2013-10-04 23:39:03
Τα νερά της γέμισαν πάλι άψυχα σώματα. Στον αέρα ακούγεται μόνο ο θρήνος όσων επέζησαν. Οι πιο δυνατοί τα κατάφεραν, όπως λένε εκείνοι που κλήθηκαν για μία ακόμη φορά να κάνουν τον τραγικό απολογισμό στη Λαμπεντούζα.
Το νησί για το οποίο οι λαθρομετανάστες δίνουν και τη ζωή τους για να φτάσουν.
Η νέα τραγωδία προκλήθηκε όταν σκάφος που μετέφερε 450 Αφρικανούς έπιασε φωτιά και βυθίστηκε. Διασώθηκαν 150 άτομα, αλλά 114 είναι οι επιβεβαιωμένοι νεκροί, ανάμεσά τους παιδιά, ενώ ακόμη αγνοούνται πολλοί. Ηταν όλοι τους άνθρωποι που είδαν στην Λαμπεντούζα το «μονοπάτι» για ένα καλύτερο αύριο. Δεν ήταν οι πρώτοι και δυστυχώς όπως φαίνεται ούτε οι τελευταίοι που το πλήρωσαν με την ίδια τους τη ζωή.
Το μικρό νησί αποτελεί πόλο έλξης για τους τουρίστες χάρη στα καταγάλανα νερά του και τις ονειρεμένες παραλίες του. Αποτελεί όμως και τη γη της επαγγελίας και για χιλιάδες Αφρικανούς, με αποτέλεσμα να έχει μετατραπεί στο κέντρο της λαθρομετανάστευσης στην Ευρώπη.
Ουσιαστικά το νησί της Ιταλίας βρίσκεται πιο κοντά στην Αφρική- απέχει 80 χλμ. από την ακτή της Τυνησίας- από ότι στη «γηραιά» ήπειρο. Αυτό αποτελεί κλειδί για τους λαθρομετανάστες που ψάχνουν έναν τρόπο να περάσουν στην Ευρώπη, με αποτέλεσμα συχνά να ξεπερνούν σε αριθμό τους 6.000 κατοίκους της Λαμπεντούζα.
Μετανάστες από τη Λιβύη, τη Σομαλία και αρκετές ακόμη χώρες έχουν φτάσει τις τελευταίες δύο δεκαετίες εκεί, με τη βοήθεια λαθρεμπόρων που τους καθοδηγούν σε αυτό το επικίνδυνο και πολλές φορές θανατηφόρο πέρασμα. Από το 1994 έως και το 2012 σχεδόν 6.500 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους προσπαθώντας να φτάσουν εκεί. Η τύχη είναι σκληρή βέβαια και για εκείνους που το καταφέρνουν. Το 2009 ο τεράστιος αριθμός εκείνων που φιλοξενούνταν στο προσωρινό κέτνρο κράτησης του νησιού προκάλεσε την έντονη αντίδραση των Ηνωμένων Εθνών.
Δύο χρόνια αργότερα, κατά τη διάρκεια των εξεγέρσεων στην Τυνησία και τη Λιβύη, σχεδόν 50.000 λαθρομετανάστες έφτασαν στο νησί, αναγκάζοντας την Ιταλία να υπογράψει συμφωνία με τον Μουαμάρ Καντάφι, προκειμένου να προσπαθήσει ο τελευταίος να ανακόψει το κύμα όσων ταξίδευαν προς το νησί.
Το τραγικό ναυάγιο της Παρασκευής επανέφερε στην επικαιρότητα ένα ζήτημα που ουσιαστικά δεν ξεχάστηκε ποτέ. Το 2011 ένα σκάφος έμεινε ακυβέρνητο στη Μεσόγειο για δύο εβδομάδες με μόλις εννιά από τους επιβαίνοντες να τα καταφέρουν, ενώ περισσότεροι από 60 άφησαν την τελευταία τους πνοή.
Τον περασμένο Ιούλιο ο Πάπας Φραγκίσκος επισκέφθηκε το νησί, κάνοντας λόγο για παγκόσμια αδιαφορία για το δράμα των λαθρομεταναστών. Μόλις λίγες ώρες αργότερα, ένα σκάφος με 166 Αφρικανούς έφτασε στο λιμάνι. Και όλα δείχνουν πως η άθλια καθημερινότητα στις χώρες τους θα εξακολουθεί να τους οδηγεί στη θάλασσα, εκεί όπου αναζητούν μία καλύτερη μοίρα αλλά βρίσκουν το τραγικό πεπρωμένο τους.
thepress.gr
Το νησί για το οποίο οι λαθρομετανάστες δίνουν και τη ζωή τους για να φτάσουν.
Η νέα τραγωδία προκλήθηκε όταν σκάφος που μετέφερε 450 Αφρικανούς έπιασε φωτιά και βυθίστηκε. Διασώθηκαν 150 άτομα, αλλά 114 είναι οι επιβεβαιωμένοι νεκροί, ανάμεσά τους παιδιά, ενώ ακόμη αγνοούνται πολλοί. Ηταν όλοι τους άνθρωποι που είδαν στην Λαμπεντούζα το «μονοπάτι» για ένα καλύτερο αύριο. Δεν ήταν οι πρώτοι και δυστυχώς όπως φαίνεται ούτε οι τελευταίοι που το πλήρωσαν με την ίδια τους τη ζωή.
Το μικρό νησί αποτελεί πόλο έλξης για τους τουρίστες χάρη στα καταγάλανα νερά του και τις ονειρεμένες παραλίες του. Αποτελεί όμως και τη γη της επαγγελίας και για χιλιάδες Αφρικανούς, με αποτέλεσμα να έχει μετατραπεί στο κέντρο της λαθρομετανάστευσης στην Ευρώπη.
Ουσιαστικά το νησί της Ιταλίας βρίσκεται πιο κοντά στην Αφρική- απέχει 80 χλμ. από την ακτή της Τυνησίας- από ότι στη «γηραιά» ήπειρο. Αυτό αποτελεί κλειδί για τους λαθρομετανάστες που ψάχνουν έναν τρόπο να περάσουν στην Ευρώπη, με αποτέλεσμα συχνά να ξεπερνούν σε αριθμό τους 6.000 κατοίκους της Λαμπεντούζα.
Μετανάστες από τη Λιβύη, τη Σομαλία και αρκετές ακόμη χώρες έχουν φτάσει τις τελευταίες δύο δεκαετίες εκεί, με τη βοήθεια λαθρεμπόρων που τους καθοδηγούν σε αυτό το επικίνδυνο και πολλές φορές θανατηφόρο πέρασμα. Από το 1994 έως και το 2012 σχεδόν 6.500 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους προσπαθώντας να φτάσουν εκεί. Η τύχη είναι σκληρή βέβαια και για εκείνους που το καταφέρνουν. Το 2009 ο τεράστιος αριθμός εκείνων που φιλοξενούνταν στο προσωρινό κέτνρο κράτησης του νησιού προκάλεσε την έντονη αντίδραση των Ηνωμένων Εθνών.
Δύο χρόνια αργότερα, κατά τη διάρκεια των εξεγέρσεων στην Τυνησία και τη Λιβύη, σχεδόν 50.000 λαθρομετανάστες έφτασαν στο νησί, αναγκάζοντας την Ιταλία να υπογράψει συμφωνία με τον Μουαμάρ Καντάφι, προκειμένου να προσπαθήσει ο τελευταίος να ανακόψει το κύμα όσων ταξίδευαν προς το νησί.
Το τραγικό ναυάγιο της Παρασκευής επανέφερε στην επικαιρότητα ένα ζήτημα που ουσιαστικά δεν ξεχάστηκε ποτέ. Το 2011 ένα σκάφος έμεινε ακυβέρνητο στη Μεσόγειο για δύο εβδομάδες με μόλις εννιά από τους επιβαίνοντες να τα καταφέρουν, ενώ περισσότεροι από 60 άφησαν την τελευταία τους πνοή.
Τον περασμένο Ιούλιο ο Πάπας Φραγκίσκος επισκέφθηκε το νησί, κάνοντας λόγο για παγκόσμια αδιαφορία για το δράμα των λαθρομεταναστών. Μόλις λίγες ώρες αργότερα, ένα σκάφος με 166 Αφρικανούς έφτασε στο λιμάνι. Και όλα δείχνουν πως η άθλια καθημερινότητα στις χώρες τους θα εξακολουθεί να τους οδηγεί στη θάλασσα, εκεί όπου αναζητούν μία καλύτερη μοίρα αλλά βρίσκουν το τραγικό πεπρωμένο τους.
thepress.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΓΑΪΤΑΝΟΣ : ΝΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Καθ’ οδόν προς τον ΣΥΡΙΖΑ χιλιάδες Νεοδημοκράτες
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
