2013-09-27 11:17:05
Ένα «παράθυρο» στον τρόπο εργασίας και την νοοτροπία του άνοιξε σε συνέντευξή του στο Spiegel και στους Ούλριχ Φίχτνερ και Αλεξάντερ Σμόλτσζικ, ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, «ένας από τους πιο ισχυρούς, αλλά και πιο μισητούς πολιτικούς στην Ευρώπη», όπως αναφέρει... το γερμανικό περιοδικό, ενώ μιλάει και για τις δύσκολες αποφάσεις σχετικά με την ελληνική οικονομία.
Ποια είναι η βάση πάνω στην οποία παίρνει τις αποφάσεις του; «Ο Σόιμπλε δείχνει τονΛούντγκερ Σούκνεκτ, τον επικεφαλής για τη χάραξη οικονομικών πολιτικών, ο οποίος λειτουργεί ως σύνδεσμος μεταξύ του κόσμου της οικονομικής θεωρίας και του κόσμου του εφικτού, της γνώσης και της εξουσίας. Δουλειά του Σούκνεκτ είναι να παρέχει απαντήσεις σε κάθε τεχνική και εξειδικευμένη, αυθόρμητη ερώτηση. Μερικές φορές, ο Σόιμπλε τον καλεί μέσα στη νύχτα.», αναφέρουν οι δημοσιογράφοι και τονίζουν ότι ενώ ο Σόιμπλε τον θεωρεί εξαιρετικό ακαδημαϊκό, φαίνεται να πιστεύει ότι η πολιτική είναι άλλο πράγμα.
«Υπάρχει μεγάλο χάσμα μεταξύ των μοντέλων και των θεωριών και των πραγματικών πολιτικών αποφάσεων. Ο κόσμος δεν υποτάσσεται σε θεωρίες και η ιστορία δεν παρέχει ταχύρυθμα μαθήματα για το μέλλον. Ξαφνικά αυτό που οι ειδικοί πιστεύουν ότι είναι το σωστό αποκλίνει από την πραγματικότητα του εφικτού - μια πραγματικότητα που χαρακτηρίζεται από πολιτικούς συμβιβασμούς στις Βρυξέλλες, αναταραχές στη Λισσαβόνα και μάχες για την εξουσία στο εσωτερικό ενός κυβερνητικού συνασπισμού στην Αθήνα» γράφει το Spiegel.
Και τονίζει : «Η Ελλάδα είναι μόνο ένα παράδειγμα, αλλά παρόλα αυτά, καλό. Ο Σόιμπλε αναφέρει συχνά την Ελλάδα και όταν το κάνει αναστενάζει και κάνει συχνές παύσεις, τρίβει τα μάτια του και ενώνει τα χέρια του μπροστά στο πρόσωπό του σαν να προσεύεται. Θα έπρεπε η χώρα να έχει βγει από το ευρώ το 2010; Η πιθανότητα αυτή είχε συζητηθεί εντός του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, αν και αυτές οι συζητήσει ποτέ δεν αναφέρθηκαν δημοσίως. Οι αριθμοί ήταν ξεκάθαροι και γελοιοποιούσαν τα κριτήρια του Μάαστριχτ».
«Τότε όμως έλαβα ένα τηλεφώνημα από τον πρώην υπουργό Οικονομίας των Ηνωμένων Πολιτειών Τίμοθι Γκάιτνερ. Και μου είπε: «Το ξέρεις ότι δεν θα είχαμε αποφασίσει να επιτρέψουμε στην Lehman Brothers να χρεοκοπήσει αν μας είχαν ρωτήσει 24 ώρες μετά την χρεοκοπία της, έτσι δεν είναι;'», λέει ο Σόιμπλε.
Και, σύμφωνα με τους Γερμανούς δημοσιογράφους, σηκώνει τους ώμους του σαν να λέει «Τι να κάνεις σε μια τέτοια περίπτωση; Τι να μην κάνεις;».
Και συνεχίζει «'Η πάρτε για παράδειγμα τη συζήτηση του 2011 για το κούρεμα του ελληνικού χρέους. Ποιες θα ήταν οι συνέπειες της απαλοιφής του χρέους; Τι θα σήμαινε αυτό για την Πορτογαλία; Και για την Ιρλανδία; Και τι ποσοστό κουρέματος θα έπρεπε να υποχρεωθούν οι ιδιώτες πιστωτές να αποδεχτούν; 20 τοις εκατό; 22 τοις εκατό; 30 ή τουλάχιστον 50 τοις εκατό, όπως είχε προταθεί εξαρχής ;»
Ο Σόιμπλε μιλάει μάλιστα και για το πώς ο Ζαν Κλοντ Τρισέ. ο τότε επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας τον είχε προειδοποιήσει ότι ζητώντας για κούρεμα χρέους της τάξης του 50% διακινδύνευε να επιφέρει την χειρότερη οικονομική κρίση μετά την Μεγάλη Ύφεση. «Ευτυχώς, είχε άδικο. Τελικά καταλήξαμε στο 53%. Δεν μπορείς να καταλήξεις σε μια τέτοια απόφαση βασιζόμενος σε επιστημονικές μεθόδους. Παρόλα αυτά, πρέπει η λήψη της απόφασης να είναι όσο πιο δύσκολη γίνεται, ζυγίζοντας κάθε επιλογή με την βοήθεια ειδημόνων. Έπειτα φτάνεις σε μια απόφαση. Και υποθέτεις ότι είναι η σωστή. Και ελπίζεις, έστω και λίγο, ότι δεν κάνεις λάθος.», λέει ο ισχυρός άντρας της Γερμανίας.
Το Βήμα
Tromaktiko
Ποια είναι η βάση πάνω στην οποία παίρνει τις αποφάσεις του; «Ο Σόιμπλε δείχνει τονΛούντγκερ Σούκνεκτ, τον επικεφαλής για τη χάραξη οικονομικών πολιτικών, ο οποίος λειτουργεί ως σύνδεσμος μεταξύ του κόσμου της οικονομικής θεωρίας και του κόσμου του εφικτού, της γνώσης και της εξουσίας. Δουλειά του Σούκνεκτ είναι να παρέχει απαντήσεις σε κάθε τεχνική και εξειδικευμένη, αυθόρμητη ερώτηση. Μερικές φορές, ο Σόιμπλε τον καλεί μέσα στη νύχτα.», αναφέρουν οι δημοσιογράφοι και τονίζουν ότι ενώ ο Σόιμπλε τον θεωρεί εξαιρετικό ακαδημαϊκό, φαίνεται να πιστεύει ότι η πολιτική είναι άλλο πράγμα.
«Υπάρχει μεγάλο χάσμα μεταξύ των μοντέλων και των θεωριών και των πραγματικών πολιτικών αποφάσεων. Ο κόσμος δεν υποτάσσεται σε θεωρίες και η ιστορία δεν παρέχει ταχύρυθμα μαθήματα για το μέλλον. Ξαφνικά αυτό που οι ειδικοί πιστεύουν ότι είναι το σωστό αποκλίνει από την πραγματικότητα του εφικτού - μια πραγματικότητα που χαρακτηρίζεται από πολιτικούς συμβιβασμούς στις Βρυξέλλες, αναταραχές στη Λισσαβόνα και μάχες για την εξουσία στο εσωτερικό ενός κυβερνητικού συνασπισμού στην Αθήνα» γράφει το Spiegel.
Και τονίζει : «Η Ελλάδα είναι μόνο ένα παράδειγμα, αλλά παρόλα αυτά, καλό. Ο Σόιμπλε αναφέρει συχνά την Ελλάδα και όταν το κάνει αναστενάζει και κάνει συχνές παύσεις, τρίβει τα μάτια του και ενώνει τα χέρια του μπροστά στο πρόσωπό του σαν να προσεύεται. Θα έπρεπε η χώρα να έχει βγει από το ευρώ το 2010; Η πιθανότητα αυτή είχε συζητηθεί εντός του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, αν και αυτές οι συζητήσει ποτέ δεν αναφέρθηκαν δημοσίως. Οι αριθμοί ήταν ξεκάθαροι και γελοιοποιούσαν τα κριτήρια του Μάαστριχτ».
«Τότε όμως έλαβα ένα τηλεφώνημα από τον πρώην υπουργό Οικονομίας των Ηνωμένων Πολιτειών Τίμοθι Γκάιτνερ. Και μου είπε: «Το ξέρεις ότι δεν θα είχαμε αποφασίσει να επιτρέψουμε στην Lehman Brothers να χρεοκοπήσει αν μας είχαν ρωτήσει 24 ώρες μετά την χρεοκοπία της, έτσι δεν είναι;'», λέει ο Σόιμπλε.
Και, σύμφωνα με τους Γερμανούς δημοσιογράφους, σηκώνει τους ώμους του σαν να λέει «Τι να κάνεις σε μια τέτοια περίπτωση; Τι να μην κάνεις;».
Και συνεχίζει «'Η πάρτε για παράδειγμα τη συζήτηση του 2011 για το κούρεμα του ελληνικού χρέους. Ποιες θα ήταν οι συνέπειες της απαλοιφής του χρέους; Τι θα σήμαινε αυτό για την Πορτογαλία; Και για την Ιρλανδία; Και τι ποσοστό κουρέματος θα έπρεπε να υποχρεωθούν οι ιδιώτες πιστωτές να αποδεχτούν; 20 τοις εκατό; 22 τοις εκατό; 30 ή τουλάχιστον 50 τοις εκατό, όπως είχε προταθεί εξαρχής ;»
Ο Σόιμπλε μιλάει μάλιστα και για το πώς ο Ζαν Κλοντ Τρισέ. ο τότε επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας τον είχε προειδοποιήσει ότι ζητώντας για κούρεμα χρέους της τάξης του 50% διακινδύνευε να επιφέρει την χειρότερη οικονομική κρίση μετά την Μεγάλη Ύφεση. «Ευτυχώς, είχε άδικο. Τελικά καταλήξαμε στο 53%. Δεν μπορείς να καταλήξεις σε μια τέτοια απόφαση βασιζόμενος σε επιστημονικές μεθόδους. Παρόλα αυτά, πρέπει η λήψη της απόφασης να είναι όσο πιο δύσκολη γίνεται, ζυγίζοντας κάθε επιλογή με την βοήθεια ειδημόνων. Έπειτα φτάνεις σε μια απόφαση. Και υποθέτεις ότι είναι η σωστή. Και ελπίζεις, έστω και λίγο, ότι δεν κάνεις λάθος.», λέει ο ισχυρός άντρας της Γερμανίας.
Το Βήμα
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Επιδημία η μη πληρωμή ΦΠΑ από επιτηδευματίες
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η συνταγή της Ημέρας
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
