2013-10-09 13:54:39
Στον χάρτη αριστερά, φαίνεται πάνω σε ένα ανάγλυφο χάρτη της Google στη περιοχή της ΑΟΖ της Κύπρου μια διαφάνεια ενός άλλου χάρτη γνωστού απο το 2007, για τον οποίο σας έχω μιλήσει προηγουμένως εδώ στον οποίο φαίνονται μετρήσεις ΜΑD (Magnetic Anomaly Detection) που έχουν γίνει στην περιοχή. Οι περιοχές που έχουν κόκκινο χρώμα είναι περιοχές που είναι υποψήφιες να έχουν κοιτάσματα υδρογονανθράκων.
Στην περιοχή της ΑΟΖ της Κύπρου μπορεί κανείς να διακρίνει τρία βασικά κοιτάσματα, τα Α,, Β και C.
Ενδιαφέρον έχει ότι τα κοιτάσματα Α και Β “ακουμπούν” τις ακτές της Κύπρου, που σημαίνει ότι γεωτρήσεις μπορεί να γίνουν και πολύ κοντά στις ακτές.
Το κοίτασμα Α ανήκει εν μέρει στην Τουρκία (περιοχή Αττάλειας), εν μέρει στην Κύπρο και εν μέρει στην ΔΒΚ (Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου, το ψευδοκράτος). Το κοίτασμα Β ανήκει κυρίως στη Κύπρο αλλά μέρη του μπορεί κανείς να διακρίνει ότι ανήκουν στο Ισραήλ, στο Λίβανο, στη ΔΒΚ και στη Συρία!
Το κοίτασμα C ανήκει κυρίως στη Τουρκία αλλά ένα μέρος του ανήκει και στη Συρία. Απο παρατήρηση του χάρτη μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι ελάχιστες περιοχές της Κυπριακής ΑΟΖ φαίνεται να μην έχουν κοιτάσματα.
Σε περίπτωση διαχωρισμού των ΑΟΖ Κύπρου και ΔΒΚ λόγω διαχωρισμού της Κύπρου, το κάθε “κράτος” θα απολαμβάνει τα κέρδη που θα προέρχονται απο τη δική του επιμέρους ΑΟΖ. Στη περίπτωση όμως που η Κύπρος παραμείνει ενωμένη τα κέρδη θα μοιράζονται στους κατοίκους όλου του νησιού. Αυτός είναι και ο λόγος που η Τουρκία συνεχίζει την εποίκηση του Βορείου τμήματος της Κύπρου.
Όσον αφορά την εγκυρότητα του χάρτη της κορυφής ανατρέξατε όλα τα προηγούμενα άρθρα μας, που αφορούν τις θέσεις πιυθανών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στο Ιόνιο, στο Βόρειο Αιγαίο και τη Κεντρική Μακεδονία, στη Κρήτη και στο Καστελόριζο.
Ελέγξετε επίσης, που είναι η θέση του οικοπέδου 12 της Κυπριακής ΑΟΖ, στην οποία επιβεβαιώθηκε ένα τεράστιο κοίτασμα φυσικού αερίου. Σημειώστε επίσης, ότι είναι υπο εξέλιξη συζητήσεις για την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου του Λιβάνου. Και ο Λίβανος έχει φυσικό αέριο Συγκρίνοντας τις θέσεις των οικοπέδων στην ΑΟΖ της Κύπρου με τις θέσεις των κοιτασμάτων Α και Β, συμπεραίνει κανείς πόσα ήξεραν και απέκρυβαν απο τους πολίτες τους για τους υδρογονάνθρακες οι κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου επι χρόνια. Η ύπαρξη τόσο μεγάλων κοιτασμάτων στη περιοχή της Κύπρου ήταν ο πιθανότερος λόγος που οι ΗΠΑ επέτρεψαν να γίνει η Τουρκική επέμβαση στο νησί.
Μετά ακολούθησε ο πόλεμος της Γιουγκοσλαβίας για να ελεγχθούν τα εκεί υπάρχοντα μεγάλα κοιτάσματα υδρογονανθράκων (βλέπετε εδώ και εδώ). Mετά ακολούθησε ο πόλεμος στην Λιβύη, στην Αίγυπτο, στη Συρία, που είναι τίγκα στους υδρογονάνθρακες (βλέπετε εδώ) και στο τέλος έρχεται η σειρά της Ελλάδας…
Υπάρχει όμως ένα ερώτημα. “Γιατί έγιναν όλα αυτά από τις ΗΠΑ και την ΕΕ”; Η απάντηση είναι εμφανής. Στόχος ήταν και παραμένει η απεξάρτηση της ΕΕ απο τους υδρογονάνθρακες της Ρωσίας.
Μετά απο την απόφαση της κυβέρνησης Σαμαρά-πρώην Τούρκογλου να μεταβάλει τη χρήσης της νησίδας Στρογγύλης σε αρχαιολογικό χώρο (βλέπετε σχετικά εδώ και εδώ) αλλά και όσα προηγήθηκαν για να προετοιμάσουν το “έδαφος” (βλέπετε σχετικά (εδώ και εδώ) δημιουργήθηκε μια περιοχή ΑΟΖ ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Κύπρο (κόκκινη διακεκομμένη γραμμή), που παραχωρήθηκε στην Τουρκία.
Χάρις στην απόφαση της κυβέρνησης ένα μεγάλο μέρος του κοιτάσματος Α παραχωρήθηκε στη Τουρκία.
Σας υπενθυμίζω την πρόσφατη καταγεγραμμένη διεθνώς αναφορά του πρώην Τούρκογλου στην Άγκυρα για “αλλαγή γεωγραφικών συνόρων” που προηγήθηκε της απόφασης για τη νησίδα Στρογγύλη από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ), που υπάγεται στο υπ. Πολιτισμού του οποίου ηγείται ο Παναγιωτόπουλος, αυτός που άφησε επι τόσα χρόνια τα υποβρύχια U209 χωρίς μπαταρίες).
Εθνικό έδαφος είναι και η ΑΟΖ και η υφαλοκρηπίδα. Παραχώρηση Εθνικού εδάφους σημαίνει προδοσία.
Είναι μεγάλη ατυχία για την Ελλάδα, ότι στο υπ.Εξωτερικών, παραμένει ως υπουργός ότι “καλύτερο” υπάρχει για τη “περίπτωση”, ο πρώην Τούρκογλου.
http://zcode-gr.blogspot.jp/2013/09/blog-post_28.html
Στην περιοχή της ΑΟΖ της Κύπρου μπορεί κανείς να διακρίνει τρία βασικά κοιτάσματα, τα Α,, Β και C.
Ενδιαφέρον έχει ότι τα κοιτάσματα Α και Β “ακουμπούν” τις ακτές της Κύπρου, που σημαίνει ότι γεωτρήσεις μπορεί να γίνουν και πολύ κοντά στις ακτές.
Το κοίτασμα Α ανήκει εν μέρει στην Τουρκία (περιοχή Αττάλειας), εν μέρει στην Κύπρο και εν μέρει στην ΔΒΚ (Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου, το ψευδοκράτος). Το κοίτασμα Β ανήκει κυρίως στη Κύπρο αλλά μέρη του μπορεί κανείς να διακρίνει ότι ανήκουν στο Ισραήλ, στο Λίβανο, στη ΔΒΚ και στη Συρία!
Το κοίτασμα C ανήκει κυρίως στη Τουρκία αλλά ένα μέρος του ανήκει και στη Συρία. Απο παρατήρηση του χάρτη μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι ελάχιστες περιοχές της Κυπριακής ΑΟΖ φαίνεται να μην έχουν κοιτάσματα.
Σε περίπτωση διαχωρισμού των ΑΟΖ Κύπρου και ΔΒΚ λόγω διαχωρισμού της Κύπρου, το κάθε “κράτος” θα απολαμβάνει τα κέρδη που θα προέρχονται απο τη δική του επιμέρους ΑΟΖ. Στη περίπτωση όμως που η Κύπρος παραμείνει ενωμένη τα κέρδη θα μοιράζονται στους κατοίκους όλου του νησιού. Αυτός είναι και ο λόγος που η Τουρκία συνεχίζει την εποίκηση του Βορείου τμήματος της Κύπρου.
Όσον αφορά την εγκυρότητα του χάρτη της κορυφής ανατρέξατε όλα τα προηγούμενα άρθρα μας, που αφορούν τις θέσεις πιυθανών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στο Ιόνιο, στο Βόρειο Αιγαίο και τη Κεντρική Μακεδονία, στη Κρήτη και στο Καστελόριζο.
Ελέγξετε επίσης, που είναι η θέση του οικοπέδου 12 της Κυπριακής ΑΟΖ, στην οποία επιβεβαιώθηκε ένα τεράστιο κοίτασμα φυσικού αερίου. Σημειώστε επίσης, ότι είναι υπο εξέλιξη συζητήσεις για την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου του Λιβάνου. Και ο Λίβανος έχει φυσικό αέριο Συγκρίνοντας τις θέσεις των οικοπέδων στην ΑΟΖ της Κύπρου με τις θέσεις των κοιτασμάτων Α και Β, συμπεραίνει κανείς πόσα ήξεραν και απέκρυβαν απο τους πολίτες τους για τους υδρογονάνθρακες οι κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου επι χρόνια. Η ύπαρξη τόσο μεγάλων κοιτασμάτων στη περιοχή της Κύπρου ήταν ο πιθανότερος λόγος που οι ΗΠΑ επέτρεψαν να γίνει η Τουρκική επέμβαση στο νησί.
Μετά ακολούθησε ο πόλεμος της Γιουγκοσλαβίας για να ελεγχθούν τα εκεί υπάρχοντα μεγάλα κοιτάσματα υδρογονανθράκων (βλέπετε εδώ και εδώ). Mετά ακολούθησε ο πόλεμος στην Λιβύη, στην Αίγυπτο, στη Συρία, που είναι τίγκα στους υδρογονάνθρακες (βλέπετε εδώ) και στο τέλος έρχεται η σειρά της Ελλάδας…
Υπάρχει όμως ένα ερώτημα. “Γιατί έγιναν όλα αυτά από τις ΗΠΑ και την ΕΕ”; Η απάντηση είναι εμφανής. Στόχος ήταν και παραμένει η απεξάρτηση της ΕΕ απο τους υδρογονάνθρακες της Ρωσίας.
Μετά απο την απόφαση της κυβέρνησης Σαμαρά-πρώην Τούρκογλου να μεταβάλει τη χρήσης της νησίδας Στρογγύλης σε αρχαιολογικό χώρο (βλέπετε σχετικά εδώ και εδώ) αλλά και όσα προηγήθηκαν για να προετοιμάσουν το “έδαφος” (βλέπετε σχετικά (εδώ και εδώ) δημιουργήθηκε μια περιοχή ΑΟΖ ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Κύπρο (κόκκινη διακεκομμένη γραμμή), που παραχωρήθηκε στην Τουρκία.
Χάρις στην απόφαση της κυβέρνησης ένα μεγάλο μέρος του κοιτάσματος Α παραχωρήθηκε στη Τουρκία.
Σας υπενθυμίζω την πρόσφατη καταγεγραμμένη διεθνώς αναφορά του πρώην Τούρκογλου στην Άγκυρα για “αλλαγή γεωγραφικών συνόρων” που προηγήθηκε της απόφασης για τη νησίδα Στρογγύλη από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ), που υπάγεται στο υπ. Πολιτισμού του οποίου ηγείται ο Παναγιωτόπουλος, αυτός που άφησε επι τόσα χρόνια τα υποβρύχια U209 χωρίς μπαταρίες).
Εθνικό έδαφος είναι και η ΑΟΖ και η υφαλοκρηπίδα. Παραχώρηση Εθνικού εδάφους σημαίνει προδοσία.
Είναι μεγάλη ατυχία για την Ελλάδα, ότι στο υπ.Εξωτερικών, παραμένει ως υπουργός ότι “καλύτερο” υπάρχει για τη “περίπτωση”, ο πρώην Τούρκογλου.
http://zcode-gr.blogspot.jp/2013/09/blog-post_28.html
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
