πελάτες τους προστέθηκαν και ορισμένα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια.
Ο μεγάλος στόχος όμως είναι ο στενός και ο ευρύτερος δημόσιος τομέας, όπου πιέζουν για να πάρουν μεγαλύτερες προμήθειες από το... κυνήγι των οφειλετών. Ο σχετικός νόμος έχει ψηφιστεί, αλλά δεν έχει προκηρυχθεί ακόμη ο διαγωνισμός καθώς οι εταιρείες θέλουν υψηλές αμοιβές για να «κυνηγήσουν» τις οφειλές μας προς τη ΔΕΗ, την ΕΥΔΑΠ και κυρίως τις εφορίες.
Σύμφωνα με τον Ελληνικό Σύνδεσμο Εταιρειών Διαχείρισης Απαιτήσεων (ΕΣΕΔΑ), στον οποίο μετέχουν ορισμένες από αυτές, ως αμοιβή εισπράττουν ποσοστά από 3% ως και 12% επί των οφειλών. Κατά μέσον όρο, οι αμοιβές τους επί του ποσού της οφειλής κυμαίνονται μεταξύ 6%-8%, για να φθάσει σε δύσκολες περιπτώσεις και στο 12%.
Πλέον, στο στόχαστρο αναμένεται να τεθούν οφειλές προς το Δημόσιο ύψους 9 δισ. από το σύνολο των 42 δισ. ευρώ, που είναι τα συνολικά χρέη προς το Δημόσιο. Οι ιδιωτικές εταιρείες θα ενημερώνουν τους οφειλέτες για τα χρέη τους και θα προτείνουν ρυθμίσεις ή προγράμματα αποπληρωμής τους.
Εξαιρούνται οι οφειλές άνω των 100.000 ευρώ, καθώς πρόκειται για ειδική κατηγορία που χρήζει ειδικής αντιμετώπισης από τους μηχανισμούς που διαθέτει ήδη το Δημόσιο. Σε ισχύ βρίσκονται πλέον οι νέες ρυθμίσεις που αφορούν την άσκηση της δραστηριότητας των εισπρακτικών εταιρειών, όπως και οι ρυθμίσεις για τις αρχές λειτουργίας κάθε φορέα που προσφέρει υπηρεσίες επίλυσης ή διαμεσολάβησης σε καταναλωτικές διαφορές.
Οι συνομιλίες
Οι εισπρακτικές οφείλουν να καταγράφουν και να τηρούν για ένα έτος το περιεχόμενο της επικοινωνίας προκειμένου να ελέγχεται η παραβίαση του νόμου σε περίπτωση καταγγελίας, ενώ οφείλουν να χορηγούν χωρίς επιβάρυνση στον οφειλέτη ή, μετά από καταγγελία του οφειλέτη στη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή, εντός 10 ημερών από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης, κατάσταση με τα συναφή δεδομένα κίνησης των τηλεφωνικών συνδέσεων καθώς και τα αναγνωριστικά στοιχεία του κατόχου της τηλεφωνικής παροχής από την οποία πραγματοποιήθηκε η επικοινωνία με τον οφειλέτη προκειμένου να ελεγχθεί καταγγελία για παραβίαση του νόμου.
Επίσης, είναι πλέον υποχρεωμένες να ορίζουν ως αρμόδια για την επίλυση των καταναλωτικών διαφορών πρόσωπα που διαθέτουν τις αναγκαίες γνώσεις και δεξιότητες και είναι αμερόληπτα. Να δημοσιοποιούν και να παρέχουν πληροφορίες για την επιλογή των προσώπων που επιλύουν τις διαφορές, την πηγή χρηματοδότησης, τα είδη των διαφορών που επιλύουν, τους διαδικαστικούς κανόνες, τους κανόνες δεοντολογίας που τυχόν εφαρμόζουν πέραν των ισχυόντων κανόνων, το πιθανό κόστος, τη διάρκεια και τα νομικά αποτελέσματα της διαδικασίας.
Ερευνα
17,2% τα κέρδη
Σημαντική αύξηση των συνολικών καθαρών κερδών τους αλλά και πολύ μεγάλους τζίρους διαμόρφωσαν για τις εισπρακτικές εταιρείες τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις το 2010. Σύμφωνα με έρευνα του ICAP, από τον ομαδοποιημένο ισολογισμό δώδεκα αντιπροσωπευτικών επιχειρήσεων του κλάδου παρατηρείται ότι το σύνολο του ενεργητικού τους αυξήθηκε κατά 26,8% και τα συνολικά ίδια κεφάλαια αυξήθηκαν κατά 18% περίπου την ίδια περίοδο. Οι συνολικές πωλήσεις των εταιρειών του δείγματος παρουσίασαν άνοδο περίπου 44% και τα μεικτά κέρδη κατά 17,2% την ίδια περίοδο.
Το 90% της ζήτησης των εξεταζόμενων υπηρεσιών προέρχεται από τον τραπεζικό κλάδο, το 7% από τον κλάδο των τηλεπικοινωνιών, ενώ μόλις το 3% σχετίζεται με απαιτήσεις επιχειρήσεων λοιπών κλάδων.
Τα τηλέφωνα έχουν «πάρει φωτιά»
Σε έναν χρόνο ο τζίρος αυξήθηκε 1.713%
Οι εισπρακτικές εταιρείες την τελευταία πενταετία είδαν τους τζίρους τους να απογειώνονται παρ' όλο που συνήθως δηλώνουν πολύ μικρά περιθώρια κέρδους. Για παράδειγμα, πολύ γνωστή (στους δανειολήπτες) εισπρακτική εταιρεία το 2010 είδε τον τζίρο της να εκτοξεύεται στα 8 εκατομμύρια ευρώ από τα 467 χιλιάρικα του 2009 (αύξηση 1.713%), καταγράφοντας ένα μεικτό κέρδος 726.000 ευρώ.
Ανάλογη εικόνα παρουσιάζουν οι ισολογισμοί και άλλων εταιρειών, αν και είναι απορίας άξιον πώς γίνεται με έναν τόσο μεγάλο τζίρο οι εταιρείες αυτές να παρουσιάζουν τελικά ζημιές ή ελάχιστα κέρδη!
Η απάντηση ίσως πρέπει να αναζητηθεί στο ότι ουσιαστικά δεν υπάρχει κανένας έλεγχος της δράσης αυτών των εταιρειών, παρά τις συνεχείς ρυθμίσεις τα τελευταία χρόνια που υποτίθεται ότι «βάζουν φρένο» στη δράση τους, αλλά το μόνο που έχουν επιτύχει είναι να αλλάξουν το όνομά τους από εισπρακτικές εταιρείες στην... κομψή ονομασία «εταιρείες ενημέρωσης και διαπραγμάτευσης απαιτήσεων».
Αγνωστος «Χ»
Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι ουδείς γνωρίζει ακριβώς πόσες είναι αυτές οι εταιρείες. Ο σύνδεσμός τους αναφέρει 13 εταιρείες, ενώ η Τράπεζα της Ελλάδος καταγράφει μερικές δεκάδες... Με συνεχείς απόπειρες να ρυθμίσει το καθεστώς που διέπει τις εισπρακτικές εταιρείες, επιχειρεί η πολιτεία να απαντήσει στις καταγγελίες πολιτών για εκβιασμούς και εκφοβισμούς όσων χρωστούν σε τράπεζες ή άλλες επιχειρήσεις.
Ομως κάθε φορά σκοντάφτει στους ίδιους τους νόμους, που δίνουν το δικαίωμα σε εταιρείες με τις οποίες δεν υπέγραψε καμιά σύμβαση ο καταναλωτής - δανειολήπτης, να διαχειρίζονται τις υποχρεώσεις του.
Και μάλιστα, κατά τον ίδιο τρόπο που θυμίζει την περίοδο της Οθωμανικής αυτοκρατορίας όπου η Υψηλή Πύλη πούλαγε τα δικαιώματα είσπραξης των φόρων σε ισχυρούς και πλούσιους Τούρκους. Αυτοί τα μεταπουλούσαν κερδοσκοπικά σε εκμισθωτές φόρων, οι οποίοι αναλάμβαναν να εισπράξουν τον φόρο από τους μη μουσουλμάνους υπηκόους.
Ο πλούσιος Τούρκος λεγόταν χαρατζήμπασης, οι δε εισπράκτορες λέγονταν χαρατζήδες. Οι χαρατζήδες περιόδευαν τις πόλεις και τα χωριά με στρατιωτική συνοδεία και εισέπρατταν ποσά μεγαλύτερα από αυτά που έπρεπε να αποδώσουν στον χαρατζήμπαση, συχνά χρησιμοποιώντας βάρβαρα μέσα. Τη διαφορά την καρπώνονταν για προσωπικό τους όφελος.
Για τη ρύθμιση
Το δικαίωμα του οφειλέτη
Η διαδικασία επίλυσης καταναλωτικών διαφορών, σύμφωνα με τις νέες ρυθμίσεις, πρέπει να είναι αποτελεσματική να μην απαιτείται νομικός εκπρόσωπος, να υπάρχει όμως δυνατότητα εκπροσώπησης ή υποστήριξης από τρίτο πρόσωπο. Το κόστος πρέπει να είναι χαμηλό -αν όχι δωρεάν- για τους καταναλωτές και η επίλυση να επιτυγχάνεται το αργότερο σε 90 ημέρες από την παραλαβή τής καταγγελίας.
Ο καταναλωτής πρέπει να ενημερώνεται πριν συμφωνήσει με την προτεινόμενη λύση ότι δεν είναι υποχρεωμένος να αποδεχθεί αυτή, και ότι η λύση αυτή μπορεί να είναι λιγότερο ευνοϊκή σε σχέση με το αποτέλεσμα που θα επιτυγχανόταν στο δικαστήριο. Πρέπει περαιτέρω να τίθεται σε αυτόν εύλογος χρόνος για να αποφασίσει αν θα αποδεχθεί την προτεινόμενη λύση και να ενημερώνεται και για τις νομικές συνέπειες της συμφωνίας.
πηγή: ethnos.gr
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μπορείς να καταλάβεις τι είναι αυτό στην εικόνα?
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
“ Διεκδικούμε ένα καλύτερο αύριο”
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
