2013-09-05 15:40:04
του Μάνου Χατζηγιάννη
Υπάρχουν δύο ειδών πολιτικοί. Εκείνοι στους οποίους αναγνωρίζεται πως εκφέρουν πολιτικό λόγο, είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί κανείς μαζί τους, και εκείνοι, που αρέσκονται να προκαλούν για να... προκαλούν με κορώνες και...τσιτάτα.
Στη δεύτερη κατηγορία ανήκει ξεκάθαρα η πολυθρύλητη πλέον βουλευτής της ΔΗΜΑΡ κα Ρεπούση, της οποίας τις πολιτικές ασυναρτησίες είναι υποχρεωμένη να αντιμετωπίζει συχνά πυκνά η ελληνική κοινωνία.
Και διαλέγει και τις μέρες για να προκαλεί...Αυτές τις μέρες, που ολόκληρος ο ελληνισμός πενθεί για τις σφαγές στη Σμύρνη και τα ποτάμια ελληνικού αίματος, που πότισαν τη μικρασιατική γη, γεγονότα που η κα Ρεπούση βάφτισε “συνωστισμό”, επέλεξε να επανέλθει με περισσή προκλητικότητα και να διατυμπανίσει πως το μάθημα των Θρησκευτικών πρέπει να καταργηθεί ή να γίνει προαιρετικό και πως ο τρόπος που διδάσκεται αγγίζει τα όρια της προπαγάνδας.
Η εμμονή της κας Ρεπούση σε κάθε τι ανθελληνικό και αντιχριστιανικό, δηλαδή, δεν αγγίζει τα όρια της προπαγάνδας; Γιατί η ελληνική κοινωνία πρέπει να ανέχεται την πολιτικό αυτή των 1670 ψήφων (σε εκλογικό σώμα 203.802 ψηφοφόρων), να το παίζει φωστήρας περί παιδείας, θρησκείας και άλλων τινών;
Ασφαλώς και σε μια δημοκρατία σεβαστές είναι όλες οι απόψεις, αλλά από παιδιά μας έμαθαν πως η ελευθερία του ενός σταματάει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου...Ή μήπως θέλει να το αμφισβητήσει και αυτό η κα Ρεπούση;
Πολιτικό λόγο δεν έχει κι αυτό είναι ξεκάθαρο...Σε όποιο τηλεοπτικό ή ραδιοφωνικό σταθμό την καλούν το κάνουν αποκλειστικά για έναν και μοναδικό λόγο. Μήπως και πετάξει πάλι κανένα “μαργαριτάρι” όπως αυτά για τη Σμύρνη, για το Ζάλογγο, για τα Θρησκευτικά και “βγει είδηση” Αλλά κατά πως φαίνεται η κυρία αυτή έχει ελλιπή γνώση και για το αντικείμενό της. Βάλει κατά της ύλης των βιβλίων των Θρησκευτικών, που διδάσκονται στο Λύκειο, κάνοντας λόγο για “μάθημα κατήχησης αντί μαθήματος γνώσης”, αλλά είναι έτσι;
Η συνάδελφός της των Ανεξάρτητων Ελλήνων, κα Στ. Ξουλίδου χθες παρέθεσε μια σειρά από επιχειρήματα για την ύλη των Θρησκευτικών κόντρα στην αοριστολογία της κας Ρεπούση.
Είπε λοιπόν η κα Ξουλίδου, όπως και χθες το “Αγιορείτικο βήμα” ανέφερε σε προηγούμενο άρθρο του, πως:
1. Είναι ένα ανθρωπιστικό μάθημα και έχει ως στόχο την επαφή των παιδιών με τις αρχές και τις αξίες του Χριστιανισμού, που είναι, ταυτόχρονα, και πανανθρώπινες αξίες.
2. Προάγει το ήθος και τον ανθρωπισμό, μέσα από το σεβασμό των άλλων, απαραίτητο εφόδιο για τη ζωή και την προσωπική εξέλιξη του καθενός. Έξαλλου, επιστήμη χωρίς ήθος και ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα μπορεί να αποβεί επικίνδυνη.
3. Η ύλη του μαθήματος ορίζεται από ομάδα επιστημόνων θεολόγων και επίσης, διδάσκεται στα σχολεία από επιστήμονες θεολόγους. Θα σας θυμίσω ότι σε μια αντίστοιχη επιστημονική ομάδα ανήκατε κι εσείς, με αξιοθαύμαστα αποτελέσματα! Μήπως υποτιμάτε τους επιστήμονες συναδέλφους σας; Μήπως θα προτείνετε και την κατάργηση της Θεολογίας, ως επιστήμης, γιατί δεν σας «κάνει»;
4. Ενδεικτικά, στη Β’ Τάξη του Λυκείου διδάσκεται το βιβλίο «Χριστιανισμός και Θρησκεύματα» και σκοπός του μαθήματος είναι –σύμφωνα με το ΥΠΠΑΙΘ- οι μαθητές:
· Να γνωρίσουν υπεύθυνα και από κάθε δυνατή πλευρά τη Θρησκεία ως πανανθρώπινο φαινόμενο.
· Να μελετήσουν κατά τρόπο συστηματικό, και πάντοτε σε σχέση με τα όποια υπαρξιακά και κοινωνικά προβλήματα τους, τα καίρια και ουσιώδη στοιχεία του Χριστιανισμού, ιδιαίτερα της ορθοδοξίας, και να εμβαθύνουν χωριστά στο δυναμικό, απελευθερωτικό και μεταμορφωτικό χαρακτήρα.
· Να τους δοθεί η ευκαιρία να ενημερωθούν για την κριτική, την αμφισβήτηση ή και την άρνηση της χριστιανικής πίστης, καθώς και πως αυτές αντιμετωπίζονται με αντικειμενικότητα, τιμιότητα και πνεύμα αυτοκριτικής.
· Να αποκτήσουν μία κατά το δυνατόν σφαιρική εικόνα για την αξία και προσφορά του Χριστιανισμού και - επαρκώς ενημερωμένοι, ελεύθερα και ενσυνείδητα – να πάρουν απέναντί του, αν το θελήσουν, υπεύθυνη προσωπική θέση.
· Τέλος να πληροφορηθούν έγκυρα για τα κυριότερα μη χριστιανικά θρησκεύματα, να τα συγκρίνουν στοιχειωδώς με το Χριστιανισμό, να επισημάνουν σ' αυτά αναζητήσεις και απαντήσεις ζωής, να εκτιμήσουν το βαθμό και τα όρια επάρκειάς τους ή μη, και να μάθουν να σέβονται τις θρησκευτικές δοξασίες των άλλων.
5. Στην Γ’ Τάξη του Λυκείου διδάσκεται το βιβλίο «Θέματα χριστιανικής Ηθικής» και σκοπός του μαθήματος είναι οι μαθητές:
· Να γνωρίσουν την ηθική διάσταση της ανθρώπινης ζωής.
· Να κατανοήσουν την ορθόδοξη χριστιανική ηθική ως απαύγασμα της εν Χριστώ λυτρωτικής εμπειρίας της Εκκλησίας και όχι ως συστηματική ανάλυση νομικών κανόνων Ηθικής (Θεωρητική Ηθική - Δεοντολογία).
· Να βοηθήσουν να προσεγγίσουν την αλήθεια, ότι η ορθόδοξη ηθική ζωή είναι ζωή ανάκτησης της ελευθερίας, της ακεραιότητας του προσώπου, ζωή επανεύρεσης του αληθινού «εαυτού» μας, και όχι ζωή υποταγής σε «αλλότριο» θέλημα.
· Να κατανοήσουν τη χριστιανική ηθική ζωή ως αποκατάσταση της «κοινωνίας» μεταξύ Θεού και ανθρώπου, μεταξύ των ανθρώπων, και ανθρώπου και φύσης.
· Να βιώσουν τη χριστιανική ηθική ζωή όχι ως παραίτηση από τα δεινά του κόσμου και φυγή στην απραξία, αλλά ως συμμετοχή σε κάθε καλό αγώνα για ελευθερία, αξιοπρέπεια, παιδεία, ειρήνη, δικαιοσύνη και συναδέλφωση των λαών.
ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ
Για το μάθημα των Θρησκευτικών και τις απόψεις Ρεπούση τοποθετήθηκαν στελέχη και των υπολοίπων κομμάτων.
Μιλώντας στην πρωινή εκπομπή του MEGA ο Γ. Καλαντζής της Νέας Δημοκρατίας, αναφερόμενος στο θέμα, είπε: «Ας πάρει θέση το κόμμα της, εγώ θα μιλήσω; Τι να πω; Η κ. Ρεπούση έχει πάντα συγκεκριμένες απόψεις με τις οποίες και διαφωνούμε αλλά διαφωνούν και εκείνοι που την ξέρουν στο κόμμα της».
Με τη σειρά της η κ. Βαλαβάνη του ΣΥΡΙΖΑ σημείωσε: «Εμείς έχουμε άποψη ότι πρέπει να διδάσκεται ένα μάθημα συγκριτικής θρησκειολογίας. Πρέπει να διδάσκονται όλες οι θρησκείες στα πλαίσια της συγκριτικής θεολογίας».
agioritikovima.gr
Υπάρχουν δύο ειδών πολιτικοί. Εκείνοι στους οποίους αναγνωρίζεται πως εκφέρουν πολιτικό λόγο, είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί κανείς μαζί τους, και εκείνοι, που αρέσκονται να προκαλούν για να... προκαλούν με κορώνες και...τσιτάτα.
Στη δεύτερη κατηγορία ανήκει ξεκάθαρα η πολυθρύλητη πλέον βουλευτής της ΔΗΜΑΡ κα Ρεπούση, της οποίας τις πολιτικές ασυναρτησίες είναι υποχρεωμένη να αντιμετωπίζει συχνά πυκνά η ελληνική κοινωνία.
Και διαλέγει και τις μέρες για να προκαλεί...Αυτές τις μέρες, που ολόκληρος ο ελληνισμός πενθεί για τις σφαγές στη Σμύρνη και τα ποτάμια ελληνικού αίματος, που πότισαν τη μικρασιατική γη, γεγονότα που η κα Ρεπούση βάφτισε “συνωστισμό”, επέλεξε να επανέλθει με περισσή προκλητικότητα και να διατυμπανίσει πως το μάθημα των Θρησκευτικών πρέπει να καταργηθεί ή να γίνει προαιρετικό και πως ο τρόπος που διδάσκεται αγγίζει τα όρια της προπαγάνδας.
Η εμμονή της κας Ρεπούση σε κάθε τι ανθελληνικό και αντιχριστιανικό, δηλαδή, δεν αγγίζει τα όρια της προπαγάνδας; Γιατί η ελληνική κοινωνία πρέπει να ανέχεται την πολιτικό αυτή των 1670 ψήφων (σε εκλογικό σώμα 203.802 ψηφοφόρων), να το παίζει φωστήρας περί παιδείας, θρησκείας και άλλων τινών;
Ασφαλώς και σε μια δημοκρατία σεβαστές είναι όλες οι απόψεις, αλλά από παιδιά μας έμαθαν πως η ελευθερία του ενός σταματάει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου...Ή μήπως θέλει να το αμφισβητήσει και αυτό η κα Ρεπούση;
Πολιτικό λόγο δεν έχει κι αυτό είναι ξεκάθαρο...Σε όποιο τηλεοπτικό ή ραδιοφωνικό σταθμό την καλούν το κάνουν αποκλειστικά για έναν και μοναδικό λόγο. Μήπως και πετάξει πάλι κανένα “μαργαριτάρι” όπως αυτά για τη Σμύρνη, για το Ζάλογγο, για τα Θρησκευτικά και “βγει είδηση” Αλλά κατά πως φαίνεται η κυρία αυτή έχει ελλιπή γνώση και για το αντικείμενό της. Βάλει κατά της ύλης των βιβλίων των Θρησκευτικών, που διδάσκονται στο Λύκειο, κάνοντας λόγο για “μάθημα κατήχησης αντί μαθήματος γνώσης”, αλλά είναι έτσι;
Η συνάδελφός της των Ανεξάρτητων Ελλήνων, κα Στ. Ξουλίδου χθες παρέθεσε μια σειρά από επιχειρήματα για την ύλη των Θρησκευτικών κόντρα στην αοριστολογία της κας Ρεπούση.
Είπε λοιπόν η κα Ξουλίδου, όπως και χθες το “Αγιορείτικο βήμα” ανέφερε σε προηγούμενο άρθρο του, πως:
1. Είναι ένα ανθρωπιστικό μάθημα και έχει ως στόχο την επαφή των παιδιών με τις αρχές και τις αξίες του Χριστιανισμού, που είναι, ταυτόχρονα, και πανανθρώπινες αξίες.
2. Προάγει το ήθος και τον ανθρωπισμό, μέσα από το σεβασμό των άλλων, απαραίτητο εφόδιο για τη ζωή και την προσωπική εξέλιξη του καθενός. Έξαλλου, επιστήμη χωρίς ήθος και ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα μπορεί να αποβεί επικίνδυνη.
3. Η ύλη του μαθήματος ορίζεται από ομάδα επιστημόνων θεολόγων και επίσης, διδάσκεται στα σχολεία από επιστήμονες θεολόγους. Θα σας θυμίσω ότι σε μια αντίστοιχη επιστημονική ομάδα ανήκατε κι εσείς, με αξιοθαύμαστα αποτελέσματα! Μήπως υποτιμάτε τους επιστήμονες συναδέλφους σας; Μήπως θα προτείνετε και την κατάργηση της Θεολογίας, ως επιστήμης, γιατί δεν σας «κάνει»;
4. Ενδεικτικά, στη Β’ Τάξη του Λυκείου διδάσκεται το βιβλίο «Χριστιανισμός και Θρησκεύματα» και σκοπός του μαθήματος είναι –σύμφωνα με το ΥΠΠΑΙΘ- οι μαθητές:
· Να γνωρίσουν υπεύθυνα και από κάθε δυνατή πλευρά τη Θρησκεία ως πανανθρώπινο φαινόμενο.
· Να μελετήσουν κατά τρόπο συστηματικό, και πάντοτε σε σχέση με τα όποια υπαρξιακά και κοινωνικά προβλήματα τους, τα καίρια και ουσιώδη στοιχεία του Χριστιανισμού, ιδιαίτερα της ορθοδοξίας, και να εμβαθύνουν χωριστά στο δυναμικό, απελευθερωτικό και μεταμορφωτικό χαρακτήρα.
· Να τους δοθεί η ευκαιρία να ενημερωθούν για την κριτική, την αμφισβήτηση ή και την άρνηση της χριστιανικής πίστης, καθώς και πως αυτές αντιμετωπίζονται με αντικειμενικότητα, τιμιότητα και πνεύμα αυτοκριτικής.
· Να αποκτήσουν μία κατά το δυνατόν σφαιρική εικόνα για την αξία και προσφορά του Χριστιανισμού και - επαρκώς ενημερωμένοι, ελεύθερα και ενσυνείδητα – να πάρουν απέναντί του, αν το θελήσουν, υπεύθυνη προσωπική θέση.
· Τέλος να πληροφορηθούν έγκυρα για τα κυριότερα μη χριστιανικά θρησκεύματα, να τα συγκρίνουν στοιχειωδώς με το Χριστιανισμό, να επισημάνουν σ' αυτά αναζητήσεις και απαντήσεις ζωής, να εκτιμήσουν το βαθμό και τα όρια επάρκειάς τους ή μη, και να μάθουν να σέβονται τις θρησκευτικές δοξασίες των άλλων.
5. Στην Γ’ Τάξη του Λυκείου διδάσκεται το βιβλίο «Θέματα χριστιανικής Ηθικής» και σκοπός του μαθήματος είναι οι μαθητές:
· Να γνωρίσουν την ηθική διάσταση της ανθρώπινης ζωής.
· Να κατανοήσουν την ορθόδοξη χριστιανική ηθική ως απαύγασμα της εν Χριστώ λυτρωτικής εμπειρίας της Εκκλησίας και όχι ως συστηματική ανάλυση νομικών κανόνων Ηθικής (Θεωρητική Ηθική - Δεοντολογία).
· Να βοηθήσουν να προσεγγίσουν την αλήθεια, ότι η ορθόδοξη ηθική ζωή είναι ζωή ανάκτησης της ελευθερίας, της ακεραιότητας του προσώπου, ζωή επανεύρεσης του αληθινού «εαυτού» μας, και όχι ζωή υποταγής σε «αλλότριο» θέλημα.
· Να κατανοήσουν τη χριστιανική ηθική ζωή ως αποκατάσταση της «κοινωνίας» μεταξύ Θεού και ανθρώπου, μεταξύ των ανθρώπων, και ανθρώπου και φύσης.
· Να βιώσουν τη χριστιανική ηθική ζωή όχι ως παραίτηση από τα δεινά του κόσμου και φυγή στην απραξία, αλλά ως συμμετοχή σε κάθε καλό αγώνα για ελευθερία, αξιοπρέπεια, παιδεία, ειρήνη, δικαιοσύνη και συναδέλφωση των λαών.
ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ
Για το μάθημα των Θρησκευτικών και τις απόψεις Ρεπούση τοποθετήθηκαν στελέχη και των υπολοίπων κομμάτων.
Μιλώντας στην πρωινή εκπομπή του MEGA ο Γ. Καλαντζής της Νέας Δημοκρατίας, αναφερόμενος στο θέμα, είπε: «Ας πάρει θέση το κόμμα της, εγώ θα μιλήσω; Τι να πω; Η κ. Ρεπούση έχει πάντα συγκεκριμένες απόψεις με τις οποίες και διαφωνούμε αλλά διαφωνούν και εκείνοι που την ξέρουν στο κόμμα της».
Με τη σειρά της η κ. Βαλαβάνη του ΣΥΡΙΖΑ σημείωσε: «Εμείς έχουμε άποψη ότι πρέπει να διδάσκεται ένα μάθημα συγκριτικής θρησκειολογίας. Πρέπει να διδάσκονται όλες οι θρησκείες στα πλαίσια της συγκριτικής θεολογίας».
agioritikovima.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Tο ψάρι που «τρώει» ανθρώπινους όρχεις έφθασε στον Σηκουάνα
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Νέες εκδόσεις της CLA αποκάλυψε η Mercedes
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ