2013-09-08 12:58:02
Η ιστορία θέλει τη μαύρη σταφίδα να έσωσε τους Αθηναίους από τη λιμοκτονία στην Κατοχή. Πολλές θερμίδες, γεύση και θρεπτικά συστατικά, σε μια μικρή ποσότητα. Αρκούσε μια χούφτα για να εξασφαλίσεις την επιβίωση. Το άλλοτε διάσημο προϊόν, ακολουθώντας την τύχη πολλών άλλων ελληνικών αγροτικών προϊόντων τις τελευταίες δεκαετίες, μετά το 1985 παράγεται σε όλο και μικρότερες ποσότητες. Σήμερα η παραγωγή παραμένει χαμηλή, με αποτέλεσμα να μη μπορεί να καλυφθεί η ζήτηση από το εξωτερικό, όπου διοχετεύεται το 90% της παραγόμενης ποσότητας. Ενδεικτικά, η τιμή της μαύρης σταφίδας πριν από μόλις πέντε χρόνια ήταν 0,50 ευρώ το κιλό και φέτος εκτιμάται ότι θα φθάσει το 1,45 ευρώ το κιλό.
Αθέμιτος ανταγωνισμός
Από την άλλη, οι νέοι καλλιεργητές που θα ήθελαν να επενδύσουν στο συγκεκριμένο προϊόν θα αντιμετωπίσουν αθέμιτο ανταγωνισμό από τους παλαιότερους, που διατηρούν το δικαίωμα επιδότησης για το προϊόν.
Η καλλιέργεια της μαύρης σταφίδας επιδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ενωση μέσω στρεμματικής ενίσχυσης με περίπου 300 ευρώ το στρέμμα. Υπολογίζοντας ότι το στρέμμα αποδίδει από 180-350 κιλά σταφίδα, το εισόδημα του παραγωγού διαμορφώνεται στα 570-825 ευρώ το στρέμμα. Σύμφωνα με τον κ. Αθανάσιο Σωτηρόπουλο, πρόεδρο της Παναιγιαλείου Ενωσης Συνεταιρισμών και παραγωγού, το 70% αυτού του ποσού αφορά στα καλλιεργητικά έξοδα, οπότε είναι πολύ δύσκολο να επιβιώσει του ανταγωνισμού ένας παραγωγός χωρίς την οικονομική στήριξη της επιδότησης. Οπως εξηγεί ο κ. Σωτηρόπουλος, η σταφίδα μαζεύεται με τα χέρια και «απαιτεί» τον καλλιεργητή στο χωράφι 10 με 11 μήνες τον χρόνο, σχεδόν καθημερινά. Δεν μπορεί, δηλαδή, να είναι παράπλευρη απασχόληση για κάποιον.
Πάντως, λόγω των αλλαγών στην Κοινή Αγροτική Πολιτική της Ε.Ε., το ποσό της επιδότησης ενδέχεται να μειωθεί δραστικά.
Τη δεκαετία του ’50, η συνολική ελληνική παραγωγή της μαύρης σταφίδας έφθανε τους 250.000 τόνους. Από το 1985 και μετά η παραγωγή βαίνει μειούμενη και τις τελευταίες χρονιές έχει σταθεροποιηθεί σε 20.000 - 24.000 τόνους. Η κορινθιακή μαύρη σταφίδα, όσο και να φαίνεται παράξενο, δεν παράγεται κυρίως στην Κόρινθο, αλλά στην Αιγιαλεία (με την επωνυμία Βόστιτσα), στο περίπου 60% της συνολικής ελληνικής παραγωγής. Καλλιεργείται επίσης και στην Κορινθία, στην Αχαΐα, στην Ηλεία, στη Μεσσηνία, στην Κεφαλονιά και στη Ζάκυνθο. Σε κάθε περιοχή, ωστόσο, η μαύρη σταφίδα που παράγεται είναι «διαφορετική» ως προς το γενετικό υλικό. Το 90% αυτής της παραγωγής εξάγεται κυρίως σε Αγγλία, Ολλανδία, Γερμανία, Αυστρία, Γαλλία και Ιταλία και η ζήτηση αυξάνεται συνεχώς.
Ενδιαφέρον από Κορέα
Ο κ. Σπύρος Γιακουμέλος, γενικός διευθυντής και γεωπόνος της Ενωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Ηλείας - Ολυμπίας, που απορροφάει περίπου 2.000 τόνους από τη σταφίδα που παράγεται στην Ηλεία (περίπου 6.000 τόνοι), εξηγεί ότι πρόσφατα έλαβε «μήνυμα» πως υπάρχει ενδιαφέρον για τη μαύρη σταφίδα από την Κορέα. «Ομως εμείς δεν έχουμε τη δυνατότητα να πληρώσουμε τα εισιτήρια μέχρι την Κορέα», εξηγεί.
Η Παναιγιάλειος κάνει προσπάθεια να ανοίξει και τις αγορές της Ρωσίας, της Αμερικής, της Ουκρανίας. Αν η προσπάθεια πετύχει, θα απαιτηθεί να παραχθούν μεγαλύτερες ποσότητες σταφίδας.
Πηγή: kathimerini
xespao
Αθέμιτος ανταγωνισμός
Από την άλλη, οι νέοι καλλιεργητές που θα ήθελαν να επενδύσουν στο συγκεκριμένο προϊόν θα αντιμετωπίσουν αθέμιτο ανταγωνισμό από τους παλαιότερους, που διατηρούν το δικαίωμα επιδότησης για το προϊόν.
Η καλλιέργεια της μαύρης σταφίδας επιδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ενωση μέσω στρεμματικής ενίσχυσης με περίπου 300 ευρώ το στρέμμα. Υπολογίζοντας ότι το στρέμμα αποδίδει από 180-350 κιλά σταφίδα, το εισόδημα του παραγωγού διαμορφώνεται στα 570-825 ευρώ το στρέμμα. Σύμφωνα με τον κ. Αθανάσιο Σωτηρόπουλο, πρόεδρο της Παναιγιαλείου Ενωσης Συνεταιρισμών και παραγωγού, το 70% αυτού του ποσού αφορά στα καλλιεργητικά έξοδα, οπότε είναι πολύ δύσκολο να επιβιώσει του ανταγωνισμού ένας παραγωγός χωρίς την οικονομική στήριξη της επιδότησης. Οπως εξηγεί ο κ. Σωτηρόπουλος, η σταφίδα μαζεύεται με τα χέρια και «απαιτεί» τον καλλιεργητή στο χωράφι 10 με 11 μήνες τον χρόνο, σχεδόν καθημερινά. Δεν μπορεί, δηλαδή, να είναι παράπλευρη απασχόληση για κάποιον.
Πάντως, λόγω των αλλαγών στην Κοινή Αγροτική Πολιτική της Ε.Ε., το ποσό της επιδότησης ενδέχεται να μειωθεί δραστικά.
Τη δεκαετία του ’50, η συνολική ελληνική παραγωγή της μαύρης σταφίδας έφθανε τους 250.000 τόνους. Από το 1985 και μετά η παραγωγή βαίνει μειούμενη και τις τελευταίες χρονιές έχει σταθεροποιηθεί σε 20.000 - 24.000 τόνους. Η κορινθιακή μαύρη σταφίδα, όσο και να φαίνεται παράξενο, δεν παράγεται κυρίως στην Κόρινθο, αλλά στην Αιγιαλεία (με την επωνυμία Βόστιτσα), στο περίπου 60% της συνολικής ελληνικής παραγωγής. Καλλιεργείται επίσης και στην Κορινθία, στην Αχαΐα, στην Ηλεία, στη Μεσσηνία, στην Κεφαλονιά και στη Ζάκυνθο. Σε κάθε περιοχή, ωστόσο, η μαύρη σταφίδα που παράγεται είναι «διαφορετική» ως προς το γενετικό υλικό. Το 90% αυτής της παραγωγής εξάγεται κυρίως σε Αγγλία, Ολλανδία, Γερμανία, Αυστρία, Γαλλία και Ιταλία και η ζήτηση αυξάνεται συνεχώς.
Ενδιαφέρον από Κορέα
Ο κ. Σπύρος Γιακουμέλος, γενικός διευθυντής και γεωπόνος της Ενωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Ηλείας - Ολυμπίας, που απορροφάει περίπου 2.000 τόνους από τη σταφίδα που παράγεται στην Ηλεία (περίπου 6.000 τόνοι), εξηγεί ότι πρόσφατα έλαβε «μήνυμα» πως υπάρχει ενδιαφέρον για τη μαύρη σταφίδα από την Κορέα. «Ομως εμείς δεν έχουμε τη δυνατότητα να πληρώσουμε τα εισιτήρια μέχρι την Κορέα», εξηγεί.
Η Παναιγιάλειος κάνει προσπάθεια να ανοίξει και τις αγορές της Ρωσίας, της Αμερικής, της Ουκρανίας. Αν η προσπάθεια πετύχει, θα απαιτηθεί να παραχθούν μεγαλύτερες ποσότητες σταφίδας.
Πηγή: kathimerini
xespao
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Συνέλαβαν θείο και ανιψιό
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
