Αλλά, σε ποιους;
Μα, στους γραμματείς και τους φαρισαίους όλων των εποχών Κι αν δεν θέλετε να πάτε στην εκκλησιά και ν’ ακούσετε τους παπάδες, μπορείτε να διαβάστε το ΚΓ΄ κεφάλαιο του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου. Όπου και θα δείτε την ακτινογραφία του ψυχικού υπεδάφους των υποκριτών:
Βασικό χαρακτηριστικό τους είναι η ασυμφωνία ανάμεσα στο εσωτερικό και το εξωτερικό τους:
Είναι, όπως λέει ο Χριστός, οι «κεκονιαμένοι τάφοι», που απέξω αστραποβολούν από ομορφιά και από μέσα βρωμοκοπούν απ’ τις σαπισμένες σάρκες. Είναι τα πεντακάθαρα ποτήρια με το ακάθαρτο και μολυσμένο περιεχόμενο. Είναι, όπως σοφά λέει ο λαός, «απέξω κούκλα κι από μέσα πανούκλα»!
Όπως πολλοί πολιτικοί και θρησκευτικοί πρίγκιπες.! Και όχι μόνο…
Και βέβαια φροντίζουν να αποκρύπτουν με κάθε προσοχή την εσωτερική τους βρωμιά και δυσωδία. Και σαν πρώτο καμουφλάζ χρησιμοποιούν τα λόγια τους:
Λένε τα τελείως αντίθετα απ’ αυτά που σκέφτονται και αισθάνονται. Κι έτσι, ενώ έχουν την κόλαση στην ψυχή τους, δείχνουν τον παράδεισο στα χείλη τους.
Όσο όμως κι αν οι σκέψεις τους και τα αισθήματά τους διαφωνούν με τα λόγια τους, τόσο συμφωνούν προς τα έργα τους. Κι όσο τα λόγια τους είναι ζαχαρωμένα, τόσο τα έργα τους είναι δηλητηριασμένα.
Ένα δεύτερο καμουφλάζ τους είναι η απαράμιλλη ικανότητά τους να διαστρέφουν και να αντιστρέφουν την πραγματικότητα:
Αυξομειώνουν τα πρόσωπα και τα πράγματα σύμφωνα με τις επιδιώξεις τους και τα συμφέροντά τους. Μεγιστοποιούν τις δικές τους αρετές και εκμηδενίζουν τα σφάλματά τους. Ενώ εκμηδενίζουν τις αρετές και μεγιστοποιούν τα σφάλματα των άλλων.
Βέβαια για τους φωστήρες του δικομματισμού «μας», που συνεργάζονται αρμονικότατα, αλληλοκατηγορούμενοι, δήθεν, για να μεγαλώνουν την εκλογική πελατεία των ηλίθιων οπαδών τους, ισχύει το ότι, υπάρχουν μόνο τα ειδεχθή κακουργήματά τους ….
Και φυσικά οι φαρισαίοι είναι αυστηρότατοι με τους άλλους και επιεικέστατοι με τους εαυτούς τους και το συνάφι τους:
Κι ενώ, όπως λέει ο Χριστός, «εξετάζουν με το μικροσκόπιο τη σκόνη που είναι στα μάτια των άλλων, προσπερνούν απαρατήρητα τα δοκάρια πού’ ναι μπηγμένα στα δικά τους τα μάτια».
Τις ανομολόγητες, δηλαδή, και ανεκδιήγητες παλιανθρωπιές τους.
΄Η «διυλίζουν τον κώνωπα και καταπίνουν την κάμηλο». Καταδικάζοντας αμείλικτα κάποιον φουκαρά για ασήμαντα παραπτώματα… Και αφήνοντας ελεύθερους μεγάλους εγκληματίες, για να συνεχίζουν ανενόχλητοι το «θεάρεστο» έργο τους.
Όπως συμβαίνει συχνά με τους λειτουργούς της, λεγόμενης, Δικαιοσύνης μας…
Ή μήπως δεν είναι οι πολιτικοί φαρισαίοι, που δίνουν σκανδαλώδεις αυξήσεις στις πλουσιοπάροχες αποδοχές τις δικές τους και των «ημέτερων» τους, καθώς φορτώνουν βάρη δυσβάστακτα στους ώμους του φτωχού λαού, κατακρεουργώντας τους μισθούς και τις συντάξεις. Επιβάλλοντας παράλληλα και φόρους εξοντωτικούς.
Είναι και αλλοπρόσαλλοι:
Αντιμετωπίζουν τους ισχυρούς με δουλικότητα και τους αδύνατους με σκαιότητα. Προσκυνούν, όσους έχουν ανάγκη και ποδοπατούν, όσους δεν λογαριάζουν:
Ή μήπως δεν είδατε πώς οι αστυνομικοί φαρισαίοι κακομεταχειρίζονται τους αγαναχτισμένους πολίτες και με ποιο υπερβάλλοντα ζήλο προστατεύουν τους πολιτικούς αλήτες!…
Είναι και τυπολάτρες οι φαρισαίοι. Και γι’ αυτό οι χειρότεροι ειδωλολάτρες:
Είναι οι Προκρούστες, που θεοποιούν τους νόμους, που οι ίδιοι κατασκευάζουν, για να εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους. Και στο βωμό των οποίων θυσιάζουν όχι μόνο τους συνανθρώπους τους, αλλά και τον ίδιο το Θεό.
Όπως οι σταυρωτές του Χριστού. Όπως οι ιεροεξεταστές του Μεσαίωνα.. Όπως όλοι οι διεστραμμένοι όλων των εποχών…
Ζητιανεύουν την αναγνώριση και τις ζητωκραυγές των ανθρώπων: Και βέβαια θέλουν τις πρώτες θέσεις, όπου κι αν βρεθούν, και δεν ανέχονται να είναι δεύτεροι και παραγνωρισμένοι. Όσο μεγαλύτερο είναι το κενό και η μωρία που έχουν μέσα τους, τόσο μεγαλύτερους και πομπωδέστερους τίτλους επιζητούν και επικαλούνται!…
Αλίμονο σ’ αυτούς, που θα τολμήσουν ν’ αμφισβητήσουν την ανύπαρκτη ανωτερότητά τους και να αποκαλύψουν την κοχλάζουσα βρωμερότητά τους. Η κακοδαιμονία των επικριτών τους είναι προδιαγεγραμμένη και το τέλος τους σύντομο.
Θα τους δολοφονήσουν πρώτα ηθικά: Με καταχθόνιες διαδόσεις και συκοφαντίες. Κι αφού διαμορφώσουν το κατάλληλο κλίμα-όπως οι φαρισαίοι για το Χριστό- τότε προχωρούν και στη βιολογική τους εξόντωση.
Αλλά και στην περίπτωση αυτή είναι ασυναγώνιστοι στην υποκρισία τους.
Αφού δολοφονήσουν κάποιον ύστερα καπηλεύονται τη δόξα του και το ηθικό μεγαλείο του. Σπεύδουν πρώτοι και καλύτεροι να ελεεινολογήσουν «αυτούς» που τον εξόντωσαν και να τον τιμήσουν με όλους τους δυνατούς τρόπους το θύμα τους.
Έτσι δεν κάμαμε εμείς οι ΄Ελληνες, στην αρχαιότητα με το Σωκράτη και στις μέρες μας με το Γρηγόρη Λαμπράκη; Και κάποιοι δεσποτάδες με τον Άγιο Νεκτάριο! Και πολλοί άλλοι με πολλούς άλλους…
Βέβαια όλοι οι φαρισαίοι ισχυρίζονται ότι δεν βλέπουν το πρόσωπό τους και δεν αναγνωρίζουν τα χαρακτηριστικά τους μέσα σ’ αυτό το πορτραίτο-καθρέφτη του αιώνιου φαρισαίου, που μας προσφέρει ο Χριστός..
Αλλά αυτό είναι ακριβώς το φοβερότερο όπλο της υποκρισίας: Να εξαπατά και δολοφονεί πριν απ’ όλους τους άλλους τους ίδιους τους οικοδεσπότες της. Και γι’ αυτό η διαστροφή της υποκρισίας είναι το θανασιμότερο απ’ όλα τα θανάσιμα αμαρτήματα:
Η κατά του Πνεύματος βλασφημία, όπως λέει ο Χριστός.
Γιατί κλείνει το δρόμο προς την αυτογνωσία, που είναι η μοναδική διέξοδος για τη σωτηρία.
Με αποτέλεσμα οι υποκριτές να είναι στην πραγματικότητα ελεεινοί αυτόχειρες. Ζωντανοί νεκροί! Που η πτωμαΐνη τους, στην περίπτωσή μας, μολύνει όχι μόνο την εθνική, αλλά και τη συνολική μας ζωή.
Άμποτε να βρεθούν-εδώ και τώρα- αυτοί, που θα πάρουν το φραγγέλιο, για να λευτερώσουν την πατρίδα μας απ’ τους αδίστακτους και αδηφάγους ντόπιους και ξένους φαρισαίους!
Παπα-Ηλίας
