2013-10-01 20:35:53
Το πολιτικό σκηνικό μετά τις συλλήψεις της ηγεσίας της ΧΑ
Γιώργος Ντελαστίκ
Είναι απολύτως θεμιτό να θέλει κάθε κυβέρνηση να ασκήσει την εξουσία για όσο διάστημα προβλέπει το Σύνταγμα κάθε χώρας.
Είναι απολύτως κατανοητό να καταγγέλλει ως δημαγωγικές τις συνήθεις εκκλήσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, να κωφεύει σε αυτές και να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της, στο πλαίσιο πάντα της συνταγματικής νομιμότητας, προκειμένου να παρατείνει τον βίο της μέχρι το πέρας του καθοριζόμενου συνταγματικού ορίου.
Υπάρχουν όμως τρία πράγματα που μας ανησυχούν σε πανευρωπαϊκή κλίμακα.
Πρώτον, όλο και συχνότερα κορυφαίοι πολιτικοί ή πολιτιακοί παράγοντες ευρωπαϊκών χωρών είτε υπονοούν είτε αποκαλούν ευθέως την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες λόγω ισχυρότατου κλονισμού κυβερνήσεων... «αποσταθεροποίηση του πολιτεύματος»! Προσπαθούν δε με διάφορες μεθοδεύσεις να αποτρέψουν την προσφυγή στις κάλπες, ακόμη και σε περιπτώσεις που οι καταρρέουσες κυβερνήσεις κάθε άλλο παρά ως αποτέλεσμα της λαϊκής ετυμηγορίας έχουν προκύψει και δεν εκφράζουν την πλειοψηφία του λαού, όπως π.χ
. η καταρρέουσα κυβέρνηση Λέτα στην Ιταλία, ενός ουρανοκατέβατου τεχνοκράτη, που δεν δίνει λόγο σε κανέναν για όσα κάνει στη διοίκηση της χώρας.
Το δεύτερο φαινόμενο που μας ανησυχεί, επειδή συμβαίνει ταυτόχρονα σε όλη την Ευρώπη, είναι ότι σχεδόν παντού όπου γίνονται εκλογές, τα παραδοσιακά κόμματα - πυλώνες της διακυβέρνησης της αντίστοιχης χώρας καταποντίζονται.
Αυτό θα μπορούσε να είναι πολύ ελπιδοφόρο και αναζωογονητικό, αλλά πουθενά μέχρι στιγμής δεν έχει οδηγήσει δυστυχώς σε μια νέου περιεχομένου διακυβέρνηση, φιλική προς τις ανάγκες των ευρωπαϊκών λαών. Αντιθέτως -και αυτό είναι το τρίτο πανευρωπαϊκό φαινόμενο που μας ανησυχεί- σχεδόν παντού όπου γίνονται εκλογές σημειώνουν άνοδο τα ακροδεξιά, ξενοφοβικά κόμματα, τα οποία είτε συμμετέχουν πλέον άμεσα στη στήριξη κυβερνήσεων είτε επηρεάζουν καθοριστικά την πολιτική της χώρας τους (Νορβηγία, Φινλανδία, Βέλγιο, Δανία, κ.λπ.). Εγιναν προχθές βουλευτικές εκλογές στην Αυστρία, για παράδειγμα. Τόσο οι σοσιαλδημοκράτες όσο και οι δεξιοί του Λαϊκού Κόμματος που ουσιαστικά κυβερνούν με αλλεπάλληλους «μεγάλους συνασπισμούς» την Αυστρία εδώ και δεκαετίες με μικρά διαλείμματα, σημείωσαν και οι δύο τα χειρότερα εκλογικά τους αποτελέσματα εδώ και... εβδομήντα χρόνια! Οι σοσιαλδημοκράτες πήραν 27,1% και οι δεξιοί 23,8%. Αν προσθέσει κανείς τα ποσοστά τους, διαπιστώνει ότι τα δύο κόμματα - πυλώνες που κυβερνούν τη χώρα επί 70 χρόνια πήραν μαζί... 50,9%!
Οι μισοί ψηφοφόροι τούς γύρισαν την πλάτη! Δεν είναι μόνο αυτό. Η επίσημη Δεξιά του Λαϊκού Κόμματος πήρε 23,8% και η Ακροδεξιά του Κόμματος της Ελευθερίας πήρε... 21,4%! Πήρε 47 έδρες η επίσημη Δεξιά και 40 η Ακροδεξιά - και ακόμη δεν τελειώσαμε! Πήραν 21 έδρες ακόμη δύο νεοεμφανισθέντα δεξιά κόμματα: 11 έδρες το κόμμα ενός δισεκατομμυριούχου ονόματι Φρανκ Στρόναχ, ο οποίος τάσσεται κατά του ευρώ, και 10 έδρες ένα άλλο κόμμα με το όνομα Νέα Αυστρία. Δημοτικές εκλογές έγιναν την Κυριακή στην Πορτογαλία, σαρώθηκαν και εκεί οι δεξιοί κυβερνητικοί υποψήφιοι. Το κακό όμως είναι ότι όποιον και να ψηφίζουν μέχρι τώρα οι Ευρωπαίοι ψηφοφόροι, βελτίωση στη ζωή τους δεν βλέπουν καμία.
Από το κακό στο χειρότερο πάνε παντού. Ακόμη και στη Γαλλία, πανικό απέπνεε ο κύριος πρωτοσέλιδος τίτλος της «Μοντ» την Κυριακή.
«Δημοτικές: ο μεγάλος φόβος των εκλεγμένων απέναντι στον κίνδυνο του Εθνικού Μετώπου» έγραφε και η πρωτοσέλιδη ανάλυση άρχιζε ως εξής: «Εξι μήνες από τις δημοτικές εκλογές... και ένα αίσθημα πανικού φαίνεται ότι έχει καταλάβει την κυβερνητική πλειοψηφία. Οι υπεύθυνοι του Σοσιαλιστικού κόμματος ανησυχούν για ισχυρή άνοδο του Εθνικού Μετώπου, η οποία θα μπορούσε να δράσει ως καταλύτης για να εκδηλωθεί η λαϊκή δυσαρέσκεια στις εκλογές του Μαρτίου του 2014... μια άνοδος του Εθνικού Μετώπου που θα μπορούσε να μεγεθυνθεί στις ευρωεκλογές του Ιουνίου του 2014». Φυσικά, το ζήτημα δεν είναι ούτε η περιγραφή ούτε η εξάπλωση του πανικού. Το ζήτημα είναι η θεραπεία των αιτίων της λαϊκής οργής - και αυτό σημαίνει ριζική αλλαγή πολιτικής εκ μέρους της Γερμανίας και της ΕΕ. Οσο συνεχίζεται η πολιτική της οικονομικής και κοινωνικής εξαθλίωσης των ευρωπαϊκών λαών με τις πολιτικές λιτότητας, θα ζήσουμε ίσως πολύ ζοφερές μέρες.
ΤΟ ΕΘΝΟΣ
Το πολιτικό σκηνικό μετά τις συλλήψεις της ηγεσίας της ΧΑ
Η σύλληψη του αρχηγού της Χρυσής Αυγής και κορυφαίων ηγετικών στελεχών του νεοναζιστικού αυτού πολιτικού κόμματος είχε τουλάχιστον δύο σοβαρότατες συνέπειες.
Η πρώτη είναι προφανέστατη: ασκεί εντονότατη πίεση προς την κατεύθυνση της ουσιαστικής διάλυσης της ΧΑ.
Η δεύτερη είναι μάλλον απροσδόκητη: το πολιτικό σκηνικό της χώρας εξαρτάται από τις αποφάσεις του κρατούμενου αρχηγού της Χρυσής Αυγής!
Από αυτό που θα αποφασίσει ο Νίκος Μιχαλολιάκος και στον βαθμό που θα υπακούσουν στις αποφάσεις του τόσο οι βουλευτές της ΧΑ όσο και όλοι όσοι συμμετείχαν στα ψηφοδέλτια του ακροδεξιού αυτού κόμματος στις εκλογές του Ιουνίου του 2012 -πράγμα καθόλου βέβαιο, πρέπει να υπογραμμίσουμε- ενδέχεται να κριθεί ακόμη και το αν θα παραμείνει στην εξουσία η κυβέρνηση Σαμαρά!
Οχι από κοινοβουλευτική, αλλά από πολιτική καθαρά σκοπιά.
Ας κάνουμε τα πράγματα σαφέστερα. Η Χρυσή Αυγή έχει 18 βουλευτές. Εναν Επικρατείας, 3 στη Β' Αθηνών και από έναν βουλευτή στην Α' Αθήνας, Α' Πειραιά, Β' Πειραιά, υπόλοιπο Αττικής, Α' Θεσσαλονίκης, Β' Θεσσαλονίκης, Αιτωλοακαρνανίας, Αχαΐας, Λάρισας, Μαγνησίας, Μεσσηνίας, Κορινθίας, Ευβοίας, Σερρών (συνολικά 14 στις 14 αυτές περιφέρειες).
Από κοινοβουλευτική σκοπιά, ακόμη και αν γίνονταν αναπληρωματικές εκλογές και στις 15 περιφέρειες, ακόμη και αν -θεωρητικά μιλώντας- ο ΣΥΡΙΖΑ έπαιρνε και τις 18 έδρες που έχει σήμερα η Χρυσή Αυγή, η κοινοβουλευτική πλειοψηφία της κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ δεν θα διαταρασσόταν, θα παρέμενε ακριβώς ως έχει σήμερα.
Και να έπαιρνε δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ σχεδόν όλες τις έδρες της ΧΑ και να έφτανε περίπου στις 90 έδρες, καμιά απολύτως συνέπεια δεν θα είχε η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου από κοινοβουλευτική καθαρά σκοπιά. Δεν χάνει δηλαδή η κυβέρνηση την κοινοβουλευτική της πλειοψηφία κατά κανένα τρόπο, αν παραιτηθούν οι βουλευτές της ΧΑ και πάρει όλες τις έδρες της ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά από κοινοβουλευτική σκοπιά - γιατί από πολιτική σκοπιά τα πράγματα βεβαίως είναι πολύ διαφορετικά.
Στις 14 περιφέρειες όπου η ΧΑ έχει 1 βουλευτή, αν γίνουν αναπληρωματικές εκλογές σε κάποιες ή σε όλες, τη μία έδρα θα την παίρνει στην κάθε μία περιφέρεια όποιο κόμμα έρθει πρώτο. Στη Β' Αθήνας θα πάρουν έδρα πιθανότατα τα 3 πρώτα κόμματα, ενώ για την ώρα είναι απροσδιόριστο το τι θα γίνει με τη μία έδρα Επικρατείας. Αν προκληθούν λόγω ομαδικής παραίτησης των βουλευτών της ΧΑ αναπληρωματικές εκλογές στην Αθήνα, στον Πειραιά, στην Αττική, στη Θεσσαλονίκη και στους μεγαλύτερους νομούς της χώρας (Αιτωλοακαρνανία, Αχαΐα, Λάρισα) και ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανιστεί σχεδόν παντού πρώτο κόμμα, η κυβέρνηση Σαμαρά θα περιέλθει σε εξαιρετικά δυσχερή θέση από πολιτική, όχι από κοινοβουλευτική σκοπιά. Πολιτικά θα θεωρείται "τελειωμένη" από τους πάντες.
Ο χρόνος μέχρι τη λήξη της θητείας της θα θεωρείται πλέον από όλους ως διαδικαστική φάση. Οι ξένες χώρες, οι επιχειρηματικοί κύκλοι, οι άλλοι εσωτερικοί και ξένοι κύκλοι εξουσίας θα λαμβάνουν θέσεις για τη... "μετασαμαροβενιζελική" εποχή, πράγμα που δεν αποκλείεται να συντομεύσει τον βίο της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου, αν και τότε αυτό θα είναι αδιάφορο. "Οχι εκλογές" διαμήνυσε κατηγορηματικά ο πρωθυπουργός, έχοντας κατά νου ότι αν γίνονταν σήμερα αναπληρωματικές εκλογές σε κάποιες ή και στις 15 εκλογικές περιφέρειες όπου ζει περισσότερος από τον μισό πληθυσμό της χώρας, είναι εξαιρετικά αυξημένες οι πιθανότητες ο ΣΥΡΙΖΑ να καθιερωνόταν στη συνείδηση του ελληνικού λαού ως το πρώτο κόμμα.
Ο Δημήτρης Παπαδημούλης, από τους πιο μετριοπαθείς βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, το είπε άλλωστε πολύ καθαρά: "Ο ΣΥΡΙΖΑ θα μετατρέψει αυτές τις εκλογές σε ένα διπλό δημοψήφισμα εναντίον του ναζισμού και εναντίον του Μνημονίου, καθώς και σε ένα σκαλοπάτι για να γίνουν επιτέλους εθνικές εκλογές και να υπάρξει μια νέα κοινοβουλευτική πλειοψηφία". Το διακύβευμα, λοιπόν, για τον πρωθυπουργό είναι αν θα κατορθώσει να πειθαναγκάσει τον Μιχαλολιάκο να μη διατάξει παραίτηση των βουλευτών της Χρυσής Αυγής ή αν το κάνει, να μπορέσει η κυβέρνηση να μην αφήσει τους βουλευτές της ΧΑ και τους αποτυχόντες υποψήφιους του νεοναζιστικού κόμματος στις εκλογές του Ιουνίου 2012 να μην υπακούσουν στον αρχηγό τους και να παραμείνουν ή να μπουν στη Βουλή. Διαφορετικά, θα έχουμε σημαντικές πολιτικές εξελίξεις.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22792&subid=2&pubid=63895198
Γιώργος Ντελαστίκ
Είναι απολύτως θεμιτό να θέλει κάθε κυβέρνηση να ασκήσει την εξουσία για όσο διάστημα προβλέπει το Σύνταγμα κάθε χώρας.
Είναι απολύτως κατανοητό να καταγγέλλει ως δημαγωγικές τις συνήθεις εκκλήσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, να κωφεύει σε αυτές και να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της, στο πλαίσιο πάντα της συνταγματικής νομιμότητας, προκειμένου να παρατείνει τον βίο της μέχρι το πέρας του καθοριζόμενου συνταγματικού ορίου.
Υπάρχουν όμως τρία πράγματα που μας ανησυχούν σε πανευρωπαϊκή κλίμακα.
Πρώτον, όλο και συχνότερα κορυφαίοι πολιτικοί ή πολιτιακοί παράγοντες ευρωπαϊκών χωρών είτε υπονοούν είτε αποκαλούν ευθέως την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες λόγω ισχυρότατου κλονισμού κυβερνήσεων... «αποσταθεροποίηση του πολιτεύματος»! Προσπαθούν δε με διάφορες μεθοδεύσεις να αποτρέψουν την προσφυγή στις κάλπες, ακόμη και σε περιπτώσεις που οι καταρρέουσες κυβερνήσεις κάθε άλλο παρά ως αποτέλεσμα της λαϊκής ετυμηγορίας έχουν προκύψει και δεν εκφράζουν την πλειοψηφία του λαού, όπως π.χ
Το δεύτερο φαινόμενο που μας ανησυχεί, επειδή συμβαίνει ταυτόχρονα σε όλη την Ευρώπη, είναι ότι σχεδόν παντού όπου γίνονται εκλογές, τα παραδοσιακά κόμματα - πυλώνες της διακυβέρνησης της αντίστοιχης χώρας καταποντίζονται.
Αυτό θα μπορούσε να είναι πολύ ελπιδοφόρο και αναζωογονητικό, αλλά πουθενά μέχρι στιγμής δεν έχει οδηγήσει δυστυχώς σε μια νέου περιεχομένου διακυβέρνηση, φιλική προς τις ανάγκες των ευρωπαϊκών λαών. Αντιθέτως -και αυτό είναι το τρίτο πανευρωπαϊκό φαινόμενο που μας ανησυχεί- σχεδόν παντού όπου γίνονται εκλογές σημειώνουν άνοδο τα ακροδεξιά, ξενοφοβικά κόμματα, τα οποία είτε συμμετέχουν πλέον άμεσα στη στήριξη κυβερνήσεων είτε επηρεάζουν καθοριστικά την πολιτική της χώρας τους (Νορβηγία, Φινλανδία, Βέλγιο, Δανία, κ.λπ.). Εγιναν προχθές βουλευτικές εκλογές στην Αυστρία, για παράδειγμα. Τόσο οι σοσιαλδημοκράτες όσο και οι δεξιοί του Λαϊκού Κόμματος που ουσιαστικά κυβερνούν με αλλεπάλληλους «μεγάλους συνασπισμούς» την Αυστρία εδώ και δεκαετίες με μικρά διαλείμματα, σημείωσαν και οι δύο τα χειρότερα εκλογικά τους αποτελέσματα εδώ και... εβδομήντα χρόνια! Οι σοσιαλδημοκράτες πήραν 27,1% και οι δεξιοί 23,8%. Αν προσθέσει κανείς τα ποσοστά τους, διαπιστώνει ότι τα δύο κόμματα - πυλώνες που κυβερνούν τη χώρα επί 70 χρόνια πήραν μαζί... 50,9%!
Οι μισοί ψηφοφόροι τούς γύρισαν την πλάτη! Δεν είναι μόνο αυτό. Η επίσημη Δεξιά του Λαϊκού Κόμματος πήρε 23,8% και η Ακροδεξιά του Κόμματος της Ελευθερίας πήρε... 21,4%! Πήρε 47 έδρες η επίσημη Δεξιά και 40 η Ακροδεξιά - και ακόμη δεν τελειώσαμε! Πήραν 21 έδρες ακόμη δύο νεοεμφανισθέντα δεξιά κόμματα: 11 έδρες το κόμμα ενός δισεκατομμυριούχου ονόματι Φρανκ Στρόναχ, ο οποίος τάσσεται κατά του ευρώ, και 10 έδρες ένα άλλο κόμμα με το όνομα Νέα Αυστρία. Δημοτικές εκλογές έγιναν την Κυριακή στην Πορτογαλία, σαρώθηκαν και εκεί οι δεξιοί κυβερνητικοί υποψήφιοι. Το κακό όμως είναι ότι όποιον και να ψηφίζουν μέχρι τώρα οι Ευρωπαίοι ψηφοφόροι, βελτίωση στη ζωή τους δεν βλέπουν καμία.
Από το κακό στο χειρότερο πάνε παντού. Ακόμη και στη Γαλλία, πανικό απέπνεε ο κύριος πρωτοσέλιδος τίτλος της «Μοντ» την Κυριακή.
«Δημοτικές: ο μεγάλος φόβος των εκλεγμένων απέναντι στον κίνδυνο του Εθνικού Μετώπου» έγραφε και η πρωτοσέλιδη ανάλυση άρχιζε ως εξής: «Εξι μήνες από τις δημοτικές εκλογές... και ένα αίσθημα πανικού φαίνεται ότι έχει καταλάβει την κυβερνητική πλειοψηφία. Οι υπεύθυνοι του Σοσιαλιστικού κόμματος ανησυχούν για ισχυρή άνοδο του Εθνικού Μετώπου, η οποία θα μπορούσε να δράσει ως καταλύτης για να εκδηλωθεί η λαϊκή δυσαρέσκεια στις εκλογές του Μαρτίου του 2014... μια άνοδος του Εθνικού Μετώπου που θα μπορούσε να μεγεθυνθεί στις ευρωεκλογές του Ιουνίου του 2014». Φυσικά, το ζήτημα δεν είναι ούτε η περιγραφή ούτε η εξάπλωση του πανικού. Το ζήτημα είναι η θεραπεία των αιτίων της λαϊκής οργής - και αυτό σημαίνει ριζική αλλαγή πολιτικής εκ μέρους της Γερμανίας και της ΕΕ. Οσο συνεχίζεται η πολιτική της οικονομικής και κοινωνικής εξαθλίωσης των ευρωπαϊκών λαών με τις πολιτικές λιτότητας, θα ζήσουμε ίσως πολύ ζοφερές μέρες.
ΤΟ ΕΘΝΟΣ
Το πολιτικό σκηνικό μετά τις συλλήψεις της ηγεσίας της ΧΑ
Η σύλληψη του αρχηγού της Χρυσής Αυγής και κορυφαίων ηγετικών στελεχών του νεοναζιστικού αυτού πολιτικού κόμματος είχε τουλάχιστον δύο σοβαρότατες συνέπειες.
Η πρώτη είναι προφανέστατη: ασκεί εντονότατη πίεση προς την κατεύθυνση της ουσιαστικής διάλυσης της ΧΑ.
Η δεύτερη είναι μάλλον απροσδόκητη: το πολιτικό σκηνικό της χώρας εξαρτάται από τις αποφάσεις του κρατούμενου αρχηγού της Χρυσής Αυγής!
Από αυτό που θα αποφασίσει ο Νίκος Μιχαλολιάκος και στον βαθμό που θα υπακούσουν στις αποφάσεις του τόσο οι βουλευτές της ΧΑ όσο και όλοι όσοι συμμετείχαν στα ψηφοδέλτια του ακροδεξιού αυτού κόμματος στις εκλογές του Ιουνίου του 2012 -πράγμα καθόλου βέβαιο, πρέπει να υπογραμμίσουμε- ενδέχεται να κριθεί ακόμη και το αν θα παραμείνει στην εξουσία η κυβέρνηση Σαμαρά!
Οχι από κοινοβουλευτική, αλλά από πολιτική καθαρά σκοπιά.
Ας κάνουμε τα πράγματα σαφέστερα. Η Χρυσή Αυγή έχει 18 βουλευτές. Εναν Επικρατείας, 3 στη Β' Αθηνών και από έναν βουλευτή στην Α' Αθήνας, Α' Πειραιά, Β' Πειραιά, υπόλοιπο Αττικής, Α' Θεσσαλονίκης, Β' Θεσσαλονίκης, Αιτωλοακαρνανίας, Αχαΐας, Λάρισας, Μαγνησίας, Μεσσηνίας, Κορινθίας, Ευβοίας, Σερρών (συνολικά 14 στις 14 αυτές περιφέρειες).
Από κοινοβουλευτική σκοπιά, ακόμη και αν γίνονταν αναπληρωματικές εκλογές και στις 15 περιφέρειες, ακόμη και αν -θεωρητικά μιλώντας- ο ΣΥΡΙΖΑ έπαιρνε και τις 18 έδρες που έχει σήμερα η Χρυσή Αυγή, η κοινοβουλευτική πλειοψηφία της κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ δεν θα διαταρασσόταν, θα παρέμενε ακριβώς ως έχει σήμερα.
Και να έπαιρνε δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ σχεδόν όλες τις έδρες της ΧΑ και να έφτανε περίπου στις 90 έδρες, καμιά απολύτως συνέπεια δεν θα είχε η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου από κοινοβουλευτική καθαρά σκοπιά. Δεν χάνει δηλαδή η κυβέρνηση την κοινοβουλευτική της πλειοψηφία κατά κανένα τρόπο, αν παραιτηθούν οι βουλευτές της ΧΑ και πάρει όλες τις έδρες της ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά από κοινοβουλευτική σκοπιά - γιατί από πολιτική σκοπιά τα πράγματα βεβαίως είναι πολύ διαφορετικά.
Στις 14 περιφέρειες όπου η ΧΑ έχει 1 βουλευτή, αν γίνουν αναπληρωματικές εκλογές σε κάποιες ή σε όλες, τη μία έδρα θα την παίρνει στην κάθε μία περιφέρεια όποιο κόμμα έρθει πρώτο. Στη Β' Αθήνας θα πάρουν έδρα πιθανότατα τα 3 πρώτα κόμματα, ενώ για την ώρα είναι απροσδιόριστο το τι θα γίνει με τη μία έδρα Επικρατείας. Αν προκληθούν λόγω ομαδικής παραίτησης των βουλευτών της ΧΑ αναπληρωματικές εκλογές στην Αθήνα, στον Πειραιά, στην Αττική, στη Θεσσαλονίκη και στους μεγαλύτερους νομούς της χώρας (Αιτωλοακαρνανία, Αχαΐα, Λάρισα) και ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανιστεί σχεδόν παντού πρώτο κόμμα, η κυβέρνηση Σαμαρά θα περιέλθει σε εξαιρετικά δυσχερή θέση από πολιτική, όχι από κοινοβουλευτική σκοπιά. Πολιτικά θα θεωρείται "τελειωμένη" από τους πάντες.
Ο χρόνος μέχρι τη λήξη της θητείας της θα θεωρείται πλέον από όλους ως διαδικαστική φάση. Οι ξένες χώρες, οι επιχειρηματικοί κύκλοι, οι άλλοι εσωτερικοί και ξένοι κύκλοι εξουσίας θα λαμβάνουν θέσεις για τη... "μετασαμαροβενιζελική" εποχή, πράγμα που δεν αποκλείεται να συντομεύσει τον βίο της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου, αν και τότε αυτό θα είναι αδιάφορο. "Οχι εκλογές" διαμήνυσε κατηγορηματικά ο πρωθυπουργός, έχοντας κατά νου ότι αν γίνονταν σήμερα αναπληρωματικές εκλογές σε κάποιες ή και στις 15 εκλογικές περιφέρειες όπου ζει περισσότερος από τον μισό πληθυσμό της χώρας, είναι εξαιρετικά αυξημένες οι πιθανότητες ο ΣΥΡΙΖΑ να καθιερωνόταν στη συνείδηση του ελληνικού λαού ως το πρώτο κόμμα.
Ο Δημήτρης Παπαδημούλης, από τους πιο μετριοπαθείς βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, το είπε άλλωστε πολύ καθαρά: "Ο ΣΥΡΙΖΑ θα μετατρέψει αυτές τις εκλογές σε ένα διπλό δημοψήφισμα εναντίον του ναζισμού και εναντίον του Μνημονίου, καθώς και σε ένα σκαλοπάτι για να γίνουν επιτέλους εθνικές εκλογές και να υπάρξει μια νέα κοινοβουλευτική πλειοψηφία". Το διακύβευμα, λοιπόν, για τον πρωθυπουργό είναι αν θα κατορθώσει να πειθαναγκάσει τον Μιχαλολιάκο να μη διατάξει παραίτηση των βουλευτών της Χρυσής Αυγής ή αν το κάνει, να μπορέσει η κυβέρνηση να μην αφήσει τους βουλευτές της ΧΑ και τους αποτυχόντες υποψήφιους του νεοναζιστικού κόμματος στις εκλογές του Ιουνίου 2012 να μην υπακούσουν στον αρχηγό τους και να παραμείνουν ή να μπουν στη Βουλή. Διαφορετικά, θα έχουμε σημαντικές πολιτικές εξελίξεις.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22792&subid=2&pubid=63895198
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η «γκάφα» του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![Χαμός στο διαδίκτυο: Απίστευτη τούμπα μοντέλου με 16ποντες γόβες! [video]](https://images.newsnowgreece.com/51/517508/xamos-sto-diadiktyo-apistefti-toumpa-montelou-me-16pontes-goves-video-1-124x78.jpg)
