2013-08-26 03:18:07
Γιάννης Στουρνάρας: ο πονηρός εκσυγχρονιστής!
Ή αλλιώς: να γιατί μίλησε για άρση της απαγόρευσης των πλειστηριασμών!!
Γράφει η Γιώτα Χουλιάρα
Δύσκολο να είσαι υπουργός Οικονομικών. Ακατόρθωτο να είσαι υπουργός Οικονομικών στην Ελλάδα και να είσαι δημοφιλής.
Όταν ο Γιάννης Στουρνάρας αποδέχθηκε αυτή τη θέση γνώριζε πολύ καλά πως θα δεχόταν πυρά τόσο από την αντιπολίτευση όσο και από τα γαλάζια στελέχη.
Γιάννης Στουρνάρας, ο άνθρωπος που ανέλαβε να δώσει ''σάρκα και οστά'' στην πολυπόθητη επαναδιαπραγμάτευση που είχε υποσχεθεί προεκλογικά ο Αντώνης Σαμαράς στους γαλάζιους ψηφοφόρους.
Προηγουμένως, διετέλεσε μέλος του εκσυγχρονιστικού κλαμπ του Κώστα Σημίτη και τη δεκαετία του 90 συμμετείχε στις διαβουλεύσεις για την είσοδο της Ελλάδας στον παράδεισο της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης.Κουμπάρος του Γιάννου Παπαντωνίου με γειτονικές βίλες στη Σύρο....
. πέρασε από τη θέση του αρμοδίου για τις ετήσιες διαβουλεύσεις της χώρας μας με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, διετέλεσε ακόμα και τραπεζίτης- πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Εμπορικής Τράπεζας, την οποία φρόντισε να ξεπουλήσει εν μία νυκτί - υπήρξε επικεφαλής του ΙΟΒΕ, δηλαδή του Ινστιτούτου που απηχεί τις θέσεις των βιομηχάνων και συνιστά τρόπον τινά τον «τεχνοκρατικό βραχίονα» του ΣΕΒ για να καταλήξει αρχικά στην κυβέρνηση Πικραμένου Υπουργός Ανάπτυξης και τώρα τσάρος της Οικονομίας.
Τσάρος της Οικονομίας και ευρωπαϊστής. Για την ακρίβεια, αν χωρίζαμε τα στελέχη της δπλωματικής σε μερκελιστές και ομπαμικούς, ο Στουρνάρας είναι ο απόλυτος υποστηριχτής της γερμανίδας καγκελάριου και του σκληρού υπουργού οικονομικών της. Άνθρωπος της απολύτου εμπιστοσύνης του Βερολίνου, δεν χάνει ευκαιρία να το τονίζει με κάθε τρόπο.
Μάλιστα, κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Β.Σόιμπλε στην Αθήνα επέμενε να τον αποκαλεί με το μικρό του όνομα, θέλοντας να δείξει την οικειότητα που έχει αναπτυχθεί. Μια οικειότητα ανάμεσα στον υποτακτικό και τον επιστάτη. Μια οικειότητα που δεν πέρασε απαρατήρητη από τους γερμανούς επιχειρηματίες που βρεθηκαν στο Χίλτον στην εκδήλωση του Ελληνογερμανικού επιμελητηρίου. Αξιωματούχος δε της γερμανικής πρεσβείας στην Αθήνα εξέφρασε έντονα τη δυσφορία του και στα πηγαδάκια οι κακές γλώσσες μίλησαν για επίδειξη επαρχιωτισμού.
Άσχημα σχολιάστηκε και από το Μέγαρο Μαξίμου η συγκεκριμένη τακτική του υπουργού η οποία τον καθιστά σε δεινή θέση καθώς τα μηνύματα που έρχονται από τις Βρυξέλλες, ιδιαίτερα μετά τον έλεγχο του Ιουνίου από την τρόικα, είναι αρνητικά.
Σε αντίθεση με την εικόνα του προνομιακού συνομιλητή που καλλιεργεί ο ίδιος όσον αφορά τις επαφές με την τρόικα, στη βελγική πρωτεύουσα ακούγεται ότι ο Γιάννης Στουρνάρας αποφεύγει το day to day management, δηλαδή τον έλεγχο που απαιτείται με βάση τις προαπαιτούμενες ενέργειες εν όψει και όσων ζητά η τρόικα. Οι κακές γλώσσες μέσα στο ΥΠΟΙΚ λένε πως πυκνά συχνά ο Γιαννης Στουρνάρας αρέσκεται να πετά την μπάλα στην εξέδρα όπως έκανε στην περίπτωση της κινητικότητας των υπαλλήλων φωτογραφίζοντας τον πρώην υπουργό διοικητικής μεταρρύθμισης, Αντώνη Μανιτάκη. Από την πλευρά του ο ίδιος επιχειρεί να διατηρήσει το ρόλο του ''διαπραγματευτή '' με την τρόικα,κάτι σαν μεσάζων ανάμεσα στην τρόικα και την Ελληνική κυβέρνηση, θέλοντας να πιστεύει ότι αποτελεί τα αυτια, τα μάτια αλλά και την φωνή των δανειστών στην Ελλάδα.
Στα πλαίσια, λοιπόν, αυτά πριν λίγες μέρες δήλωσε στη Real News ότι είναι υπερ της άρσης απαγόρευσης των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας για να σωθούν οι τράπεζες.
«Δεν μπορούμε να μην κάνουμε κάτι γιατί διαφορετικά θα καταρρεύσουν οι τράπεζες. Θα τεθούν όμως κοινωνικά και οικονομικά κριτήρια ώστε να προστατεύονται αυτοί που έχουν πραγματική ανάγκη και να μη βρίσκουν ευκαιρία να αποφύγουν την καταβολή των δόσεων οι κακοπληρωτές».
Και'δω πραγματικά τίθεται το ερώτημα τι θέλει να μας πει ο ποιητής Γιάννης;; Κάποιοι βιάστηκαν να μιλήσουν ότι τον ενδιαφέρει να σώσει τις τράπεζες και ξεκίνησε ένας πόλεμος δηλώσεων τόσο από την αντιπολίτευση όσο και μέσα στη κυβέρνηση. Ένας καθαρά μνημονιακός υπουργός υποταγμένος στις επιταγές της τρόικας που ενδιαφέρεται μόνο για το μέλλον του τραπεζικού συστήματος. Δεν σας κρύβω ότι το ίδιο ακριβώς σκέφτηκα και΄γω μέχρι τη στιγμή που έμαθα ότι οι τράπεζες αντιδρούν στους πλειστηριασμούς φοβούμενες ότι οι μαζικοί πλειστηριασμοί θα μειώσουν κατά πολύ την αξία των ακινήτων και θα προκαλέσουν στη ζημιά και στις ίδιες. Όπως ακριβώς συνέβη πριν μερικά χρόνια στην Αμερική.
Στοιχειώδη οικονομικά αν ξέρει κάποιος είναι το πρώτο πράγμα που θα σκεφτεί. Επομένως,ένας υπουργός οικονομικών, απόφοιτος της Οξθόρδης δεν μπορεί να επιμένει ότι θα σώσει τις τράπεζες με αυτόν τον τρόπο, εκτός κι αν δεν έχει πάρει πτυχίο οικονομικών ή αποσκοπεί κάπου αλλού... Ώσπου θυμήθηκα ότι τέλη Σεπτεμβρίου εκτός από τον έλεγχο της τρόικας, η χώρα μας αναμένει και τις προτάσεις της BlackRock για τους τρόπους διαχείρισης των προβληματικων τραπεζών και δανείων.
Αν οι τράπεζες προχωρήσουν σε πλειστηριασμούς, θα μειωθούν συνολικά οι λογιστικές αξίες των ακινήτων και στη συνέχεια θα έρθει η Black Rock να καταγράψει τη ζημιά και θα απαιτήσει νέα ανακεφαλοποίηση τους.
Ήδη, οι εμπορικές αξίες των ακινήτων είναι χαμηλότερες των αντικειμενικών και το μαζικό ''σκότωμά'' τους σε περίπτωση πλειστηριασμών θα εξανάγκαζε τις τράπεζες να τα δώσουν όσο όσο.
Με άλλα λόγια, τα έσοδα που θα έχουν οι τράπεζες από τους μαζικούς πλειστηριασμούς θα είναι πολύ λιγότερα απ΄ότι αν προχωρήσουν σε νέες ρυθμίσεις προς όσους έχουν κόκκινα δάνεια, επομένως ο κίνδυνος να προστεθεί πρόσθετη ανακεφαλοποίηση των τραπεζών που θα υπερβαίνει το μαξιλάρι των 5 δις ευρώ από το πακέτο των 50 δις που έχει υπολογίσει η ΤτΕ, μπορεί να οδηγήσει τόσο σε μείωση των ενεργών τραπεζών στην Ελλάδα όσο και σε κούρεμα των καταθέσεων.
Μήπως, λοιπόν , ο τελικός σκοπός του υπουργού οικονομικών είναι αυτός προκειμένου να εξαφανίσει το ελληνικό τραπεζικό σύστημα ξεπουλώντας στους δανειστές μας μέσω των distress funds που ήδη έχουν κάνει την εμφανισή τους;;
Διαβάστε επίσης: http://www.logiosermis.net/2013/08/blog-post_4553.html
Ή αλλιώς: να γιατί μίλησε για άρση της απαγόρευσης των πλειστηριασμών!!
Γράφει η Γιώτα Χουλιάρα
Δύσκολο να είσαι υπουργός Οικονομικών. Ακατόρθωτο να είσαι υπουργός Οικονομικών στην Ελλάδα και να είσαι δημοφιλής.
Όταν ο Γιάννης Στουρνάρας αποδέχθηκε αυτή τη θέση γνώριζε πολύ καλά πως θα δεχόταν πυρά τόσο από την αντιπολίτευση όσο και από τα γαλάζια στελέχη.
Γιάννης Στουρνάρας, ο άνθρωπος που ανέλαβε να δώσει ''σάρκα και οστά'' στην πολυπόθητη επαναδιαπραγμάτευση που είχε υποσχεθεί προεκλογικά ο Αντώνης Σαμαράς στους γαλάζιους ψηφοφόρους.
Προηγουμένως, διετέλεσε μέλος του εκσυγχρονιστικού κλαμπ του Κώστα Σημίτη και τη δεκαετία του 90 συμμετείχε στις διαβουλεύσεις για την είσοδο της Ελλάδας στον παράδεισο της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης.Κουμπάρος του Γιάννου Παπαντωνίου με γειτονικές βίλες στη Σύρο....
Τσάρος της Οικονομίας και ευρωπαϊστής. Για την ακρίβεια, αν χωρίζαμε τα στελέχη της δπλωματικής σε μερκελιστές και ομπαμικούς, ο Στουρνάρας είναι ο απόλυτος υποστηριχτής της γερμανίδας καγκελάριου και του σκληρού υπουργού οικονομικών της. Άνθρωπος της απολύτου εμπιστοσύνης του Βερολίνου, δεν χάνει ευκαιρία να το τονίζει με κάθε τρόπο.
Μάλιστα, κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Β.Σόιμπλε στην Αθήνα επέμενε να τον αποκαλεί με το μικρό του όνομα, θέλοντας να δείξει την οικειότητα που έχει αναπτυχθεί. Μια οικειότητα ανάμεσα στον υποτακτικό και τον επιστάτη. Μια οικειότητα που δεν πέρασε απαρατήρητη από τους γερμανούς επιχειρηματίες που βρεθηκαν στο Χίλτον στην εκδήλωση του Ελληνογερμανικού επιμελητηρίου. Αξιωματούχος δε της γερμανικής πρεσβείας στην Αθήνα εξέφρασε έντονα τη δυσφορία του και στα πηγαδάκια οι κακές γλώσσες μίλησαν για επίδειξη επαρχιωτισμού.
Άσχημα σχολιάστηκε και από το Μέγαρο Μαξίμου η συγκεκριμένη τακτική του υπουργού η οποία τον καθιστά σε δεινή θέση καθώς τα μηνύματα που έρχονται από τις Βρυξέλλες, ιδιαίτερα μετά τον έλεγχο του Ιουνίου από την τρόικα, είναι αρνητικά.
Σε αντίθεση με την εικόνα του προνομιακού συνομιλητή που καλλιεργεί ο ίδιος όσον αφορά τις επαφές με την τρόικα, στη βελγική πρωτεύουσα ακούγεται ότι ο Γιάννης Στουρνάρας αποφεύγει το day to day management, δηλαδή τον έλεγχο που απαιτείται με βάση τις προαπαιτούμενες ενέργειες εν όψει και όσων ζητά η τρόικα. Οι κακές γλώσσες μέσα στο ΥΠΟΙΚ λένε πως πυκνά συχνά ο Γιαννης Στουρνάρας αρέσκεται να πετά την μπάλα στην εξέδρα όπως έκανε στην περίπτωση της κινητικότητας των υπαλλήλων φωτογραφίζοντας τον πρώην υπουργό διοικητικής μεταρρύθμισης, Αντώνη Μανιτάκη. Από την πλευρά του ο ίδιος επιχειρεί να διατηρήσει το ρόλο του ''διαπραγματευτή '' με την τρόικα,κάτι σαν μεσάζων ανάμεσα στην τρόικα και την Ελληνική κυβέρνηση, θέλοντας να πιστεύει ότι αποτελεί τα αυτια, τα μάτια αλλά και την φωνή των δανειστών στην Ελλάδα.
Στα πλαίσια, λοιπόν, αυτά πριν λίγες μέρες δήλωσε στη Real News ότι είναι υπερ της άρσης απαγόρευσης των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας για να σωθούν οι τράπεζες.
«Δεν μπορούμε να μην κάνουμε κάτι γιατί διαφορετικά θα καταρρεύσουν οι τράπεζες. Θα τεθούν όμως κοινωνικά και οικονομικά κριτήρια ώστε να προστατεύονται αυτοί που έχουν πραγματική ανάγκη και να μη βρίσκουν ευκαιρία να αποφύγουν την καταβολή των δόσεων οι κακοπληρωτές».
Και'δω πραγματικά τίθεται το ερώτημα τι θέλει να μας πει ο ποιητής Γιάννης;; Κάποιοι βιάστηκαν να μιλήσουν ότι τον ενδιαφέρει να σώσει τις τράπεζες και ξεκίνησε ένας πόλεμος δηλώσεων τόσο από την αντιπολίτευση όσο και μέσα στη κυβέρνηση. Ένας καθαρά μνημονιακός υπουργός υποταγμένος στις επιταγές της τρόικας που ενδιαφέρεται μόνο για το μέλλον του τραπεζικού συστήματος. Δεν σας κρύβω ότι το ίδιο ακριβώς σκέφτηκα και΄γω μέχρι τη στιγμή που έμαθα ότι οι τράπεζες αντιδρούν στους πλειστηριασμούς φοβούμενες ότι οι μαζικοί πλειστηριασμοί θα μειώσουν κατά πολύ την αξία των ακινήτων και θα προκαλέσουν στη ζημιά και στις ίδιες. Όπως ακριβώς συνέβη πριν μερικά χρόνια στην Αμερική.
Στοιχειώδη οικονομικά αν ξέρει κάποιος είναι το πρώτο πράγμα που θα σκεφτεί. Επομένως,ένας υπουργός οικονομικών, απόφοιτος της Οξθόρδης δεν μπορεί να επιμένει ότι θα σώσει τις τράπεζες με αυτόν τον τρόπο, εκτός κι αν δεν έχει πάρει πτυχίο οικονομικών ή αποσκοπεί κάπου αλλού... Ώσπου θυμήθηκα ότι τέλη Σεπτεμβρίου εκτός από τον έλεγχο της τρόικας, η χώρα μας αναμένει και τις προτάσεις της BlackRock για τους τρόπους διαχείρισης των προβληματικων τραπεζών και δανείων.
Αν οι τράπεζες προχωρήσουν σε πλειστηριασμούς, θα μειωθούν συνολικά οι λογιστικές αξίες των ακινήτων και στη συνέχεια θα έρθει η Black Rock να καταγράψει τη ζημιά και θα απαιτήσει νέα ανακεφαλοποίηση τους.
Ήδη, οι εμπορικές αξίες των ακινήτων είναι χαμηλότερες των αντικειμενικών και το μαζικό ''σκότωμά'' τους σε περίπτωση πλειστηριασμών θα εξανάγκαζε τις τράπεζες να τα δώσουν όσο όσο.
Με άλλα λόγια, τα έσοδα που θα έχουν οι τράπεζες από τους μαζικούς πλειστηριασμούς θα είναι πολύ λιγότερα απ΄ότι αν προχωρήσουν σε νέες ρυθμίσεις προς όσους έχουν κόκκινα δάνεια, επομένως ο κίνδυνος να προστεθεί πρόσθετη ανακεφαλοποίηση των τραπεζών που θα υπερβαίνει το μαξιλάρι των 5 δις ευρώ από το πακέτο των 50 δις που έχει υπολογίσει η ΤτΕ, μπορεί να οδηγήσει τόσο σε μείωση των ενεργών τραπεζών στην Ελλάδα όσο και σε κούρεμα των καταθέσεων.
Μήπως, λοιπόν , ο τελικός σκοπός του υπουργού οικονομικών είναι αυτός προκειμένου να εξαφανίσει το ελληνικό τραπεζικό σύστημα ξεπουλώντας στους δανειστές μας μέσω των distress funds που ήδη έχουν κάνει την εμφανισή τους;;
Διαβάστε επίσης: http://www.logiosermis.net/2013/08/blog-post_4553.html
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Υγεία: Η σημασία του ύπνου για τον ανθρώπινο οργανισμό
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Επαναστατική εξέταση αίματος για την επιλόχεια κατάθλιψη
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
