2013-10-13 22:25:02
Στο πρόσωπο του Κώστα Σημίτη, ένα ΠΑΣΟΚ που ασφυκτιούσε στα Αριστερά του Κέντρου, πίστεψε ότι βρήκε τον πολιτικό ηγέτη που... θα το τραβούσε από το περιθώριο, και θα το επέβαλε ως κεντρικό πρωταγωνιστή στον ιδεολογικό και κοινωνικό χώρο που οι επικοινωνιολόγοι του Μπιλ Κλίντον προσδιόρισαν από το 1992 ως μεσαίο χώρο. Δηλαδή, την πολιτική δεξαμενή που επρόκειτο να κυριαρχήσει για περίπου μια δεκαετία στην Ευρώπη, με πιο ηχηρές περιπτώσεις εκείνες του Γκέρχαρντ Σρέντερ στη Γερμανία, του Τόνι Μπλερ στη Μεγάλη Βρετανία, και λιγότερο του Ρομάνο Πρόντι στην Ιταλία.
Μια πολιτική στρατηγική που μόλις την… υποπτεύχθηκε η ευρωπαϊκή Κεντροδεξιά στην Ευρώπη, οδήγησε τα κόμματα της… από εδώ πλευράς σε ανέφελη πολιτική ηγεμονία: Ο Κώστας Καραμανλής στην Ελλάδα, ο Νικολά Σαρκοζί στη Γαλλία, ο Χοσέ Μαρία Αθνάρ στην Ισπανία, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι στην Ιταλία, και πιο πρόσφατα ο Ντέιβιντ Κάμερον στη Μεγάλη Βρετανία, όλοι επέκτειναν τα όρια της κοινωνικής απήχησης του πολιτικού μηνύματός τους, για να καλύψουν και μια μικρή “γωνίτσα” του αντίπαλου πολιτικού χώρου.
Για όσους διατηρούν ακόμη τις αμφιβολίες τους, αρκεί μια ματιά στα αποτελέσματα των πρόσφατων βουλευτικών εκλογών της Γερμανίας, εκεί όπου η Άνγκελα Μέρκελ κατάφερε να επικαιροποιήσει με δεξιοτεχνία την πολιτική στρατηγική του μεσαίου χώρου, να… στρογγυλοκαθίσει εκεί όπου μέχρι πρότινος κινούνταν οι Σοσιαλδημοκράτες, ίσως και οι Πράσινοι, και να φτάσει μισή ανάσα από το να πετύχει την απόλυτη αυτοδυναμία, κάτι που έχει να συμβεί στην πάντα σύνθετη και με ιδιαιτερότητες Γερμανία, σχεδόν μισό αιώνα.
Ο Κώστας Σημίτης και το κίνημα του “εκσυγχρονισμού” φυσικά, αποδείχτηκε ότι βρίσκονταν μακριά και πέρα από τον μεσαίο χώρο, επειδή η προσπάθειά τους παρέμενε… γεμάτη ΠΑΣΟΚ. Ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός ωστόσο, μέχρι και σήμερα επιμένει σε μια διαφορετική αφήγηση της Ιστορίας. Πιο κοντά σε ό, τι εκείνος θα ήθελε να συμβεί, και όχι τόσο σε ό, τι πραγματικά συνέβη,
Σήμερα, στο “Πρώτο Θέμα”, ο Κώστας Σημίτης παραδίδει και πάλι μαθήματα πολιτικού πραγματισμού. Επικροτεί το έργο του Αντώνη Σαμαρά, αποδεχόμενος ότι ο σημερινός Πρωθυπουργός είναι “η μόνη λύση”, αλλά του Γιάννη Στουρνάρα, ενός “δικού του παιδιού”, που δεν παρέμεινε εγκλωβισμένος στην κατηγορία των “ορφανών” μετά την πτώση του Κώστα Σημίτη από την εξουσία, επαινεί τους κυβερνητικούς χειρισμούς στο θέμα της συντονισμένης επιχείρησης εξάρθρωσης της Χρυσής Αυγής, παρεπέμπει ωστόσο στο γύρισμα της τρέχουσας δεκαετίας, το ραντεβού της ελληνικής κοινωνίας με την έξοδο από την τρέχουσα κρίση.
“Η κατάσταση θα είναι μίζερη μέχρι το 2020, αλλά θα έχουμε το κεφάλι έξω από το νερό”, είναι η χαρακτηριστική αποστροφή του. Ανήκει άλλωστε σε εκείνους που θεωρούσαν πάντοτε ότι το σημαντικό είναι να… βρίσκεις θάλασσα για να κολυμπήσεις.
ysterografa.gr
Μια πολιτική στρατηγική που μόλις την… υποπτεύχθηκε η ευρωπαϊκή Κεντροδεξιά στην Ευρώπη, οδήγησε τα κόμματα της… από εδώ πλευράς σε ανέφελη πολιτική ηγεμονία: Ο Κώστας Καραμανλής στην Ελλάδα, ο Νικολά Σαρκοζί στη Γαλλία, ο Χοσέ Μαρία Αθνάρ στην Ισπανία, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι στην Ιταλία, και πιο πρόσφατα ο Ντέιβιντ Κάμερον στη Μεγάλη Βρετανία, όλοι επέκτειναν τα όρια της κοινωνικής απήχησης του πολιτικού μηνύματός τους, για να καλύψουν και μια μικρή “γωνίτσα” του αντίπαλου πολιτικού χώρου.
Για όσους διατηρούν ακόμη τις αμφιβολίες τους, αρκεί μια ματιά στα αποτελέσματα των πρόσφατων βουλευτικών εκλογών της Γερμανίας, εκεί όπου η Άνγκελα Μέρκελ κατάφερε να επικαιροποιήσει με δεξιοτεχνία την πολιτική στρατηγική του μεσαίου χώρου, να… στρογγυλοκαθίσει εκεί όπου μέχρι πρότινος κινούνταν οι Σοσιαλδημοκράτες, ίσως και οι Πράσινοι, και να φτάσει μισή ανάσα από το να πετύχει την απόλυτη αυτοδυναμία, κάτι που έχει να συμβεί στην πάντα σύνθετη και με ιδιαιτερότητες Γερμανία, σχεδόν μισό αιώνα.
Ο Κώστας Σημίτης και το κίνημα του “εκσυγχρονισμού” φυσικά, αποδείχτηκε ότι βρίσκονταν μακριά και πέρα από τον μεσαίο χώρο, επειδή η προσπάθειά τους παρέμενε… γεμάτη ΠΑΣΟΚ. Ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός ωστόσο, μέχρι και σήμερα επιμένει σε μια διαφορετική αφήγηση της Ιστορίας. Πιο κοντά σε ό, τι εκείνος θα ήθελε να συμβεί, και όχι τόσο σε ό, τι πραγματικά συνέβη,
Σήμερα, στο “Πρώτο Θέμα”, ο Κώστας Σημίτης παραδίδει και πάλι μαθήματα πολιτικού πραγματισμού. Επικροτεί το έργο του Αντώνη Σαμαρά, αποδεχόμενος ότι ο σημερινός Πρωθυπουργός είναι “η μόνη λύση”, αλλά του Γιάννη Στουρνάρα, ενός “δικού του παιδιού”, που δεν παρέμεινε εγκλωβισμένος στην κατηγορία των “ορφανών” μετά την πτώση του Κώστα Σημίτη από την εξουσία, επαινεί τους κυβερνητικούς χειρισμούς στο θέμα της συντονισμένης επιχείρησης εξάρθρωσης της Χρυσής Αυγής, παρεπέμπει ωστόσο στο γύρισμα της τρέχουσας δεκαετίας, το ραντεβού της ελληνικής κοινωνίας με την έξοδο από την τρέχουσα κρίση.
“Η κατάσταση θα είναι μίζερη μέχρι το 2020, αλλά θα έχουμε το κεφάλι έξω από το νερό”, είναι η χαρακτηριστική αποστροφή του. Ανήκει άλλωστε σε εκείνους που θεωρούσαν πάντοτε ότι το σημαντικό είναι να… βρίσκεις θάλασσα για να κολυμπήσεις.
ysterografa.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΜΕ ΟΥΚΙΤΣ Η ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΟ ΕΝΟΨΕΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
