2013-09-19 11:25:54
Της Μαρίας Φαρμακιώτη από το 4news.grΓιατί ενώ η Χρυσή Αυγή αλωνίζει, εμείς… αρμενίζουμε. Πολιτικά κόμματα, ψηφοφόροι και μέσα ενημέρωσης. Μήπως τελικά βολεύει και ποιους η ενίσχυση των άκρων;
Και ξαφνικά το ατύχημα που όλοι φοβόμασταν έγινε. Ένας 34χρονος έπεσε νεκρός στην Αμφιάλη σε «άγρια συμπλοκή με πολιτικά κίνητρα». Δράστης -κατά δική του ομολογία και παρά τις διαψεύσεις Κασιδιάρη στον ΣΚΑΪ- ένας 45χρονος, μέλος της Χρυσής Αυγής. Σοκαριστήκαμε, αν και η ατμόσφαιρα μύριζε μπαρούτι καιρό τώρα Η πρώτη και φυσιολογική αντίδραση ήταν να καταγγείλουμε τη Χρυσή Αυγή και τις πρακτικές της. Και τη χρήση βίας από όπου κι αν προέρχεται. Επιτέλους κάναμε το αυτονόητο. Μήπως όμως είναι ώρα να πάμε ένα βήμα παραπέρα; Nα αναλογιστούμε όλοι τις ευθύνες μας; Πόσο βάλαμε το χεράκι μας, ο καθένας από την πλευρά του, στο να ισχυροποιηθεί και να αποθρασυνθεί το νεοναζιστικό κόμμα;
Α. Οι πολιτικοί. Δεν τους έφτανε που με τις παθογένειες του πολιτικού συστήματος, βλέπε αδιαφάνεια, μίζες, διαπλοκή άφησαν το χώρο στο αυγό του φιδιού να επωαστεί και να εμφανιστεί ως τιμωρός του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος, προσπάθησαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο να παίξουν πολιτικά παιχνίδια με τη Χρυσή Αυγή.
Είτε για να τη χρησιμοποιήσουν ως «μπαμπούλα» και να υποδείξουν τους εαυτούς τους ως μόνους εγγυητές της σταθερότητας, είτε για να «μαντρώσουν» σε πιο γνώριμα χωράφια τις ψήφους αντίδρασης στο πολιτικό κατεστημένο. Και αντί να δημιουργηθεί ένα κοινό μέτωπο και να αντιμετωπιστεί το κόμμα του Μιχαλολιάκου ως κοινός εχθρός που απειλεί τη Δημοκρατία, επιστράτευσαν τα επικοινωνιακά τους επιτελεία για να καταστρώσουν σχέδια για την αφαίμαξη της διόλου ευκαταφρόνητης δεξαμενής ψήφων που διέθετε. Αποδόθηκαν σε πόλεμο εντυπώσεων και επικοινωνίας και έχασαν την ουσία. Του τι πραγματικά είναι η Χρυσή Αυγή.
Β. Οι περίπου 500.000 ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής (εκλογές 2012) . Που είτε νομίζοντας ότι έκαναν τη δική τους «επανάσταση», είτε επειδή θεωρούσαν ότι με αυτό τον τρόπο τιμωρούσαν τους διεφθαρμένους πολιτικούς, είτε από ιστορική άγνοια -δεν γνώριζαν και ίσως δεν ήθελαν και να μάθουν για την ιδεολογία και τις μεθόδους των ναζί-. Άλλοι πάλι το είδαν ως χαβαλέ. Άλλοι ως υποκατάστατο της πολιτείας που δεν ήθελε ή δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει προβλήματα καθημερινότητας και ασφάλειας των πολιτών. Σε κάθε περίπτωση ήταν η εύκολη λύση αν όχι εγκληματική επιλογή.
Γ. Τα μέσα ενημέρωσης. Είδαν από την αρχή τη Χρυσή Αυγή ως ένα ελκυστικό φαινόμενο που είχε όλα τα χαρακτηριστικά τα οποία κάνουν μία είδηση τηλεοπτική. Στολές, γυμνασμένα κορμιά, παραγγέλματα, σόου και παραλήρημα, συμπλοκές, επεισόδια. Βρήκαν νέο πεδίο δόξης λαμπρόν για υψηλές τηλεθεάσεις. Και χρησιμοποίησαν τα εγκληματικά «καμώματά» της για να παίξουν με εσωκομματικές διαμάχες και ισορροπίες και να πριμοδοτήσουν ή να υπονομεύσουν τον έναν ή τον άλλον πόλο.
Συμπέρασμα: Όλοι μαζί, στο βαθμό που αναλογεί στον καθένα, είτε από έλλειψη αντανακλαστικών, είτε από άγνοια, αν δεν συμβάλαμε στην εκτίναξη της Χρυσής Αυγής τουλάχιστον υποτιμήσαμε ή «ανεχτήκαμε» το συγκεκριμένο φαινόμενο και όλους όσοι «έπαιξαν» με τους νεοναζί. Γι’ αυτό και έχουμε όλοι ευθύνη που θρηνούμε σήμερα το χαμό ενός νέου ανθρώπου.
pestanea
Και ξαφνικά το ατύχημα που όλοι φοβόμασταν έγινε. Ένας 34χρονος έπεσε νεκρός στην Αμφιάλη σε «άγρια συμπλοκή με πολιτικά κίνητρα». Δράστης -κατά δική του ομολογία και παρά τις διαψεύσεις Κασιδιάρη στον ΣΚΑΪ- ένας 45χρονος, μέλος της Χρυσής Αυγής. Σοκαριστήκαμε, αν και η ατμόσφαιρα μύριζε μπαρούτι καιρό τώρα Η πρώτη και φυσιολογική αντίδραση ήταν να καταγγείλουμε τη Χρυσή Αυγή και τις πρακτικές της. Και τη χρήση βίας από όπου κι αν προέρχεται. Επιτέλους κάναμε το αυτονόητο. Μήπως όμως είναι ώρα να πάμε ένα βήμα παραπέρα; Nα αναλογιστούμε όλοι τις ευθύνες μας; Πόσο βάλαμε το χεράκι μας, ο καθένας από την πλευρά του, στο να ισχυροποιηθεί και να αποθρασυνθεί το νεοναζιστικό κόμμα;
Α. Οι πολιτικοί. Δεν τους έφτανε που με τις παθογένειες του πολιτικού συστήματος, βλέπε αδιαφάνεια, μίζες, διαπλοκή άφησαν το χώρο στο αυγό του φιδιού να επωαστεί και να εμφανιστεί ως τιμωρός του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος, προσπάθησαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο να παίξουν πολιτικά παιχνίδια με τη Χρυσή Αυγή.
Είτε για να τη χρησιμοποιήσουν ως «μπαμπούλα» και να υποδείξουν τους εαυτούς τους ως μόνους εγγυητές της σταθερότητας, είτε για να «μαντρώσουν» σε πιο γνώριμα χωράφια τις ψήφους αντίδρασης στο πολιτικό κατεστημένο. Και αντί να δημιουργηθεί ένα κοινό μέτωπο και να αντιμετωπιστεί το κόμμα του Μιχαλολιάκου ως κοινός εχθρός που απειλεί τη Δημοκρατία, επιστράτευσαν τα επικοινωνιακά τους επιτελεία για να καταστρώσουν σχέδια για την αφαίμαξη της διόλου ευκαταφρόνητης δεξαμενής ψήφων που διέθετε. Αποδόθηκαν σε πόλεμο εντυπώσεων και επικοινωνίας και έχασαν την ουσία. Του τι πραγματικά είναι η Χρυσή Αυγή.
Β. Οι περίπου 500.000 ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής (εκλογές 2012) . Που είτε νομίζοντας ότι έκαναν τη δική τους «επανάσταση», είτε επειδή θεωρούσαν ότι με αυτό τον τρόπο τιμωρούσαν τους διεφθαρμένους πολιτικούς, είτε από ιστορική άγνοια -δεν γνώριζαν και ίσως δεν ήθελαν και να μάθουν για την ιδεολογία και τις μεθόδους των ναζί-. Άλλοι πάλι το είδαν ως χαβαλέ. Άλλοι ως υποκατάστατο της πολιτείας που δεν ήθελε ή δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει προβλήματα καθημερινότητας και ασφάλειας των πολιτών. Σε κάθε περίπτωση ήταν η εύκολη λύση αν όχι εγκληματική επιλογή.
Γ. Τα μέσα ενημέρωσης. Είδαν από την αρχή τη Χρυσή Αυγή ως ένα ελκυστικό φαινόμενο που είχε όλα τα χαρακτηριστικά τα οποία κάνουν μία είδηση τηλεοπτική. Στολές, γυμνασμένα κορμιά, παραγγέλματα, σόου και παραλήρημα, συμπλοκές, επεισόδια. Βρήκαν νέο πεδίο δόξης λαμπρόν για υψηλές τηλεθεάσεις. Και χρησιμοποίησαν τα εγκληματικά «καμώματά» της για να παίξουν με εσωκομματικές διαμάχες και ισορροπίες και να πριμοδοτήσουν ή να υπονομεύσουν τον έναν ή τον άλλον πόλο.
Συμπέρασμα: Όλοι μαζί, στο βαθμό που αναλογεί στον καθένα, είτε από έλλειψη αντανακλαστικών, είτε από άγνοια, αν δεν συμβάλαμε στην εκτίναξη της Χρυσής Αυγής τουλάχιστον υποτιμήσαμε ή «ανεχτήκαμε» το συγκεκριμένο φαινόμενο και όλους όσοι «έπαιξαν» με τους νεοναζί. Γι’ αυτό και έχουμε όλοι ευθύνη που θρηνούμε σήμερα το χαμό ενός νέου ανθρώπου.
pestanea
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η επόμενη μέρα στα... συντρίμμια της Νέας Αλικαρνασσού
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
