2013-09-09 01:03:57
6 Σεπτεμβρίου 2013 στις 1:19 π.μ.
Konstantinos Floridis
Το κτίριο όπου εργάστηκα 32 χρόνια σχεδόν σφραγισμένο.΄
Μέσα σε κάποιο συρτάρι οι σημειώσεις μου,μέσα σε κάποια ντουλάπα οι ποδιές μου.Εκεί και οι αναμνήσεις ενός εργασιακού βίου,οι απλήρωτες νύχτες και αργίες οι καλές και οι κακές στιγμές.
Απέξω μερικοί συνδικαλιστές ,ΣΥΡιζαιοι με πανό και λάβαρα,πωλητές καλαμποκιού,μεγάφωνα και λίγοι συνάδελφοι.
Αργότερα ήλθαν κι άλλοι. Οι περισσότεροι σε διαθεσιμότητα,οι περισσότεροι συνεπείς,με ήθος και επαγγελματισμό.
Η τελευταία αγωνιστική κινητοποίηση ήταν για μένα η κηδεία των επαγγελματικών ονείρων και της νιότης μας.
Το ξέραμε ότι θα γινόταν,έπρεπε να είχε γίνει,η κρίση και η ανασφάλεια το έκαναν όμως πολύ πιο επώδυνο.
Υπουργός και Επιχειρηματίας διαβεβαιώνουν ότι κανείς δεν θα απολυθεί.Μακάρι να είναι έτσι. Με την κρίση βέβαια κανείς δεν ξέρει τί του ξημερώνει αύριο.
Μοιάζουμε με τα αδέσποτα που φροντίζαμε.
Από αύριο θα γυρίσουν στα σκουπίδια.Κάποιοι από μας θα τα φροντίζουν όσο και όποτε μπορούν.Αυτοί οι συνάδελφοι για ένα διάστημα θα αποτελούν την κοινωνική πρόνοια των τετράποδων φίλων μας που μας κοιτούσαν σαν να ήξεραν.
Κι εμείς ξέρουμε ότι όλο και περισσότεροι μένουν χωρίς την πρόνοια του κοινωνικού κράτους,γιατί κατασπαταλήθηκαν πόροι,οργίασε ο πολιτικαντισμός και ο λαϊκισμός,γιατί χρεοκοπήσαμε και οι πιο αθώοι από μας -ως συνήθως-πληρώνουν τα σπασμένα.
Με αξιοπρέπεια και με ψηλά το κεφάλι αποχαιρετούμε το Νοσοκομείο Παναγία.
Πήγα στο παγκάκι πλάι στο κύμα για τσιγάρο.
Κανείς από εμάς δεν θα ξανακαθίσει εκεί.
medispin
Konstantinos Floridis
Το κτίριο όπου εργάστηκα 32 χρόνια σχεδόν σφραγισμένο.΄
Μέσα σε κάποιο συρτάρι οι σημειώσεις μου,μέσα σε κάποια ντουλάπα οι ποδιές μου.Εκεί και οι αναμνήσεις ενός εργασιακού βίου,οι απλήρωτες νύχτες και αργίες οι καλές και οι κακές στιγμές.
Απέξω μερικοί συνδικαλιστές ,ΣΥΡιζαιοι με πανό και λάβαρα,πωλητές καλαμποκιού,μεγάφωνα και λίγοι συνάδελφοι.
Αργότερα ήλθαν κι άλλοι. Οι περισσότεροι σε διαθεσιμότητα,οι περισσότεροι συνεπείς,με ήθος και επαγγελματισμό.
Η τελευταία αγωνιστική κινητοποίηση ήταν για μένα η κηδεία των επαγγελματικών ονείρων και της νιότης μας.
Το ξέραμε ότι θα γινόταν,έπρεπε να είχε γίνει,η κρίση και η ανασφάλεια το έκαναν όμως πολύ πιο επώδυνο.
Υπουργός και Επιχειρηματίας διαβεβαιώνουν ότι κανείς δεν θα απολυθεί.Μακάρι να είναι έτσι. Με την κρίση βέβαια κανείς δεν ξέρει τί του ξημερώνει αύριο.
Μοιάζουμε με τα αδέσποτα που φροντίζαμε.
Από αύριο θα γυρίσουν στα σκουπίδια.Κάποιοι από μας θα τα φροντίζουν όσο και όποτε μπορούν.Αυτοί οι συνάδελφοι για ένα διάστημα θα αποτελούν την κοινωνική πρόνοια των τετράποδων φίλων μας που μας κοιτούσαν σαν να ήξεραν.
Κι εμείς ξέρουμε ότι όλο και περισσότεροι μένουν χωρίς την πρόνοια του κοινωνικού κράτους,γιατί κατασπαταλήθηκαν πόροι,οργίασε ο πολιτικαντισμός και ο λαϊκισμός,γιατί χρεοκοπήσαμε και οι πιο αθώοι από μας -ως συνήθως-πληρώνουν τα σπασμένα.
Με αξιοπρέπεια και με ψηλά το κεφάλι αποχαιρετούμε το Νοσοκομείο Παναγία.
Πήγα στο παγκάκι πλάι στο κύμα για τσιγάρο.
Κανείς από εμάς δεν θα ξανακαθίσει εκεί.
medispin
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
