2013-09-19 10:16:26
του Χουπερίν Ασαρτζικλή
Killah P (Παύλος Φύσσας) – «Ο Πειραιάς στην πλάτη μου»
Είμαι απ’ την πόλη και παιδί του αιώνιου πρωταθλητή
μα έχω αφήσει πολύ χώρο στην καρδιά μου
για να χωρέσω πρώτη και καλύτερη και πάνω απ’ όλους
την αναρχική βυσινί θεά μου.
Οι γειτονιές εν τη ενώσει
κι οι πειρατές εν πάση περιπτώσει
παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους,
δίνω το έναυσμα βάζω το πυρ
οι αλήτες στην Ελλάδα ν’ ακονίσουν τα νυστέρια τους.
………………..
Δεν είναι χρέος, είναι το γινάτι μου,
δεν είναι ανάγκη άλλ’ απ’ την αγάπη μου,
δεν είναι όρκος, είναι η ζωή μου,
γι’ αυτό και κουβαλάω τον Πειραιά στην πλάτη μου.
……………….
Τι μόνο αγάπη ρε,
τι μαλακίες λέτε,
πιστολάδες στο χαρτί
και μπροστά μας σαν πουτάνες κλαίτε.
Πως την είδατε ρε μάγκες, που το πάτε,
σε τι πράγμα αναφέρεστε ακριβώς όταν μιλάτε;
Κι αν χρίσαμε πρωταθλητές επάνω στην Αθήνα
κι αν παίζουνε φιλίες τώρα κι όλα είναι φίνα
κι αν μπορείτε να θυμάσαι διαρκώς
εδώ κάτω θα’ναι πάντα βλάκα Άλφα Πειραιώς.
Γειά σου Πειραιά μου
αρσενικός ηχείς στ’ αυτιά μου,
γνήσιο παιδί σου
όχι μόνο απ’ την καρδιά μου,
αλλά επειδή το γράφει κι η ταυτότητά μου,
αφιερώνω σ’ όλα τα λιμάνια τα λεγόμενά μου.
Κάτω από το «προφανές» για τα κάθε λογής κόμματα, πρόβατα και ΜΜΕ, υπάρχει πάντα η αλήθεια. Αυτή η αλήθεια που κανένας δεν τόλμησε να ακουμπήσει, είτε γιατί τη φοβάται, είτε γιατί απλά δεν τους ενδιαφέρει, αφού δεν προσφέρει κάτι στις επιδιώξεις τους.
Μέχρι σήμερα το μουσικό-κοινωνικό κίνημα Low Bap του Πειραιά, δεν έφτανε στ’ αυτιά του Αλέξη, του Περισσού, του Δένδια και όλων των υπερευαίσθητων δημοκρατών. Μόλις έπεσε νεκρός ο Παύλος Φύσσας, γνωστός ως Killah P, τότε έσπευσαν να σκυλεύσουν τη μνήμη του, να σπρώξουν τα πράγματα προς την κατεύθυνση που τους βολεύει.
Κανένας από αυτούς δεν ξέρει την έκταση της διαμάχης μεταξύ οπαδών ομάδων ή καλύτερα δε θέλει να τη μάθει, για να μπορεί να την εκμεταλλεύεται κατά καιρούς.
Κανένας δεν ξέρει ότι εκεί και στην underground μουσική βρίσκουν διέξοδο τα παιδιά των υποβαθμισμένων γειτονιών του Πειραιά, με τις μνήμες της προσφυγιάς και τον αριστερό προσανατολισμό.
Κανένας δεν ξέρει το πώς αυτά τα παιδιά γύρισαν την πλάτη στην παραδοσιακή αριστερά, θεωρώντας ότι πούλησε τους προγόνους τους και ότι κινούνται πλέον μεταξύ αποϊδεολογικοποιημένου αναρχισμού και ανεφάρμοστου αριστερισμού.
Κανένας δεν ξέρει ότι πρώτη συνδετική ουσία είναι ο οπαδισμός γι’ αυτές τις παρέες που ακολουθούν την ίδια ομάδα, ενώ ταυτόχρονα χωρίζονται και μισιούνται θανάσιμα, ανάλογα με τον ιδεολογικό προσανατολισμό, που στηρίζεται σε μνήμες του παρελθόντος. Πρόσφυγες αριστεροί, Μανιάτες δεξιοί, Ρεθυμνιώτες και Χανιώτες μπερδεμένοι.
Από χθες ο Παύλος Φύσσας έγινε «ήρωας» για τη χειρότερη αριστερά που πέρασε ποτέ από τον τόπο μας.
Την ίδια στιγμή που οι δικοί του ξέρουν πολύ καλά τα βαθύτερα αίτια αυτής της δολοφονίας.
Τα αίτια που οδηγούν στη γκετοποίηση, στον οπαδισμό, τον «πολιτικοποιημένο» χουλιγκανισμό, το έγκλημα.
Αυτοί όλοι ξέρουν γιατί ο Παύλος Φύσσας τραγουδούσε για τον «Αιώνιο Πρωταθλητή» Ολυμπιακό και την «αναρχική βυσσινί θεά», την Προοδευτική του Κορυδαλλού.
Η μουσική ομάδα στην οποία ανήκε, η Ε-13, ξέρει γιατί αναφέρεται συνεχώς στην Αθήνα με τα τραγούδια του.
Κι ύστερα χθες, λίγη ώρα μετά την τεσσάρα που δέχθηκε ο Θρύλος, όλα ήταν σαν έτοιμα από καιρό για να ξεφύγουν.
Ίδια ομάδα, ίδια κοινωνική θέση, ίδια πόλη, διαφορετικές καταγωγές, διαφορετικές ιδεολογικές καταβολές, διαφορετικά μονοπάτια προσπαθώντας να βρουν τη λύτρωση και να βγουν από το αδιέξοδο.
Τι ξέρουν γι’ αυτά, όλοι ετούτοι που από χθες μιλάνε στις τηλεοράσεις, γράφουν στο FB και ετοιμάζονται να διαδηλώσουν;
Απλά οι αριβίστες σκυλεύουν τη μνήμη του Παύλου Φύσσα, όπως από πάντα ήξεραν να πατάνε στις πλάτες, τις μνήμες και τα βάσανα όλων ημών.
Rest In Peace, αλάνι KIllah P – «Πειραιάς, το ανέγγιχτο βασίλειο»
Σε βλέπω τρώγεσαι για δεύτερο εμφύλιο,
μάθε πως εδώ δεν καιγόμαστε απ’ τον ήλιο.
Κι όσο γηπεδικά φανατικός το κρατάς οπαδός
προβλέπω το ίδιο γηπεδικά να τις τρως.
Βγάζοντας τα ηχεία έξω από το κτίριο,
τσεκ ένα-δύο-τρία, η ομάδα όντως μία,
Έψιλον 13 ζωντανά απ’ το κολαστήριο,
δεν ακουμπάς, Πειραιάς, τ’ ανέγγιχτο βασίλειο.
Εδώ είναι Πειραιάς, εδώ είναι Ελλάδα,
εδώ γράφουν ιστορίες οι δρόμοι κι όχι η ΓΑΔΑ,
μπάτσος να δώσει μπάτσο είναι βρόμικο,
μα φίλος αν δώσει φίλο τον λέμε ομοφυλόφιλο.
Τι είσαι; Γκέϊ;
Στο είπα εδώ κάτω ο ήλιος για τους άντρες ζουζουνάκι μου δεν καίει.
Κι αν με πουν και ομοφοβικό μαλάκα,
δε φταίω που με κοιτάς στον πούτσο κι όχι στα μάτια.
Εδώ είναι Κερατσίνι, Πειραιάς, κληρονομιά,
τα Ταμπούρια και η πλατεία της Κοκκινιάς
κι εσύ μου ζητάς διαγραφή όλων αυτών με μιάς.
Είσαι απλά παρανοϊκός μαλάκας.
Αθήνα αντίο θα τα λέμε απ’ το τηλέφωνο,
αυτό μόλις μου ακούστηκε κακόγουστο ανέκδοτο,
αφού τ’ αυτιά σου θα σου τα γαργαλάνε πάντα
εκείνες οι φωνές που εξυμνούν ακόμα το ρεμπέτικο.
InfoGnomon
Killah P (Παύλος Φύσσας) – «Ο Πειραιάς στην πλάτη μου»
Είμαι απ’ την πόλη και παιδί του αιώνιου πρωταθλητή
μα έχω αφήσει πολύ χώρο στην καρδιά μου
για να χωρέσω πρώτη και καλύτερη και πάνω απ’ όλους
την αναρχική βυσινί θεά μου.
Οι γειτονιές εν τη ενώσει
κι οι πειρατές εν πάση περιπτώσει
παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους,
δίνω το έναυσμα βάζω το πυρ
οι αλήτες στην Ελλάδα ν’ ακονίσουν τα νυστέρια τους.
………………..
Δεν είναι χρέος, είναι το γινάτι μου,
δεν είναι ανάγκη άλλ’ απ’ την αγάπη μου,
δεν είναι όρκος, είναι η ζωή μου,
γι’ αυτό και κουβαλάω τον Πειραιά στην πλάτη μου.
……………….
Τι μόνο αγάπη ρε,
τι μαλακίες λέτε,
πιστολάδες στο χαρτί
και μπροστά μας σαν πουτάνες κλαίτε.
Πως την είδατε ρε μάγκες, που το πάτε,
σε τι πράγμα αναφέρεστε ακριβώς όταν μιλάτε;
Κι αν χρίσαμε πρωταθλητές επάνω στην Αθήνα
κι αν παίζουνε φιλίες τώρα κι όλα είναι φίνα
κι αν μπορείτε να θυμάσαι διαρκώς
εδώ κάτω θα’ναι πάντα βλάκα Άλφα Πειραιώς.
Γειά σου Πειραιά μου
αρσενικός ηχείς στ’ αυτιά μου,
γνήσιο παιδί σου
όχι μόνο απ’ την καρδιά μου,
αλλά επειδή το γράφει κι η ταυτότητά μου,
αφιερώνω σ’ όλα τα λιμάνια τα λεγόμενά μου.
Κάτω από το «προφανές» για τα κάθε λογής κόμματα, πρόβατα και ΜΜΕ, υπάρχει πάντα η αλήθεια. Αυτή η αλήθεια που κανένας δεν τόλμησε να ακουμπήσει, είτε γιατί τη φοβάται, είτε γιατί απλά δεν τους ενδιαφέρει, αφού δεν προσφέρει κάτι στις επιδιώξεις τους.
Μέχρι σήμερα το μουσικό-κοινωνικό κίνημα Low Bap του Πειραιά, δεν έφτανε στ’ αυτιά του Αλέξη, του Περισσού, του Δένδια και όλων των υπερευαίσθητων δημοκρατών. Μόλις έπεσε νεκρός ο Παύλος Φύσσας, γνωστός ως Killah P, τότε έσπευσαν να σκυλεύσουν τη μνήμη του, να σπρώξουν τα πράγματα προς την κατεύθυνση που τους βολεύει.
Κανένας από αυτούς δεν ξέρει την έκταση της διαμάχης μεταξύ οπαδών ομάδων ή καλύτερα δε θέλει να τη μάθει, για να μπορεί να την εκμεταλλεύεται κατά καιρούς.
Κανένας δεν ξέρει ότι εκεί και στην underground μουσική βρίσκουν διέξοδο τα παιδιά των υποβαθμισμένων γειτονιών του Πειραιά, με τις μνήμες της προσφυγιάς και τον αριστερό προσανατολισμό.
Κανένας δεν ξέρει το πώς αυτά τα παιδιά γύρισαν την πλάτη στην παραδοσιακή αριστερά, θεωρώντας ότι πούλησε τους προγόνους τους και ότι κινούνται πλέον μεταξύ αποϊδεολογικοποιημένου αναρχισμού και ανεφάρμοστου αριστερισμού.
Κανένας δεν ξέρει ότι πρώτη συνδετική ουσία είναι ο οπαδισμός γι’ αυτές τις παρέες που ακολουθούν την ίδια ομάδα, ενώ ταυτόχρονα χωρίζονται και μισιούνται θανάσιμα, ανάλογα με τον ιδεολογικό προσανατολισμό, που στηρίζεται σε μνήμες του παρελθόντος. Πρόσφυγες αριστεροί, Μανιάτες δεξιοί, Ρεθυμνιώτες και Χανιώτες μπερδεμένοι.
Από χθες ο Παύλος Φύσσας έγινε «ήρωας» για τη χειρότερη αριστερά που πέρασε ποτέ από τον τόπο μας.
Την ίδια στιγμή που οι δικοί του ξέρουν πολύ καλά τα βαθύτερα αίτια αυτής της δολοφονίας.
Τα αίτια που οδηγούν στη γκετοποίηση, στον οπαδισμό, τον «πολιτικοποιημένο» χουλιγκανισμό, το έγκλημα.
Αυτοί όλοι ξέρουν γιατί ο Παύλος Φύσσας τραγουδούσε για τον «Αιώνιο Πρωταθλητή» Ολυμπιακό και την «αναρχική βυσσινί θεά», την Προοδευτική του Κορυδαλλού.
Η μουσική ομάδα στην οποία ανήκε, η Ε-13, ξέρει γιατί αναφέρεται συνεχώς στην Αθήνα με τα τραγούδια του.
Κι ύστερα χθες, λίγη ώρα μετά την τεσσάρα που δέχθηκε ο Θρύλος, όλα ήταν σαν έτοιμα από καιρό για να ξεφύγουν.
Ίδια ομάδα, ίδια κοινωνική θέση, ίδια πόλη, διαφορετικές καταγωγές, διαφορετικές ιδεολογικές καταβολές, διαφορετικά μονοπάτια προσπαθώντας να βρουν τη λύτρωση και να βγουν από το αδιέξοδο.
Τι ξέρουν γι’ αυτά, όλοι ετούτοι που από χθες μιλάνε στις τηλεοράσεις, γράφουν στο FB και ετοιμάζονται να διαδηλώσουν;
Απλά οι αριβίστες σκυλεύουν τη μνήμη του Παύλου Φύσσα, όπως από πάντα ήξεραν να πατάνε στις πλάτες, τις μνήμες και τα βάσανα όλων ημών.
Rest In Peace, αλάνι KIllah P – «Πειραιάς, το ανέγγιχτο βασίλειο»
Σε βλέπω τρώγεσαι για δεύτερο εμφύλιο,
μάθε πως εδώ δεν καιγόμαστε απ’ τον ήλιο.
Κι όσο γηπεδικά φανατικός το κρατάς οπαδός
προβλέπω το ίδιο γηπεδικά να τις τρως.
Βγάζοντας τα ηχεία έξω από το κτίριο,
τσεκ ένα-δύο-τρία, η ομάδα όντως μία,
Έψιλον 13 ζωντανά απ’ το κολαστήριο,
δεν ακουμπάς, Πειραιάς, τ’ ανέγγιχτο βασίλειο.
Εδώ είναι Πειραιάς, εδώ είναι Ελλάδα,
εδώ γράφουν ιστορίες οι δρόμοι κι όχι η ΓΑΔΑ,
μπάτσος να δώσει μπάτσο είναι βρόμικο,
μα φίλος αν δώσει φίλο τον λέμε ομοφυλόφιλο.
Τι είσαι; Γκέϊ;
Στο είπα εδώ κάτω ο ήλιος για τους άντρες ζουζουνάκι μου δεν καίει.
Κι αν με πουν και ομοφοβικό μαλάκα,
δε φταίω που με κοιτάς στον πούτσο κι όχι στα μάτια.
Εδώ είναι Κερατσίνι, Πειραιάς, κληρονομιά,
τα Ταμπούρια και η πλατεία της Κοκκινιάς
κι εσύ μου ζητάς διαγραφή όλων αυτών με μιάς.
Είσαι απλά παρανοϊκός μαλάκας.
Αθήνα αντίο θα τα λέμε απ’ το τηλέφωνο,
αυτό μόλις μου ακούστηκε κακόγουστο ανέκδοτο,
αφού τ’ αυτιά σου θα σου τα γαργαλάνε πάντα
εκείνες οι φωνές που εξυμνούν ακόμα το ρεμπέτικο.
InfoGnomon
VIDEO
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Στις 11:00 στο Σχιστό η κηδεία του Παύλου Φύσσα
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
