2013-10-28 12:44:28
Γράφει η Έφη Χ. Μαυροπούλου
Η πρωτοβουλία για την ανασύσταση της Κεντροαριστεράς με την κίνηση των 58 ξεκίνησε ελπιδοφόρα χωρίς όμως, να έχει δείξει κάποια ουσιαστικά πρώτα βήματα. Συστήθηκε στην κοινωνία με ένα κείμενο βαθειά θεωρητικό, με καλές προθέσεις και γενικόλογες τοποθετήσεις. Αν για το κείμενο μπορούμε να πούμε πολλά η ουσία δε βρίσκεται τόσο στο περιεχόμενο του κειμένου αλλά κυρίως, στην έλλειψη ξεκάθαρης πολιτικής στρατηγικής.
Το κείμενο συνέταξε ο καθηγητής Γ. Βούλγαρης, προτείνοντας τη δημιουργία ενιαίου φορέα χωρίς τη διάλυση των υπαρχόντων κομμάτων και κινήσεων. Με ποιο τρόπο μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο; Πως μπορεί να δημιουργηθεί το καινούργιο χωρίς να αλλάξει το παλιό; Τι καινούργιο είναι αυτό που αποτελείται από παλιά και φθαρμένα υλικά στην πλειοψηφία του;
Ο κ. Βενιζέλος έσπευσε να στηρίξει και να δηλώσει τη συμπαράστασή του στην συγκεκριμένη προσπάθεια. Με διαφορά μόλις μερικών ημερών υπογράφει προγραμματική συμφωνία με τη Ν.Δ. ενώ συντηρεί τα σενάρια για κοινή κάθοδο στις ευρωεκλογές με τη ΔΗΜ.ΑΡ. ή και με ευρύτερα σχήματα.
Το δίλημμα του Βενιζέλου-δε φαίνεται να το έχει ξεκαθαρίσει- είναι αν θα κάνει στρατηγική συμμαχία επί της ουσίας με τη Νέα Δημοκρατία ή με μια με Κεντροαριστερά που προς παρόν δείχνει να του γυρνάει τη πλάτη.
Η αλήθεια είναι μια. Το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στην πιο δύσκολη ενδεχομένως στιγμή της ιστορίας του και οι κινήσεις του διακατέχονται από πανικό. Δεν μπορεί να ηγηθεί μιας πρωτοβουλίας ανασυγκρότησης του προοδευτικού κεντρώου χώρου, αφού δεν παρουσιάζει αξιόπιστη πρόταση πολιτικής γεγονός, που αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις. Αντιθέτως, παρουσιάζει έλλειψη στρατηγικής και κυρίως έλλειψη πολιτικής ταυτότητας. Είναι φανερό ότι το ΠΑΣΟΚ ψάχνει έναν έτερο σύμμαχο χωρίς να θέτει προϋποθέσεις ή κάποια ιδεολογικά στεγανά με μόνη προσδοκία την εκλογική του διάσωση.
Τα κόμματα όμως, είναι ζωντανοί οργανισμοί και ακολουθούν το κύκλο της ζωής με αφετηρία τη γέννηση, φτάνουν στην ανάπτυξη, στην ωριμότητα και καταλήγουν στο θάνατο. Για το ΠΑΣΟΚ έχει έρθει μάλλον η ύστατη ώρα. Αν η ανασύσταση της Κεντροαριστεράς είναι και αποτελεί ένα σημαντικό διακύβευμα για το πολιτικό σύστημα, για τον κ. Βενιζέλο αποτελεί ένα εγχείρημα πιο δύσκολο από ότι φαντάζονταν το οποίο όμως, μπορεί να επιτευχθεί και χωρίς τον ίδιο.
[email protected]
Η πρωτοβουλία για την ανασύσταση της Κεντροαριστεράς με την κίνηση των 58 ξεκίνησε ελπιδοφόρα χωρίς όμως, να έχει δείξει κάποια ουσιαστικά πρώτα βήματα. Συστήθηκε στην κοινωνία με ένα κείμενο βαθειά θεωρητικό, με καλές προθέσεις και γενικόλογες τοποθετήσεις. Αν για το κείμενο μπορούμε να πούμε πολλά η ουσία δε βρίσκεται τόσο στο περιεχόμενο του κειμένου αλλά κυρίως, στην έλλειψη ξεκάθαρης πολιτικής στρατηγικής.
Το κείμενο συνέταξε ο καθηγητής Γ. Βούλγαρης, προτείνοντας τη δημιουργία ενιαίου φορέα χωρίς τη διάλυση των υπαρχόντων κομμάτων και κινήσεων. Με ποιο τρόπο μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο; Πως μπορεί να δημιουργηθεί το καινούργιο χωρίς να αλλάξει το παλιό; Τι καινούργιο είναι αυτό που αποτελείται από παλιά και φθαρμένα υλικά στην πλειοψηφία του;
Ο κ. Βενιζέλος έσπευσε να στηρίξει και να δηλώσει τη συμπαράστασή του στην συγκεκριμένη προσπάθεια. Με διαφορά μόλις μερικών ημερών υπογράφει προγραμματική συμφωνία με τη Ν.Δ. ενώ συντηρεί τα σενάρια για κοινή κάθοδο στις ευρωεκλογές με τη ΔΗΜ.ΑΡ. ή και με ευρύτερα σχήματα.
Το δίλημμα του Βενιζέλου-δε φαίνεται να το έχει ξεκαθαρίσει- είναι αν θα κάνει στρατηγική συμμαχία επί της ουσίας με τη Νέα Δημοκρατία ή με μια με Κεντροαριστερά που προς παρόν δείχνει να του γυρνάει τη πλάτη.
Η αλήθεια είναι μια. Το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στην πιο δύσκολη ενδεχομένως στιγμή της ιστορίας του και οι κινήσεις του διακατέχονται από πανικό. Δεν μπορεί να ηγηθεί μιας πρωτοβουλίας ανασυγκρότησης του προοδευτικού κεντρώου χώρου, αφού δεν παρουσιάζει αξιόπιστη πρόταση πολιτικής γεγονός, που αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις. Αντιθέτως, παρουσιάζει έλλειψη στρατηγικής και κυρίως έλλειψη πολιτικής ταυτότητας. Είναι φανερό ότι το ΠΑΣΟΚ ψάχνει έναν έτερο σύμμαχο χωρίς να θέτει προϋποθέσεις ή κάποια ιδεολογικά στεγανά με μόνη προσδοκία την εκλογική του διάσωση.
Τα κόμματα όμως, είναι ζωντανοί οργανισμοί και ακολουθούν το κύκλο της ζωής με αφετηρία τη γέννηση, φτάνουν στην ανάπτυξη, στην ωριμότητα και καταλήγουν στο θάνατο. Για το ΠΑΣΟΚ έχει έρθει μάλλον η ύστατη ώρα. Αν η ανασύσταση της Κεντροαριστεράς είναι και αποτελεί ένα σημαντικό διακύβευμα για το πολιτικό σύστημα, για τον κ. Βενιζέλο αποτελεί ένα εγχείρημα πιο δύσκολο από ότι φαντάζονταν το οποίο όμως, μπορεί να επιτευχθεί και χωρίς τον ίδιο.
[email protected]
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Φούτμπολ Λιγκ: Ακάθεκτη η Κέρκυρα, ισοπαλία ο Παναιγιάλειος
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πύργος: Χωρίς "απρόοπτα" η παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
