2013-09-20 01:19:05
Τρία χρόνια μετά το θάνατό του, οι φίλοι του, διοργανώνουν ένα τουρνούα μπάσκετ για να μην ξεχαστεί και η μητέρα του αφιερώνει ένα τραγούδι. Ο Βασίλης Παδουβάς ή αλλιώς «Μπαντουβάς» ή γίγαντας όπως τον αποκαλούσε ο κόσμος που τον γνώριζε, πριν τρία χρόνια στις 4 Οκτωβρίου 2010, αιφνιδιαστικά έφυγε από το ζωή καθώς τον πρόδωσε η καρδιά του.
Ήταν μόλις 29 ετών με μια λαμπρή αθλητική καριέρα στο μπάσκετ, δημοφιλής, αλλά το κυριότερο αγαπητός και πάντα χαμογελαστός, ο άνθρωπος της παρέας, ο άνθρωπος του σπιτιού του, της δουλειάς του.
Βασιλης Παδουβάς τουρνουά μπάσκετ καρδιά Χαρισματικός παίκτης, η ψυχή της ομάδας κι ένα παιδί που ... από παιδί που αγάπησε το «παρκέ» και το «καλάθι» κι έδωσε τη ψυχή του μέσα στο γήπεδο.
Ο Βασίλης ξεκίνησε από τις ακαδημίες του ΟΦΗ, συνέχισε στον Ηρόδοτο και στο Δειλινό όπου συμμετείχε στην ομάδα που κέρδισε το Πρωτάθλημα Κρήτης και ο Σύλλογος ανέβηκε στην Γ’ Εθνική.
«Ένα παιδί χαρισματικό που μόνο φίλους είχε» , λένε όσοι τον γνώρισαν και τον αγάπησαν ή έστω τον συμπάθησαν.
«Πιστεύω ότι αυτός ο άνθρωπος, που είχα την τύχη να γνωρίσω και να γίνει επιστήθιος φίλος μου δεν πρέπει να είχε κανέναν εχθρό. Όχι μόνο εγώ, αλλά όλοι τον περιμέναμε για να βγούμε να διασκεδάσουμε, να τα πούμε, να στηριχθούμε πάνω του. Παρέα χωρίς το Βασίλη δεν γινόταν, ούτε έγινε με τον ίδιο τρόπο από τότε που έφυγε» είπε στο MadeinCreta ο πρόεδρος της επιτροπής μπάσκετ του ανδρικού τμήματος της ομάδας Α.Ο Δειλινό, Σωτήρης Καταρτζόγλου και ένας από τους ανθρώπους που πήραν την πρωτοβουλία για αυτό το τουρνουά μαζί με τον Ντίνο Παγωμένο, Δημήτρη Βογιάκη, Μπάμπη Αγγελόπουλο.
Το τουρνουά ξεκινάει αύριο Παρασκευή και θα ολοκληρωθεί τη Δευτέρα, οπότε θα γίνει και απονομή κυπέλου παρουσία της οικογένειας του.
Όλες αυτές τις χάρες κάποιος τις ζήλεψε και τον πήρς κοντά του πολύ πρόωρα. Μακριά από την οικογένεια του, τη μητέρα, τον πατέρα τις αδερφές του, μακριά και από τους φίλους.
Αυτός ο τελευταίος ήταν και ο μόνος αγώνας που έχασε ο Βασίλης, που δεν είναι πια κοντά τους αλλά παραμένει ακόμα στην καρδιά τους. Και φυσικά η οικογένεια δεν μπορεί να ξεχάσει ποτέ, αλλά μάλλον ούτε και οι φίλοι.Βασιλης Παδουβάς τουρνουά μπάσκετ καρδιά
Γι'αυτό και τρία χρόνια μετά, αποφάσισαν να διοργανώσουν αυτό το τουρνουά μπάσκετ, για να μη ξεχαστεί ο Βασίλης.
«Ο μόνος λόγος που το διοργανώνουμε είναι αυτός. Θέλουμε να κρατηθεί ζωντανή η μνήμη του. Να μην ξεχαστεί ο Βασίλης τουλάχιστον όσο εγώ ζω και ασχολούμαι με ομάδες θα κάνω ένα τουρνουά για το Βασίλη. Αυτό θέλει και η οικογένεια του. Η μητέρα του η κ. Μαρία, μια δυνατή γυναίκα αυτό μου λέει: «Μην ξεχάσετε το Βασίλη».
Για αυτό και το πανό που θα υψωθεί στο γήπεδο θα γράφει: «Δε θα σε ξεχάσουμε ποτέ»
Σε τέτοιες προσπάθειες που υπηρετούν αξίες της ζωής, όπως η φιλία, δεν έχει σημασία ποιος έχει την ιδέα. Σημασία έχει ότι όλα τα σωματεία μπάσκετ του Ηρακλείου, στήριξαν την αρχική ιδέα, και ενώθηκαν για να γίνει αυτό το τουρνουά πραγματικότητα.
Όχι μόνο από τις ομάδες που ο γίγαντας έπαιξε και ίδρωσε τη φανέλα του. Όλοι όσοι αγαπάνε το μπάσκετ και ακόμα και αν δεν γνώριζαν το πρόσωπο, δούλεψαν, οργανώθηκαν και στηρίζουν αυτόν τον σκοπό.
Ένα τραγούδι για το Βασίλη
Αυτή η συνέχιση της ύπαρξης του είναι και αυτό που θέλει η κ. Μαρία. Για τη μάνα, το παιδί είναι το μόνο πλάσμα που έχει και ποτέ δεν περνάει από το μυαλό, δεν προετοιμάζεται ότι θα το χάσει.
Και όταν αυτό γίνει και το ζήσει τότε όλα χάνονται, όλα αλλάζουν. Οι ημέρες, οι νύχτες, οι γιορτές δεν είναι ποτέ οι ίδιες.
Οι μάνες όμως έχουν ένα τρόπο και επικοινωνούν με τις ψυχές που γέννησαν, ανάθρεψαν, λάτρεψαν, και θέλουν να τηρούν το λόγο τους. Κάπως έτσι έγινε και με την κ. Μαρία και το Βασίλη της.
Στο γάμο της κόρης λύρα μέχρι το πρωί έπαιζε ο λυράρης Νίκος Κουρμούλης. Ο Βασίλης είχε περάσει υπέροχα. «Στο δικό σου γάμο να δεις τι έχει να γίνει ακόμα καλύτερα θα είναι», είπε εκείνη.
Μετά από τις 4 Οκτωβρίου όμως όλα άλλαξαν.
«Αφού δεν μπόρεσα να κάνω αυτό που ήθελα για το Βασίλη στο γάμο του, ένιωσα ως χρέος μου στο παιδί μου να γίνει ένα τραγούδι από τον ίδιο λυράρη και να το ακούσει όλος ο κόσμος. Αυτό το τραγούδι εκφράζει το Βασίλη και για μένα είναι ένας φόρος τιμής για το γιο μου. Ηθελα να γίνει κάτι για να μην ξεχαστεί ποτέ. Εγώ και ο πατέρας του θα φύγουμε, όχι όμως το τραγούδι που θα μείνει», είπε στο MadeinCreta που με δισταγμό της τηλεφώνησε...
Όμως αυτή η γυναίκα που στέκεται στα πόδια της για τα άλλα της παιδιά και το εγγόνι της. Θέλει να μιλάει για το παιδί της που ήταν ξεχωριστό, χωρίς η ίδια να ξεχωρίζει τα παιδιά της.
«Ο Βασίλης ήταν χαρισματικός ήταν η ψυχή μας και αυτή η συμπεριφορά πάντα με «μπέρδευε». Πάντα έλεγα ότι ήταν ένα παιδί που τα έχει όλα σε ένα. Ο ένας κοίταζε τα μάτια του άλλου και ήξερε τι είχε. Αυτός είναι ο γιος μου. Είμαι πολύ περήφανη που έκανα ένα τέτοιο παιδί, που έχω τέτοια παιδιά. Αυτή είναι η περιουσία ενός γονιού, τα πάντα του, τα παιδιά του».
madeincreta.gr
Ήταν μόλις 29 ετών με μια λαμπρή αθλητική καριέρα στο μπάσκετ, δημοφιλής, αλλά το κυριότερο αγαπητός και πάντα χαμογελαστός, ο άνθρωπος της παρέας, ο άνθρωπος του σπιτιού του, της δουλειάς του.
Βασιλης Παδουβάς τουρνουά μπάσκετ καρδιά Χαρισματικός παίκτης, η ψυχή της ομάδας κι ένα παιδί που ... από παιδί που αγάπησε το «παρκέ» και το «καλάθι» κι έδωσε τη ψυχή του μέσα στο γήπεδο.
Ο Βασίλης ξεκίνησε από τις ακαδημίες του ΟΦΗ, συνέχισε στον Ηρόδοτο και στο Δειλινό όπου συμμετείχε στην ομάδα που κέρδισε το Πρωτάθλημα Κρήτης και ο Σύλλογος ανέβηκε στην Γ’ Εθνική.
«Ένα παιδί χαρισματικό που μόνο φίλους είχε» , λένε όσοι τον γνώρισαν και τον αγάπησαν ή έστω τον συμπάθησαν.
«Πιστεύω ότι αυτός ο άνθρωπος, που είχα την τύχη να γνωρίσω και να γίνει επιστήθιος φίλος μου δεν πρέπει να είχε κανέναν εχθρό. Όχι μόνο εγώ, αλλά όλοι τον περιμέναμε για να βγούμε να διασκεδάσουμε, να τα πούμε, να στηριχθούμε πάνω του. Παρέα χωρίς το Βασίλη δεν γινόταν, ούτε έγινε με τον ίδιο τρόπο από τότε που έφυγε» είπε στο MadeinCreta ο πρόεδρος της επιτροπής μπάσκετ του ανδρικού τμήματος της ομάδας Α.Ο Δειλινό, Σωτήρης Καταρτζόγλου και ένας από τους ανθρώπους που πήραν την πρωτοβουλία για αυτό το τουρνουά μαζί με τον Ντίνο Παγωμένο, Δημήτρη Βογιάκη, Μπάμπη Αγγελόπουλο.
Το τουρνουά ξεκινάει αύριο Παρασκευή και θα ολοκληρωθεί τη Δευτέρα, οπότε θα γίνει και απονομή κυπέλου παρουσία της οικογένειας του.
Όλες αυτές τις χάρες κάποιος τις ζήλεψε και τον πήρς κοντά του πολύ πρόωρα. Μακριά από την οικογένεια του, τη μητέρα, τον πατέρα τις αδερφές του, μακριά και από τους φίλους.
Αυτός ο τελευταίος ήταν και ο μόνος αγώνας που έχασε ο Βασίλης, που δεν είναι πια κοντά τους αλλά παραμένει ακόμα στην καρδιά τους. Και φυσικά η οικογένεια δεν μπορεί να ξεχάσει ποτέ, αλλά μάλλον ούτε και οι φίλοι.Βασιλης Παδουβάς τουρνουά μπάσκετ καρδιά
Γι'αυτό και τρία χρόνια μετά, αποφάσισαν να διοργανώσουν αυτό το τουρνουά μπάσκετ, για να μη ξεχαστεί ο Βασίλης.
«Ο μόνος λόγος που το διοργανώνουμε είναι αυτός. Θέλουμε να κρατηθεί ζωντανή η μνήμη του. Να μην ξεχαστεί ο Βασίλης τουλάχιστον όσο εγώ ζω και ασχολούμαι με ομάδες θα κάνω ένα τουρνουά για το Βασίλη. Αυτό θέλει και η οικογένεια του. Η μητέρα του η κ. Μαρία, μια δυνατή γυναίκα αυτό μου λέει: «Μην ξεχάσετε το Βασίλη».
Για αυτό και το πανό που θα υψωθεί στο γήπεδο θα γράφει: «Δε θα σε ξεχάσουμε ποτέ»
Σε τέτοιες προσπάθειες που υπηρετούν αξίες της ζωής, όπως η φιλία, δεν έχει σημασία ποιος έχει την ιδέα. Σημασία έχει ότι όλα τα σωματεία μπάσκετ του Ηρακλείου, στήριξαν την αρχική ιδέα, και ενώθηκαν για να γίνει αυτό το τουρνουά πραγματικότητα.
Όχι μόνο από τις ομάδες που ο γίγαντας έπαιξε και ίδρωσε τη φανέλα του. Όλοι όσοι αγαπάνε το μπάσκετ και ακόμα και αν δεν γνώριζαν το πρόσωπο, δούλεψαν, οργανώθηκαν και στηρίζουν αυτόν τον σκοπό.
Ένα τραγούδι για το Βασίλη
Αυτή η συνέχιση της ύπαρξης του είναι και αυτό που θέλει η κ. Μαρία. Για τη μάνα, το παιδί είναι το μόνο πλάσμα που έχει και ποτέ δεν περνάει από το μυαλό, δεν προετοιμάζεται ότι θα το χάσει.
Και όταν αυτό γίνει και το ζήσει τότε όλα χάνονται, όλα αλλάζουν. Οι ημέρες, οι νύχτες, οι γιορτές δεν είναι ποτέ οι ίδιες.
Οι μάνες όμως έχουν ένα τρόπο και επικοινωνούν με τις ψυχές που γέννησαν, ανάθρεψαν, λάτρεψαν, και θέλουν να τηρούν το λόγο τους. Κάπως έτσι έγινε και με την κ. Μαρία και το Βασίλη της.
Στο γάμο της κόρης λύρα μέχρι το πρωί έπαιζε ο λυράρης Νίκος Κουρμούλης. Ο Βασίλης είχε περάσει υπέροχα. «Στο δικό σου γάμο να δεις τι έχει να γίνει ακόμα καλύτερα θα είναι», είπε εκείνη.
Μετά από τις 4 Οκτωβρίου όμως όλα άλλαξαν.
«Αφού δεν μπόρεσα να κάνω αυτό που ήθελα για το Βασίλη στο γάμο του, ένιωσα ως χρέος μου στο παιδί μου να γίνει ένα τραγούδι από τον ίδιο λυράρη και να το ακούσει όλος ο κόσμος. Αυτό το τραγούδι εκφράζει το Βασίλη και για μένα είναι ένας φόρος τιμής για το γιο μου. Ηθελα να γίνει κάτι για να μην ξεχαστεί ποτέ. Εγώ και ο πατέρας του θα φύγουμε, όχι όμως το τραγούδι που θα μείνει», είπε στο MadeinCreta που με δισταγμό της τηλεφώνησε...
Όμως αυτή η γυναίκα που στέκεται στα πόδια της για τα άλλα της παιδιά και το εγγόνι της. Θέλει να μιλάει για το παιδί της που ήταν ξεχωριστό, χωρίς η ίδια να ξεχωρίζει τα παιδιά της.
«Ο Βασίλης ήταν χαρισματικός ήταν η ψυχή μας και αυτή η συμπεριφορά πάντα με «μπέρδευε». Πάντα έλεγα ότι ήταν ένα παιδί που τα έχει όλα σε ένα. Ο ένας κοίταζε τα μάτια του άλλου και ήξερε τι είχε. Αυτός είναι ο γιος μου. Είμαι πολύ περήφανη που έκανα ένα τέτοιο παιδί, που έχω τέτοια παιδιά. Αυτή είναι η περιουσία ενός γονιού, τα πάντα του, τα παιδιά του».
madeincreta.gr
VIDEO
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ευρωμπάσκετ 2013: Στα ημιτελικά η Κροατία
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
