2013-10-10 10:39:04
Πριν από τέσσερα χρόνια (τέλη Σεπτεμβρίου 2009) είχε εκδικασθεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο η αγωγή της Πολυξένης Φωκά-Πιστικά κατά του... τουρκικού κράτους, το οποίο είχε δημεύσει την περιουσία της.
Επρόκειτο για τρεις πολυκατοικίες ιδιοκτησίας της, στην περιοχή του Ταξίμ, και το ΕΔΑΔ με απόφασή του δικαίωσε τους κληρονόμους της, υποχρεώνοντας το τουρκικό Δημόσιο να τους αποζημιώσει με την αξία των ακινήτων και τα διαφυγόντα κέρδη όλων αυτών των ετών, ποσό που υπολογίσθηκε συνολικώς σε 19 εκατ. ευρώ.
Τότε, ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Κωνσταντινουπολιτών, κ. Νίκος Ουζούνογλου, είχε δηλώσει στην εφημερίδα «Μακεδονία»: «Όλη η παλιά ελληνική συνοικία της περιοχής του Ταξίμ μπορεί να είναι διεκδικήσιμη».
Η Τουρκία, είχε ψηφίσει νόμο (το 1987) με τον οποίον οι Έλληνες δεν είχαν τη δυνατότητα να διατηρήσουν περιουσία στην Κωνσταντινούπολη, επειδή ήταν συνοριακή περιοχή, όπως ισχύει και στη Θράκη. Έτσι, τα τουρκικά δικαστήρια εξέδιδαν αποφάσεις με τις οποίες χάνονταν οι ελληνικές περιουσίες.
Ο κ. Ουζούνογλου, σ’ εκείνη την συνέντευξή του είχε ενημερώσει, πως «Υπάρχουν σπίτια που δεν είναι γνωστό αν πουλήθηκαν ή αν παραμένουν κατασχεμένα. Σε πολλά έχουν εγκατασταθεί εσωτερικοί μετανάστες της Τουρκίας από την Ανατολή. Είναι η περιοχή κοντά στο Ταξίμ, η οποία ήταν όλη ελληνική συνοικία».
Την προηγούμενη Τρίτη, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) υποχρεώνει την Τουρκία να καταβάλει αποζημίωση 5 εκατ. ευρώ για υλική βλάβη στους Έλληνες υπηκόους Ιωάννη και Ευάγγελο Φωκά. Η συγκεκριμένη υπόθεση διήρκησε 20 χρόνια, καθώς η έναρξή της χρονολογείται από το 1983.
Αυτήν την στιγμή, στο ΕΔΑΔ εκκρεμούν υποθέσεις Ελλήνων, αξίας 2-3 δισ. ευρώ, τις οποίες χειρίζεται ο δικηγόρος κ. Δημήτρης Γκελντής. Δήλωσε στην εφημερίδα «Χρόνος» της Κομοτηνής, σε ρεπορτάζ του κ. Μπακιρτζάκη: «Όσοι έχασαν τις περιουσίες είναι στο χέρι τους να τις διεκδικήσουν. Το κράτος θα έπρεπε να είναι αρωγός και εκεί που μοίραζε χρήματα σε μη κυβερνητικές οργανώσεις καλύτερα να τα έδινε για τα έξοδα που πρέπει να γίνουν στην Τουρκία και μετά ας τα πάρουν πίσω. Αυτά που έχει δημεύσει κατά καιρούς η Τουρκία φτάνουν τα 20 δισ. Μόνο οι δικές μου οι αξιώσεις είναι γύρω στα 2 δισ.».
Το ελληνικό κράτος προτιμά να χρηματοδοτεί την διατήρηση της «μαύρης οχιάς» στις Κυκλάδες, για τις οποίες έχει ιδιαίτερη ευαισθησία ο κ. Αλαβάνος (και πολλές άλλες χρηματοδοτήσεις σε παρόμοιας ευαισθησίας θέματα) αντί να στηρίξει τα δίκαια αιτήματα των πολιτών του, προς όφελος και του ιδίου κράτους βεβαίως.
Ο κ. Γκελντής κάνει λόγο για 12.000 δεσμευμένα ελληνικά ακίνητα στην Τουρκία. Και αποτελεί αρνητικό παράγοντα για την Τουρκίας, αν επιθυμεί ακόμη να ενταχθεί στην Ε.Ε. Να σημειωθεί πως το δίκαιο είναι τόσο καταφανώς υπέρ ημών, ώστε και ο ίδιος ο Τούρκος δικαστής στο ΕΔΑΔ ψήφισε κατά της χώρας του.
Εδώ απαιτείται κινητοποίηση των ομογενειακών σωματείων, ώστε αφενός να βρεθούν οι ιδιοκτήτες των δεσμευμένων ακινήτων, αφετέρου να ενισχυθούν ώστε να αντεπεξέλθουν στα έξοδα της δίκης -που δεν είναι και λίγα- και τα οποία είναι υπερβέβαιο πως θα επιστραφούν.
Ο μόνος περιορισμός είναι, πως πρόκειται για ακίνητα που έχουν δεσμευθεί μετά το 1950, οπότε υπεγράφη η ευρωπαϊκή σύμβαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η Τουρκία προσυπέγραψε το σεβασμό σ’ αυτά στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Καιρός δεν είναι να διεκδικούμε αυτά που μας ανήκουν;
voria.gr
Επρόκειτο για τρεις πολυκατοικίες ιδιοκτησίας της, στην περιοχή του Ταξίμ, και το ΕΔΑΔ με απόφασή του δικαίωσε τους κληρονόμους της, υποχρεώνοντας το τουρκικό Δημόσιο να τους αποζημιώσει με την αξία των ακινήτων και τα διαφυγόντα κέρδη όλων αυτών των ετών, ποσό που υπολογίσθηκε συνολικώς σε 19 εκατ. ευρώ.
Τότε, ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Κωνσταντινουπολιτών, κ. Νίκος Ουζούνογλου, είχε δηλώσει στην εφημερίδα «Μακεδονία»: «Όλη η παλιά ελληνική συνοικία της περιοχής του Ταξίμ μπορεί να είναι διεκδικήσιμη».
Η Τουρκία, είχε ψηφίσει νόμο (το 1987) με τον οποίον οι Έλληνες δεν είχαν τη δυνατότητα να διατηρήσουν περιουσία στην Κωνσταντινούπολη, επειδή ήταν συνοριακή περιοχή, όπως ισχύει και στη Θράκη. Έτσι, τα τουρκικά δικαστήρια εξέδιδαν αποφάσεις με τις οποίες χάνονταν οι ελληνικές περιουσίες.
Ο κ. Ουζούνογλου, σ’ εκείνη την συνέντευξή του είχε ενημερώσει, πως «Υπάρχουν σπίτια που δεν είναι γνωστό αν πουλήθηκαν ή αν παραμένουν κατασχεμένα. Σε πολλά έχουν εγκατασταθεί εσωτερικοί μετανάστες της Τουρκίας από την Ανατολή. Είναι η περιοχή κοντά στο Ταξίμ, η οποία ήταν όλη ελληνική συνοικία».
Την προηγούμενη Τρίτη, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) υποχρεώνει την Τουρκία να καταβάλει αποζημίωση 5 εκατ. ευρώ για υλική βλάβη στους Έλληνες υπηκόους Ιωάννη και Ευάγγελο Φωκά. Η συγκεκριμένη υπόθεση διήρκησε 20 χρόνια, καθώς η έναρξή της χρονολογείται από το 1983.
Αυτήν την στιγμή, στο ΕΔΑΔ εκκρεμούν υποθέσεις Ελλήνων, αξίας 2-3 δισ. ευρώ, τις οποίες χειρίζεται ο δικηγόρος κ. Δημήτρης Γκελντής. Δήλωσε στην εφημερίδα «Χρόνος» της Κομοτηνής, σε ρεπορτάζ του κ. Μπακιρτζάκη: «Όσοι έχασαν τις περιουσίες είναι στο χέρι τους να τις διεκδικήσουν. Το κράτος θα έπρεπε να είναι αρωγός και εκεί που μοίραζε χρήματα σε μη κυβερνητικές οργανώσεις καλύτερα να τα έδινε για τα έξοδα που πρέπει να γίνουν στην Τουρκία και μετά ας τα πάρουν πίσω. Αυτά που έχει δημεύσει κατά καιρούς η Τουρκία φτάνουν τα 20 δισ. Μόνο οι δικές μου οι αξιώσεις είναι γύρω στα 2 δισ.».
Το ελληνικό κράτος προτιμά να χρηματοδοτεί την διατήρηση της «μαύρης οχιάς» στις Κυκλάδες, για τις οποίες έχει ιδιαίτερη ευαισθησία ο κ. Αλαβάνος (και πολλές άλλες χρηματοδοτήσεις σε παρόμοιας ευαισθησίας θέματα) αντί να στηρίξει τα δίκαια αιτήματα των πολιτών του, προς όφελος και του ιδίου κράτους βεβαίως.
Ο κ. Γκελντής κάνει λόγο για 12.000 δεσμευμένα ελληνικά ακίνητα στην Τουρκία. Και αποτελεί αρνητικό παράγοντα για την Τουρκίας, αν επιθυμεί ακόμη να ενταχθεί στην Ε.Ε. Να σημειωθεί πως το δίκαιο είναι τόσο καταφανώς υπέρ ημών, ώστε και ο ίδιος ο Τούρκος δικαστής στο ΕΔΑΔ ψήφισε κατά της χώρας του.
Εδώ απαιτείται κινητοποίηση των ομογενειακών σωματείων, ώστε αφενός να βρεθούν οι ιδιοκτήτες των δεσμευμένων ακινήτων, αφετέρου να ενισχυθούν ώστε να αντεπεξέλθουν στα έξοδα της δίκης -που δεν είναι και λίγα- και τα οποία είναι υπερβέβαιο πως θα επιστραφούν.
Ο μόνος περιορισμός είναι, πως πρόκειται για ακίνητα που έχουν δεσμευθεί μετά το 1950, οπότε υπεγράφη η ευρωπαϊκή σύμβαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η Τουρκία προσυπέγραψε το σεβασμό σ’ αυτά στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Καιρός δεν είναι να διεκδικούμε αυτά που μας ανήκουν;
voria.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
"Απορίες" από έναν φρουρό του Αιγαίου
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
