2013-10-29 10:07:30
Στρατιώτη της Ελληνικής γης
Πολέμαρχε του κόσμου
Ακούω κάτω απ’ το ηρωικό πόδι σου
Μοναχικό τον καπνό του λυγμού
Μοναχικό τον καπνό της φυλής μου
Τον καπνό των παιδιών
Τον καπνό των μανάδων
Τον ηρωικό καπνό
Των Θερμοπυλών
Της Σαλαμίνας
Των Πλαταιών
Τον καπνό των Παλαιολόγων
Τον δοξασμένο καπνό του Εικοσιένα
Το ματωμένο καπνό του Δώδεκα
Τον ηρωικό καπνό του Σαράντα
Στην Κορυτσά
Στο Τεπελένι
Στις Σαράντα εκκλησιές
Στο Αργυρόκαστρο
Τέλος
Τον καπνισμένο καπνό για λευτεριά
Στην Κύπρο
Του Διγενή
Του Αυξεντίου
Του Καραολή
Του Ευαγόρα Παλληκαρίδη
Θυμίζοντας στους χθεσινούς φίλους
Το πώς
(οι ήρωες πεθαίνουν σαν Έλληνες)
Τώρα
Οι άσπονδοι φίλοι
Αγνοώντας, τις υποσχέσεις
Δίχως αιδώ
Μηχανεύονται τον καπνό της χυδαιότητας
Πάνω στη χιλιόχρονη Ελληνική γη μου
Ονειρεύονται
Το κοσμικό φίλημα του Αττίλα
Την διχοτόμηση
Την παραχάραξη
Την χρεοκοπία
Όμως δεν θα περάσει οκαπνός αυτός
Αυτό το Μουσουλμανικό τόξο
Από την Θράκη
Στο Καστελόριζο
Δεν θα περάσει.
Tώρα
Έχουν γνώση, οι φύλακες
Αυτοί
Έχουν φυλάξει, Θερμοπύλες
Αιώνες τώρα
Γνωρίζουν
Την επικράτεια του θανάτου
Τη δικανική διαίρεση
Το μακρύ δάκτυλο
Του Εφιάλτη.
Ω! ζωή
Ω! χώμα
Ω! Ελλάδα μου
Ουγές αίματος
Κατακόμβες αίματος
Χιλιάδες μέτρα αίματος
Έφιππο αίμα
Αίμα πάνω στα καραούλια
Μέσα σε σπηλιές
Πάνω σε βουνοκόρφια
Αίμα τεσσάρων τετάρτων
Αίμα στο σχήμα της καρδιάς
Ζωντανό αίμα
Αίμα λουλακί
Γαλάζιο αίμα
Γεννημένο
Απλωμένο
Στα πέρατα της γης
Αίμα Χριστιανικό
Ορθόδοξο
Που για αυτό
Σκότωσε η λευτεριά τη σκοπιμότητα
Απ’ τα κόκαλα
Βγαλμένη
Η αλήθεια σου
Απ’ τα κόκαλα
Βγαλμένη
Η λευτεριά σου
Τώρα
Θα μείνω
Μόνος
Μόνο και μόνο
Για να δω
Εσένα
Παιδί της Ελλάδας
Έλληνα φαντάρε
Φύλακα του κόσμου
Με τα κόκαλα των προγόνων
Ακουμπισμένα στους ώμους σου
Με την προγονική σπίθα
Να λαμπιρίζει μέσα στις κόρες των ματιών σου
Για να δω
Μόνο και μόνο
Πως
Προχωράς
Ράπ-ράπ
Με εκείνα τα αντρίκεια σου βήματα
Στραμμένος με το πρόσωπο
Κοιτώντας
Κατάματα τους διώκτες σου
Πλημμυρισμένος
Απ’ το μέτωπο ως τα πέλματα
Με την αγάπη του λαού σου
Δίνοντας
Μνήμη στη μνήμη
Ιστορία στην ιστορία
Μύθο στον μύθο σου.
Θα μείνω
Για να δω
Μόνο και μόνο
Πως
Αν
Συναντήσεις
Στο μαρμαρένιο αλώνι
Αυτόν
Τον ξενόφερτο εχθρό
Αυτήν
Την Μογγολική μορφή
Με την ανοχή
Της Ευρώπης
Στις πλάτες
Που συνεχίζει
Να οργώνει
Τα στήθη σου
Καθημερινά
Απροκάλυπτα
Χυδαία
Πάνω
Από Ελληνικούς ουρανούς
Και Ελληνικές θάλασσες
Τότε
Και μόνο τότε
Η πιο βαριά στιγμή της ζωής
Θα είναι
Μιας ώρας
Ελεύθερη ζωή
Που θα αναστήσει
Τον πληγωμένο
Εγωισμό
Στο θάνατο
Είναι για αυτό
Χρόνια τώρα
Που πεθαίνεις
Τόσο
Μόνο
Για να πεθάνεις
Είναι για αυτό
Χρόνια τώρα
Που ζεις τόσο
Μόνο
Για να ζεις
Χριστιανός και Έλληνας.
Τότε
Και μόνο τότε
Το μέτρημα των κοπαδιών
Το όργωμα της γης
Το φυλακτό της μάνας
Το δάκρυ
Το κατευόδιο της ευχής
Η αγάπη των δικών σου
Θα γίνει
Χωρίς περικοπή.
Τότε
Και μόνο τότε
Το άτομο
Θα γίνει
Ένας άνθρωπος.
Ο αδικημένος στρατιώτης
Ένας άνθρωπος.
Το άλογο
Ένας άνθρωπος.
Ο αετός
Ένας άνθρωπος.
Ο ίδιος ο ουρανός
Μόνος
Και όλος
Ένας άνθρωπος.
Τέλος
Η πληγωμένη τιμή
Του λαού
Ένας άνθρωπος.
Αυτή η μάχη
Θα κερδηθεί.
Θα είναι μια μάχη
Των δυνατών ψυχών
Για τα αδύναμα σώματα
Με φριχτά δίφθογγα
Με το νεαρό φαντάρο
Να χτυπάει στεντόρεια
Το άδικο στο άδικο
Με την κραυγή του
Λογχίστε
( Αέρα)
Στον αέρα
Όπως
Ο νεαρός γιατρός
Χτυπάει
Με τα φάρμακα
Με σθένος
Την αρρώστια
Όπως
Ο γέροντας
Χτυπάει
Με τις βαθιές ρυτίδες
Τους αιώνες
Και που
Ο πρεσβύτερος
Λατρεύει
Το Θεό του.
Σιωπηλέ υπερασπιστή
Της γης μου
Θεματοφύλακα
Του μύθου μου
Έλληνα φαντάρε
Εσύ είσαι
Απ’ το Καστελόριζο ως τη Φλώρινα
Κι απ’ τη Κρήτη ως την Αλεξανδρούπολη
Ο ακοίμητος φρουρός μου.
Στους ανθισμένους τάφους
Των προγόνων
Οι αθάνατοι νεκροί
Σαν άκουσαν
Τις κραυγές
Της Νίκης
Αέρα στον αέρα
Σταμάτησαν να κλαίνε
Άρχισαν
Ξανά να ελπίζουν
Σταμάτησαν
Να υποφέρουν
Σταμάτησαν
Να είναι
Με τα σταυρωμένα χέρια.
Στους τάφους
Τώρα
Αφηγούνται
Ζωντανά
Τους μισοτελειωμένους μύθους
Στα παιδιά
Στα παιδιά των παιδιών
Τα εγγόνια τους
Τώρα
Πεθαμένοι ζωντανοί
Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη
Η φωνή τους
Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη
Η ελπίδα τους
Δονεί
Πέρα ως πέρα
Την οικουμένη
Πορεύεται
Μαζί με εμάς
Πάμε
Προχωράμε
Όλοι και μόνοι
Με την
Ε
Λ
Ε
Υ
Θ
Ε
Ρ
Ι
Α
Ραμμένη
Πάνω
Στο πέτο
Της επίσημης
Στολής μας
Πάνω
Στο λευκό φτερό
Της δόξας
Κράτα Ελλάδα
Και
Έρχεται
Το μεγάλο μήνυμα.
Ερχόμαστε.
Γιατί
Είναι θέλημα Θεού
Η Ελλάδα να νικήσει.
Ζήτω το έθνος
Ζήτω η 28η του Οκτώβρη.
ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΕΔΕΝ 23/10/2013
(Από του Aιμιλίου Έδεν Εκδόσεις IANOS Αθήνα Σταδίου 24)
InfoGnomon
Πολέμαρχε του κόσμου
Ακούω κάτω απ’ το ηρωικό πόδι σου
Μοναχικό τον καπνό του λυγμού
Μοναχικό τον καπνό της φυλής μου
Τον καπνό των παιδιών
Τον καπνό των μανάδων
Τον ηρωικό καπνό
Των Θερμοπυλών
Της Σαλαμίνας
Των Πλαταιών
Τον καπνό των Παλαιολόγων
Τον δοξασμένο καπνό του Εικοσιένα
Το ματωμένο καπνό του Δώδεκα
Τον ηρωικό καπνό του Σαράντα
Στην Κορυτσά
Στο Τεπελένι
Στις Σαράντα εκκλησιές
Στο Αργυρόκαστρο
Τέλος
Τον καπνισμένο καπνό για λευτεριά
Στην Κύπρο
Του Διγενή
Του Αυξεντίου
Του Καραολή
Του Ευαγόρα Παλληκαρίδη
Θυμίζοντας στους χθεσινούς φίλους
Το πώς
(οι ήρωες πεθαίνουν σαν Έλληνες)
Τώρα
Οι άσπονδοι φίλοι
Αγνοώντας, τις υποσχέσεις
Δίχως αιδώ
Μηχανεύονται τον καπνό της χυδαιότητας
Πάνω στη χιλιόχρονη Ελληνική γη μου
Ονειρεύονται
Το κοσμικό φίλημα του Αττίλα
Την διχοτόμηση
Την παραχάραξη
Την χρεοκοπία
Όμως δεν θα περάσει οκαπνός αυτός
Αυτό το Μουσουλμανικό τόξο
Από την Θράκη
Στο Καστελόριζο
Δεν θα περάσει.
Tώρα
Έχουν γνώση, οι φύλακες
Αυτοί
Έχουν φυλάξει, Θερμοπύλες
Αιώνες τώρα
Γνωρίζουν
Την επικράτεια του θανάτου
Τη δικανική διαίρεση
Το μακρύ δάκτυλο
Του Εφιάλτη.
Ω! ζωή
Ω! χώμα
Ω! Ελλάδα μου
Ουγές αίματος
Κατακόμβες αίματος
Χιλιάδες μέτρα αίματος
Έφιππο αίμα
Αίμα πάνω στα καραούλια
Μέσα σε σπηλιές
Πάνω σε βουνοκόρφια
Αίμα τεσσάρων τετάρτων
Αίμα στο σχήμα της καρδιάς
Ζωντανό αίμα
Αίμα λουλακί
Γαλάζιο αίμα
Γεννημένο
Απλωμένο
Στα πέρατα της γης
Αίμα Χριστιανικό
Ορθόδοξο
Που για αυτό
Σκότωσε η λευτεριά τη σκοπιμότητα
Απ’ τα κόκαλα
Βγαλμένη
Η αλήθεια σου
Απ’ τα κόκαλα
Βγαλμένη
Η λευτεριά σου
Τώρα
Θα μείνω
Μόνος
Μόνο και μόνο
Για να δω
Εσένα
Παιδί της Ελλάδας
Έλληνα φαντάρε
Φύλακα του κόσμου
Με τα κόκαλα των προγόνων
Ακουμπισμένα στους ώμους σου
Με την προγονική σπίθα
Να λαμπιρίζει μέσα στις κόρες των ματιών σου
Για να δω
Μόνο και μόνο
Πως
Προχωράς
Ράπ-ράπ
Με εκείνα τα αντρίκεια σου βήματα
Στραμμένος με το πρόσωπο
Κοιτώντας
Κατάματα τους διώκτες σου
Πλημμυρισμένος
Απ’ το μέτωπο ως τα πέλματα
Με την αγάπη του λαού σου
Δίνοντας
Μνήμη στη μνήμη
Ιστορία στην ιστορία
Μύθο στον μύθο σου.
Θα μείνω
Για να δω
Μόνο και μόνο
Πως
Αν
Συναντήσεις
Στο μαρμαρένιο αλώνι
Αυτόν
Τον ξενόφερτο εχθρό
Αυτήν
Την Μογγολική μορφή
Με την ανοχή
Της Ευρώπης
Στις πλάτες
Που συνεχίζει
Να οργώνει
Τα στήθη σου
Καθημερινά
Απροκάλυπτα
Χυδαία
Πάνω
Από Ελληνικούς ουρανούς
Και Ελληνικές θάλασσες
Τότε
Και μόνο τότε
Η πιο βαριά στιγμή της ζωής
Θα είναι
Μιας ώρας
Ελεύθερη ζωή
Που θα αναστήσει
Τον πληγωμένο
Εγωισμό
Στο θάνατο
Είναι για αυτό
Χρόνια τώρα
Που πεθαίνεις
Τόσο
Μόνο
Για να πεθάνεις
Είναι για αυτό
Χρόνια τώρα
Που ζεις τόσο
Μόνο
Για να ζεις
Χριστιανός και Έλληνας.
Τότε
Και μόνο τότε
Το μέτρημα των κοπαδιών
Το όργωμα της γης
Το φυλακτό της μάνας
Το δάκρυ
Το κατευόδιο της ευχής
Η αγάπη των δικών σου
Θα γίνει
Χωρίς περικοπή.
Τότε
Και μόνο τότε
Το άτομο
Θα γίνει
Ένας άνθρωπος.
Ο αδικημένος στρατιώτης
Ένας άνθρωπος.
Το άλογο
Ένας άνθρωπος.
Ο αετός
Ένας άνθρωπος.
Ο ίδιος ο ουρανός
Μόνος
Και όλος
Ένας άνθρωπος.
Τέλος
Η πληγωμένη τιμή
Του λαού
Ένας άνθρωπος.
Αυτή η μάχη
Θα κερδηθεί.
Θα είναι μια μάχη
Των δυνατών ψυχών
Για τα αδύναμα σώματα
Με φριχτά δίφθογγα
Με το νεαρό φαντάρο
Να χτυπάει στεντόρεια
Το άδικο στο άδικο
Με την κραυγή του
Λογχίστε
( Αέρα)
Στον αέρα
Όπως
Ο νεαρός γιατρός
Χτυπάει
Με τα φάρμακα
Με σθένος
Την αρρώστια
Όπως
Ο γέροντας
Χτυπάει
Με τις βαθιές ρυτίδες
Τους αιώνες
Και που
Ο πρεσβύτερος
Λατρεύει
Το Θεό του.
Σιωπηλέ υπερασπιστή
Της γης μου
Θεματοφύλακα
Του μύθου μου
Έλληνα φαντάρε
Εσύ είσαι
Απ’ το Καστελόριζο ως τη Φλώρινα
Κι απ’ τη Κρήτη ως την Αλεξανδρούπολη
Ο ακοίμητος φρουρός μου.
Στους ανθισμένους τάφους
Των προγόνων
Οι αθάνατοι νεκροί
Σαν άκουσαν
Τις κραυγές
Της Νίκης
Αέρα στον αέρα
Σταμάτησαν να κλαίνε
Άρχισαν
Ξανά να ελπίζουν
Σταμάτησαν
Να υποφέρουν
Σταμάτησαν
Να είναι
Με τα σταυρωμένα χέρια.
Στους τάφους
Τώρα
Αφηγούνται
Ζωντανά
Τους μισοτελειωμένους μύθους
Στα παιδιά
Στα παιδιά των παιδιών
Τα εγγόνια τους
Τώρα
Πεθαμένοι ζωντανοί
Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη
Η φωνή τους
Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη
Η ελπίδα τους
Δονεί
Πέρα ως πέρα
Την οικουμένη
Πορεύεται
Μαζί με εμάς
Πάμε
Προχωράμε
Όλοι και μόνοι
Με την
Ε
Λ
Ε
Υ
Θ
Ε
Ρ
Ι
Α
Ραμμένη
Πάνω
Στο πέτο
Της επίσημης
Στολής μας
Πάνω
Στο λευκό φτερό
Της δόξας
Κράτα Ελλάδα
Και
Έρχεται
Το μεγάλο μήνυμα.
Ερχόμαστε.
Γιατί
Είναι θέλημα Θεού
Η Ελλάδα να νικήσει.
Ζήτω το έθνος
Ζήτω η 28η του Οκτώβρη.
ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΕΔΕΝ 23/10/2013
(Από του Aιμιλίου Έδεν Εκδόσεις IANOS Αθήνα Σταδίου 24)
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Κραυγή αγωνίας για 5χρονο κοριτσάκι
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ξεκαθαρίζει το τεστ DNA την υπόθεση με τον Μπεν
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
