2013-10-08 00:04:51
Του ΣΤΑΥΡΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Είναι πραγματικά εντυπωσιακό αυτό που συμβαίνει φέτος με τον Κώστα Μήτρογλου. Το… γκολόπαιδο σκοράρει κατά βούληση και από παντού, υποχρεώνοντας φίλους κι «εχθρούς» να υποκλιθούν, όχι μόνο στο ταλέντο του, αλλά και στην εντυπωσιακή ωριμότητα που επιδεικνύει…Το ότι ο «πιστολέρο» είναι επιθετικός υψηλού επιπέδου δεν το διαπιστώσαμε φέτος. Το είχε δείξει από την πρώτη του σεζόν στο ελληνικό πρωτάθλημα. Το απέδειξε ακόμη κι όταν έκανε το «αγροτικό» του με τις φανέλες του Πανιωνίου και του Ατρομήτου.
Αυτό που συμβαίνει φέτος, ωστόσο, είναι πράγματι εκπληκτικό και δεν έχει να κάνει με τη λεγόμενη… ρέντα του σκόρερ, παρότι υπάρχουν περίοδοι στην καριέρα του κάθε στράικερ που ότι κι αν κάνει, του… πιάνει και πάει μέσα. Ασφαλώς, έχει και ρέντα ο Μήτρογλου, καθώς η ψυχολογία του είναι στα ύψη. Δεν διστάζει, λοιπόν, παίρνει προσπάθειες, να ρισκάρει δύσκολες ενέργειες και να… τρελαίνει τον κόσμο!
Δύσκολα συναντά κανείς ακόμη και σε διεθνές επίπεδο, επιθετικό ο οποίος να εκτελεί με την ίδια ευχέρεια, είτε με το αριστερό πόδι, είτε με το δεξί, είτε με το κεφάλι. Παράλληλα, διαθέτει πολύ υψηλό δείκτη τεχνικής κατάρτισης και επιτόπιας ντρίμπλας που αφήνει τελικά τους αντιπάλους στον… τόπο!
Τι έχει αλλάξει, ωστόσο, και φέτος βλέπουμε τον καλύτερο Μήτρογλου όλων των εποχών; Δύο πράγματα κατά την ταπεινή μου άποψη. Πρώτον ότι βρέθηκε ένας προπονητής να τον εμπιστευθεί στο 100% και δεύτερον το ότι έχει δίπλα του έναν ακόμη επιθετικό, παγκόσμιας κλάσης, κι αυτός δεν είναι άλλος από τον Χαβιέ Σαβιόλα.
Ο Μίτσελ βλέποντας τις καπνισμένες κάννες του Μήτρογλου, δεν δίστασε ακόμη και το σύστημα να αλλάξει, να το μετατρέψει από 4-3-3 σε 4-4-2 και να χωρέσει στην ενδεκάδα τα δύο φονικά του όπλα. Άλλος στη θέση του, θα είχε «καρφώσει» στην επίθεση τον Αργεντινό, ως πιο έμπειρο και μεγαλύτερο όνομα, και ο Κώστας θα περίμενε για να του κάνει τα… ρεπό. Έτσι, όμως, θα σκόραρε μια στη χάση και μια στη φέξη.
Στο ελληνικό πρωτάθλημα τουλάχιστον, η παρουσία και των δύο αυτών προικισμένων φορ, αποδείχθηκε… μονόδρομος, μιας και οι περισσότερες ομάδες περιμένουν τον Ολυμπιακό με διπλή ζώνη άμυνας. Τόλμησε, λοιπόν, ο προπονητής να κάνει το αυτονόητο, τους χρησιμοποίησε μαζί και το μείγμα αποδείχθηκε εκρηκτικό.
Από την άλλη πλευρά, ο Σαβιόλα δεν είναι επιθετικός που θα παίξει για πάρτη του. Δεν τον ενδιαφέρει αν θα σκοράρει, καθώς η πρώτη του επιλογή όταν παίρνει τη μπάλα, είναι να πασάρει κι όχι να εκτελέσει. Έτσι έχει μάθει το ποδόσφαιρο στο υψηλό επίπεδο, ξέρει καλά ότι η ομάδα είναι πάνω απ’ όλους, οπότε όχι μόνο δεν τον ενδιαφέρει αν θα σκοράρει ο ίδιος, αλλά χαίρεται να αξιοποιεί τους συμπαίκτες του.
Το χθεσινό πέναλτι, καλώς το κτύπησε ο Χαβιέ κι ας το έχασε. Έτσι έπρεπε να γίνει κι έτσι έγινε. Η ιεραρχία στην ομάδα πρέπει να τηρείται κατά γράμμα. Δεν έχει καμία σημασία, άλλωστε, το αν θα πετύχαινε άλλο ένα γκολ ο Κώστας από τα 11 βήματα. Το πέτυχε, εξάλλου, στο β’ ημίχρονο με τρόπο μοναδικό. Η ουσία είναι πως οι επιλογές του Μίτσελ και η παρουσία του Σαβιόλα, «ελευθέρωσαν» κάθε πτυχή του ταλέντου του Μήτρογλου. Έχοντας έναν έμπειρο παίκτη δίπλα του να του ακουμπήσει τη μπάλα και να εκμεταλλευθεί τους κενούς χώρους, ο «πιστολέρο» κυριολεκτικά απογειώθηκε.
Κι όσο παίζει με μυαλό, αλλά και με διάθεση να βοηθήσει την ομάδα, όσο νιώθει εμπιστοσύνη στα πόδια του, αλλά και την εμπιστοσύνη των άλλων, να είστε σίγουροι ότι ακόμη δεν έχουμε δει τίποτα. Ο Κώστας για να αποδώσει στο 100%, θέλει να νιώθει πως είναι απαραίτητος και πολύτιμος. Μίτσελ και Σαβιόλα του το… έδειξαν κι εκείνος αποζημιώνει τους πάντες με τις γκολάρες του. Μπράβο, λοιπόν, και στους τρεις!
ΠΗΓΗ: katimagiko.gr
Είναι πραγματικά εντυπωσιακό αυτό που συμβαίνει φέτος με τον Κώστα Μήτρογλου. Το… γκολόπαιδο σκοράρει κατά βούληση και από παντού, υποχρεώνοντας φίλους κι «εχθρούς» να υποκλιθούν, όχι μόνο στο ταλέντο του, αλλά και στην εντυπωσιακή ωριμότητα που επιδεικνύει…Το ότι ο «πιστολέρο» είναι επιθετικός υψηλού επιπέδου δεν το διαπιστώσαμε φέτος. Το είχε δείξει από την πρώτη του σεζόν στο ελληνικό πρωτάθλημα. Το απέδειξε ακόμη κι όταν έκανε το «αγροτικό» του με τις φανέλες του Πανιωνίου και του Ατρομήτου.
Αυτό που συμβαίνει φέτος, ωστόσο, είναι πράγματι εκπληκτικό και δεν έχει να κάνει με τη λεγόμενη… ρέντα του σκόρερ, παρότι υπάρχουν περίοδοι στην καριέρα του κάθε στράικερ που ότι κι αν κάνει, του… πιάνει και πάει μέσα. Ασφαλώς, έχει και ρέντα ο Μήτρογλου, καθώς η ψυχολογία του είναι στα ύψη. Δεν διστάζει, λοιπόν, παίρνει προσπάθειες, να ρισκάρει δύσκολες ενέργειες και να… τρελαίνει τον κόσμο!
Δύσκολα συναντά κανείς ακόμη και σε διεθνές επίπεδο, επιθετικό ο οποίος να εκτελεί με την ίδια ευχέρεια, είτε με το αριστερό πόδι, είτε με το δεξί, είτε με το κεφάλι. Παράλληλα, διαθέτει πολύ υψηλό δείκτη τεχνικής κατάρτισης και επιτόπιας ντρίμπλας που αφήνει τελικά τους αντιπάλους στον… τόπο!
Τι έχει αλλάξει, ωστόσο, και φέτος βλέπουμε τον καλύτερο Μήτρογλου όλων των εποχών; Δύο πράγματα κατά την ταπεινή μου άποψη. Πρώτον ότι βρέθηκε ένας προπονητής να τον εμπιστευθεί στο 100% και δεύτερον το ότι έχει δίπλα του έναν ακόμη επιθετικό, παγκόσμιας κλάσης, κι αυτός δεν είναι άλλος από τον Χαβιέ Σαβιόλα.
Ο Μίτσελ βλέποντας τις καπνισμένες κάννες του Μήτρογλου, δεν δίστασε ακόμη και το σύστημα να αλλάξει, να το μετατρέψει από 4-3-3 σε 4-4-2 και να χωρέσει στην ενδεκάδα τα δύο φονικά του όπλα. Άλλος στη θέση του, θα είχε «καρφώσει» στην επίθεση τον Αργεντινό, ως πιο έμπειρο και μεγαλύτερο όνομα, και ο Κώστας θα περίμενε για να του κάνει τα… ρεπό. Έτσι, όμως, θα σκόραρε μια στη χάση και μια στη φέξη.
Στο ελληνικό πρωτάθλημα τουλάχιστον, η παρουσία και των δύο αυτών προικισμένων φορ, αποδείχθηκε… μονόδρομος, μιας και οι περισσότερες ομάδες περιμένουν τον Ολυμπιακό με διπλή ζώνη άμυνας. Τόλμησε, λοιπόν, ο προπονητής να κάνει το αυτονόητο, τους χρησιμοποίησε μαζί και το μείγμα αποδείχθηκε εκρηκτικό.
Από την άλλη πλευρά, ο Σαβιόλα δεν είναι επιθετικός που θα παίξει για πάρτη του. Δεν τον ενδιαφέρει αν θα σκοράρει, καθώς η πρώτη του επιλογή όταν παίρνει τη μπάλα, είναι να πασάρει κι όχι να εκτελέσει. Έτσι έχει μάθει το ποδόσφαιρο στο υψηλό επίπεδο, ξέρει καλά ότι η ομάδα είναι πάνω απ’ όλους, οπότε όχι μόνο δεν τον ενδιαφέρει αν θα σκοράρει ο ίδιος, αλλά χαίρεται να αξιοποιεί τους συμπαίκτες του.
Το χθεσινό πέναλτι, καλώς το κτύπησε ο Χαβιέ κι ας το έχασε. Έτσι έπρεπε να γίνει κι έτσι έγινε. Η ιεραρχία στην ομάδα πρέπει να τηρείται κατά γράμμα. Δεν έχει καμία σημασία, άλλωστε, το αν θα πετύχαινε άλλο ένα γκολ ο Κώστας από τα 11 βήματα. Το πέτυχε, εξάλλου, στο β’ ημίχρονο με τρόπο μοναδικό. Η ουσία είναι πως οι επιλογές του Μίτσελ και η παρουσία του Σαβιόλα, «ελευθέρωσαν» κάθε πτυχή του ταλέντου του Μήτρογλου. Έχοντας έναν έμπειρο παίκτη δίπλα του να του ακουμπήσει τη μπάλα και να εκμεταλλευθεί τους κενούς χώρους, ο «πιστολέρο» κυριολεκτικά απογειώθηκε.
Κι όσο παίζει με μυαλό, αλλά και με διάθεση να βοηθήσει την ομάδα, όσο νιώθει εμπιστοσύνη στα πόδια του, αλλά και την εμπιστοσύνη των άλλων, να είστε σίγουροι ότι ακόμη δεν έχουμε δει τίποτα. Ο Κώστας για να αποδώσει στο 100%, θέλει να νιώθει πως είναι απαραίτητος και πολύτιμος. Μίτσελ και Σαβιόλα του το… έδειξαν κι εκείνος αποζημιώνει τους πάντες με τις γκολάρες του. Μπράβο, λοιπόν, και στους τρεις!
ΠΗΓΗ: katimagiko.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ούτε ευρώ για τα αγροτεμάχια δεν δίνουν οι αγρότες της Κρήτης
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
