2013-10-12 19:42:03
Μούχλα, υγρασία και... σοβάδες να αιωρούνται πάνω από τα κεφάλια μικρών μαθητών, στο σχολικό συγκρότημα στο κέντρο της πόλης των Τρικάλων.
Όπως καταγγέλλουν στο trikalavoice.gr τα μέλη του Δ.Σ. του Συλλόγου Γονέων Κηδεμόνων των δυο ιστορικών σχολείων η εγκατάλειψη του κτιρίου είναι πλήρης και οι καταστάσεις που δημιουργούνται άκρως επικίνδυνες. Μέχρι να έχουμε κανένα τραυματισμό μικρού παιδιού και οι... αναρμο-αρμόδιοι να αντιδράσουν. Έλεος... Παιδεία 2013!... Τα βλέπουν αυτά στο Υπουργείο Παιδείας; Τα γνωρίζουν; Πόση υπομονή πια;... Αναλυτικά η επιστολή των γονέων:
«Στην οδό Αβέρωφ 43, δίπλα από το δικαστικό Μέγαρο, βρίσκεται το ιστορικό διδακτήριο που συστεγάζει το 3ο Δημοτικό Σχολείο και το 32ο Δημοτικό Σχολείο Τρικάλων. Ένα σχολικό κτήριο που, ενώ σφύζει από ζωή φιλοξενώντας καθημερινά εκατοντάδες μαθητές, κινδυνεύει από τη φθορά του χρόνου και την αμέλεια (εγκατάλειψη) των υπευθύνων αρχών.
Πριν όμως καταπιαστούμε με την απαρίθμηση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει, ας γυρίσουμε πίσω στο χρόνο να μάθουμε την ιστορία του.
Στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης της τελευταίας κυβέρνησης του Ελευθερίου Βενιζέλου (1928 – 1932), με υπουργούς Παιδείας αρχικά τον Κωνσταντίνο Γόντικα και στη συνέχεια τον Γεώργιο Παπανδρέου, αποφασίζεται να αντιμετωπιστεί συστηματικά το ζήτημα της σχολικής στέγης, με την ανέγερση νέων σύγχρονων διδακτηρίων ή την επισκευή παλαιών σχολείων. Συγκεκριμένα, τέθηκε τότε σε εφαρμογή ένα μεγαλόπνοο πρόγραμμα ανέγερσης σχολικών κτηρίων, το οποίο εκτιμάται ότι απέδωσε μέσα σε λίγα χρόνια περισσότερα από 3000 σχολεία. Στο πρόγραμμα αυτό πήραν μέρος οι καλύτεροι αρχιτέκτονες της Ελλάδας όπως ο Δημήτριος Πικιώνης, ο Άγγελος Σιάγας κ. ά.
Στο πλαίσιο, λοιπόν, αυτού του προγράμματος του υπουργείου Παιδείας, εκπονούνται και πραγματώνονται 35 περίπου μελέτες σχολείων για πόλεις της Θεσσαλίας. Ειδικότερα για τα Τρίκαλα το 1931, ο αρχιτέκτονας Δημήτριος Κλάψης αρχικά και ο Θουκυδίδης Βαλέντης στη συνέχεια, εκπονούν μελέτη για το (Γ΄) εξατάξιο Δημοτικό Σχολείο«παρά τους παλαιούς Στρατώνας», στην περιοχή του σημερινού Δικαστικού Μεγάρου. Τον Απρίλιο του 1931, ο Δ. Κλάψης εκπονεί μελέτη για ένα διώροφο διδακτήριο μοντέρνας αρχιτεκτονικής με έξι αίθουσες διδασκαλίας και αίθουσα χειροτεχνίας. Τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς εκπονείται νέα μελέτη για το ίδιο διδακτήριο από τον αρχιτέκτονα Θ. Βαλέντη, η οποία και εφαρμόζεται.
Το νέο σχέδιο (Εικ. 1) ακολουθεί ένα πιο τολμηρό και μοντέρνο λεξιλόγιο και επαναλαμβάνει αντίστοιχες τυπολογικές και μορφολογικές επιλύσεις που σχεδιάστηκαν σε σχολείο της Μυτιλήνης και στο Ληξούρι Κεφαλλονιάς. Το σχολείο διατηρείται μέχρι σήμερα και στεγάζει το 32ο Δημοτικό Σχολείο Τρικάλων, πλαισιωμένο όμως με μεγάλες προσθήκες στα βόρεια και τα δυτικά του (Εικ. 2), στις οποίες στεγάζεται το 3ο Δημοτικό Σχολείο Τρικάλων. (Πάνος Τσολάκης – Αλέξανδρος Αντωνίου, ΤΡΙΚΑΛΙΝΑ τ. 32 / 2012, σελ. 323-338).
Εγκαινιάστηκε από τον Γεώργιο Παπανδρέου, ως Υπουργό Παιδείας (1930 - 1932). Κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου το κτήριο επιτάχθηκε και χρησιμοποιήθηκε σαν στρατιωτικό νοσοκομείο. Στην κατοχή εξακολουθούσε να είναι επιταγμένο, χρησιμοποιούμενο πότε από τους Ιταλούς και πότε από τους Γερμανούς κατακτητές. Στο διάστημα 1946-1949 άλλοτε μεν χρησιμοποιήθηκε ως κρατητήριο, άλλοτε για τη διαμονή στρατιωτών ή χωροφυλάκων και για τη στέγαση οικογενειών.
Κατά τα σχολικά έτη 1947-1949 το διδακτήριο χρησιμοποιήθηκε για τη στέγαση πενήντα περίπου οικογενειών που κατάγονταν απ’ τα χωριά Αγριελιά και Κουμαριά. «Αι οικογένειαι μη έχουσαι μαγειρεία εις την αυλήν εμαγείρευαν και έψηναν τους άρτους εντός του διδακτηρίου». Αποδόθηκε και πάλι για να χρησιμοποιηθεί ως σχολείο μετά την απελευθέρωση.
Στο κτήριο επίσης στεγάστηκαν για πολλά χρόνια τα γραφεία της Επιθεώρησης Δημοτικών Σχολείων Τρικάλων και λίγα χρόνια μετά την απελευθέρωση και τα γραφεία της Επιθεώρησης Δημοτικών Σχολείων Καλαμπάκας.
Επίσης στο συγκεκριμένο διδακτήριο φοίτησαν, ως 3ο Δημοτικό Σχολείο, αρκετοί γνωστοί Τρικαλινοί και ανάμεσά τους ο μεγάλος στιχουργός Κώστας Βίρβος.
Το 1987 στο κτήριο συστεγάστηκε με το 3ο Δημοτικό το νεοϊδρυθέν 6/θέσιο 32ο Δημοτικό Σχολείο. Τα σχολεία λειτουργούσαν σε πρωινή και απογευματινή βάρδια. Τα δύο σχολεία συστεγάζονταν έως το 1991, όταν τελείωσε η ανέγερση του νέου διδακτηρίου του 3ουΔημοτικού Σχολείου ως επέκταση του παλαιού κτηρίου, το οποίο από το 1991 έως και σήμερα στεγάζει αποκλειστικά το 10/θέσιο 32ο Δημοτικό Σχολείο Τρικάλων.
Παλαιό και νέο διδακτήριο μοιράζονται τα προβλήματα, που έχει επιφέρει η πολύχρονη έλλειψη συντήρησης και αποκατάστασης ζημιών. Προβλήματα που έχουν γίνει γνωστά στους αρμοδίους, τόσο με έγγραφα τριών κατά σειρά τοποθετουμένων Διευθυντών των σχολείων, όσο και από παραστάσεις των Δ. Σ. του Συλλόγου μαζί με τους Διευθυντές των σχολείων στους τελευταίους δύο Δημάρχους καθώς και στους αρμοδίους Αντιδημάρχους.
Συγκεκριμένα στο παλαιό διδακτήριο έχει αχρηστευτεί, κατά ένα μεγάλο ποσοστό, η μόνωση της οροφής (ταράτσας) με αποτέλεσμα να υπάρχει διάβρωση του τσιμέντου και είσοδος νερού στις αίθουσες του 1ου ορόφου καθώς και πτώση των εξωτερικών επιχρισμάτων (σοφάδων), εκατέρωθεν των υδρορροών, σε μεγάλη έκταση. Επίσης σε κακή κατάσταση βρίσκεται και η ηλεκτρολογική του εγκατάσταση, με ότι αυτό συνεπάγεται. Ζητήθηκαν προσφορές αποκατάστασης της μόνωσης, αλλά όταν αυτές συγκεντρώθηκαν και υποβλήθηκαν το ζήτημα πάγωσε.
Επίσης το κτήριο δεν έχει βαφεί εξωτερικά, στο σύνολό του, την τελευταία 20ετία, με αποτέλεσμα την τραγική του σημερινή εμφάνιση. Ζητήθηκαν και εδώ προσφορές από ελαιοχρωματιστές, αλλά όταν τις πήγαμε μας είπαν ότι το ποσό είναι πολύ μεγάλο, για το Δήμο, γι’ αυτό να πάμε προσφορές μόνο για χρώματα. Το κάναμε και αυτό, αλλά δεν υπήρχαν πλέον αρκετοί ελαιοχρωματιστές του Δήμου για να αναλάβουν το έργο.
Διευθυντές και Σύλλογος κρούσαμε τον κώδωνα του κινδύνου για να προλάβουμε τυχόν ατύχημα, από τα παιδιά που ανεβαίνουν τα απογεύματα ή τις αργίες στα στέγαστρα των εισόδων, για να κατεβάσουν τις μπάλες τους. Προτείναμε την τοποθέτηση μορφής στέγης για την προστασία των στεγάστρων από τη διάβρωση των νερών της βροχής αφενός και για να μην πέφτουν οι μπάλες επάνω στα στέγαστρα αφετέρου, ούτως ώστε να μην αναγκάζονται οι μαθητές να σκαρφαλώνουν με κίνδυνο της ζωής τους. Ακόμη μια περίπτωση που μπήκε στον πάγο.
Όταν ανέλαβε η τωρινή Δημοτική Αρχή, σε επίσκεψη του αρμόδιου Αντιδημάρχου στο σχολείο μας και συγκεκριμένα στο γραφείο του Διευθυντή του 3ου Δημοτικού Σχολείου υποσχέθηκε ότι θα εντάξει όλο το διδακτήριο στο πρόγραμμα «εξοικονομώ». Όταν δημοσιεύτηκαν οι αντίστοιχοι πίνακες των ενταγμένων σχολείων στο συγκεκριμένο πρόγραμμα το σχολείο μας …. απουσίαζε.
Στις τόσες παραστάσεις που κάναμε στο Δήμο, παραθέτοντας τα χρονίζοντα προβλήματα του ιστορικού αυτού κτηρίου, εισπράξαμε την αδιαφορία των υπευθύνων και ως απόδειξη αυτού είναι το γεγονός πως τόσα χρόνια δεν στάλθηκε ένας μηχανικός του Δήμου, για να αξιολογήσει έστω τα παραπάνω αιτήματα. Μετά την ανακαίνιση και ανάδειξη του Δικαστικού Μεγάρου αναπτερώθηκαν οι ελπίδες μας για την αποκατάσταση των ζημιών του Σχολείου μας. Αλλά δυστυχώς απογοητευτήκαμε. Όποιος επισκέπτεται τα Δικαστήρια εισπράττει την άσχημη εικόνα του σχολείου προς την πλευρά των Δικαστηρίων, η οποία εκτός των άλλων περιλαμβάνει τις βρωμιές και τις ακαθαρσίες από τις επισκέψεις εξωσχολικών κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Πριν δύο χρόνια που αναλάβαμε τη διοίκηση του Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων των 3ου & 32ου Δημοτικών Σχολείων, δεν φανταζόμασταν ότι θα συναντούσαμε τόσα προβλήματα στην πορεία για την αποκατάσταση του σχολείου μας. Το να σε στέλνουν από «τον Άννα στον Καϊάφα» και να χτυπάς τη μία πόρτα μετά την άλλη, για να επισημάνεις το αυτονόητο σ’ αυτούς που είναι υπεύθυνοι όχι μόνο να αποκαταστήσουν τις ζημιές, αλλά πολύ περισσότερο να τις προλάβουν, σου δημιουργεί απογοήτευση και ενώ θέλεις να προσφέρεις στο κοινωνικό σύνολο, σε αναγκάζουν να τα παρατήσεις.
Ελπίζοντας ότι δεν θα περάσει μια δεκαετία ακόμη χωρίς να γίνει κάτι και ότι δεν θα πέσει κανένας σοβάς στα κεφάλια των μαθητών και πολύ περισσότερο δεν θα πέσει κανένα παιδί στην προσπάθειά του να κατεβάσει μια μπάλα, εμείς θα συνεχίζουμε την έκκληση προς τους υπευθύνους, όσο και αν χρειαστεί, έως ότου κάνουμε το σχολείο μας ΑΣΦΑΛΕΣ και ΑΙΣΘΗΤΙΚΑ ΕΛΚΥΣΤΙΚΟ!
Ευχαριστούμε για τη φιλοξενία!
Το Δ. Σ.
του Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων
3ου & 32ου Δημοτικών Σχολείων Τρικάλων
(Υ.Γ.: Την ώρα που γράφονταν αυτό το κείμενο, ήρθαν τα πρωτοβρόχια να μας επαληθεύσουν. Το πρωί της Παρασκευής 11/10/2013 οι μαθητές του Δ2, που βρίσκεται στον 1ο όροφο του παλαιού διδακτηρίου έκαναν μάθημα με τα νερά που έτρεχαν από την οροφή. Αδιάψευστος μάρτυρας η φωτογραφία που ακολουθεί. Αν με τις πρώτες βροχές πλημυρίσαμε, δεν μπορούμε να φανταστούμε τι θα γίνει αργότερα!)»
trikalavoice.gr
Όπως καταγγέλλουν στο trikalavoice.gr τα μέλη του Δ.Σ. του Συλλόγου Γονέων Κηδεμόνων των δυο ιστορικών σχολείων η εγκατάλειψη του κτιρίου είναι πλήρης και οι καταστάσεις που δημιουργούνται άκρως επικίνδυνες. Μέχρι να έχουμε κανένα τραυματισμό μικρού παιδιού και οι... αναρμο-αρμόδιοι να αντιδράσουν. Έλεος... Παιδεία 2013!... Τα βλέπουν αυτά στο Υπουργείο Παιδείας; Τα γνωρίζουν; Πόση υπομονή πια;... Αναλυτικά η επιστολή των γονέων:
«Στην οδό Αβέρωφ 43, δίπλα από το δικαστικό Μέγαρο, βρίσκεται το ιστορικό διδακτήριο που συστεγάζει το 3ο Δημοτικό Σχολείο και το 32ο Δημοτικό Σχολείο Τρικάλων. Ένα σχολικό κτήριο που, ενώ σφύζει από ζωή φιλοξενώντας καθημερινά εκατοντάδες μαθητές, κινδυνεύει από τη φθορά του χρόνου και την αμέλεια (εγκατάλειψη) των υπευθύνων αρχών.
Πριν όμως καταπιαστούμε με την απαρίθμηση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει, ας γυρίσουμε πίσω στο χρόνο να μάθουμε την ιστορία του.
Στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης της τελευταίας κυβέρνησης του Ελευθερίου Βενιζέλου (1928 – 1932), με υπουργούς Παιδείας αρχικά τον Κωνσταντίνο Γόντικα και στη συνέχεια τον Γεώργιο Παπανδρέου, αποφασίζεται να αντιμετωπιστεί συστηματικά το ζήτημα της σχολικής στέγης, με την ανέγερση νέων σύγχρονων διδακτηρίων ή την επισκευή παλαιών σχολείων. Συγκεκριμένα, τέθηκε τότε σε εφαρμογή ένα μεγαλόπνοο πρόγραμμα ανέγερσης σχολικών κτηρίων, το οποίο εκτιμάται ότι απέδωσε μέσα σε λίγα χρόνια περισσότερα από 3000 σχολεία. Στο πρόγραμμα αυτό πήραν μέρος οι καλύτεροι αρχιτέκτονες της Ελλάδας όπως ο Δημήτριος Πικιώνης, ο Άγγελος Σιάγας κ. ά.
Στο πλαίσιο, λοιπόν, αυτού του προγράμματος του υπουργείου Παιδείας, εκπονούνται και πραγματώνονται 35 περίπου μελέτες σχολείων για πόλεις της Θεσσαλίας. Ειδικότερα για τα Τρίκαλα το 1931, ο αρχιτέκτονας Δημήτριος Κλάψης αρχικά και ο Θουκυδίδης Βαλέντης στη συνέχεια, εκπονούν μελέτη για το (Γ΄) εξατάξιο Δημοτικό Σχολείο«παρά τους παλαιούς Στρατώνας», στην περιοχή του σημερινού Δικαστικού Μεγάρου. Τον Απρίλιο του 1931, ο Δ. Κλάψης εκπονεί μελέτη για ένα διώροφο διδακτήριο μοντέρνας αρχιτεκτονικής με έξι αίθουσες διδασκαλίας και αίθουσα χειροτεχνίας. Τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς εκπονείται νέα μελέτη για το ίδιο διδακτήριο από τον αρχιτέκτονα Θ. Βαλέντη, η οποία και εφαρμόζεται.
Το νέο σχέδιο (Εικ. 1) ακολουθεί ένα πιο τολμηρό και μοντέρνο λεξιλόγιο και επαναλαμβάνει αντίστοιχες τυπολογικές και μορφολογικές επιλύσεις που σχεδιάστηκαν σε σχολείο της Μυτιλήνης και στο Ληξούρι Κεφαλλονιάς. Το σχολείο διατηρείται μέχρι σήμερα και στεγάζει το 32ο Δημοτικό Σχολείο Τρικάλων, πλαισιωμένο όμως με μεγάλες προσθήκες στα βόρεια και τα δυτικά του (Εικ. 2), στις οποίες στεγάζεται το 3ο Δημοτικό Σχολείο Τρικάλων. (Πάνος Τσολάκης – Αλέξανδρος Αντωνίου, ΤΡΙΚΑΛΙΝΑ τ. 32 / 2012, σελ. 323-338).
Εγκαινιάστηκε από τον Γεώργιο Παπανδρέου, ως Υπουργό Παιδείας (1930 - 1932). Κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου το κτήριο επιτάχθηκε και χρησιμοποιήθηκε σαν στρατιωτικό νοσοκομείο. Στην κατοχή εξακολουθούσε να είναι επιταγμένο, χρησιμοποιούμενο πότε από τους Ιταλούς και πότε από τους Γερμανούς κατακτητές. Στο διάστημα 1946-1949 άλλοτε μεν χρησιμοποιήθηκε ως κρατητήριο, άλλοτε για τη διαμονή στρατιωτών ή χωροφυλάκων και για τη στέγαση οικογενειών.
Κατά τα σχολικά έτη 1947-1949 το διδακτήριο χρησιμοποιήθηκε για τη στέγαση πενήντα περίπου οικογενειών που κατάγονταν απ’ τα χωριά Αγριελιά και Κουμαριά. «Αι οικογένειαι μη έχουσαι μαγειρεία εις την αυλήν εμαγείρευαν και έψηναν τους άρτους εντός του διδακτηρίου». Αποδόθηκε και πάλι για να χρησιμοποιηθεί ως σχολείο μετά την απελευθέρωση.
Στο κτήριο επίσης στεγάστηκαν για πολλά χρόνια τα γραφεία της Επιθεώρησης Δημοτικών Σχολείων Τρικάλων και λίγα χρόνια μετά την απελευθέρωση και τα γραφεία της Επιθεώρησης Δημοτικών Σχολείων Καλαμπάκας.
Επίσης στο συγκεκριμένο διδακτήριο φοίτησαν, ως 3ο Δημοτικό Σχολείο, αρκετοί γνωστοί Τρικαλινοί και ανάμεσά τους ο μεγάλος στιχουργός Κώστας Βίρβος.
Το 1987 στο κτήριο συστεγάστηκε με το 3ο Δημοτικό το νεοϊδρυθέν 6/θέσιο 32ο Δημοτικό Σχολείο. Τα σχολεία λειτουργούσαν σε πρωινή και απογευματινή βάρδια. Τα δύο σχολεία συστεγάζονταν έως το 1991, όταν τελείωσε η ανέγερση του νέου διδακτηρίου του 3ουΔημοτικού Σχολείου ως επέκταση του παλαιού κτηρίου, το οποίο από το 1991 έως και σήμερα στεγάζει αποκλειστικά το 10/θέσιο 32ο Δημοτικό Σχολείο Τρικάλων.
Παλαιό και νέο διδακτήριο μοιράζονται τα προβλήματα, που έχει επιφέρει η πολύχρονη έλλειψη συντήρησης και αποκατάστασης ζημιών. Προβλήματα που έχουν γίνει γνωστά στους αρμοδίους, τόσο με έγγραφα τριών κατά σειρά τοποθετουμένων Διευθυντών των σχολείων, όσο και από παραστάσεις των Δ. Σ. του Συλλόγου μαζί με τους Διευθυντές των σχολείων στους τελευταίους δύο Δημάρχους καθώς και στους αρμοδίους Αντιδημάρχους.
Συγκεκριμένα στο παλαιό διδακτήριο έχει αχρηστευτεί, κατά ένα μεγάλο ποσοστό, η μόνωση της οροφής (ταράτσας) με αποτέλεσμα να υπάρχει διάβρωση του τσιμέντου και είσοδος νερού στις αίθουσες του 1ου ορόφου καθώς και πτώση των εξωτερικών επιχρισμάτων (σοφάδων), εκατέρωθεν των υδρορροών, σε μεγάλη έκταση. Επίσης σε κακή κατάσταση βρίσκεται και η ηλεκτρολογική του εγκατάσταση, με ότι αυτό συνεπάγεται. Ζητήθηκαν προσφορές αποκατάστασης της μόνωσης, αλλά όταν αυτές συγκεντρώθηκαν και υποβλήθηκαν το ζήτημα πάγωσε.
Επίσης το κτήριο δεν έχει βαφεί εξωτερικά, στο σύνολό του, την τελευταία 20ετία, με αποτέλεσμα την τραγική του σημερινή εμφάνιση. Ζητήθηκαν και εδώ προσφορές από ελαιοχρωματιστές, αλλά όταν τις πήγαμε μας είπαν ότι το ποσό είναι πολύ μεγάλο, για το Δήμο, γι’ αυτό να πάμε προσφορές μόνο για χρώματα. Το κάναμε και αυτό, αλλά δεν υπήρχαν πλέον αρκετοί ελαιοχρωματιστές του Δήμου για να αναλάβουν το έργο.
Διευθυντές και Σύλλογος κρούσαμε τον κώδωνα του κινδύνου για να προλάβουμε τυχόν ατύχημα, από τα παιδιά που ανεβαίνουν τα απογεύματα ή τις αργίες στα στέγαστρα των εισόδων, για να κατεβάσουν τις μπάλες τους. Προτείναμε την τοποθέτηση μορφής στέγης για την προστασία των στεγάστρων από τη διάβρωση των νερών της βροχής αφενός και για να μην πέφτουν οι μπάλες επάνω στα στέγαστρα αφετέρου, ούτως ώστε να μην αναγκάζονται οι μαθητές να σκαρφαλώνουν με κίνδυνο της ζωής τους. Ακόμη μια περίπτωση που μπήκε στον πάγο.
Όταν ανέλαβε η τωρινή Δημοτική Αρχή, σε επίσκεψη του αρμόδιου Αντιδημάρχου στο σχολείο μας και συγκεκριμένα στο γραφείο του Διευθυντή του 3ου Δημοτικού Σχολείου υποσχέθηκε ότι θα εντάξει όλο το διδακτήριο στο πρόγραμμα «εξοικονομώ». Όταν δημοσιεύτηκαν οι αντίστοιχοι πίνακες των ενταγμένων σχολείων στο συγκεκριμένο πρόγραμμα το σχολείο μας …. απουσίαζε.
Στις τόσες παραστάσεις που κάναμε στο Δήμο, παραθέτοντας τα χρονίζοντα προβλήματα του ιστορικού αυτού κτηρίου, εισπράξαμε την αδιαφορία των υπευθύνων και ως απόδειξη αυτού είναι το γεγονός πως τόσα χρόνια δεν στάλθηκε ένας μηχανικός του Δήμου, για να αξιολογήσει έστω τα παραπάνω αιτήματα. Μετά την ανακαίνιση και ανάδειξη του Δικαστικού Μεγάρου αναπτερώθηκαν οι ελπίδες μας για την αποκατάσταση των ζημιών του Σχολείου μας. Αλλά δυστυχώς απογοητευτήκαμε. Όποιος επισκέπτεται τα Δικαστήρια εισπράττει την άσχημη εικόνα του σχολείου προς την πλευρά των Δικαστηρίων, η οποία εκτός των άλλων περιλαμβάνει τις βρωμιές και τις ακαθαρσίες από τις επισκέψεις εξωσχολικών κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Πριν δύο χρόνια που αναλάβαμε τη διοίκηση του Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων των 3ου & 32ου Δημοτικών Σχολείων, δεν φανταζόμασταν ότι θα συναντούσαμε τόσα προβλήματα στην πορεία για την αποκατάσταση του σχολείου μας. Το να σε στέλνουν από «τον Άννα στον Καϊάφα» και να χτυπάς τη μία πόρτα μετά την άλλη, για να επισημάνεις το αυτονόητο σ’ αυτούς που είναι υπεύθυνοι όχι μόνο να αποκαταστήσουν τις ζημιές, αλλά πολύ περισσότερο να τις προλάβουν, σου δημιουργεί απογοήτευση και ενώ θέλεις να προσφέρεις στο κοινωνικό σύνολο, σε αναγκάζουν να τα παρατήσεις.
Ελπίζοντας ότι δεν θα περάσει μια δεκαετία ακόμη χωρίς να γίνει κάτι και ότι δεν θα πέσει κανένας σοβάς στα κεφάλια των μαθητών και πολύ περισσότερο δεν θα πέσει κανένα παιδί στην προσπάθειά του να κατεβάσει μια μπάλα, εμείς θα συνεχίζουμε την έκκληση προς τους υπευθύνους, όσο και αν χρειαστεί, έως ότου κάνουμε το σχολείο μας ΑΣΦΑΛΕΣ και ΑΙΣΘΗΤΙΚΑ ΕΛΚΥΣΤΙΚΟ!
Ευχαριστούμε για τη φιλοξενία!
Το Δ. Σ.
του Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων
3ου & 32ου Δημοτικών Σχολείων Τρικάλων
(Υ.Γ.: Την ώρα που γράφονταν αυτό το κείμενο, ήρθαν τα πρωτοβρόχια να μας επαληθεύσουν. Το πρωί της Παρασκευής 11/10/2013 οι μαθητές του Δ2, που βρίσκεται στον 1ο όροφο του παλαιού διδακτηρίου έκαναν μάθημα με τα νερά που έτρεχαν από την οροφή. Αδιάψευστος μάρτυρας η φωτογραφία που ακολουθεί. Αν με τις πρώτες βροχές πλημυρίσαμε, δεν μπορούμε να φανταστούμε τι θα γίνει αργότερα!)»
trikalavoice.gr
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Φτάνει πια!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
