Η Έξοδος του Μεσολογγίου και η σημερινή κρίση

2012-04-09 00:00:22

Κωνσταντίνος Χολέβας-ΠολιτικόςΕπιστήμων Την Κυριακή των Βαίων του 1826 οιΕλεύθεροι Πολιορκημένοι του Μεσολογγίου απετόλμησαν την θρυλική Έξοδο καιπέρασαν στην αιωνιότητα. Με πίστη στον Θεό, με τον Ορθόδοξο κλήρο επικεφαλής,με σώφρονα πατριωτισμό, με αυτοθυσία και με στρατηγική σκέψη οι έγκλειστοιαποφάσισαν να σπάσουν τον κλοιό των Τουρκοαιγυπτίων και να αποδείξουν ότι είναισυνεχιστές των μεγάλων ΟΧΙ της ελληνικής ιστορίας. Το Μεσολόγγι ήταν ο φράχτης πουγκρέμισε την αλαζονεία του Ιμπραήμ και του Κιουταχή. Ήταν η εστία τουπαγκοσμίου θαυμασμού και μία από τις ενδοξότερες σελίδες της ΕλληνικήςΕπαναστάσεως. Οι πολιορκημένοι άντεξαν τον πόλεμο και την πείνα σε σημείο που οΔιονύσιος Σολωμός να διαπιστώνει: «Δεν τους βαραίνει ο πόλεμος, μα έγινε πνοήτους». Τους χτυπούσαν αλύπητα επί μήνες «Αραπιάς άτι, Γάλλου νους, βόλι Τουρκιάς,τόπι Άγγλου», αλλά δεν παραδόθηκαν. Σε κάθε πρόταση για παράδοση απαντούσαν μετο αγέρωχο ΟΧΙ της Ελληνικής Διάρκειας.

Το Σάββατο του Λαζάρου μετέλαβαν τωνΑχράντων Μυστηρίων από το χέρι του μετέπειτα Εθνομάρτυρος Επισκόπου ΡωγώνΙωσήφ. Ο Θεσσαλός Ιεράρχης μαζί με τον Κοζανίτη Κασομούλη συνέταξαν το σχέδιοτης Εξόδου αρχίζοντας με τη φράση: Εις το όνομα της Αγίας, Ομοουσίου και ΑδιαιρέτουΤριάδος. Από τότε όλα τα Συντάγματα του Ελληνικού Κράτους έχουν αυτό τοπροοίμιο. Για να θυμίζουν σε κάθε Έλληνα πολίτη και σε κάθε ξένο που κατοικείστη χώρα μας ότι αυτόν τον τόπο τον ελευθέρωσαν αγωνιστές με ελληνορθόδοξοφρόνημα και όχι πολυπολιτισμικοί κουλτουριάρηδες. Σουλιώτες, Μεσολογγίτες,Φιλέλληνες και όλοι οι άλλοι κατέδειξαν για μία ακόμη φορά ότι στην ελληνικήιστορία η φρουρά δεν παραδίδεται. Ή διαφεύγει ηρωικά ή πεθαίνει με το σπαθί στοχέρι. Όλα αυτά οφείλονται στα ιδανικά και στις πνευματικές αξίες τωνΜεσολογγιτών και όλων των αγωνιστών της περιόδου εκείνης. Είχαν γαλουχηθεί μετα νάματα της Ορθόδοξης Εκκλησίας, με τη ακλόνητη πίστη στη συνέχεια τουΕλληνισμού και είχαν τη δύναμη να βάζουν το εμείς πάνω από το εγώ. Δυστυχώς αυτάτα ιδανικά λείπουν στις ημέρες μας. Έτσι κατρακυλάμε συνεχώς σε ένα κατήφορο υλισμούκαι ευδαιμονισμού και ζούμε μία πολύπλευρη κρίση. Κατά τις τελευταίες δεκαετίες ηκοινωνία μας αφέθηκε ή καθοδηγήθηκε να ξεχάσει τον αγώνα και την πίστη τωνΕλευθέρων Πολιορκημένων και έπεσε στην παγίδα του άκρατου καταναλωτισμού, τουυπερδανεισμού, του ωφελιμισμού και του ωχαδελφισμού. Η τηλεόραση και το σχολείοάφησαν στο περιθώριο τους ήρωες των ειρηνικών και πολεμικών περιόδων και πρόβαλανσυστηματικά τον τυχοδιωκτισμό, την υπονόμευση του θρησκευτικού συναισθήματος,τον χλευασμό του εθνικού συναισθήματος και ροκάνισαν τις παραδοσιακές αξίες σανδήθεν ξεπερασμένες. Διαβάζοντας σήμερα για το ήθος και το πνεύμα τωνπολιορκημένων και πολύ ορκισμένων του Μεσολογγίου τα παιδιά μας ίσωςαναρωτηθούν: Τι σχέση έχουν αυτά τα ρομαντικά και τα ιδεαλιστικά με την πεζήπραγματικότητα που θα συναντήσουν στη ζωή τους; Κι όμως πιστεύω ότι παράλληλαμε τον ρεαλισμό και το προσγειωμένο μυαλό, που πρέπει να έχουν μπροστά στηνκαθημερινότητα, καλό θα ήταν να παίρνουν και ορισμένα διδάγματα ήθους καιαρετής από την Έξοδο του Μεσολογγίου. Για να μην γίνει η ζωή μας κόλασηατομοκεντρισμού και εγωισμού και για να μην καταλήξουμε να τρωγόμαστε μεταξύμας κατά το παλιό λατινικό ρητό «Ηomo hominis lupus» (ο άνθρωπος φέρεται σαν λύκοςαπέναντι στους άλλους ανθρώπους). Μία έξοδο αναζητούμε και σήμερα. Έξοδο από τηνκρίση των υλιστικών συμφερόντων και είσοδο σε μία κοινωνία αρχών και αξιών.Καλή Ανάσταση! Κ.Χ.4.4.2012 InfoGnomon

ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ