2013-09-13 01:45:23
Η διδασκαλία της Ελληνικής γλώσσας στην Αυστραλία ήταν το θέμα με το οποίο ασχολήθηκε η... πανεπιστημιακός κ. Άννα Χατζηνικολάου, την περασμένη Πέμπτη, 6 Σεπτεμβρίου 2013, στη διάλεξη που παρουσίασε στα πλαίσια των Σεμιναρίων Ελληνικής Ιστορίας και Πολιτισμού, που προσφέρει η Ελληνική Ορθόδοξη Κοινότητα Μελβούρνης και Βικτώριας.
Στη διάλεξη αυτή, που παρουσιάσθηκε στην αίθουσα εκδηλώσεων του Φιλανθρωπικού Συλλόγου των Ιθακήσιων, η κ. Άννα Χατζηνικολάου κάλυψε διεξοδικά την ιστορική πορεία της εξέλιξης των Νεοελληνικών Σπουδών συγκριτικά σε παναυστραλιανό επίπεδο, με ιδιαίτερη έμφαση και στα τρία επίπεδα της εκπαίδευσης στην Πολιτεία της Βικτώριας. Ανάμεσα σε άλλα την απασχόλησε το φαινόμενο της ανόδου και πρόωρης κατακόρυφης πτώσης των Ελληνικών και ιδιαίτερα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Η εκμάθηση της Ελληνικής στους Αντίποδες παρουσιάσθηκε μέσα από τα ιστορικο-πολιτικά πλαίσια των τελευταίων εξήντα χρόνων: το μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα κυρίως τη δεκαετία του ‘60, την άνοδο του πολυπολιτισμικού κινήματος τη δεκαετία του ‘70, την κυβερνητική οικονομική, ορθολογιστική πολιτική της δεκαετίας του ’90, και την οικονομική κρίση της τελευταίας δεκαετίας.
Αναφέρθηκε στους πρωτεργάτες και στο ξεκίνημα της διδασκαλίας των Ελληνικών στη δευτεροβάθμια δημόσια εκπαίδευση πρώτα, στα Σαββατιανά Σχολεία VSL (Victoria School of Languages), στη σπουδή μέσω αλληλογραφίας αργότερα, στην είσοδο των Νεοελληνικών Σπουδών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με την οικονομική στήριξη της ελληνικής παροικίας, καθώς και στην είσοδο δίγλωσσων προγραμμάτων στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση αργότερα.
Παράλληλα, αναφέρθηκε και στους δυναμικούς αγώνες της ελληνικής παροικίας κατά τις δεκαετίες του ’70 και του ’80 για τη διατήρηση και εξάπλωση της διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού. Η δεκαετία του ’90 φάνηκε ότι στάθηκε αρνητικός καταλύτης στην ανοδική αυτή πορεία ιδιαίτερα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στην Πολιτεία της Βικτώριας, μια κατάσταση που επιδεινώθηκε την επόμενη δεκαετία.
Από τη σύγκριση που έγινε με τα τεκταινόμενα στις άλλες Πολιτείες, φάνηκε καθαρά ότι ενώ και οι άλλες Πολιτείες δέχτηκαν πλήγματα την ίδια περίοδο, άντεξαν και τα κατάφεραν τελικά πολύ καλύτερα. Στην Πολιτεία της Βικτώριας φαίνεται να έγιναν λάθη, όπως: λαθεμένες κινήσεις, επιλογές και υπολογισμοί, αθέμιτοι ανταγωνισμοί, έλλειψη οράματος από πλευράς ηγεσίας, κακή διαχείριση και έλλειψη αποτελεσματικής επικοινωνίας ανάμεσα σε άλλα.
Η κ. Χατζηνικολάου με την πολύχρονη πείρα και κατάρτιση που έχει γύρω από εκπαιδευτικά θέματα δεν σταμάτησε στην εντόπιση προβλημάτων, αλλά προβληματίστηκε η ίδια και προβλημάτισε το ακροατήριό της. Συζήτησε τα πορίσματα της τελευταίας απογραφής του 2011 και έκανε εμβριθείς παρατηρήσεις, τονίζοντας τη σημαντικότητα της μητρικής γλώσσας στην προσχολική ηλικία. Με αισιοδοξία πρότεινε και συζήτησε μοντέλα προς μίμηση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, εισηγήθηκε μια σειρά από δράσεις και έκανε συγκεκριμένες προτάσεις και για τις άλλες βαθμίδες.
Η κ. Χατζηνικολάου πιστεύει πως πρέπει σταδιακά να επιδιωχθεί η απογκετοποίηση των Ελληνικών, επειδή μόνον αν σταματήσει η ελληνομάθεια να απευθύνεται κυρίως και αποκλειστικά σε ελληνικής καταγωγής μαθητές και σπουδαστές, θα μπορέσει να αναλάβει και να κερδίσει τη θέση που της αξίζει σε όλα τα επίπεδα εκμάθησης.
Μερικές από τις προτάσεις που κατέθεσε ήταν:
α) Αλλαγές στο VCE (Victorian Certificate of Education), το αντίστοιχο του απολυτηρίου Λυκείου, με δυνατότητα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, στην Πολιτεία της Βικτώριας. Πρότεινε τη δημιουργία πολλαπλών επιπέδων στο επίπεδο του VCE που θα επιτρέπουν να διαγωνιστούν δικαιότερα και υποψήφιοι μη ελληνικής καταγωγής, αλλά και υποψήφιοι τρίτης και τέταρτης γενιάς.
β) Η προώθηση της Ελληνικής, όχι μόνον της αρχαίας αλλά και της Νέας Ελληνικής (μιας και η μια είναι ζωντανή συνέχεια της άλλης) ως γλώσσας μείζονος κληρονομικού ενδιαφέροντος (Heritage Language), πάνω στην οποία βασίζεται ο δυτικός πολιτισμός, τη στιγμή που υπάρχουν πάνω από 120,000 ελληνικής προέλευσης λέξεις στην Αγγλική, όπως και σε μικρότερα ποσοστά σε όλες σχεδόν τις Ευρωπαϊκές γλώσσες.
γ) Η δημιουργία, στο Ελληνικό Πολιτιστικό Κέντρο της Κοινότητας ενός υπερσύγχρονου Εκπαιδευτικού Κέντρου (Resource Centre), εφάμιλλου του ιταλικού CO.AS.IT στο Carlton. Σε αυτό το κέντρο θα μπορεί ο εκπαιδευτικός Ελληνικών να βρει ό,τι σχετικό με τη διδασκαλία της Ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού έχει κυκλοφορήσει στην Ελλάδα και αλλαχού, είτε σε έντυπη (βιβλία) είτε σε ηλεκτρονική μορφή (DVDs, CDs, CDRoms) είτε σε μορφή εκπαιδευτικών παιχνιδιών, είτε στο διαδίκτυο (on-line).
Οι προτάσεις της κ. Χατζηνικολάου επικροτήθηκαν από το κοινό και ζητήθηκε από την Κεντρική Κοινότητα να αναλάβει έναν πιο συντονιστικό ρόλο στην ενεργοποίηση κινήσεων προς αυτή την κατεύθυνση. Ενώ η παρουσίαση έγινε στην αγγλική, ακολούθησε στα ελληνικά ένας πραγματικά γόνιμος διάλογος με τη συμμετοχή των παρευρεθέντων εκπαιδευτικών, γονιών, σπουδαστών και άλλων ενδιαφερομένων. Τη διάλεξη παρακολούθησε και μίλησε και ο κ. Βασίλης Γκόγκας, ο Εκπαιδευτικός Σύμβουλος στο Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στη Μελβούρνη, διευθυντές ελληνικών σχολείων, εκπαιδευτικοί και δεκάδες άτομα που παρακολουθούν τακτικά τα σεμινάρια.
Tromaktiko
Στη διάλεξη αυτή, που παρουσιάσθηκε στην αίθουσα εκδηλώσεων του Φιλανθρωπικού Συλλόγου των Ιθακήσιων, η κ. Άννα Χατζηνικολάου κάλυψε διεξοδικά την ιστορική πορεία της εξέλιξης των Νεοελληνικών Σπουδών συγκριτικά σε παναυστραλιανό επίπεδο, με ιδιαίτερη έμφαση και στα τρία επίπεδα της εκπαίδευσης στην Πολιτεία της Βικτώριας. Ανάμεσα σε άλλα την απασχόλησε το φαινόμενο της ανόδου και πρόωρης κατακόρυφης πτώσης των Ελληνικών και ιδιαίτερα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Η εκμάθηση της Ελληνικής στους Αντίποδες παρουσιάσθηκε μέσα από τα ιστορικο-πολιτικά πλαίσια των τελευταίων εξήντα χρόνων: το μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα κυρίως τη δεκαετία του ‘60, την άνοδο του πολυπολιτισμικού κινήματος τη δεκαετία του ‘70, την κυβερνητική οικονομική, ορθολογιστική πολιτική της δεκαετίας του ’90, και την οικονομική κρίση της τελευταίας δεκαετίας.
Αναφέρθηκε στους πρωτεργάτες και στο ξεκίνημα της διδασκαλίας των Ελληνικών στη δευτεροβάθμια δημόσια εκπαίδευση πρώτα, στα Σαββατιανά Σχολεία VSL (Victoria School of Languages), στη σπουδή μέσω αλληλογραφίας αργότερα, στην είσοδο των Νεοελληνικών Σπουδών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με την οικονομική στήριξη της ελληνικής παροικίας, καθώς και στην είσοδο δίγλωσσων προγραμμάτων στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση αργότερα.
Παράλληλα, αναφέρθηκε και στους δυναμικούς αγώνες της ελληνικής παροικίας κατά τις δεκαετίες του ’70 και του ’80 για τη διατήρηση και εξάπλωση της διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού. Η δεκαετία του ’90 φάνηκε ότι στάθηκε αρνητικός καταλύτης στην ανοδική αυτή πορεία ιδιαίτερα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στην Πολιτεία της Βικτώριας, μια κατάσταση που επιδεινώθηκε την επόμενη δεκαετία.
Από τη σύγκριση που έγινε με τα τεκταινόμενα στις άλλες Πολιτείες, φάνηκε καθαρά ότι ενώ και οι άλλες Πολιτείες δέχτηκαν πλήγματα την ίδια περίοδο, άντεξαν και τα κατάφεραν τελικά πολύ καλύτερα. Στην Πολιτεία της Βικτώριας φαίνεται να έγιναν λάθη, όπως: λαθεμένες κινήσεις, επιλογές και υπολογισμοί, αθέμιτοι ανταγωνισμοί, έλλειψη οράματος από πλευράς ηγεσίας, κακή διαχείριση και έλλειψη αποτελεσματικής επικοινωνίας ανάμεσα σε άλλα.
Η κ. Χατζηνικολάου με την πολύχρονη πείρα και κατάρτιση που έχει γύρω από εκπαιδευτικά θέματα δεν σταμάτησε στην εντόπιση προβλημάτων, αλλά προβληματίστηκε η ίδια και προβλημάτισε το ακροατήριό της. Συζήτησε τα πορίσματα της τελευταίας απογραφής του 2011 και έκανε εμβριθείς παρατηρήσεις, τονίζοντας τη σημαντικότητα της μητρικής γλώσσας στην προσχολική ηλικία. Με αισιοδοξία πρότεινε και συζήτησε μοντέλα προς μίμηση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, εισηγήθηκε μια σειρά από δράσεις και έκανε συγκεκριμένες προτάσεις και για τις άλλες βαθμίδες.
Η κ. Χατζηνικολάου πιστεύει πως πρέπει σταδιακά να επιδιωχθεί η απογκετοποίηση των Ελληνικών, επειδή μόνον αν σταματήσει η ελληνομάθεια να απευθύνεται κυρίως και αποκλειστικά σε ελληνικής καταγωγής μαθητές και σπουδαστές, θα μπορέσει να αναλάβει και να κερδίσει τη θέση που της αξίζει σε όλα τα επίπεδα εκμάθησης.
Μερικές από τις προτάσεις που κατέθεσε ήταν:
α) Αλλαγές στο VCE (Victorian Certificate of Education), το αντίστοιχο του απολυτηρίου Λυκείου, με δυνατότητα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, στην Πολιτεία της Βικτώριας. Πρότεινε τη δημιουργία πολλαπλών επιπέδων στο επίπεδο του VCE που θα επιτρέπουν να διαγωνιστούν δικαιότερα και υποψήφιοι μη ελληνικής καταγωγής, αλλά και υποψήφιοι τρίτης και τέταρτης γενιάς.
β) Η προώθηση της Ελληνικής, όχι μόνον της αρχαίας αλλά και της Νέας Ελληνικής (μιας και η μια είναι ζωντανή συνέχεια της άλλης) ως γλώσσας μείζονος κληρονομικού ενδιαφέροντος (Heritage Language), πάνω στην οποία βασίζεται ο δυτικός πολιτισμός, τη στιγμή που υπάρχουν πάνω από 120,000 ελληνικής προέλευσης λέξεις στην Αγγλική, όπως και σε μικρότερα ποσοστά σε όλες σχεδόν τις Ευρωπαϊκές γλώσσες.
γ) Η δημιουργία, στο Ελληνικό Πολιτιστικό Κέντρο της Κοινότητας ενός υπερσύγχρονου Εκπαιδευτικού Κέντρου (Resource Centre), εφάμιλλου του ιταλικού CO.AS.IT στο Carlton. Σε αυτό το κέντρο θα μπορεί ο εκπαιδευτικός Ελληνικών να βρει ό,τι σχετικό με τη διδασκαλία της Ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού έχει κυκλοφορήσει στην Ελλάδα και αλλαχού, είτε σε έντυπη (βιβλία) είτε σε ηλεκτρονική μορφή (DVDs, CDs, CDRoms) είτε σε μορφή εκπαιδευτικών παιχνιδιών, είτε στο διαδίκτυο (on-line).
Οι προτάσεις της κ. Χατζηνικολάου επικροτήθηκαν από το κοινό και ζητήθηκε από την Κεντρική Κοινότητα να αναλάβει έναν πιο συντονιστικό ρόλο στην ενεργοποίηση κινήσεων προς αυτή την κατεύθυνση. Ενώ η παρουσίαση έγινε στην αγγλική, ακολούθησε στα ελληνικά ένας πραγματικά γόνιμος διάλογος με τη συμμετοχή των παρευρεθέντων εκπαιδευτικών, γονιών, σπουδαστών και άλλων ενδιαφερομένων. Τη διάλεξη παρακολούθησε και μίλησε και ο κ. Βασίλης Γκόγκας, ο Εκπαιδευτικός Σύμβουλος στο Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στη Μελβούρνη, διευθυντές ελληνικών σχολείων, εκπαιδευτικοί και δεκάδες άτομα που παρακολουθούν τακτικά τα σεμινάρια.
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Επικίνδυνα jet ski στην παραλία της Αναβύσσου
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
