2013-09-27 21:28:04
Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι,
Μετά τη στυγερή δολοφονία του συνανθρώπου μας στο Κερατσίνι που συγκλόνισε όλη την χώρα και μας εξέθεσε διεθνώς, διαδίδεται μέσω ενός καταιγιστικού τρόπου διαχείρισης και επικοινωνιακής προβολής του τραγικού συμβάντος, ένας δηλητηριώδης γενικευμένος απόηχος προς τους συμπολίτες μας, ότι οι Αστυνομικοί, ως δημόσιοι λειτουργοί, διαπνεόμαστε από αντιδημοκρατικά ιδεώδη και είμαστε ιδεολογικοί υποστηρικτές, κρυφά ή φανερά, αντικοινοβουλευτικών μορφωμάτων.
Πολλοί συνάδελφοι στον κοινωνικό μας περίγυρο βρισκόμαστε στη δυσάρεστη θέση να προσπαθούμε να αποδείξουμε ότι «δεν είμαστε ελέφαντες». Για μια ακόμα φορά ο Οργανισμός της Αστυνομίας παραδόθηκε «ακάλυπτος» στη δημόσια χλεύη με τις «χαραγματιές» των όσων επακολούθησαν το Δεκέμβριο του 2008, να μην έχουν επουλωθεί ακόμα για το Σώμα. Δυστυχώς, η «κατάρα» των ενστόλων είναι ότι, αν ένας παραβεί τον όρκο του και εκθέσει την ιδιότητα του, απλώνεται αυτή σε όλους, ιδίως όταν η κοινωνία βρίσκεται σε κρίση. Να μη λησμονούμε όμως ότι:
- Όταν αισθανόμαστε ότι είμαστε μόνοι μας, πρέπει εμείς πρώτοι να προστατέψουμε τους εαυτούς μας. Δεν το έκανε στο παρελθόν και δεν θα το κάνει κανείς άλλος για εμάς, ούτε τώρα όσο εμείς θέλουμε και επιζητούμε. Γι' αυτό, ο δικαιολογημένος θυμός πρέπει να μετουσιωθεί σε συγκεκριμένη συνειδητή στάση, καθημερινής συμμετοχής στο συνδικαλιστικό κίνημα, ανεξάρτητα από τα όποια παράπονα και τις πικρίες που μπορεί να έχει ο καθένας μας. Ο συνδικαλισμός που όχι τυχαία βάλλεται στην εποχή των μνημονίων, εξακολουθεί να είναι βάθρο της Δημοκρατίας μας.
- Στην απαξίωσή μας αυτή τη στιγμή, προϋπήρχε η απαξίωση στο θεσμό των κρίσεων-προαγωγών, στην παρωχημένη εκπαίδευση, στις ξεπερασμένες δομές, στα ανύπαρκτα εχέγγυα που χρειαζόμαστε για να κάνουμε τη δουλειά μας. Αυτά τα κενά στο μέτρο του δυνατού, οφείλουμε να τα καλύπτουμε βέβαια με τη δική μας καθημερινή προσπάθεια, την αγάπη και την προσήλωση στα καθήκοντά μας, διευρύνοντας μόνοι μας το γνωστικό μας επίπεδο και βάζοντας από το υστέρημά μας για να λειτουργούν στοιχειωδώς κάποιες Υπηρεσίες.
- Είναι αυτονόητη η καταδίκη των επίμεμπτων συμπεριφορών απ' όπου κι αν προέρχονται. Το συνδικαλιστικό μας κίνημα δίνει αγώνα καθημερινό για την εξάλειψή τους, διεκδικώντας παγίως τον εκσυγχρονισμό και τον εκδημοκρατισμό της αστυνομικής λειτουργίας, που σημαίνει επαγγελματική Αστυνομία, απαλλαγμένη από επιζήμιες προς αυτήν νοοτροπίες και αντιλήψεις. Όσο επιζήμια είναι η διαφθορά χαρακτήρα, άλλο τόσο καταστροφικός είναι ο κάθε μορφής «κομματισμός», «ωχαδερφισμός», «σκοταδισμός», «φασισμός» και «φανατισμός» που βρίσκουν έδαφος παντού σε συνθήκες ακραίας οικονομικής κρίσης.
- Η δική μας αξιόπιστη αξιολόγηση γίνεται όταν βγάζουμε τη στολή και δεχόμαστε την αναγνώριση ή όχι του περίγυρού μας, η οποία δεν έχει καμία σχέση με ό,τι επικρατεί στο υπηρεσιακό επίπεδο και δη με τις κρίσεις δια αδιαφανών διαδικασιών παραγκωνισμών και επικρατήσεων. Λόγω αυτού, η Ηγεσία φαίνεται ανίσχυρη μπροστά στα Μ.Μ.Ε., ώστε να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Γι' αυτό και αρκετοί από τον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο μας αντιμετωπίζουν ως «αναλώσιμο εμπόρευμα», ανακαλύπτοντας τη μια μετά την άλλη επίμεμπτη συμπεριφορά. Τώρα πουλά η διαφθορά, αλλά ταυτόχρονα εξυπηρετεί και συμφέροντα...
- Το πολιτικό σύστημα οφείλει να γνωρίζει ότι το «κακό» δεν νικάτε δια «αποδιοπομπαίων τράγων», αλλά δια του Σταυρού. Και εν προκειμένω, Σταυρός για τους κυβερνώντες είναι να λένε την αλήθεια, να φροντίζουν για την κοινωνική δικαιοσύνη σε ό,τι επιφυλάσσουν προς τους πολίτες και κυρίαρχα να συμμετέχουν και οι ίδιοι στα βάρη που φορτώνουν στο λαό, ώστε να μη χρειάζεται την κοινοβουλευτική λειτουργία να την προστατεύουν διαρκώς οι διμοιρίες των ΜΑΤ.
- Οι Αστυνομικοί ας μην ξεχνούμε ότι κινδυνεύουμε από το έγκλημα, που για μας δεν έχει «χρώμα». Στόχος μας είναι η συνολική αντιμετώπισή του όπου και όταν εμφανίζεται και όχι να είναι κυρίαρχο μέλημα η χρησιμοποίησή μας έναντι των κοινωνικών αντιδράσεων, στα δυσβάσταχτα μέτρα, όπως το θέλουν οι κυβερνώντες.
- Οι Αστυνομικοί είμαστε Έλληνες πολίτες, που όπως κρινόμαστε καθημερινά, έτσι κι εμείς κρίνουμε και αξιολογούμε το έργο της κάθε κυβέρνησης απέναντι μας κι απέναντι στον ελληνικό λαό. Ας μην το ξεχνούμε αυτό.
Συναδέλισσες - Συνάδελφοι,
Το μήνυμα που εκπέμψαμε από το τελευταίο Πανελλαδικό μας Συνέδριο (22ο Συνέδριο) «Συμπαράσταση-συνεργασία-συνεισφορά, τα συν του συνδικαλιστικού αγώνα για τη συνέγερση ενάντια στη συντριβή» είναι επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε.
Δοκιμαζόμενοι, αλλά μη καμπτόμενοι, συνεχίζουμε!
poasy.gr
Μετά τη στυγερή δολοφονία του συνανθρώπου μας στο Κερατσίνι που συγκλόνισε όλη την χώρα και μας εξέθεσε διεθνώς, διαδίδεται μέσω ενός καταιγιστικού τρόπου διαχείρισης και επικοινωνιακής προβολής του τραγικού συμβάντος, ένας δηλητηριώδης γενικευμένος απόηχος προς τους συμπολίτες μας, ότι οι Αστυνομικοί, ως δημόσιοι λειτουργοί, διαπνεόμαστε από αντιδημοκρατικά ιδεώδη και είμαστε ιδεολογικοί υποστηρικτές, κρυφά ή φανερά, αντικοινοβουλευτικών μορφωμάτων.
Πολλοί συνάδελφοι στον κοινωνικό μας περίγυρο βρισκόμαστε στη δυσάρεστη θέση να προσπαθούμε να αποδείξουμε ότι «δεν είμαστε ελέφαντες». Για μια ακόμα φορά ο Οργανισμός της Αστυνομίας παραδόθηκε «ακάλυπτος» στη δημόσια χλεύη με τις «χαραγματιές» των όσων επακολούθησαν το Δεκέμβριο του 2008, να μην έχουν επουλωθεί ακόμα για το Σώμα. Δυστυχώς, η «κατάρα» των ενστόλων είναι ότι, αν ένας παραβεί τον όρκο του και εκθέσει την ιδιότητα του, απλώνεται αυτή σε όλους, ιδίως όταν η κοινωνία βρίσκεται σε κρίση. Να μη λησμονούμε όμως ότι:
- Όταν αισθανόμαστε ότι είμαστε μόνοι μας, πρέπει εμείς πρώτοι να προστατέψουμε τους εαυτούς μας. Δεν το έκανε στο παρελθόν και δεν θα το κάνει κανείς άλλος για εμάς, ούτε τώρα όσο εμείς θέλουμε και επιζητούμε. Γι' αυτό, ο δικαιολογημένος θυμός πρέπει να μετουσιωθεί σε συγκεκριμένη συνειδητή στάση, καθημερινής συμμετοχής στο συνδικαλιστικό κίνημα, ανεξάρτητα από τα όποια παράπονα και τις πικρίες που μπορεί να έχει ο καθένας μας. Ο συνδικαλισμός που όχι τυχαία βάλλεται στην εποχή των μνημονίων, εξακολουθεί να είναι βάθρο της Δημοκρατίας μας.
- Στην απαξίωσή μας αυτή τη στιγμή, προϋπήρχε η απαξίωση στο θεσμό των κρίσεων-προαγωγών, στην παρωχημένη εκπαίδευση, στις ξεπερασμένες δομές, στα ανύπαρκτα εχέγγυα που χρειαζόμαστε για να κάνουμε τη δουλειά μας. Αυτά τα κενά στο μέτρο του δυνατού, οφείλουμε να τα καλύπτουμε βέβαια με τη δική μας καθημερινή προσπάθεια, την αγάπη και την προσήλωση στα καθήκοντά μας, διευρύνοντας μόνοι μας το γνωστικό μας επίπεδο και βάζοντας από το υστέρημά μας για να λειτουργούν στοιχειωδώς κάποιες Υπηρεσίες.
- Είναι αυτονόητη η καταδίκη των επίμεμπτων συμπεριφορών απ' όπου κι αν προέρχονται. Το συνδικαλιστικό μας κίνημα δίνει αγώνα καθημερινό για την εξάλειψή τους, διεκδικώντας παγίως τον εκσυγχρονισμό και τον εκδημοκρατισμό της αστυνομικής λειτουργίας, που σημαίνει επαγγελματική Αστυνομία, απαλλαγμένη από επιζήμιες προς αυτήν νοοτροπίες και αντιλήψεις. Όσο επιζήμια είναι η διαφθορά χαρακτήρα, άλλο τόσο καταστροφικός είναι ο κάθε μορφής «κομματισμός», «ωχαδερφισμός», «σκοταδισμός», «φασισμός» και «φανατισμός» που βρίσκουν έδαφος παντού σε συνθήκες ακραίας οικονομικής κρίσης.
- Η δική μας αξιόπιστη αξιολόγηση γίνεται όταν βγάζουμε τη στολή και δεχόμαστε την αναγνώριση ή όχι του περίγυρού μας, η οποία δεν έχει καμία σχέση με ό,τι επικρατεί στο υπηρεσιακό επίπεδο και δη με τις κρίσεις δια αδιαφανών διαδικασιών παραγκωνισμών και επικρατήσεων. Λόγω αυτού, η Ηγεσία φαίνεται ανίσχυρη μπροστά στα Μ.Μ.Ε., ώστε να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Γι' αυτό και αρκετοί από τον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο μας αντιμετωπίζουν ως «αναλώσιμο εμπόρευμα», ανακαλύπτοντας τη μια μετά την άλλη επίμεμπτη συμπεριφορά. Τώρα πουλά η διαφθορά, αλλά ταυτόχρονα εξυπηρετεί και συμφέροντα...
- Το πολιτικό σύστημα οφείλει να γνωρίζει ότι το «κακό» δεν νικάτε δια «αποδιοπομπαίων τράγων», αλλά δια του Σταυρού. Και εν προκειμένω, Σταυρός για τους κυβερνώντες είναι να λένε την αλήθεια, να φροντίζουν για την κοινωνική δικαιοσύνη σε ό,τι επιφυλάσσουν προς τους πολίτες και κυρίαρχα να συμμετέχουν και οι ίδιοι στα βάρη που φορτώνουν στο λαό, ώστε να μη χρειάζεται την κοινοβουλευτική λειτουργία να την προστατεύουν διαρκώς οι διμοιρίες των ΜΑΤ.
- Οι Αστυνομικοί ας μην ξεχνούμε ότι κινδυνεύουμε από το έγκλημα, που για μας δεν έχει «χρώμα». Στόχος μας είναι η συνολική αντιμετώπισή του όπου και όταν εμφανίζεται και όχι να είναι κυρίαρχο μέλημα η χρησιμοποίησή μας έναντι των κοινωνικών αντιδράσεων, στα δυσβάσταχτα μέτρα, όπως το θέλουν οι κυβερνώντες.
- Οι Αστυνομικοί είμαστε Έλληνες πολίτες, που όπως κρινόμαστε καθημερινά, έτσι κι εμείς κρίνουμε και αξιολογούμε το έργο της κάθε κυβέρνησης απέναντι μας κι απέναντι στον ελληνικό λαό. Ας μην το ξεχνούμε αυτό.
Συναδέλισσες - Συνάδελφοι,
Το μήνυμα που εκπέμψαμε από το τελευταίο Πανελλαδικό μας Συνέδριο (22ο Συνέδριο) «Συμπαράσταση-συνεργασία-συνεισφορά, τα συν του συνδικαλιστικού αγώνα για τη συνέγερση ενάντια στη συντριβή» είναι επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε.
Δοκιμαζόμενοι, αλλά μη καμπτόμενοι, συνεχίζουμε!
poasy.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μάνος Ιωάννου: «Εγώ κυνήγησα τη Ναταλία»
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η Χρυσή Αυγή για την επίθεση σε εβδομαδιαία εφημερίδα
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![Το καταφύγιο αδέσποτων ζώων στα Γρεβενά είναι πραγματικότητα [video]](https://images.newsnowgreece.com/51/514660/to-katafygio-adespoton-zoon-sta-grevena-einai-pragmatikotita-video-1-124x78.jpg)
