2013-10-14 19:12:22
Του Bayram Balci
Σύμφωνα με αρκετούς αναλυτές που παρατήρησαν την προεκλογική εκστρατεία στο Αζερμπαϊτζάν, δεν υπήρχε αμφιβολία ότι ο πρόεδρος Ilham Aliyev θα επανεκλεγόταν. Αλλά αυτή η βεβαιότητα θέτει το αναπόφευκτο ερώτημα: που χρησίμευαν τότε οι εκλογές;
Πολλοί εκτιμούν ότι δεν ήταν αναγκαίες. Παρόλα αυτά, η εκστρατεία που συνεχίστηκε για διάφορους μήνες, μας έμαθε διάφορα μαθήματα τόσο για την εσωτερική όσο και για την περιφερειακή πολιτική του Αζερμπαϊτζάν. Το σημαντικό μέρος αυτών των εκλογών δεν ήταν το ποιος θα τις κέρδιζε ή εάν θα είναι (οι εκλογές) δίκαιες ή όχι, αλλά πώς συμβάλλουν σε μια νέα πολιτική διαδικασία στο Αζερμπαϊτζάν.
Ο Ilham Aliyev ανέλαβε την εξουσία το 2003, διαδεχόμενος τον πατέρα του ο οποίος είχε παίξει ένα σημαντικό πολιτικό ρόλο τόσο στις σοβιετικές όσο και στις μετά-σοβιετικές εποχές. Σχεδόν όπως όλα τα μετά-σοβιετικά κράτη, το καθεστώς χαρακτηρίζεται σκληρό αυτάρχισμο, εκτεταμένη διαφθορά, ανταγωνισμό φατριών και νεποτισμό
. Αυτό που έκανε τη διαφορά εδώ είναι πώς η οικονομία του Aliyev καθιερώθηκε με επιτυχία ως μια δυναστεία και αποτέλεσε το παράδειγμα για τους γειτονικούς Ουζμπέκους και Καζάκους δικτάτορες και τους απογόνους τους, που παρασύρθηκαν από ένα τέτοιο μοντέλο αυταρχικής συνέχειας. Όπως ήταν αναμενόμενο, ο Ilham Aliyev επανεξελέγη το 2008 με περισσότερες από το 88% των ψήφων. Επομένως ξέραμε ποιος είναι ο νικητής.
Αυτό που έκανε τις συγκεκριμένες εκλογές μοναδικές, ήταν το εσωτερικό και περιφερειακό πλαίσιο. Στο εγχώριο πλαίσιο, η στάση της Μόσχας αξίζει να παρατηρηθεί. Είναι αξιοσημείωτο ότι η Ρωσία θέλει και έχει επιρροή στις εκλογές του Αζερμπαϊτζάν. Όταν η αντιπολίτευση, National Council of Democratic Forces (NCDF), επέλεξε έναν υποψήφιο με δύο υπηκοότητες (ο Rustam Ibragimbekov είναι από τη Ρωσία και το Αζερμπαϊτζάν, παγκοσμίου φήμης με Όσκαρ σκηνοθέτη και διέμεινε στη Ρωσία πολλά χρόνια), παρείχε στη Μόσχα μια μόχλευση για να παρέμβει στην εκλογική διαδικασία. Το σύνταγμα του Αζερμπαϊτζάν περιλαμβάνει την προϋπόθεση της μίας ιθαγένειας για τους προεδρικούς υποψήφιους, το οποίο υποχρέωνε τον Ibragimbekov να αποκηρύξει τη ρωσική υπηκοότητα. Το επίσημο αίτημα διήρκεσε πολύ, καθώς η ρωσική γραφειοκρατία και οι αρχές ήταν απρόθυμοι να τον αφήσουν να φύγει. Η Μόσχα είχε πρώτα κάποια ζητήματα να διαπραγματευτεί με τον Ilham Aliyev, όπως τα ενεργειακά ζητήματα και την άρνηση του Μπακού να ενταχθεί στην Ευρασιατική Ένωση ή την Τελωνειακή Ένωση.
Η Ρωσία πιέζει ακόμη πολύ για να διατηρήσει τις πρώην σοβιετικής κτήσεις στην σφαίρα επιρροής της. Επιπλέον, πριν από δύο ημέρες, οι ρωσικές αρχές άφησαν διάφορους πλούσιους Αζέρους ολιγάρχες να δημιουργήσουν μια νέα οργάνωση της διασποράς των Αζερμπαϊτζάν, στέλνοντας ένα ξεκάθαρο μήνυμα στον Ilham Aliyev ότι η Ρωσία έχει ακόμη λόγο στα εσωτερικά του Αζερμπαϊτζάν, σε μια ελαφρώς κεκαλυμμένη απειλή που θυμίζει το σενάριο του Bidzina Ivanishvili. Όταν διαπραγματεύονται τη στήριξή τους, οι Ρώσοι τώρα καταφεύγουν στην απειλή του ότι θα εκμεταλλευτούν την αζέρικη αντιπολίτευση, που υποστηρίζεται από τη Ρωσία. Κανείς δεν ξέρει τι πήρε η Μόσχα ως αντάλλαγμα για να μην επιτραπεί στον Rustam Ibragimbekov να συμμετέχει στις προεδρικές εκλογές έναντι του Ilham Aliyev. Αυτό που είναι ξεκάθαρο ωστόσο, είναι ότι η Ρωσία δεν στηρίζει αυτομάτως και χωρίς όρους το καθεστώς του Aliyev πλέον όπως συνήθιζε να κάνει.
Εκτός αυτού, η εγχώρια πολιτική σκηνή του Αζερμπαϊτζάν έχει αλλάξει πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια. Το καθεστώς δεν ήταν ποτέ τόσο σκληρό και καχύποπτο έναντι της αντιπολίτευσης. Η μαζική καταστολή εναντίον όλων των δυνάμεων της αντιπολίτευσης, έχει φθάσει σε μια άνευ προηγουμένου ένταση. Σύμφωνα με την Human Rights Watch και άλλους ανεξάρτητους οργανισμούς ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πολιτικοί ακτιβιστές όπως ο Ilgar Mammedov, ο διάσημος ηγέτης του κινήματος REAL και πολλοί άλλοι έχουν συλληφθεί και δύο δεκάδες εξ αυτών τουλάχιστον, παραμένουν πίσω από τα κάγκελα. Η εκστρατεία καταστολής και εκφοβισμού επηρεάζει επίσης τους bloggers και τους ανεξάρτητους δημοσιογράφους. Και τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, όπως τεκμηριώνεται στην τελευταία έκθεση Freedom House, η κυβέρνηση έχει εντείνει τους ελέγχους για τη χρήση και τους χρήστες του Διαδικτύου. Επομένως, τι έχει κάνει τώρα το καθεστώς πιο ανήσυχο από ό,τι ήταν πριν; Ο πρώτος λόγος είναι το μεταβαλλόμενο πρόσωπο της αζέρικης αντιπολίτευσης.
Είναι η πρώτη φορά στην πρόσφατη ιστορία που όλες οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης κατόρθωσαν να ενωθούν και να ζητήσει μια θετική πολιτική αλλαγή με μια ενιαία φωνή. Η πρωτοφανής ένωση όλων των διάφορων πολιτικών κομμάτων, οργανώσεων, διανοούμενων και θρησκευτικών προσωπικοτήτων, αποδεικνύει ότι η αζέρικη αντιπολίτευση είναι ικανή να οργανωθεί για να αμφισβητήσει τον ενεργεία πρόεδρο. Ο νεοσυσταθέν συνασπισμός αντιπροσωπεύει πολλά τμήματα της κοινωνίας. Διοικείται από διάσημους και εξαιρετικά δημοφιλείς ηγέτες, τους Rustam Ibrahimbekov και Jamil Hasanly. Με τον Ibragimbekov να έχει αποκλειστεί από τον ανταγωνισμό ο Hasanly, ένας σεβαστός ιστορικός και ακαδημαϊκός, ορίστηκε ως υποψήφιος του NCDF εναντίον του Ilham Aliyev. Οι παλαιές και παραδοσιακές προσωπικότητες της αντιπολίτευσης όπως οι Isa Gambar και Ali Kerimli, έπρεπε να δώσουν τη θέση τους σε μια νέα και νεαρή γενιά πολιτικών ακτιβιστών με δυτική μόρφωση και γνώσεις διαδικτύου, που τώρα είναι πλέον η κινητήρια δύναμη στις τάξεις της αντιπολίτευσης του Αζερμπαϊτζάν.
Το αποτέλεσμα των εκλογών δεν θα πρέπει να αποτελεί έκπληξη. Ωστόσο, ήταν ένα πραγματικό τεστ για το καθεστώς καθώς ήταν η πρώτη φορά που αντιμετώπισε μια σοβαρή αντιπολίτευση. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι αυτές οι εκλογές έγιναν επίσης ένα τεστ για την ίδια την αντιπολίτευση. Η πολιτική ζαριά έπεσε εναντίον της αντιπολίτευσης, και έπρεπε να αποδείξουν συνοχή και ενότητα, ουσία και αντοχή, που τους έκανε να βγουν ως οι πραγματικοί νικητές. Μπορεί κανείς μόνο να τους ενθαρρύνει να συνεχίσουν την καλή δουλειά και να προετοιμαστούν για τις κοινοβουλευτικές εκλογές του 2015, στις οποίες μόνο μια ενωμένη και έμπειρη αντιπολίτευση έχει μια πραγματική ευκαιρία να προκαλέσει το καθεστώς.
Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ: http://www.carnegie.ru/eurasiaoutlook/?fa=53287&lang=en#wholeanswer
Πηγή:www.capital.gr
Σύμφωνα με αρκετούς αναλυτές που παρατήρησαν την προεκλογική εκστρατεία στο Αζερμπαϊτζάν, δεν υπήρχε αμφιβολία ότι ο πρόεδρος Ilham Aliyev θα επανεκλεγόταν. Αλλά αυτή η βεβαιότητα θέτει το αναπόφευκτο ερώτημα: που χρησίμευαν τότε οι εκλογές;
Πολλοί εκτιμούν ότι δεν ήταν αναγκαίες. Παρόλα αυτά, η εκστρατεία που συνεχίστηκε για διάφορους μήνες, μας έμαθε διάφορα μαθήματα τόσο για την εσωτερική όσο και για την περιφερειακή πολιτική του Αζερμπαϊτζάν. Το σημαντικό μέρος αυτών των εκλογών δεν ήταν το ποιος θα τις κέρδιζε ή εάν θα είναι (οι εκλογές) δίκαιες ή όχι, αλλά πώς συμβάλλουν σε μια νέα πολιτική διαδικασία στο Αζερμπαϊτζάν.
Ο Ilham Aliyev ανέλαβε την εξουσία το 2003, διαδεχόμενος τον πατέρα του ο οποίος είχε παίξει ένα σημαντικό πολιτικό ρόλο τόσο στις σοβιετικές όσο και στις μετά-σοβιετικές εποχές. Σχεδόν όπως όλα τα μετά-σοβιετικά κράτη, το καθεστώς χαρακτηρίζεται σκληρό αυτάρχισμο, εκτεταμένη διαφθορά, ανταγωνισμό φατριών και νεποτισμό
Αυτό που έκανε τις συγκεκριμένες εκλογές μοναδικές, ήταν το εσωτερικό και περιφερειακό πλαίσιο. Στο εγχώριο πλαίσιο, η στάση της Μόσχας αξίζει να παρατηρηθεί. Είναι αξιοσημείωτο ότι η Ρωσία θέλει και έχει επιρροή στις εκλογές του Αζερμπαϊτζάν. Όταν η αντιπολίτευση, National Council of Democratic Forces (NCDF), επέλεξε έναν υποψήφιο με δύο υπηκοότητες (ο Rustam Ibragimbekov είναι από τη Ρωσία και το Αζερμπαϊτζάν, παγκοσμίου φήμης με Όσκαρ σκηνοθέτη και διέμεινε στη Ρωσία πολλά χρόνια), παρείχε στη Μόσχα μια μόχλευση για να παρέμβει στην εκλογική διαδικασία. Το σύνταγμα του Αζερμπαϊτζάν περιλαμβάνει την προϋπόθεση της μίας ιθαγένειας για τους προεδρικούς υποψήφιους, το οποίο υποχρέωνε τον Ibragimbekov να αποκηρύξει τη ρωσική υπηκοότητα. Το επίσημο αίτημα διήρκεσε πολύ, καθώς η ρωσική γραφειοκρατία και οι αρχές ήταν απρόθυμοι να τον αφήσουν να φύγει. Η Μόσχα είχε πρώτα κάποια ζητήματα να διαπραγματευτεί με τον Ilham Aliyev, όπως τα ενεργειακά ζητήματα και την άρνηση του Μπακού να ενταχθεί στην Ευρασιατική Ένωση ή την Τελωνειακή Ένωση.
Η Ρωσία πιέζει ακόμη πολύ για να διατηρήσει τις πρώην σοβιετικής κτήσεις στην σφαίρα επιρροής της. Επιπλέον, πριν από δύο ημέρες, οι ρωσικές αρχές άφησαν διάφορους πλούσιους Αζέρους ολιγάρχες να δημιουργήσουν μια νέα οργάνωση της διασποράς των Αζερμπαϊτζάν, στέλνοντας ένα ξεκάθαρο μήνυμα στον Ilham Aliyev ότι η Ρωσία έχει ακόμη λόγο στα εσωτερικά του Αζερμπαϊτζάν, σε μια ελαφρώς κεκαλυμμένη απειλή που θυμίζει το σενάριο του Bidzina Ivanishvili. Όταν διαπραγματεύονται τη στήριξή τους, οι Ρώσοι τώρα καταφεύγουν στην απειλή του ότι θα εκμεταλλευτούν την αζέρικη αντιπολίτευση, που υποστηρίζεται από τη Ρωσία. Κανείς δεν ξέρει τι πήρε η Μόσχα ως αντάλλαγμα για να μην επιτραπεί στον Rustam Ibragimbekov να συμμετέχει στις προεδρικές εκλογές έναντι του Ilham Aliyev. Αυτό που είναι ξεκάθαρο ωστόσο, είναι ότι η Ρωσία δεν στηρίζει αυτομάτως και χωρίς όρους το καθεστώς του Aliyev πλέον όπως συνήθιζε να κάνει.
Εκτός αυτού, η εγχώρια πολιτική σκηνή του Αζερμπαϊτζάν έχει αλλάξει πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια. Το καθεστώς δεν ήταν ποτέ τόσο σκληρό και καχύποπτο έναντι της αντιπολίτευσης. Η μαζική καταστολή εναντίον όλων των δυνάμεων της αντιπολίτευσης, έχει φθάσει σε μια άνευ προηγουμένου ένταση. Σύμφωνα με την Human Rights Watch και άλλους ανεξάρτητους οργανισμούς ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πολιτικοί ακτιβιστές όπως ο Ilgar Mammedov, ο διάσημος ηγέτης του κινήματος REAL και πολλοί άλλοι έχουν συλληφθεί και δύο δεκάδες εξ αυτών τουλάχιστον, παραμένουν πίσω από τα κάγκελα. Η εκστρατεία καταστολής και εκφοβισμού επηρεάζει επίσης τους bloggers και τους ανεξάρτητους δημοσιογράφους. Και τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, όπως τεκμηριώνεται στην τελευταία έκθεση Freedom House, η κυβέρνηση έχει εντείνει τους ελέγχους για τη χρήση και τους χρήστες του Διαδικτύου. Επομένως, τι έχει κάνει τώρα το καθεστώς πιο ανήσυχο από ό,τι ήταν πριν; Ο πρώτος λόγος είναι το μεταβαλλόμενο πρόσωπο της αζέρικης αντιπολίτευσης.
Είναι η πρώτη φορά στην πρόσφατη ιστορία που όλες οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης κατόρθωσαν να ενωθούν και να ζητήσει μια θετική πολιτική αλλαγή με μια ενιαία φωνή. Η πρωτοφανής ένωση όλων των διάφορων πολιτικών κομμάτων, οργανώσεων, διανοούμενων και θρησκευτικών προσωπικοτήτων, αποδεικνύει ότι η αζέρικη αντιπολίτευση είναι ικανή να οργανωθεί για να αμφισβητήσει τον ενεργεία πρόεδρο. Ο νεοσυσταθέν συνασπισμός αντιπροσωπεύει πολλά τμήματα της κοινωνίας. Διοικείται από διάσημους και εξαιρετικά δημοφιλείς ηγέτες, τους Rustam Ibrahimbekov και Jamil Hasanly. Με τον Ibragimbekov να έχει αποκλειστεί από τον ανταγωνισμό ο Hasanly, ένας σεβαστός ιστορικός και ακαδημαϊκός, ορίστηκε ως υποψήφιος του NCDF εναντίον του Ilham Aliyev. Οι παλαιές και παραδοσιακές προσωπικότητες της αντιπολίτευσης όπως οι Isa Gambar και Ali Kerimli, έπρεπε να δώσουν τη θέση τους σε μια νέα και νεαρή γενιά πολιτικών ακτιβιστών με δυτική μόρφωση και γνώσεις διαδικτύου, που τώρα είναι πλέον η κινητήρια δύναμη στις τάξεις της αντιπολίτευσης του Αζερμπαϊτζάν.
Το αποτέλεσμα των εκλογών δεν θα πρέπει να αποτελεί έκπληξη. Ωστόσο, ήταν ένα πραγματικό τεστ για το καθεστώς καθώς ήταν η πρώτη φορά που αντιμετώπισε μια σοβαρή αντιπολίτευση. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι αυτές οι εκλογές έγιναν επίσης ένα τεστ για την ίδια την αντιπολίτευση. Η πολιτική ζαριά έπεσε εναντίον της αντιπολίτευσης, και έπρεπε να αποδείξουν συνοχή και ενότητα, ουσία και αντοχή, που τους έκανε να βγουν ως οι πραγματικοί νικητές. Μπορεί κανείς μόνο να τους ενθαρρύνει να συνεχίσουν την καλή δουλειά και να προετοιμαστούν για τις κοινοβουλευτικές εκλογές του 2015, στις οποίες μόνο μια ενωμένη και έμπειρη αντιπολίτευση έχει μια πραγματική ευκαιρία να προκαλέσει το καθεστώς.
Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ: http://www.carnegie.ru/eurasiaoutlook/?fa=53287&lang=en#wholeanswer
Πηγή:www.capital.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Το πρόγραμμα ανακύκλωσης τώρα και στη Αγγλία
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
