Η επιτυχία είναι η αχίλλειος πτέρνα του

2012-04-08 16:58:18

του Philippe Ridet O Μάριο Μόντι είναι αντιμέτωπος με ένα σοβαρόπρόβλημα: η πολιτική του λειτουργεί. Τέσσερις και πλέον μήνες μετά την άνοδότου στην εξουσία, η Ιταλία έχει ανακτήσει το κύρος της στη διεθνή σκηνή και τηναξιοπιστία της στις αγορές.Η ΕΕ, οι ΗΠΑ, η Κίνα, η «Wall Street Journal», οι «Financial Times» και οι οίκοι αξιολόγησης χειροκροτούνκαθεμία από τις μεταρρυθμίσεις του. Αυτός ο καθηγητής Οικονομικών θεωρείται«σωτήρας» της Ιταλίας και σύντομα της ευρωζώνης.Εκστασιαζόμαστε, χειροκροτούμε,αναρωτιόμαστε. Πώς γίνεται στην Ιταλία να υπάρχουν τόσο λίγες αντιδράσεις, ενώΙσπανία και Ελλάδα έχουν αναφλεγεί; Πρόκειται για ιταλικό θαύμα;

Ωστόσο αυτός ο καλός μαθητής τηςνεοφιλελεύθερης τάξης θα έπρεπε να προσέξει. Οι έπαινοι που λαμβάνει από τοεξωτερικό μόλις που κρύβουν τις μελλοντικές δυσκολίες στο εσωτερικό. Ο Μόντιέχει ανοίξει δύο μέτωπα. Το πρώτο είναι το συνδικαλιστικό

. Τα συνδικάτα δενχαίρονται καθόλου που βλέπουν να καταργείται το άρθρο 18 του Εργατικού Κώδικατο οποίο περιόριζε τις καταχρηστικές απολύσεις.Ο Μόντι και η υπουργός Εργασίας Ελσα Φορνέροκαταργούν αυτό το τοτέμ της Αριστεράς με τη δικαιολογία ότι το φρένο στιςαπολύσεις αποτελούσε παράλληλα και φρένο στις προσλήψεις. Στις 13 Απριλίου τασυνδικάτα διοργανώνουν κοινή διαδήλωση εναντίον της συνταξιοδοτικήςμεταρρύθμισης - ύστερα από χρόνια διχασμού.Το δεύτερο μέτωπο είναι πιο πολιτικό. Ωςσήμερα ο Μόντι χαίρει της μεγαλύτερης πλειοψηφίας που είχε ποτέ πρωθυπουργός.Τον στηρίζουν το κεντροαριστερό PD, το δεξιό PDL και η Ενωση Κέντρου. Μόνο η Λίγκα του Βορρά και η Ιταλία των Αξιών τουπαλαιού δικαστή κατά της διαφθοράς Αντόνιο ντι Πιέτρο επέλεξαν την οδό τηςανοιχτής αντιπολίτευσης.Οι δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές στις 6και 7 Μαΐου ανησυχούν την κυβέρνηση. Εκεί θα δοθεί η απόδειξη αν όσοι στηρίζουντην κυβέρνηση των καθηγητών έκαναν τη σωστή επιλογή. Στην αντίθετη περίπτωση,θα ξεσπάσουν εντάσεις. Αν η Λίγκα του Βορρά και η Ιταλία των Αξιών απολαύσουνεκλογικά κέρδη λόγω της αντιπολίτευσής τους, τα πάντα μπορεί να αναθεωρηθούν.Και οι πολιτικοί που δέχθηκαν να παραχωρήσουν τη θέση τους στους τεχνοκράτεςμπορεί να μπουν στον πειρασμό να την ξαναπάρουν.Και μετά; Οταν υιοθετηθούν οι μεταρρυθμίσειςστην αγορά εργασίας, τι θα παραμείνει στην ατζέντα του Μόντι; Αγνωστο.Ο Μόντι γνωρίζει ότι η επιτυχία του είναι παραδόξως και η αχίλλειοςπτέρνα του. Οσο απομακρύνεται ο κίνδυνος «χρεοκοπίας» της Ιταλίας, τόσο ανοίγειη όρεξη της πολιτικής τάξης. Ενώ η προοπτική αποτυχίας της κυβέρνησης Μόντι -και μιας «ελληνοποίησης» της Ιταλίας - είχε κάποια στιγμή ταρακουνήσει ταπολιτικά κόμματα, η περίπτωση επιτυχίας ανοίγει ξανά για λογαριασμό τους τοπεδίο για να δράσουν. Καθένα τους ελπίζει να πλασαριστεί ως ο αρχιτέκτονες της«νέας αναγέννησης» της Ιταλίας και να κλείσει το συντομότερο δυνατό τηνπαρένθεση Μόντι.
πηγη:tovima

ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ