2013-09-01 18:00:13
Γράφει η Γιώτα Χουλιάρα
Ζαντούμπ είναι ο σκακιστικός όρος από το γαλλικό ''j' adube'' ή ''adouber'' που σημαίνει αγγίζω απαλά, διορθώνω,δηλαδή βάζω στη θέση του ένα κομμάτι που είναι λίγο έξω από το τετραγωνάκι του.Η κίνηση αυτή επiτρέπεται σε οποιοδήποτε στάδιο της παρτίδας.Εδώ και μερικές μέρες έχει ξεκινήσει μια παγκόσμια παρτίδα γεωπολιτικού σκακιού με τους παίκτες να κινούνται. Σ΄αυτή την παρτίδα παγκόσμιου ενδιαφέροντος,είδαμε αντιδράσεις, αρνητικές και θετικές, από όλες σχεδόν τις πλευρές.
«Η Ιταλία δεν θα λάβει μέρος σε οποιαδήποτε στρατιωτική λύση χωρίς την εντολή του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ», δήλωσε στις 27 Αυγούστου η Ιταλίδα υπουργός Εξωτερικών Έμμα Μπονίνο στο κοινοβούλιο.
Το βράδυ της 29ης Αυγούστου το Βρετανικό Κοινοβούλιο απέρριψε την πρόταση του πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον για στρατιωτική επέμβαση με 272 ψήφους υπέρ και 285 κατά υπό το βάρος της αντίδρασης από τη πλειοψηφία των Βρετανών πολιτών. Αν και ο Κάμερον επιβεβαίωσε ότι δεν σκοπεύει να επικαλεστεί το βασιλικό προνόμιο και να πάει αντίθετα στη βούληση του κοινοβουλίου, εξακολουθεί να πιστεύει πως «Είναι σημαντικό να υπάρξει μια σκληρή απάντηση στη χρήση χημικών όπλων και υπάρχει μια σειρά πραγμάτων που θα συνεχίσουμε να κάνουμε», όπως δήλωσε.
Την ίδια ώρα,ο γερμανός υπουργός Εξωτερικών Γκίντο Βεστερβέλε απέκλεισε το ενδεχόμενο να συμμετάσχει η Γερμανία σε μια στρατιωτική επέμβαση στη Συρία. "Δεν μας ζήτησαν" μια τέτοια συμμετοχή και "δεν εξετάζουμε αυτό το ενδεχόμενο", δήλωσε.
Η Γερμανία βρίσκεται στη τελική ευθεία πριν από τις 22 Σεπτεμβρίου και η Άνγκελα Μέρκελ δεν φαίνεται διατεθειμένη να σπαταλήσει ούτε χρόνο ούτε ενέργεια για να ασχοληθεί με το θέμα της Σύριας. Την ενδιαφέρει να λύσει τις όποιες διαφορές έχει με τον αντίπαλο της Πέερ Στάινμπρουκ στο αυριανό τους ντιμπέιτ στις 21:25 (ώρα Ελλάδας) παρά να ασχοληθεί με τη Συριακή υπόθεση. Βέβαια,ας μην γελιόμαστε, η αδιαφορία της αυτή είναι καθαρά επικοινωνιακή για να μην φορτίσει κι άλλο τους Γερμανούς ψηφοφόρους.Είναι γνωστό άλλωστε πως οι Γερμανοί έκαναν όλη τη βρώμικη δουλειά προς όφελος των ΗΠΑ στην Ευρώπη.
Αν μπορούμε να πούμε ότι η Αγγλία υπήρξε πάντοτε η ναυαρχίδα των ΗΠΑ στην Ευρώπη, η Γερμανία είχε πάντοτε το βρώμικο ρόλο, η Γαλλία τώρα παίζει το ρόλο του χρήσιμου ηλίθιου υπέρ του Ομπάμα. Ο Γάλλος πρόεδρος υπήρξε ο ανέλπιστος σύμμαχος της Αμερικής θέλοντας να βγάλει τη Γαλλία από την αφάνεια των τελευταίων ετών. Μια Γαλλία που αντιιμεττωπίζει πάμπολλα οικονομικά προβλήματα, μια Γαλλία που θα μπορούσε να αποτελεί την οικονομική βόμβα στην καρδιά της ΕΕ όπως είχε επισημάνει το Δεκέμβριο και ο Economist .
Ο Φρανσουά Ολάντ δηλώνει σε χθεσινή του συνέντευξη στη Le Monde ότι η Γαλλία "επιδιώκει να δοθεί μία απάντηση αναλογική και σκληρή στο καθεστώς της Δαμασκού", η οποία θα έχει αποτρεπτικό χαρακτήρα και ότι διαθέτει στοιχεία που δείχνουν ότι το συριακό καθεστώς φέρει την ευθύνη της χημικής επίθεσης της περασμένης εβδομάδας. Ενώ ταυτόχρονα αφήνει αιχμές και για τους Άγγλους. "Κάθε χώρα έχει το δικαίωμα να συμμετάσχει ή μη σε μία επιχείρηση. Αυτό ισχύει για τη Βρετανία, όπως και για τη Γαλλία", τονίζει χαρακτηριστικά. Παρά τις αντιδράσεις των Γάλλων πολιτών, ο Ολάντ βάζει την υπογραφή του σε μια αμερικανογαλλική συμμαχία.
Πηγές από το γραφείο του Ολάντ αναφέρουν ότι "Ο Φρανσουά Ολάντ υπενθύμισε ότι η Γαλλία είναι αποφασισμένη να αντιδράσει και να μην αφήσει ατιμώρητα αυτά τα εγκλήματα και αισθάνθηκε την ίδια αποφασιστικότητα από την πλευρά του Ομπάμα".
Υποστηριχτές ο Μπάρακ Ομπάμα βρήκε και στα πρόσωπα των Αντώνη Σαμαρά και Ευάγγελου Βενιζέλου, οι οποίοι νιώθουν υποχρεωμένοι να ξεπληρώσουν την πολυπόθητη πολιτική στήριξη που ευελπιστεί να λάβει η κυβέρνηση μετά και το δεύτερο ταξίδι του πρωθυπουργού και του υπουργού εξωτερικών στην Αμερική.
Συνήθως έτσι γίνεται με τις χώρες που βρίσκονται υπό οικονομική κατοχή. Πρώτα πληρώνουν το αντίτιμο και μετά λαμβάνουν την όποια χάρη.
Πρόθυμος υποστηριχτής, για τους δικούς του λόγους εμφανίζεται και ο Τούρκος πρωθυπουργός ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και ζήτησε η επέμβαση αυτή να είναι στα πρότυπα του Κοσόβου δηλαδή να μην είναι ένα απλό χτύπημα αλλά μια συνεχόμενη στρατιωτική δράση όπως είχε συμβεί στο Κόσοβο. Μάλιστα, θεωρώντας τον εαυτό του Σουλτάνο ζητά να πραγματοποιηθεί η όποια στατιωτική επέμβαση πριν από τις 5 Σεπτεμβρίου.
Υπενθυμίζουμε ότι μεταξύ 5 και 9 Σεπτεμβρίου έχουμε τη Σύνοδο των G-20.
Λαμβάνοντας υπ΄όψην του όλα τα παραπάνω, ο Μπάρακ Ομπάμα σε συνδυασμό και με τις αντιδράσεις των Αμερικανών πολιτών, την ώρα που η δημοτικότητα του κατρακυλά, και έπειτα από αλλεπάλληλες συναντήσεις-συνεδριάσεις με τους συμβούλους του,κάνει ζαντούμπ, δηλαδή κερδίζει χρόνο ζητώντας την έγκριση του Κογρέσου προκειμένου να προχωρήσει.
Να υπενθυμίσουμε εδώ ότι στις αρχές της εβδομάδας 116 μέλη, ανάμεσα τους 18 δημοκρατικοί της Βουλής των Αντιπροσώπων που ρεπουμπλικανοκρατείται, με επιστολή τους ζητούσαν να μην προχωρήσει η χώρα στην ανάληψη στρατιωτικής δράσης κατά της Συρίας. Η συζήτηση στο Κογκρέσο θα διεξαχθεί μετά τις 9 Σεπτεμβρίου, δηλαδή την επόμενη εβδομάδα, όπως δήλωσε εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, γεγονός που δίνει στον Αμερικανό πρόεδρο τον χρόνο να πιέσει τους υπόλοιπους ηγέτες στη σύνοδο των G-20.
Απομακρύνεται,λοιπόν,χρονικά τη δεδομένη στιγμή μια στρατιωτική επέμβαση,αλλά η πιθανότητα της δε σημαίνει ότι βγαίνει από το χώρο δράσης του παιχνιδιού. Ο Μπάρακ Ομπάμα επιθυμεί την επέμβαση και θα προσπαθήσει να την επιτύχει με όποιο τρόπο. Προς το παρόν κερδίζει χρόνο, γιατί όπως είχαμε γράψει και σε προηγούμενη ανάλυση: θα πρέπει να προβεί σε στρατιωτική επέμβαση άμεσα από το Σάββατο και μέχρι τα ξημερώματα της Δευτέρας- και χωρίς την έγκριση του ΟΗΕ μέχρι αυτή τη στιγμή που μιλάμε.
Διότι από βδομάδα ο Μπάρακ Ομπάμα θα απουσιάζει από την Ουάσιγκτον καθώς θα βρεθεί αρχικά Στοκχόλμη και μετά Μόσχα. Πώς θα κάνει ένα πόλεμο μακρυά από τη βάση του;;;
Γ.Χ.
geopolitics logioshermes
Ζαντούμπ είναι ο σκακιστικός όρος από το γαλλικό ''j' adube'' ή ''adouber'' που σημαίνει αγγίζω απαλά, διορθώνω,δηλαδή βάζω στη θέση του ένα κομμάτι που είναι λίγο έξω από το τετραγωνάκι του.Η κίνηση αυτή επiτρέπεται σε οποιοδήποτε στάδιο της παρτίδας.Εδώ και μερικές μέρες έχει ξεκινήσει μια παγκόσμια παρτίδα γεωπολιτικού σκακιού με τους παίκτες να κινούνται. Σ΄αυτή την παρτίδα παγκόσμιου ενδιαφέροντος,είδαμε αντιδράσεις, αρνητικές και θετικές, από όλες σχεδόν τις πλευρές.
«Η Ιταλία δεν θα λάβει μέρος σε οποιαδήποτε στρατιωτική λύση χωρίς την εντολή του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ», δήλωσε στις 27 Αυγούστου η Ιταλίδα υπουργός Εξωτερικών Έμμα Μπονίνο στο κοινοβούλιο.
Το βράδυ της 29ης Αυγούστου το Βρετανικό Κοινοβούλιο απέρριψε την πρόταση του πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον για στρατιωτική επέμβαση με 272 ψήφους υπέρ και 285 κατά υπό το βάρος της αντίδρασης από τη πλειοψηφία των Βρετανών πολιτών. Αν και ο Κάμερον επιβεβαίωσε ότι δεν σκοπεύει να επικαλεστεί το βασιλικό προνόμιο και να πάει αντίθετα στη βούληση του κοινοβουλίου, εξακολουθεί να πιστεύει πως «Είναι σημαντικό να υπάρξει μια σκληρή απάντηση στη χρήση χημικών όπλων και υπάρχει μια σειρά πραγμάτων που θα συνεχίσουμε να κάνουμε», όπως δήλωσε.
Την ίδια ώρα,ο γερμανός υπουργός Εξωτερικών Γκίντο Βεστερβέλε απέκλεισε το ενδεχόμενο να συμμετάσχει η Γερμανία σε μια στρατιωτική επέμβαση στη Συρία. "Δεν μας ζήτησαν" μια τέτοια συμμετοχή και "δεν εξετάζουμε αυτό το ενδεχόμενο", δήλωσε.
Η Γερμανία βρίσκεται στη τελική ευθεία πριν από τις 22 Σεπτεμβρίου και η Άνγκελα Μέρκελ δεν φαίνεται διατεθειμένη να σπαταλήσει ούτε χρόνο ούτε ενέργεια για να ασχοληθεί με το θέμα της Σύριας. Την ενδιαφέρει να λύσει τις όποιες διαφορές έχει με τον αντίπαλο της Πέερ Στάινμπρουκ στο αυριανό τους ντιμπέιτ στις 21:25 (ώρα Ελλάδας) παρά να ασχοληθεί με τη Συριακή υπόθεση. Βέβαια,ας μην γελιόμαστε, η αδιαφορία της αυτή είναι καθαρά επικοινωνιακή για να μην φορτίσει κι άλλο τους Γερμανούς ψηφοφόρους.Είναι γνωστό άλλωστε πως οι Γερμανοί έκαναν όλη τη βρώμικη δουλειά προς όφελος των ΗΠΑ στην Ευρώπη.
Αν μπορούμε να πούμε ότι η Αγγλία υπήρξε πάντοτε η ναυαρχίδα των ΗΠΑ στην Ευρώπη, η Γερμανία είχε πάντοτε το βρώμικο ρόλο, η Γαλλία τώρα παίζει το ρόλο του χρήσιμου ηλίθιου υπέρ του Ομπάμα. Ο Γάλλος πρόεδρος υπήρξε ο ανέλπιστος σύμμαχος της Αμερικής θέλοντας να βγάλει τη Γαλλία από την αφάνεια των τελευταίων ετών. Μια Γαλλία που αντιιμεττωπίζει πάμπολλα οικονομικά προβλήματα, μια Γαλλία που θα μπορούσε να αποτελεί την οικονομική βόμβα στην καρδιά της ΕΕ όπως είχε επισημάνει το Δεκέμβριο και ο Economist .
Ο Φρανσουά Ολάντ δηλώνει σε χθεσινή του συνέντευξη στη Le Monde ότι η Γαλλία "επιδιώκει να δοθεί μία απάντηση αναλογική και σκληρή στο καθεστώς της Δαμασκού", η οποία θα έχει αποτρεπτικό χαρακτήρα και ότι διαθέτει στοιχεία που δείχνουν ότι το συριακό καθεστώς φέρει την ευθύνη της χημικής επίθεσης της περασμένης εβδομάδας. Ενώ ταυτόχρονα αφήνει αιχμές και για τους Άγγλους. "Κάθε χώρα έχει το δικαίωμα να συμμετάσχει ή μη σε μία επιχείρηση. Αυτό ισχύει για τη Βρετανία, όπως και για τη Γαλλία", τονίζει χαρακτηριστικά. Παρά τις αντιδράσεις των Γάλλων πολιτών, ο Ολάντ βάζει την υπογραφή του σε μια αμερικανογαλλική συμμαχία.
Πηγές από το γραφείο του Ολάντ αναφέρουν ότι "Ο Φρανσουά Ολάντ υπενθύμισε ότι η Γαλλία είναι αποφασισμένη να αντιδράσει και να μην αφήσει ατιμώρητα αυτά τα εγκλήματα και αισθάνθηκε την ίδια αποφασιστικότητα από την πλευρά του Ομπάμα".
Υποστηριχτές ο Μπάρακ Ομπάμα βρήκε και στα πρόσωπα των Αντώνη Σαμαρά και Ευάγγελου Βενιζέλου, οι οποίοι νιώθουν υποχρεωμένοι να ξεπληρώσουν την πολυπόθητη πολιτική στήριξη που ευελπιστεί να λάβει η κυβέρνηση μετά και το δεύτερο ταξίδι του πρωθυπουργού και του υπουργού εξωτερικών στην Αμερική.
Συνήθως έτσι γίνεται με τις χώρες που βρίσκονται υπό οικονομική κατοχή. Πρώτα πληρώνουν το αντίτιμο και μετά λαμβάνουν την όποια χάρη.
Πρόθυμος υποστηριχτής, για τους δικούς του λόγους εμφανίζεται και ο Τούρκος πρωθυπουργός ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και ζήτησε η επέμβαση αυτή να είναι στα πρότυπα του Κοσόβου δηλαδή να μην είναι ένα απλό χτύπημα αλλά μια συνεχόμενη στρατιωτική δράση όπως είχε συμβεί στο Κόσοβο. Μάλιστα, θεωρώντας τον εαυτό του Σουλτάνο ζητά να πραγματοποιηθεί η όποια στατιωτική επέμβαση πριν από τις 5 Σεπτεμβρίου.
Υπενθυμίζουμε ότι μεταξύ 5 και 9 Σεπτεμβρίου έχουμε τη Σύνοδο των G-20.
Λαμβάνοντας υπ΄όψην του όλα τα παραπάνω, ο Μπάρακ Ομπάμα σε συνδυασμό και με τις αντιδράσεις των Αμερικανών πολιτών, την ώρα που η δημοτικότητα του κατρακυλά, και έπειτα από αλλεπάλληλες συναντήσεις-συνεδριάσεις με τους συμβούλους του,κάνει ζαντούμπ, δηλαδή κερδίζει χρόνο ζητώντας την έγκριση του Κογρέσου προκειμένου να προχωρήσει.
Να υπενθυμίσουμε εδώ ότι στις αρχές της εβδομάδας 116 μέλη, ανάμεσα τους 18 δημοκρατικοί της Βουλής των Αντιπροσώπων που ρεπουμπλικανοκρατείται, με επιστολή τους ζητούσαν να μην προχωρήσει η χώρα στην ανάληψη στρατιωτικής δράσης κατά της Συρίας. Η συζήτηση στο Κογκρέσο θα διεξαχθεί μετά τις 9 Σεπτεμβρίου, δηλαδή την επόμενη εβδομάδα, όπως δήλωσε εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, γεγονός που δίνει στον Αμερικανό πρόεδρο τον χρόνο να πιέσει τους υπόλοιπους ηγέτες στη σύνοδο των G-20.
Απομακρύνεται,λοιπόν,χρονικά τη δεδομένη στιγμή μια στρατιωτική επέμβαση,αλλά η πιθανότητα της δε σημαίνει ότι βγαίνει από το χώρο δράσης του παιχνιδιού. Ο Μπάρακ Ομπάμα επιθυμεί την επέμβαση και θα προσπαθήσει να την επιτύχει με όποιο τρόπο. Προς το παρόν κερδίζει χρόνο, γιατί όπως είχαμε γράψει και σε προηγούμενη ανάλυση: θα πρέπει να προβεί σε στρατιωτική επέμβαση άμεσα από το Σάββατο και μέχρι τα ξημερώματα της Δευτέρας- και χωρίς την έγκριση του ΟΗΕ μέχρι αυτή τη στιγμή που μιλάμε.
Διότι από βδομάδα ο Μπάρακ Ομπάμα θα απουσιάζει από την Ουάσιγκτον καθώς θα βρεθεί αρχικά Στοκχόλμη και μετά Μόσχα. Πώς θα κάνει ένα πόλεμο μακρυά από τη βάση του;;;
Γ.Χ.
geopolitics logioshermes
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Στον "πάγο" οι σχέσεις Στέφενς - Σπυρόπουλου
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
