ΝΕΑ VIDEO NEA PHOTO NEA

 | 

Τωρα τα πληρωνουμε ολοι. Φταιγαμε δεν φταίγαμε

Tου Πέτρου Τρουπιώτη

 

 Για την σημερινή κατάστασηστην οποία έχει περιέλθει τα τελευταία χρόνια η χώρα είναι σαφές ότι ευθύνονταικατά κύριο λόγο όσοι τις τελευταίες δεκαετίες έχουν κυβερνήσει την χώρα. Όλοι αυτοί που είχαντην εξουσία στα χέρια τους, την όποια εξουσία, και ή οδήγησαν τα πράγματα σε κάθεείδους προβληματικές καταστάσεις, ή μετείχαν σε παράνομες , ποινικού χαρακτήρα κινήσειςή ακόμα και ενώ έβλεπαν δεν...... μίλαγαν ή απλώς δεν έκαναν την δουλειά την οποία τουςείχε εμπιστευτεί ο ελληνικός λαός. Και έτσι φτάσαμε στηνσημερινή κρίση. Μια κρίση που εμφανίζεται κυρίως ως οικονομική όμως είναι παράλληλακρίση αξιών, κρίση κοινωνική, κρίση πολιτική και κρίση πολιτιστική.Είναι μια κρίση που έχει πλήξει το σύνολο της ελληνικής  πολιτείας και γι αυτό είναι πολύ δύσκολο να βγούμεαπό αυτή. Γιατί μπορεί οι πολιτικοίμας να αξιοποίησαν προς όφελος τους την εξουσία τους, μπορεί να αδιαφόρησαν γιατην καλλιέργεια συνείδησης, εργατικότητας και άλλων αξιών στον λαό , γι αυτό έξαλλουκαι κρίνονται σκληρά πια, όμως και εμείς οι πολίτες  αυτού του τόπου , δεν μπορούμε να λέμε ότι δενξέραμε τίποτε. Ότι πέσαμε από τα σύννεφα. Ότι τελικά εμείς είμαστε αμέτοχοι στο όλοπάρτι.Βεβαία, το μαζί τα φάγαμε του κ Πάγκαλου είναι όχι απλώς υπερβολικόαλλά και πολύ κυνικό να το λέει κάποιος που είναι στο κεντρικό τραπέζι και τρώεικαι όταν έρχεται ο λογαριασμός ζητά να πληρώσουν  ίσια και οι όρθιοι στην είσοδο του ρεστοράνπου ήπιαν ένα ποτήρι νερό, αφού" μαζί τα φάγαμε"… Όμως ειναι σαφές ότι όλοι ξέραμε,όλοι βλέπαμε τι γινόταν , ίσως μάλιστα να βολευόμαστε είτε γιατί είχαμε άμεσο συμφέρον, είτε γιατί είχε συμφέρον κάποιος φίλος μας, είτε γιατί έτσι υπήρχε ευφορίαστην κοινωνία και μπορούσαμε να κινηθούμε και εμείς άνετα.  Θυμάμαι πάντα μια μικρήιστορία που έλεγε ο μακαρίτης δυστυχώς πια, πεθερός μου, ο κ Νίκος , ένας άνθρωποςακέραιος, εργατικός και κυρίως συμπονετικός με ολους τους άλλους. Εργαζόταν στα γραφείατων ΗΣΑΠ. Όταν   λέει η εταιρεία λειτουργούσεως ιδιωτική επιχείρηση , στο γραφείο του ήταν δυο υπάλληλοι  Και μάλιστα για την εργασία που είχαν, χρειαζόταν… ενάμιση υπάλληλος. Τόση ήταν η δουλειά που είχαν.  Όταν η εταιρεία κρατικοποιήθηκε, μέσα στο επόμενο εικοσαήμερο στο γραφείο προσετέθη και τρίτη υπάλληλος, η οποίαόπως αντιλαμβάνεστε δεν είχε και κανένα αντικείμενο εργασίας .Και βέβαια δεν είχεκαι καμία ειδικότητα ή ικανότητα…, άλλο όμως αυτό. Είχε όμως κατάλληλεςγνωριμίες Μέσα στους επόμενους μήνεςπροσετέθη και τέταρτος για την δουλειά που μπορούσε να κάνει …ενάμιση υπάλληλος. Στην διαμαρτυρία του προτης διοίκηση της εταιρείας , ότι είναι πολλοί υπάλληλοι και δεν χρειάζονται, η απάντησητου αρμοδίου ήταν , "τι σε νοιάζει κ Νίκο, άσε να φάει κανένας ψωμί. Εμείς τα πληρώνουμε;". Μάλιστα το επόμενο έτοςπροετέθησαν άλλοι δυο υπάλληλοι…Και βεβαία η εργασία δεν αυξήθηκε, Ίσως μάλιστα με την μηχανοργάνωσηνα μειώθηκε. Αν λοιπόν σε μια μικρήυπηρεσία όπως ο ΗΣΑΠ, σε ένα μόνο γραφείο, αυτή ήταν η κατάσταση, αντιλαμβάνεστεποια ήταν αντίστοιχα η κατάσταση σε όλο τον τεράστιο δημόσιο τομέα. Θα μου πείτε, από εκείδημιουργήθηκε το οικονομικό χρέος. Όχι μόνον Αλλά αυτό συνέβαλε και οικονομικά αλλάκαι δημιουργώντας γενεές εργαζομένων χωρίς απασχόληση, και καλλιεργώντας τις δομέςγια κάθε είδους σκάνδαλα,  τους μηχανισμούςτρωκτικών. Την κουλτούρα του μπορώ να τα έχω όλα χωρίς καμία προσπάθεια.  Και σημειώστε έκφρασητου αρμοδίου. Τι σε νοιάζει, από την τσέπη μας τα πληρώνουμε. Και όμως, για σκεφτείτε.Τώρα τα πληρώνουμε όλοι από την τσέπη μας. Και ίσως πληρώνουν και όσοι δεν έφταιγαν. [email protected]