2013-10-10 03:57:04
Δημοσιονομικό κενό προβλέπει με έκθεσή του το Γραφείο της Βουλής για την παρακολούθηση του κρατικού προϋπολογισμού για την μετά το μνημόνιο εποχή, αφού το β' εξάμηνο του 2014 «οι πόροι που διαθέτει η χώρα δεν θα επαρκούν για να καλύψει τις υποχρεώσεις προς πληρωμή των τόκων για τα δάνεια που έχει λάβει».
Στην έκθεση με τίτλο «Το Δημόσιο Χρέος μετά το τέλος του μνημονίου (2014)», οι συντάκτες της σημειώνουν ότι «μια νέα δανειακή σύμβαση για το κλείσιμο του δημοσιονομικού κενού δίνει μόνο προσωρινή λύση για ένα-δυο χρόνια», αφού αναβάλλει απλά την αντιμετώπιση του προβλήματος του δημόσιου χρέους.
Πρόταση δε του εν λόγω γραφείου της Βουλής είναι το ʽκούρεμαʼ του χρέους και όχι η ʽδιευκόλυνση εξυπηρέτησήςʼ του. Ειδικότερα, ως βασικές δυνατότητες για την αντιμετώπιση του προβλήματος παρουσιάζει, είτε τη διευκόλυνση εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους με μείωση επιτοκίων κ.ο.κ, είτε την επίσημη αναδιάρθρωση του χρέους, προκειμένου να είναι βιώσιμο.
Στην πρώτη περίπτωση, παρά την επισήμανση ότι η Ευρωομάδα έχει αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενος μείωσης των επιτοκίων, σημειώνεται ότι «οι ελαφρύνσεις είναι μεν αναγκαίες, αλλά δεν αρκούν για μία οριστική λύση του προβλήματος και αφήνουν την Ελλάδα έκθετη στις απροσδόκητες διαταραχές της διεθνούς και ευρωπαϊκής οικονομίας», με το χρέος τελικά να παραμένει ως ʽδαμόκλειος σπάθηʼ πάνω από την ελληνική οικονομία.
Στη δεύτερη περίπτωση συμφωνίας μίας νέας δραστικής περικοπής του χρέους, σημειώνεται η παρατήρηση οικονομολόγων, εκπροσώπων οικονομικών συμφερόντων, αλλά και του ίδιου του ΔΝΤ ότι η αναδιάρθρωση του χρέους είναι αναπόφευκτη. Από τους συντάκτες της έκθεσης θεωρείται πως «ένα κούρεμα του χρέους εντός της Ευρωζώνης, θα επιτάχυνε την ανάπτυξη, ενθαρρύνοντας τις επενδύσεις και μειώνοντας την πίεση για πρωτογενή πλεονάσματα». Ως «κλειδί» θεωρείται η μεγέθυνση, ενώ θεωρείται πως «η χώρα είναι αδύνατο να επιστρέψει στις αγορές κεφαλαίου για να αναχρηματοδοτήσει το τεράστιο χρέος της με λογικούς όρους», αφού το μέγεθός του θα λειτουργεί αποτρεπτικά για τους πιθανούς δανειστές. «Η οργανωμένη διαγραφή μέρους του χρέους εντός της ΕΕ και της Ευρωζώνης θα δημιουργούσε νέα δεδομένα», σημειώνεται, με σπουδαιότερο εξ αυτών ότι θα ενσωματωνόταν σύντομα στις προσδοκίες των αγορών.
Βεβαίως, οι συντάκτες της έκθεσης επισημαίνουν και τις δυσκολίες για τη λύση του ʽκουρέματος, εξηγώντας ότι πιθανή διαγραφή θα επιβάρυνε το δημόσιο χρέος των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων που έχουν εγγυηθεί για τα ελληνικά δάνεια. «Δεν πρέπει να υποτιμηθεί η ανησυχία των άλλων κρατών μελών ότι ένα τέτοιο μέτρο ενέχει τον λεγόμενο ʽηθικό κίνδυνοʼ», σημειώνουν, ζητώντας δικλείδες ασφαλείας. Θεωρείται ότι ένα επιθετικά προβαλλόμενο αίτημα από την Ελλάδα, θα μπορούσε να τροφοδοτήσει νέα συζήτηση για έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, εξού και οι χαμηλοί τόνοι που κρατούνται από την χώρα μας «μολονότι ο υπουργός Οικονομικών κ.Στουρνάρας φαίνεται ότι αναμένει κινήσεις για περικοπή και ελάφρυνση του χρέους», όπως λένε. Επιπλέον, ρίχνουν βάρος και στην αξιοπιστία της χώρας, για την έκβαση μίας τέτοιας διαπραγμάτευσης για αναδιάρθρωση του χρέους.
Σημειώνεται τέλος ότι «υπάρχουν μεσοπρόθεσμες δυνατότητες να μειωθεί το απόθεμα του χρέους χωρίς ως ένα βαθμό να εμφανιστούν σαν νέο κούρεμα». Ως τέτοιες αναφέρονται ενδεικτικά η ανάληψη του κόστους ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών από το ESM (θα μείωνε το χρέος κατά 30 δις ευρώ) και η «αμοιβαιοποίηση» μέρους του χρέους ή ένα σύμφωνο απόσβεσης. Tromaktiko
Στην έκθεση με τίτλο «Το Δημόσιο Χρέος μετά το τέλος του μνημονίου (2014)», οι συντάκτες της σημειώνουν ότι «μια νέα δανειακή σύμβαση για το κλείσιμο του δημοσιονομικού κενού δίνει μόνο προσωρινή λύση για ένα-δυο χρόνια», αφού αναβάλλει απλά την αντιμετώπιση του προβλήματος του δημόσιου χρέους.
Πρόταση δε του εν λόγω γραφείου της Βουλής είναι το ʽκούρεμαʼ του χρέους και όχι η ʽδιευκόλυνση εξυπηρέτησήςʼ του. Ειδικότερα, ως βασικές δυνατότητες για την αντιμετώπιση του προβλήματος παρουσιάζει, είτε τη διευκόλυνση εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους με μείωση επιτοκίων κ.ο.κ, είτε την επίσημη αναδιάρθρωση του χρέους, προκειμένου να είναι βιώσιμο.
Στην πρώτη περίπτωση, παρά την επισήμανση ότι η Ευρωομάδα έχει αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενος μείωσης των επιτοκίων, σημειώνεται ότι «οι ελαφρύνσεις είναι μεν αναγκαίες, αλλά δεν αρκούν για μία οριστική λύση του προβλήματος και αφήνουν την Ελλάδα έκθετη στις απροσδόκητες διαταραχές της διεθνούς και ευρωπαϊκής οικονομίας», με το χρέος τελικά να παραμένει ως ʽδαμόκλειος σπάθηʼ πάνω από την ελληνική οικονομία.
Στη δεύτερη περίπτωση συμφωνίας μίας νέας δραστικής περικοπής του χρέους, σημειώνεται η παρατήρηση οικονομολόγων, εκπροσώπων οικονομικών συμφερόντων, αλλά και του ίδιου του ΔΝΤ ότι η αναδιάρθρωση του χρέους είναι αναπόφευκτη. Από τους συντάκτες της έκθεσης θεωρείται πως «ένα κούρεμα του χρέους εντός της Ευρωζώνης, θα επιτάχυνε την ανάπτυξη, ενθαρρύνοντας τις επενδύσεις και μειώνοντας την πίεση για πρωτογενή πλεονάσματα». Ως «κλειδί» θεωρείται η μεγέθυνση, ενώ θεωρείται πως «η χώρα είναι αδύνατο να επιστρέψει στις αγορές κεφαλαίου για να αναχρηματοδοτήσει το τεράστιο χρέος της με λογικούς όρους», αφού το μέγεθός του θα λειτουργεί αποτρεπτικά για τους πιθανούς δανειστές. «Η οργανωμένη διαγραφή μέρους του χρέους εντός της ΕΕ και της Ευρωζώνης θα δημιουργούσε νέα δεδομένα», σημειώνεται, με σπουδαιότερο εξ αυτών ότι θα ενσωματωνόταν σύντομα στις προσδοκίες των αγορών.
Βεβαίως, οι συντάκτες της έκθεσης επισημαίνουν και τις δυσκολίες για τη λύση του ʽκουρέματος, εξηγώντας ότι πιθανή διαγραφή θα επιβάρυνε το δημόσιο χρέος των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων που έχουν εγγυηθεί για τα ελληνικά δάνεια. «Δεν πρέπει να υποτιμηθεί η ανησυχία των άλλων κρατών μελών ότι ένα τέτοιο μέτρο ενέχει τον λεγόμενο ʽηθικό κίνδυνοʼ», σημειώνουν, ζητώντας δικλείδες ασφαλείας. Θεωρείται ότι ένα επιθετικά προβαλλόμενο αίτημα από την Ελλάδα, θα μπορούσε να τροφοδοτήσει νέα συζήτηση για έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, εξού και οι χαμηλοί τόνοι που κρατούνται από την χώρα μας «μολονότι ο υπουργός Οικονομικών κ.Στουρνάρας φαίνεται ότι αναμένει κινήσεις για περικοπή και ελάφρυνση του χρέους», όπως λένε. Επιπλέον, ρίχνουν βάρος και στην αξιοπιστία της χώρας, για την έκβαση μίας τέτοιας διαπραγμάτευσης για αναδιάρθρωση του χρέους.
Σημειώνεται τέλος ότι «υπάρχουν μεσοπρόθεσμες δυνατότητες να μειωθεί το απόθεμα του χρέους χωρίς ως ένα βαθμό να εμφανιστούν σαν νέο κούρεμα». Ως τέτοιες αναφέρονται ενδεικτικά η ανάληψη του κόστους ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών από το ESM (θα μείωνε το χρέος κατά 30 δις ευρώ) και η «αμοιβαιοποίηση» μέρους του χρέους ή ένα σύμφωνο απόσβεσης. Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Από ανώνυμη καταγγελία αποκαλύφθηκαν προβλήματα σε επιβατικό πλοίο!
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Εξωπλανήτης οκτώ φορές σαν τον Δία
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
