2013-10-01 23:38:22
Κάθε πικραμένος πρώην υπάλληλος βγάζει έτσι την πικρία του μάλλον γιατί δεν τα κατάφερε και απολύθηκε. Η αλήθεια λοιπόν για το Πλαίσιο ίσως να είναι κάπου στη μέση... Κανείς δεν θα είναι σίγουρος ποτέ μέχρι να μπει στα άδυτα.
Ε λοιπόν, εγώ μπήκα. Και είδα αρκετά ως υπάλληλος και να κρίνω ότι έπρεπε να φύγω όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Ναι με αυτήν την ανεργία έξω, όχι δεν είμαι πλούσιος, όχι δεν δουλεύω από χόμπι και όχι δεν είμαι υπερβολικός, έπρεπε να φύγω.
Αρχικά, ας επισημάνουμε τα σωστά: πληρωμή τη σωστή ώρα, ο μισθός παρέμεινε ο προηγούμενος βασικός, δηλαδή 700 ευρώ και τα τυπικά δικαιώματα άδειας, επιδομάτων κλπ τηρούνται κατά γράμμα. Αυτά. Αυτά και μόνο ήταν τα σωστά.
Ας μάθουμε λοιπόν, ότι κανείς δεν δουλεύει 8ωρο, ότι οι υπάλληλοι της πρωινής βάρδιας είναι υποχρεωμένοι να πηγαίνουν στη δουλειά μια ώρα νωρίτερα, και οι βραδινοί να κάθονται 1 αλλά και 2 ή 3 πολλές φορές ώρες αργότερα
. Οι υπερωρίες φυσικά δεν υφίστανται, πρέπει να δουλέψεις αυτές τις παραπάνω ώρες χωρίς να τις πληρώνεσαι ποτέ. Και αν καμιά φορά υπερβείς το ωράριο σου για να καλύψεις κάποιον απόντα ή γιατί πολύ απλά έχει πολλή δουλειά, υποτίθεται ότι σου χρωστάνε ώρες όπως το λένε, τις οποίες τελικά δεν παίρνεις ποτέ. Γιατί απλά δε βγαίνει να τις πάρεις. Γιατί οι υπάλληλοι είναι λίγοι, είναι πολύ λίγοι και δεν φτάνουν να “επανδρώσουν” το κατάστημα.
Προσλαμβάνεσαι λοιπόν για μια δουλειά 8ωρη, η οποία είναι 10ωρη τελικά τουλάχιστον και αν έχεις και σπαστό ωράριο, το οποίο είναι τουλάχιστον 2 φορές την εβδομάδα και σημαίνει 9-1,5-9 σημαίνει πως δουλεύεις ουσιαστικά από το πρωί μέχρι το βράδυ. Γιατί όταν μπαίνεις σε ένα κατάστημα Πλαίσιο υπάρχει πάντα ένα stand με φυλλάδια για εργασία που γράφει: Θες να δουλέψεις κοντά στο σπίτι σου?? Κι εσύ απαντάς ναιαιαιαιαι!! Αλλά όχι. Λυπούνται πολύ τα ανώτερα στελέχη της εταιρείας που το παίζουν μικροί θεοί αλλά όχι. Δεν γίνεται να πας κοντά στο σπίτι σου...Δεν είσαι ακόμα έτοιμος, οι ανάγκες του καταστήματος είναι αυτές, και ας δουλεύει αυτός που μένει στη Μαγούλα στο Σύνταγμα και τούμπαλιν. Λυπούνται πολύ, αλλά οι ανάγκες του καταστήματος έρχονται πρώτες, όχι το να είσαι εσύ κοντά στη δουλίτσα. Και αν έχεις και σπαστό δεν πειράζει που δεν μπορείς να γυρίσεις σπίτι να καθίσεις σαν άνθρωπος. Σε περιμένουν ωραιότατες ποντικότρυπες σε κάθε κατάστημα με τραπέζι και καρέκλες και μπόλικο νεσκαφέ να κάτσεις να αράξεις 4 ώρες μέχρι να ξαναπιάσεις δουλειά.
Αν εντωμεταξύ κάνεις το λάθος και δεν εμφανιστείς το πρωί στις 8 ή τουλάχιστον στις 8.15, θα ρθεί η ώρα σου να το πληρώσεις. Στις 9 παρά, λίγο πριν ανοίξει το μαγαζί γίνεται meeting μεταξύ των υπαλλήλων μέσα στο κατάστημα (μέχρι εκείνη την ώρα τρέχεις να προλάβεις να μαζεέψεις ένα μαγαζί αχούρι εφόσον κάθε μέρα έχει παραλαβή). Στο meeting αυτό μιλά ο υπεύθυνος, όποιος μας βρίσκεται γιατί έχουμε και πολλούς: διευθυντής θα ναι, υποδιευθυντής θα ναι, βοηθός διευθυντή θα ναι, ή κάποιος υπεύθυνος τμήματος που προορίζεται κι αυτός να ανέβει στην ιεραρχία και κάνει practice... Και σε αυτό το μικρό speech αν κάτι δεν πάει σωστά, πρέπει οι υπάλληλοι να καταλάβουν το λάθος τους για να συμμορφωθούν, και φυσικά ένας τρόπος υπάρχει: βρισίδι και εξεφτελισμός. Σας κάνει εντύπωση; Ακόμα και οι γυναίκες υπεύθυνοι θα έλεγα ότι είναι φανατικές σε αυτό. Αν άργησες μπορεί την επόμενη φορά να μη σου ανοίξουν να μπεις, αν χτες δεν πούλησες μπορεί και να πάρεις day off και να σε στείλουν σπίτι με χριστοπαναγίες γιατί “κωλοβάραγες”, αν έκανες κάποιο λάθος είσαι πολύ “μαλάκας”, “άχρηστος” και “γαμώ” το δεν ξέρω τι σου. Και όμως, εσύ δεν μπορείς να αντιμιλήσεις, γιατί δε θα βγάλεις άκρη και δε θα αλλάξει τίποτα. Όχι δεν είναι πάντα η επιθυμία του υπευθύνου να συμπεριφέρεται έτσι. Αυτή είναι η γραμμή της εταιρείας. Στην εκπαίδευση leadership το μαθαίνουν. Σε αυτήν την σύγχρονη, κερδοφόρα και πολύ μπροστά γενικά επιχείρηση, έχουν αυτή τη γραμμή HR. Ειλικρινά, δεν μπορώ να φανταστώ γιατί και ποιος τους συμβούλεψε να τρομοκρατούν έτσι τους υπαλλήλους λες και αυτό θα αυξήσει την αποδοτικότητα τους.
Και δεν είναι μόνο αυτά δυστυχώς... κατά τη διάρκεια της εργασίας οι παρατηρήσεις έχουν το ίδιο ύφος, φυσικά λίγο πιο σιγά, μην ακούσουν και οι πελάτες. Πίσω από την πλάτη σου κάποιος μουρμουράει να κάνεις πιο γρήγορα, να τρέξεις εκεί και μετά να καθαρίσεις, και αφού καθαρίσεις να ανέβεις στον τέταρτο με τα πόδια όμως γιατί το ασανσέρ αργεί και να φέρεις αυτό και τσακίσου, μην αργήσεις γιατί θα γίνει χαμός..Κ όταν ο διευθυντής σε δει στον τέταρτο που δεν είναι ο όροφος σου σε φωνάζει και σου λέει γιατί είσαι εδώ γαμώ την πουτάνα μου, κατέβα κάτω τώρα, κι όταν λες ότι ο τάδε με έστειλε σου απαντά ότι θα σας πάρει ο διάολος όλους...κι όταν κατεβαίνεις πάλι στον όροφό σου τα ακούς από τον τάδε γιατί δεν έκανες πιο γρήγορα και τι του είπες και με ζητάει ο διευθυντής....και αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα μιας ευχάριστης καθημερινότητας! Με τη γλώσσα έξω και την καρδιά σου να χοροπηδάει, να τα ακούς από τον κάθε γελοίο που αισθάνεται ότι έχει εξουσία φωνάζοντας στους υπαλλήλους σαν να είναι σκουπίδια. Επίσης, απαγορεύεται να μιλάς με άλλους υπαλλήλους, αν υπάρχουν 5 λεπτά χαλαρότητας από άποψη δουλειάς πρέπει να κάνεις πως δουλεύεις, πως απασχολείσαι με κάτι για να μη σε δει ο διευθυντής ή υποδιευθυντής ή ο υπεύθυνος σου να μην κάνεις τίποτα ή να μιλάς με συνάδελφο! Απαγορεύονται οι συνομιλίες. Όταν αποφασίσει ο υπεύθυνός σου σε συνεργασία μέσω του “walkie talkie” με τον διευθυντή να πας για διάλειμμα τότε μπορείς να κάνεις ότι θες. Το διάλειμμα είναι 20λεπτο, αν κάνεις 21 να γυρίσεις είσαι τουλάχιστον απαράδεκτος και θα ακούσεις και το καντήλι σου. Αν κάνεις κάποιο λάθος γενικά θα έχεις επικοινωνία με το διευθυντή, γιατί το έκανες, τι φταίει, μήπως δεν μπορείς να τα καταφέρεις, αν συνεχίσεις θα πρέπει να σε διώξω, νομίζω ότι γενικά δεν το 'χεις, δεν κάνεις.... τα ίδια θα σου πει κι ο υπεύθυνος του τμήματός σου, τα ίδια και ο backup – ανερχόμενος με υπερβάλλοντα ζήλο υπεύθυνος. Και αν αρχίσεις να γίνεσαι καλύτερος δε θα στο πει κανείς. Αλλά όσο δουλεύεις θα ακούς μόνο “πρόσεχε”, “κάνε πιο γρήγορα”, “χαμογέλα”, “χαμογέλα γιατί δε χαμογελάς”, “είσαι ηλίθιος;” (ερώτηση είναι αυτό, όχι προσβολή!) Η ποιότητα της δουλειάς σου κρίνεται και με άλλα μέσα. Με “mystery πελάτες”. Αυτό είναι πολύ ωραίο και ενδιαφέρον: έρχονται κυρίες ή κύριοι σταλμένοι από την εταιρεία ως πελάτες και αξιολογούν την δουλειά σου χωρίς εσύ να το ξέρεις. Και υποθέτω ότι μαγνητοφωνούν τη συνομιλία με τον υπάλληλο γιατί αργότερα αυτή η συνομιλία σου έρχεται σε φακελάκι να τη διαβάσεις με το νι και με το σίγμα. Είπες καλησπέρα ΣΑΣ; Ή έκανες το μέγα λάθος να πεις σκέτο καλησπέρα; Έκανες ερώτηση εξυπηρέτησης, αν εξυπηρετήθηκε καλά ο πελάτης δηλαδή; Υπάρχει ολόκληρο λειτουργικό που πρέπει να ακολουθηθεί. Υπάρχουν τα “λεκτικά” που πρέπει να τα λες όπως ακριβώς πρέπει. Και να χαμογελάς. Αν δε χαμογελάς υπάρχει πρόβλημα. Ελέγχεσαι και μέσω τηλεφώνου. Το μοτο τους είναι πως κΙ ο πελάτης που τηλεφωξεί είναι πελάτης, οπότε σε ελέγχουν τηλεφωνόντας οι ίδιοι συχνά πυκνά καταγράφοντας τη συνομιλία. Επίσης, κάθε τόσο έρχονται και από τα κεντρικά διάφοροι “λοχαγοί και υπολοχαγοί” και ελέγχουν πώς δουλεύει το μαγαζί ή πραγματοποιούν ιδιαίτερα meeting με υπαλλήλους που δεν πουλάνε αρκετά ή leaders που πρέπει να γίνουν πιο σκληροί.
Και όλα αυτά αποτυπώνονται σε ένα ιδιότυπο περιοδικό που κάθε πρωί μοιράζεται στους υπαλλήλους: Ενημέρωση μάχης λέγεται και δείχνει το "πρωτάθλημα" των καταστημάτων. Ποιο κατάστημα πήγε χάλια, ποιο πήγε σούπερ, ποιος υπεύθυνος έκανε πωλήσεις και ποιος όχι, τι ειπώθηκε στους mystery πελάτες, τι στα mystery τηλεφωνήματα, και όλα αυτά συνοδεύονται με σχόλια του τύπου: μπράβο τους πήρες τα σώβρακα (στον πρώτο μόνο) και είσαι τελευταίος και καταιδρωμένος, μάλλον κάνεις κάτι πολύ λάθος και αν συνεχίσεις έτσι δε σε βλέπουμε καλά κλπ στον τελευταίο. Και όλα αυτά τα διαβάζουν όλοι οι υπάλληλοι του Πλαισίου. Κατά τα άλλα έχει ομαδικό κλίμα το Πλαίσιο. Το ένα κατάστημα ανταγωνίζεται το άλλο και οι υπάλληλοι μπαίνουν όξτως σε αυτό το τριπάκι και το παίρνουν σοβαρά!
Δεν μίλησα όμως για τη διαδικασία επιλογής προσωπικού. α) αφού στείλεις βιογραφικό σε φωνάζουν για μια συνέντευξη, στην οποία απαντάς συνοπτικά σε ερωτήσεις πάνω στις σπουδές σου σε κυρίες ή κυρίους που δεν είναι και πολύ χαρούμενοι γενικά, αλλά φοράνε ένα ψαρωτικό ύφος χωρίς λόγο. Σου λένε λοιπόν ότι στη δουλειά υπάρχει πίεση και σε ρωτάνε αν την αντέχεις. β) αν είπες ναι σε φωνάζουν σε μια δεύτερη συνέντευξη που σε ρωτάνε τα ίδια και αν αντέχεις την πίεση πάλι με πιο ψαρωτικό ύφος αυτή τη φορά. Εσύ απαντάς πάλι ναι και γ) σε καλούν για εκπαίδευση στην οποία μαθαίνεις τη δουλειά σου και χωρίς καμία προειδοποίηση γράφεις σχεδόν καθημερινά τεστ. δ) Αν τα πας καλά στα τεστ αλλά είσαι και ενεργητικός στην τάξη (όπως στο σχολείο αν θυμάστε πώς έπρεπε να είστε), τότε δεν έχεις πρόβλημα. Αν όμως έχεις απορίες και η δασκάλα σε περάσει για χαζό, η αν σε κάποιο τεστ δεν πήγες καλά, τότε έχεις πρόβλημα. Η υπεύθυνη προσωπικού και κανα δύο άλλοι μαζί με τη δασκάλα σε φωνάζουν στο δωματιάκι συνεντεύξεων και σε ρωτάνε αν μπορείς να τα καταφέρεις γιατί μάλλον δεν το 'χεις, και τους απογοήτευσες και αφού δεν μπορείς εδώ πώς θα μπορέσεις στο κατάστημα, και αν κάνεις το λάθος να φανείς αδύνατος, έχεις φύγει την ίδια ώρα. Η εκπαίδευση λοιπόν δεν ολοκληρώνεται για όλους. Ωστόσο, αυτή η διαδικασία δεν σταματά ποτέ. Πάντα γίνονται συνεντεύξεις και εκπαιδεύσεις από το πρωί μέχρι το απόγευμα, κάθε μέρα. Ας επισημάνω επίσης ότι κατά 99% οι συνομιλίες μεταξύ των υπαλλήλων στις αίθουσες εκπαίδευσης καταγράφονται. Γι αυτό ο εκπαιδευτής αργεί να μπει για το μάθημα αρκετή ώρα αφού έχουν μπει οι υπάλληλοι. Δεν είναι τυχαίο ότι μια μέρα που συζητούσαμε μέσα στην αίθουσα τους φόβους μας για τα άρθρα που κυκλοφορούσαν στο ιντερνετ για το Πλαίσιο, μετά από αρκετή ώρα μπήκε μέσα ο εκπαιδευτής και ρώτησε τι πρόβλημα έχουμε και ήθελε να μας καθησυχάσει λέγοντας μας πόσο έντιμη εταιρεία είναι και ότι πάντα κυκλοφορουν και κακές φήμες..και όλα αυτά χωρίς εμείς να του πούμε τι συζητάγαμε!!
Για το τέλος άφησα την μεγαλοπρεπή αποχώρησή μου. Ζήτησα να μου κάνουν απόλυση για να μπω στο ταμείο ανεργίας. Μου είπαν ότι δεν μπορούν να με απολύσουν, αλλά αν θέλω να φύγω μόνος μου. Μου έταξαν ότι θα με μεταφέρουν κοντά στο σπίτι αν έμενα να το παλέψω . Αρχικά το δέχτηκα και στο επόμενο meeting με κάποιον από τα κεντρικά και αυτόν που μου έταξε τη μεταφορά, ο τελευταίος αρνήθηκε πως μου είπε κάτι τέτοιο και μάλιστα τόνισε ότι ποτέ όσο πέρναγε από το χέρι του δεν θα με πήγαινε σε άλλο μαγαζί – έτσι για να μάθω να λέω τέτοια ψέμματα! Επέμεινα λοιπόν στο ζήτημα απόλυσης αλλιώς μόνος μου δε θα έφευγα. Επέμειναν ότι δεν απολύουν έτσι, ότι είναι ζήτημα αξιοπρέπειας δικής μου και πρέπει να παραιτηθώ. Είπα ότι δεν παραιτούμαι. Για να μην πολυλογώ άλλο, όταν αυτό έφτασε στα αυτιά κάποιου ανώτερου υπευθύνου που δεν τον πείραζε να αναλάβει την ευθύνη της απόλυσής μου, οι δύο άλλοι προσπάθησαν να με βγάλουν τρελό και είπαν ότι ποτέ δεν μου αρνήθηκαν απόλυση. Και δεν ντράπηκαν να το κάνουν μπροστά μου. Για τέτοιο κλίμα φόβου μιλάμε....
Μη φεύγετε λοιπόν τόσο χαρούμενοι μετά τις αγορές σας, κανείς δεν είναι τόσο πρόθυμος ή τόσο ευγενικός. Απλά πρέπει το κατάστημα να πιάσει τους στόχους του γιατί αλλιώς οι υπάλληλοι τη γ......., πρέπει να σας πουλήσουν, δε σας συμπαθούν, γιατί ούτε καν σας ξέρουν, είναι υποχρεωμένοι να χαμογελούν γιατί τους παρακολουθούν, είναι απλά όλοι τους κουρδισμένα ρομπότ. Αυτό έχω να πω από τα μέσα.
Και τα παιδιά που σκέφτονται να ξεκινήσουν τώρα αν τύχει να βρεθείτε στο Πλαίσιο, να ξέρετε οτι θέλει πολύ γερό στομάχι...
Αναγνώστης Tromaktiko
Ε λοιπόν, εγώ μπήκα. Και είδα αρκετά ως υπάλληλος και να κρίνω ότι έπρεπε να φύγω όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Ναι με αυτήν την ανεργία έξω, όχι δεν είμαι πλούσιος, όχι δεν δουλεύω από χόμπι και όχι δεν είμαι υπερβολικός, έπρεπε να φύγω.
Αρχικά, ας επισημάνουμε τα σωστά: πληρωμή τη σωστή ώρα, ο μισθός παρέμεινε ο προηγούμενος βασικός, δηλαδή 700 ευρώ και τα τυπικά δικαιώματα άδειας, επιδομάτων κλπ τηρούνται κατά γράμμα. Αυτά. Αυτά και μόνο ήταν τα σωστά.
Ας μάθουμε λοιπόν, ότι κανείς δεν δουλεύει 8ωρο, ότι οι υπάλληλοι της πρωινής βάρδιας είναι υποχρεωμένοι να πηγαίνουν στη δουλειά μια ώρα νωρίτερα, και οι βραδινοί να κάθονται 1 αλλά και 2 ή 3 πολλές φορές ώρες αργότερα
Προσλαμβάνεσαι λοιπόν για μια δουλειά 8ωρη, η οποία είναι 10ωρη τελικά τουλάχιστον και αν έχεις και σπαστό ωράριο, το οποίο είναι τουλάχιστον 2 φορές την εβδομάδα και σημαίνει 9-1,5-9 σημαίνει πως δουλεύεις ουσιαστικά από το πρωί μέχρι το βράδυ. Γιατί όταν μπαίνεις σε ένα κατάστημα Πλαίσιο υπάρχει πάντα ένα stand με φυλλάδια για εργασία που γράφει: Θες να δουλέψεις κοντά στο σπίτι σου?? Κι εσύ απαντάς ναιαιαιαιαι!! Αλλά όχι. Λυπούνται πολύ τα ανώτερα στελέχη της εταιρείας που το παίζουν μικροί θεοί αλλά όχι. Δεν γίνεται να πας κοντά στο σπίτι σου...Δεν είσαι ακόμα έτοιμος, οι ανάγκες του καταστήματος είναι αυτές, και ας δουλεύει αυτός που μένει στη Μαγούλα στο Σύνταγμα και τούμπαλιν. Λυπούνται πολύ, αλλά οι ανάγκες του καταστήματος έρχονται πρώτες, όχι το να είσαι εσύ κοντά στη δουλίτσα. Και αν έχεις και σπαστό δεν πειράζει που δεν μπορείς να γυρίσεις σπίτι να καθίσεις σαν άνθρωπος. Σε περιμένουν ωραιότατες ποντικότρυπες σε κάθε κατάστημα με τραπέζι και καρέκλες και μπόλικο νεσκαφέ να κάτσεις να αράξεις 4 ώρες μέχρι να ξαναπιάσεις δουλειά.
Αν εντωμεταξύ κάνεις το λάθος και δεν εμφανιστείς το πρωί στις 8 ή τουλάχιστον στις 8.15, θα ρθεί η ώρα σου να το πληρώσεις. Στις 9 παρά, λίγο πριν ανοίξει το μαγαζί γίνεται meeting μεταξύ των υπαλλήλων μέσα στο κατάστημα (μέχρι εκείνη την ώρα τρέχεις να προλάβεις να μαζεέψεις ένα μαγαζί αχούρι εφόσον κάθε μέρα έχει παραλαβή). Στο meeting αυτό μιλά ο υπεύθυνος, όποιος μας βρίσκεται γιατί έχουμε και πολλούς: διευθυντής θα ναι, υποδιευθυντής θα ναι, βοηθός διευθυντή θα ναι, ή κάποιος υπεύθυνος τμήματος που προορίζεται κι αυτός να ανέβει στην ιεραρχία και κάνει practice... Και σε αυτό το μικρό speech αν κάτι δεν πάει σωστά, πρέπει οι υπάλληλοι να καταλάβουν το λάθος τους για να συμμορφωθούν, και φυσικά ένας τρόπος υπάρχει: βρισίδι και εξεφτελισμός. Σας κάνει εντύπωση; Ακόμα και οι γυναίκες υπεύθυνοι θα έλεγα ότι είναι φανατικές σε αυτό. Αν άργησες μπορεί την επόμενη φορά να μη σου ανοίξουν να μπεις, αν χτες δεν πούλησες μπορεί και να πάρεις day off και να σε στείλουν σπίτι με χριστοπαναγίες γιατί “κωλοβάραγες”, αν έκανες κάποιο λάθος είσαι πολύ “μαλάκας”, “άχρηστος” και “γαμώ” το δεν ξέρω τι σου. Και όμως, εσύ δεν μπορείς να αντιμιλήσεις, γιατί δε θα βγάλεις άκρη και δε θα αλλάξει τίποτα. Όχι δεν είναι πάντα η επιθυμία του υπευθύνου να συμπεριφέρεται έτσι. Αυτή είναι η γραμμή της εταιρείας. Στην εκπαίδευση leadership το μαθαίνουν. Σε αυτήν την σύγχρονη, κερδοφόρα και πολύ μπροστά γενικά επιχείρηση, έχουν αυτή τη γραμμή HR. Ειλικρινά, δεν μπορώ να φανταστώ γιατί και ποιος τους συμβούλεψε να τρομοκρατούν έτσι τους υπαλλήλους λες και αυτό θα αυξήσει την αποδοτικότητα τους.
Και δεν είναι μόνο αυτά δυστυχώς... κατά τη διάρκεια της εργασίας οι παρατηρήσεις έχουν το ίδιο ύφος, φυσικά λίγο πιο σιγά, μην ακούσουν και οι πελάτες. Πίσω από την πλάτη σου κάποιος μουρμουράει να κάνεις πιο γρήγορα, να τρέξεις εκεί και μετά να καθαρίσεις, και αφού καθαρίσεις να ανέβεις στον τέταρτο με τα πόδια όμως γιατί το ασανσέρ αργεί και να φέρεις αυτό και τσακίσου, μην αργήσεις γιατί θα γίνει χαμός..Κ όταν ο διευθυντής σε δει στον τέταρτο που δεν είναι ο όροφος σου σε φωνάζει και σου λέει γιατί είσαι εδώ γαμώ την πουτάνα μου, κατέβα κάτω τώρα, κι όταν λες ότι ο τάδε με έστειλε σου απαντά ότι θα σας πάρει ο διάολος όλους...κι όταν κατεβαίνεις πάλι στον όροφό σου τα ακούς από τον τάδε γιατί δεν έκανες πιο γρήγορα και τι του είπες και με ζητάει ο διευθυντής....και αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα μιας ευχάριστης καθημερινότητας! Με τη γλώσσα έξω και την καρδιά σου να χοροπηδάει, να τα ακούς από τον κάθε γελοίο που αισθάνεται ότι έχει εξουσία φωνάζοντας στους υπαλλήλους σαν να είναι σκουπίδια. Επίσης, απαγορεύεται να μιλάς με άλλους υπαλλήλους, αν υπάρχουν 5 λεπτά χαλαρότητας από άποψη δουλειάς πρέπει να κάνεις πως δουλεύεις, πως απασχολείσαι με κάτι για να μη σε δει ο διευθυντής ή υποδιευθυντής ή ο υπεύθυνος σου να μην κάνεις τίποτα ή να μιλάς με συνάδελφο! Απαγορεύονται οι συνομιλίες. Όταν αποφασίσει ο υπεύθυνός σου σε συνεργασία μέσω του “walkie talkie” με τον διευθυντή να πας για διάλειμμα τότε μπορείς να κάνεις ότι θες. Το διάλειμμα είναι 20λεπτο, αν κάνεις 21 να γυρίσεις είσαι τουλάχιστον απαράδεκτος και θα ακούσεις και το καντήλι σου. Αν κάνεις κάποιο λάθος γενικά θα έχεις επικοινωνία με το διευθυντή, γιατί το έκανες, τι φταίει, μήπως δεν μπορείς να τα καταφέρεις, αν συνεχίσεις θα πρέπει να σε διώξω, νομίζω ότι γενικά δεν το 'χεις, δεν κάνεις.... τα ίδια θα σου πει κι ο υπεύθυνος του τμήματός σου, τα ίδια και ο backup – ανερχόμενος με υπερβάλλοντα ζήλο υπεύθυνος. Και αν αρχίσεις να γίνεσαι καλύτερος δε θα στο πει κανείς. Αλλά όσο δουλεύεις θα ακούς μόνο “πρόσεχε”, “κάνε πιο γρήγορα”, “χαμογέλα”, “χαμογέλα γιατί δε χαμογελάς”, “είσαι ηλίθιος;” (ερώτηση είναι αυτό, όχι προσβολή!) Η ποιότητα της δουλειάς σου κρίνεται και με άλλα μέσα. Με “mystery πελάτες”. Αυτό είναι πολύ ωραίο και ενδιαφέρον: έρχονται κυρίες ή κύριοι σταλμένοι από την εταιρεία ως πελάτες και αξιολογούν την δουλειά σου χωρίς εσύ να το ξέρεις. Και υποθέτω ότι μαγνητοφωνούν τη συνομιλία με τον υπάλληλο γιατί αργότερα αυτή η συνομιλία σου έρχεται σε φακελάκι να τη διαβάσεις με το νι και με το σίγμα. Είπες καλησπέρα ΣΑΣ; Ή έκανες το μέγα λάθος να πεις σκέτο καλησπέρα; Έκανες ερώτηση εξυπηρέτησης, αν εξυπηρετήθηκε καλά ο πελάτης δηλαδή; Υπάρχει ολόκληρο λειτουργικό που πρέπει να ακολουθηθεί. Υπάρχουν τα “λεκτικά” που πρέπει να τα λες όπως ακριβώς πρέπει. Και να χαμογελάς. Αν δε χαμογελάς υπάρχει πρόβλημα. Ελέγχεσαι και μέσω τηλεφώνου. Το μοτο τους είναι πως κΙ ο πελάτης που τηλεφωξεί είναι πελάτης, οπότε σε ελέγχουν τηλεφωνόντας οι ίδιοι συχνά πυκνά καταγράφοντας τη συνομιλία. Επίσης, κάθε τόσο έρχονται και από τα κεντρικά διάφοροι “λοχαγοί και υπολοχαγοί” και ελέγχουν πώς δουλεύει το μαγαζί ή πραγματοποιούν ιδιαίτερα meeting με υπαλλήλους που δεν πουλάνε αρκετά ή leaders που πρέπει να γίνουν πιο σκληροί.
Και όλα αυτά αποτυπώνονται σε ένα ιδιότυπο περιοδικό που κάθε πρωί μοιράζεται στους υπαλλήλους: Ενημέρωση μάχης λέγεται και δείχνει το "πρωτάθλημα" των καταστημάτων. Ποιο κατάστημα πήγε χάλια, ποιο πήγε σούπερ, ποιος υπεύθυνος έκανε πωλήσεις και ποιος όχι, τι ειπώθηκε στους mystery πελάτες, τι στα mystery τηλεφωνήματα, και όλα αυτά συνοδεύονται με σχόλια του τύπου: μπράβο τους πήρες τα σώβρακα (στον πρώτο μόνο) και είσαι τελευταίος και καταιδρωμένος, μάλλον κάνεις κάτι πολύ λάθος και αν συνεχίσεις έτσι δε σε βλέπουμε καλά κλπ στον τελευταίο. Και όλα αυτά τα διαβάζουν όλοι οι υπάλληλοι του Πλαισίου. Κατά τα άλλα έχει ομαδικό κλίμα το Πλαίσιο. Το ένα κατάστημα ανταγωνίζεται το άλλο και οι υπάλληλοι μπαίνουν όξτως σε αυτό το τριπάκι και το παίρνουν σοβαρά!
Δεν μίλησα όμως για τη διαδικασία επιλογής προσωπικού. α) αφού στείλεις βιογραφικό σε φωνάζουν για μια συνέντευξη, στην οποία απαντάς συνοπτικά σε ερωτήσεις πάνω στις σπουδές σου σε κυρίες ή κυρίους που δεν είναι και πολύ χαρούμενοι γενικά, αλλά φοράνε ένα ψαρωτικό ύφος χωρίς λόγο. Σου λένε λοιπόν ότι στη δουλειά υπάρχει πίεση και σε ρωτάνε αν την αντέχεις. β) αν είπες ναι σε φωνάζουν σε μια δεύτερη συνέντευξη που σε ρωτάνε τα ίδια και αν αντέχεις την πίεση πάλι με πιο ψαρωτικό ύφος αυτή τη φορά. Εσύ απαντάς πάλι ναι και γ) σε καλούν για εκπαίδευση στην οποία μαθαίνεις τη δουλειά σου και χωρίς καμία προειδοποίηση γράφεις σχεδόν καθημερινά τεστ. δ) Αν τα πας καλά στα τεστ αλλά είσαι και ενεργητικός στην τάξη (όπως στο σχολείο αν θυμάστε πώς έπρεπε να είστε), τότε δεν έχεις πρόβλημα. Αν όμως έχεις απορίες και η δασκάλα σε περάσει για χαζό, η αν σε κάποιο τεστ δεν πήγες καλά, τότε έχεις πρόβλημα. Η υπεύθυνη προσωπικού και κανα δύο άλλοι μαζί με τη δασκάλα σε φωνάζουν στο δωματιάκι συνεντεύξεων και σε ρωτάνε αν μπορείς να τα καταφέρεις γιατί μάλλον δεν το 'χεις, και τους απογοήτευσες και αφού δεν μπορείς εδώ πώς θα μπορέσεις στο κατάστημα, και αν κάνεις το λάθος να φανείς αδύνατος, έχεις φύγει την ίδια ώρα. Η εκπαίδευση λοιπόν δεν ολοκληρώνεται για όλους. Ωστόσο, αυτή η διαδικασία δεν σταματά ποτέ. Πάντα γίνονται συνεντεύξεις και εκπαιδεύσεις από το πρωί μέχρι το απόγευμα, κάθε μέρα. Ας επισημάνω επίσης ότι κατά 99% οι συνομιλίες μεταξύ των υπαλλήλων στις αίθουσες εκπαίδευσης καταγράφονται. Γι αυτό ο εκπαιδευτής αργεί να μπει για το μάθημα αρκετή ώρα αφού έχουν μπει οι υπάλληλοι. Δεν είναι τυχαίο ότι μια μέρα που συζητούσαμε μέσα στην αίθουσα τους φόβους μας για τα άρθρα που κυκλοφορούσαν στο ιντερνετ για το Πλαίσιο, μετά από αρκετή ώρα μπήκε μέσα ο εκπαιδευτής και ρώτησε τι πρόβλημα έχουμε και ήθελε να μας καθησυχάσει λέγοντας μας πόσο έντιμη εταιρεία είναι και ότι πάντα κυκλοφορουν και κακές φήμες..και όλα αυτά χωρίς εμείς να του πούμε τι συζητάγαμε!!
Για το τέλος άφησα την μεγαλοπρεπή αποχώρησή μου. Ζήτησα να μου κάνουν απόλυση για να μπω στο ταμείο ανεργίας. Μου είπαν ότι δεν μπορούν να με απολύσουν, αλλά αν θέλω να φύγω μόνος μου. Μου έταξαν ότι θα με μεταφέρουν κοντά στο σπίτι αν έμενα να το παλέψω . Αρχικά το δέχτηκα και στο επόμενο meeting με κάποιον από τα κεντρικά και αυτόν που μου έταξε τη μεταφορά, ο τελευταίος αρνήθηκε πως μου είπε κάτι τέτοιο και μάλιστα τόνισε ότι ποτέ όσο πέρναγε από το χέρι του δεν θα με πήγαινε σε άλλο μαγαζί – έτσι για να μάθω να λέω τέτοια ψέμματα! Επέμεινα λοιπόν στο ζήτημα απόλυσης αλλιώς μόνος μου δε θα έφευγα. Επέμειναν ότι δεν απολύουν έτσι, ότι είναι ζήτημα αξιοπρέπειας δικής μου και πρέπει να παραιτηθώ. Είπα ότι δεν παραιτούμαι. Για να μην πολυλογώ άλλο, όταν αυτό έφτασε στα αυτιά κάποιου ανώτερου υπευθύνου που δεν τον πείραζε να αναλάβει την ευθύνη της απόλυσής μου, οι δύο άλλοι προσπάθησαν να με βγάλουν τρελό και είπαν ότι ποτέ δεν μου αρνήθηκαν απόλυση. Και δεν ντράπηκαν να το κάνουν μπροστά μου. Για τέτοιο κλίμα φόβου μιλάμε....
Μη φεύγετε λοιπόν τόσο χαρούμενοι μετά τις αγορές σας, κανείς δεν είναι τόσο πρόθυμος ή τόσο ευγενικός. Απλά πρέπει το κατάστημα να πιάσει τους στόχους του γιατί αλλιώς οι υπάλληλοι τη γ......., πρέπει να σας πουλήσουν, δε σας συμπαθούν, γιατί ούτε καν σας ξέρουν, είναι υποχρεωμένοι να χαμογελούν γιατί τους παρακολουθούν, είναι απλά όλοι τους κουρδισμένα ρομπότ. Αυτό έχω να πω από τα μέσα.
Και τα παιδιά που σκέφτονται να ξεκινήσουν τώρα αν τύχει να βρεθείτε στο Πλαίσιο, να ξέρετε οτι θέλει πολύ γερό στομάχι...
Αναγνώστης Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΦΩΤΟ-Η φωτογράφιση της Αναστασοπούλου
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ισχυρή νεροποντή δύο μόνο λεπτών πλημμύρισε την Ηγ/τσα!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![Παρέμβαση Κωνσταντάτου, δέσμευση Γεωργιάδη: Δεν φύγει ο ΕΟΠΥΥ (πρώην ΙΚΑ) από την Αργυρούπολη! [video]](https://images.newsnowgreece.com/51/517616/paremvasi-konstantatou-desmefsi-georgiadi-den-fygei-o-eopyy-proin-ika-apo-tin-argyroupoli-video-1-124x78.jpg)
