«Τρίτος γύρος»

2012-04-10 23:21:19

Του Ι. Κ. ΠρετεντέρηΤοερώτημα δεν είναι αν οι ναυτεργάτες έχουν προβλήματα και αιτήματα - προφανώςέχουν…Τοερώτημα δεν είναι αν τα αιτήματα αυτά θεωρούνται δίκαια - ασφαλώς κάποια θαείναι και δίκαια και βάσιμα…Τοερώτημα δεν είναι αν οι ναυτεργάτες έχουν δικαίωμα να κατέβουν σε απεργία γιανα υποστηρίξουν τα αιτήματά τους - το έχουν και το παραέχουν!Τοερώτημα είναι αν τα συγκεκριμένα συμφέροντα μιας επαγγελματικής κατηγορίας(όποια κι αν είναι αυτή…) δικαιούνται να υπέρκεινται του γενικότερουσυμφέροντος μιας κοινωνίας.Και σεαυτό η απάντηση είναι απλή και σαφής: δεν δικαιούνται!Δεννομίζω ότι υπάρχει κανονικός άνθρωπος που να αμφισβητεί αυτήν τη λογική. Ως εκτούτου, δικαιούμαι να αναρωτηθώ: ποια άλλη λογική υπηρετούν όσοι δεν τηναποδέχονται;

Τιμπορεί, δηλαδή, να υποδηλώνει ή να υποκρύπτει μια απεργία των ναυτεργατών μέσαστη Μεγάλη Εβδομάδα; Γιατί τώρα και όχι νωρίτερα ή αργότερα; Γιατί έτσι κι όχιδιαφορετικά;Είναιάραγε απλώς μια μέθοδος συνδικαλιστικής διεκδίκησης κάποιων αιτημάτων - αλλάτότε γιατί η διεκδίκηση γίνεται με τόσο οφθαλμοφανές κοινωνικό κόστος;Ήμήπως η διεκδίκηση υπηρετεί ένα ευρύτερο πολιτικό σχέδιο για το οποίο τοκοινωνικό κόστος δεν είναι το απευκταίο αλλά το ζητούμενο;Ηστάση πολλών συνδικαλιστών της Αριστεράς (κυρίως του ΚΚΕ αλλά όχι μόνο…) στηνπερίπτωση των ναυτεργατών και άλλων απεργιακών αγώνων (όπως π.χ

. στηΧαλυβουργική) τροφοδοτεί απολύτως την υπόνοια ότι δεν έχουμε να κάνουμε απλώςμε ένα ζήτημα εργασιακών αιτημάτων ή διεκδικήσεων.Αλλάμε μια ευρύτερη κοινωνική αναμέτρηση. Η οποία αποτελεί μέρος μιας πολιτικήςατζέντας.Ημέθοδος είναι παλιά και δοκιμασμένη. Για τον καλό αριστερό, η οικονομική κρίσηδεν είναι ένα πλήγμα στην κοινωνία που τη βιώνει αλλά μια ιδανική ευκαιρία γιατην «όξυνση των κοινωνικών αντιθέσεων». «Γαία πυρί μιχθήτω»!..Οταν,λοιπόν, δεν τους νοιάζει αν θα διαλυθεί η χώρα επειδή μόνο έτσι θα ηττηθεί οκαπιταλισμός, γιατί να τους νοιάζουν οι ξενοδόχοι των νησιών ή οι ταξιδιώτεςτης Μεγάλης Τετάρτης; Τρεις σκασίλες έχουν!Γι'αυτό ακριβώς είμαστε όλο και λιγότερο αντιμέτωποι με εργαζομένους πουδιεκδικούν κάποια δίκαια ή λιγότερο δίκαια αιτήματα.Αλλάβρισκόμαστε όλο και περισσότερο στο στόχαστρο κομματικών δυνάμεων που με τηνευκαιρία της κρίσης διεκπεραιώνουν ένα συγκεκριμένο σχέδιο κοινωνικής καιπολιτικής εκτροπής. Τρόπον τινά, έναν «τρίτο γύρο».Τοβέβαιο είναι, πάντως, ότι τα πολιτικά σχέδια αντιμετωπίζονται μόνο με πολιτικάμέσα. Ως εκ τούτου, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι (αργά ή γρήγορα) ηδημοκρατική Πολιτεία θα αναγκαστεί να αντιδράσει.Εστωκαι μόνο για να προστατευτεί. πηγη:tanea.gr

ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ