2013-10-31 01:21:21
Η Εθνική Τράπεζα πλέον, μετά από 80 χρόνια, θα αναγκαστεί να λογοδοτήσει για την υπόθεση της Τράπεζας Ανατολής. Η τεράστια καθυστέρηση οφείλεται, τόσο στο τεράστιο μέγεθος της εταιρείας και στη διαπλοκή της με την οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας, όσο και στις επίμονες διαβεβαιώσεις που έδινε, μεμονωμένα σε κάθε ενδιαφερόμενο, ότι η εκκαθάριση της Τράπεζας Ανατολής “μπήκε μέσα” πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Τεράστιας σημασίας για να διευκρινιστεί αν η Εθνική Τράπεζα παραβίασε τη συμφωνία και τονόμο είναι η σύμβαση συγχώνευσης που υπέγραψαν οι δύο τράπεζες. Και δυστυχώς, παρά την απόσταση μας από θεωρίες συνωμοσίας, τα πράγματα δεν είναι καθόλου απλά, όσον αφορά το πρωτότυπο έγγραφο της σύμβασης εξαγοράς της Τράπεζας Ανατολής από την Εθνική Τράπεζα.
Η πρωτότυπη σύμβαση συγχώνευσης, υπογράφηκε σε πολλαπλά αντίγραφα από τους εντεταλμένους των δύο μερών και δόθηκε στις συμβαλλόμενες πλευρές, ενώ κρατήθηκαν υπογεγραμμένα αντίγραφα και από τους συμβολαιογράφους κκ Οικονομόπουλο και Ρούσσο. Παράλληλα, αποσπάσματα των πρακτικών των γενικών συνεδριάσεων που αποφάσισαν τη συγχώνευση, μαζί με την ίδια τη σύμβαση, δημοσιεύτηκαν στο Δελτίο Ανωνύμων Εταιρειών με αριθμό 301 της 31ης Δεκεμβρίου 1932.
Τι γίνεται όμως όταν η δημοσιευμένη στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως σύμβαση συγχώνευσης, η οποία έχει ξεκάθαρα λάθη, έχει αρχίσει να “αποσύρεται” από παντού και η πρωτότυπη σύμβαση έχει εξαφανιστεί;
ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ
Στο πλαίσιο της έρευνας του banquedorient.org, ξεκινήσαμε πριν καιρό να αναζητάμε τη σύμβαση συγχώνευσης της Τράπεζας Ανατολής με την Εθνική Τράπεζα. Με τις σύμφωνες γνώμες των Γενικών Συνελεύσεων των δύο τραπεζών, συντάχθηκε ένα προσχέδιο, το οποίο στάλθηκε στον Υπουργό Εθνικής Οικονομίας για να εγκριθεί. Το προσχέδιο αυτό, θα έπρεπε να περιέχει το ακριβές κείμενο, το οποίο οι δύο τράπεζες θα συνυπόγραφαν με την παρουσία συμβολαιογράφων.
Η έγκριση του Υπουργού δόθηκε στις 5 Νοεμβρίου 1932 και τη σχετική υπουργική απόφαση υπέγραψε ο Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας Στ. Στεφανόπουλος. Η απόφαση του υπουργείου, ήταν προαπαιτούμενη για την ολοκλήρωση της συγχώνευσης και πλέον άνοιγε ο δρόμος για την επιτυχή υπογραφή της σχετικής σύμβασης.
Η σύμβαση προετοιμάστηκε από δύο συμβολαιογράφους Αθηνών, τον Ι. Οικονομόπουλο και τον Κ. Ρούσσο. Από τους δύο συμβολαιογράφους, ο Κ. Ρούσσος ήταν ουσιαστικά ο “βοηθητικός” στην υπόθεση, αφού όλο το βάρος είχε αναλάβει ο Ι. Οικονομόπουλος. Τη σύμβαση με αριθμό 147611 υπέγραψαν ο Ιωάννης Δροσόπουλος, Διοικητής της Εθνικής Τράπεζας, και ο Ιωάννης Αθανασάκης, Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Τράπεζας της Ανατολής.
Της υπογραφής της σύμβασης είχε προηγηθεί η συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Τράπεζας Ανατολής την 16η Δεκεμβρίου 1932 και του Γενικού Συμβουλίου της Εθνικής Τράπεζας την 13η Δεκεμβρίου 1932, με κύριο θέμα των συνεδριάσεων των συμβουλίων την αποστολή αποσπασμάτων των πρακτικών των Γενικών Συνελεύσεων των δύο τραπεζών για τη σχετική απαραίτητη δημοσίευση στο Δελτίου Ανωνύμων Εταιρειών (Εφημερίδα της Κυβερνήσεως).
ΕΔΩ Η ΣΥΜΒΑΣΗ, ΕΚΕΙ Η ΣΥΜΒΑΣΗ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΜΒΑΣΗ;
Πριν μερικά χρόνια, η εύρεση της σύμβασης συγχώνευσης ήταν μια πολύ απλή διαδικασία. Αν ο ενδιαφερόμενος έψαχνε για το Δελτίο Ανωνύμων Εταιρειών, απλά πήγαινε είτε στο Εθνικό Τυπογραφείο, είτε στη Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων, είτε στη Μπενάκειο Βιβλιοθήκη και εκεί υπήρχαν τα σχετικά αρχεία της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως σε μικροφίλμ, αλλά και στην έντυπη μορφή τους.
Τα “περίεργα” ξεκίνησαν σε μία από τις τελευταίες επισκέψεις στη Βουλή των Ελλήνων πριν από δύο χρόνια, όταν τα μικροφίλμ για τις επίμαχες χρονιές δεν ήταν διαθέσιμα, λόγω εργασιών στο δάπεδο της βουλής, οπότε και μπερδεύτηκε η σειρά τους. Ήταν όμως διαθέσιμα στο σχετικό κατάλογο. Εκείνη τη χρονιά, καταφύγαμε στη Μπενάκειο Βιβλιοθήκη (πρώην Δημόσιο Καπνεργοστάσιο, Λένορμαν 218), στην οποία τα Δελτία Ανωνύμων Εταιρειών 1932-1940 ήταν διαθέσιμα σε μορφή μικροφίλμ. Με ενδελεχή έρευνα βρέθηκε η σύμβαση συγχώνευσης, αλλά δεν ήταν δυνατόν να εντοπιστεί ο Ισολογισμός Εκκαθάρισης της Τράπεζας Ανατολής, γιατί απλά δεν είχε συνταχθεί ποτέ.
Πριν από μερικούς μήνες, σε μια από τις επόμενες επισκέψεις στην Μπενάκειο Βιβλιοθήκη, οι υπάλληλοι “έπεσαν από τα σύννεφα” όταν τους ζητήσαμε τα μικροφίλμ με τα Δελτία Ανωνύμων Εταιρειών. Αυτά τα μικροφιμ που είχαμε εξετάσει τα προηγούμενα χρόνια, δεν υπήρχαν! Η υπάλληλος έκπληκτη επαναλάμβανε ότι δεν υπήρξαν ποτέ σε μορφή μικροφίλμ! Αλλά ήμασταν τυχεροί γιατί υπήρχαν σε έντυπη μορφή στη στη διπλανή βιβλιοθήκη μέσα στο ίδιο κτίριο.
Στη βιβλιοθήκη πραγματικά υπήρχαν βιβλιοδετημένα τα συγκεκριμένα τεύχη της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως και μάλιστα από την απαρχή των Δελτίων Ανωνύμων Εταιρειών. Μόνο που και εκεί τελικά δεν υπήρχαν αυτά των ετών 1936 και 1937, τα σημαντικότερα για εμάς, μια και η Εθνική Τράπεζα επιμένει ότι ολοκλήρωσε νομότυπα της ειδική εκκαθάριση στο τέλος του 1936. Πριν το 1936 και μετά το 1937 φυσικά και υπήρχαν.
Λόγω της απώλειας των ετών αυτών επιστρέψαμε στη Βιβλιοθήκη της Βουλής, με το σκεπτικό ότι οι επισκευές είχαν τελειώσει εδώ και καιρό. Στο σχετικό έλεγχο της τεράστιας λίστας με τα μικροφιλμ, τα Δελτία Ανωνύμων Εταιρειών δεν είχαν μικρογραφηθεί ποτέ! Αλλά ήμασταν τυχεροί γιατί υπήρχαν σε έντυπη μορφή στον επάνω όροφο. Μόνο που υπήρχαν όλα, εκτός από τα έτη 1936 και 1937 Ευτυχώς όμως υπήρχαν στο Εθνικό Τυπογραφείο, αλλά με το σερί που βλέπαμε να εξελίσσεται μπροστά μας, αρχίσαμε να ανησυχούμε και ποιος θα μπορούσε να έχει διαφορετική άποψη. Έτσι, έπεσε η πρόταση να προμηθευτούμε όλα τα τεύχη των Δελτίων Ανωνύμων Εταιρειών από το 1928 έως το 1940, και όταν λέμε όλα, εννοούμε όλα…
Η αλήθεια είναι ότι από ένα σημείο και μετά δεν βλέπαμε το λόγο να πάρουμε τα σχετικά αντίγραφα, από τη στιγμή που η ΕΤΕ είχε παραδεχθεί ότι δεν είχε προχωρήσει σε δημοσίευση ισολογισμού εκκαθάρισης της Τράπεζας Ανατολής σε ΦΕΚ. Όμως, τελικά με την “τρέλα” των πιο δραστήριων της ομάδας, τα πήραμε σε ψηφιακή μορφή έστω κι αν το κόστος ήταν υψηλό.
Η παραγγελία έγινε πριν αρκετό καιρό, και ζητήθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων να ψηφιοποιηθούν όλα τα Δελτία Ανωνύμων Εταιρειών, τόσο από τις δικές της πηγές, όσο και από αυτές της Μπενακείου, ενώ όπου υπήρχε έλλειψη θα ζητούσαν τη συνδρομή του Εθνικού Τυπογραφείου. Σίγουρα, η συγκεκριμένη παραγγελία ήταν μια πολύ σημαντική εργασία των εργαζομένων της Βουλής, που στο σύνολο τους και στο μέτρο του δυνατού ήταν ιδιαίτερα εξυπηρετικοί και μας βοήθησαν όπου μπορούσαν.
Πλέον, πιο συγκροτημένα και με πλάνο, ξεκινήσαμε να αναλύουμε την οικονομική ζωή της νεότερης Ελλάδας (απίστευτα ξενύχτια από την ομάδα Τσε), όμως φτάσαμε το 1932 σε μία εικόνα που δεν περίμενε κανείς!
Στη θέση που θα έπρεπε να υπάρχει το Δελτίο Ανωνύμων Εταιρειών με αριθμό 301, υπήρχε απλά ένα σκίσιμο και το συγκεκριμένο ΦΕΚ απλά έλειπε! Και αυτή ήταν η συγκεντρωτική προσπάθεια της Βουλής των Ελλήνων, της Μπενακείου Βιβλιοθήκης και του Εθνικού Τυπογραφείου.
Επειδή, έγινε σαφές ότι το “άγγιγμα του χρόνου” έχει αρχίσει να εξαφανίζει συγκεκριμένα πράγματα που έχουν να κάνουν μόνο με την Τράπεζα Ανατολής, αλλά διασώζει τις ανακοινώσεις της Πειραϊκής-Πατραϊκής ΑΕ για παράδειγμα, δεν υπήρχε χρόνος για χάσιμο. Άμεσα έγινε επαφή με τη Βουλή των Ελλήνων και στο αντίγραφο που δεν είναι προσβάσιμο στο κοινό και φυλάσσεται σε περιορισμένο χώρο βρέθηκε η σύμβαση συγχώνευσης, όπως δημοσιεύτηκε.
ΛΑΘΟΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ ΣΤΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗΣ
Αντιπαραβάλλοντας τη σύμβαση συγχώνευσης και εξετάζοντας την για αρκετό καιρό, έχουμε καταλήξει ότι σε αυτήν έχουν γίνει μικρές τροποποιήσεις στο κείμενο, σε σχέση με αυτό που αποφάσισε η Γενική Συνέλευση της Τράπεζας Ανατολής.
Όμως το πιο καταφανές λάθος, που είναι απίστευτο να υπάρχει σε σύμβαση συγχώνευσης, είναι αυτό που γίνεται στις ημερομηνίες. Η σύμβαση υπογράφηκε στις 19 Δεκεμβρίου 1932, μετά από τις συνεδριάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου της Τράπεζας Ανατολής και της Γενικής Συνέλευσης της Εθνικής Τράπεζας.
Είναι αδιανόητο επίσημη σύμβαση συγχώνευσης σε τέτοιο επίπεδο και με μεγέθη τραπεζών να έχει κενό στην ημερομηνία που αφορά τη συνέλευση του Διοικητικού Συμβουλίου της Τράπεζας Ανατολής. Ίσως αυτό το κενό να είχε συμπληρωθεί όμως χειρόγραφα στην πρωτότυπη σύμβαση, όπως υπογράφηκε από τους συμβαλλόμενους.
Παράλληλα, η σύμβαση αναφέρει ότι το Γενικό Συμβούλιο της Εθνικής Τράπεζας το οποίο απέστειλε τα πρακτικά της Γενικής Συνέλευσης της τράπεζας, συνεδρίασε στις 19 Δεκεμβρίου 1932. Μόνο που στις 19 Δεκεμβρίου 1932 υπογράφηκε η σύμβαση συγχώνευσης και το Γενικό Συμβούλιο της ΕΤΕ συνεδρίασε για το συγκεκριμένο σκοπό στις 13 Δεκεμβρίου.
Αυτά είναι μικρολάθη, τα οποία όμως δεν μπορούν να υπάρχουν σε συμβάσεις εξαγοράς τραπεζών. Αν πουλούσαμε το χαλασμένο ποδήλατο ενός παιδιού, ίσως να επιτρέπονταν. Για το λόγο αυτό, αλλά και για να δούμε τι άλλο μπορεί να έχει γίνει λάθος και τι θα μπορούσε να έχει αλλαχθεί, αναζητήσαμε την πρωτότυπη σύμβαση συγχώνευσης.
Η ΠΡΩΤΟΤΥΠΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗΣ ΕΓΙΝΕ ΚΑΠΝΟΣ !
Για αρκετό καιρό μας απασχολούσε η εύρεση της σύμβασης συγχώνευσης της Τράπεζας Ανατολής με την Εθνική Τράπεζα. Το κακό είναι ότι οι συμβολαιογράφοι που είχαν επιβλέψει τη σύνταξη της, δεν υπάρχουν πια, μια και έχουν περάσει 81 χρόνια. Το καλό είναι ότι τα αρχεία των συμβολαιογράφων δεν εξαφανίζονται έτσι απλά. Κληροδοτούνται σε νεότερους συμβολαιογράφους ή παραδίδονται στο αρχείο των συμβολαιογράφων κάθε περιοχής.
Ψάχνοντας βρήκαμε τη συμβολαιογράφο που έχει αναλάβει το αρχείο του Ι. Οικονομόπουλου. Το να το γράψει κάποιος σε μία γραμμή είναι εύκολο, το να την εντοπίσει ήταν αδύνατον για μήνες! Απλά δεν υπήρχε πουθενά, ούτε καν στο γραφείο της και όταν σε κάποια στιγμή απάντησε το τηλέφωνο, απλά διαμήνυσε ότι η σύμβαση συγχώνευσης είχε χαθεί! Και από τότε κάναμε “μαύρα μάτια” να την ξαναδούμε…
Μέχρι πρόσφατα που βρίσκοντας τα λάθη στη σύμβαση συγχώνευσης, αποφασίσαμε ότι πλέον ήταν ιεραρχικά σημαντικός ο εντοπισμός της σύμβασης συγχώνευσης. Και στις συναντήσεις που πραγματοποιήθηκαν με τη συμβολαιογράφο, έγινε σαφές ότι η σύμβαση συγχώνευσης δύο από τις μεγαλύτερες τράπεζες του μεσοπολέμου δεν υπάρχει! Υπάρχουν οι πωλήσεις καλυβιών και βράχων, αλλά δεν υπάρχει η σύμβαση πώλησης μιας μεγάλης τράπεζας!
Μάλιστα, η συγκεκριμένη συμβολαιογράφος ανέφερε ότι από το 2003 είχε ενημερώσει για τα απολεσθέντα έγγραφα τον Εισαγγελέα κ. Σανιδά, ο οποίος της ζήτησε να κάνει αναφορά στην Εισαγγελία Εφετών, υπόψιν του ιδίου του κ. Σανιδά. Από το 2003 είναι γνωστό λοιπόν σε κάποιους ότι η Σύμβαση Συγχώνευσης της Τράπεζας Ανατολής και της Εθνικής Τράπεζας, “έχει κάνει φτερά”.
Εκτός όμως από το αρχείο του Ι. Οικονομόπουλου, η σύμβαση είχε καταχωρηθεί και στο αρχείο του Κ. Ρούσσου, το οποίο έχει μεταφερθεί προς φύλαξη στο Σύλλογο Συμβολαιογράφων Αθηνών. Αλλά και εκεί παραμείναμε “άτυχοι”, αφού και από εκεί έχει εξαφανιστεί η συγκεκριμένη σύμβαση και ήταν αδύνατον να βρεθεί, μέχρι αυτή τη στιγμή.
Παραμένοντας “άτυχοι” ερευνήσαμε τα αρχεία που μας διέθεσε η Εθνική Τράπεζα στο Ιστορικό Αρχείο της, στα οποία θα έπρεπε να υπάρχει η σύμβαση συγχώνευσης, αλλά όμως δεν υπήρχε δείγμα αυτής…
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ
Ισολογισμός εκκαθάρισης της Τράπεζας Ανατολής δεν συντάχθηκε ποτέ και φυσικά δεν δημοσιεύτηκε πουθενά, γιατί η Εθνική Τράπεζα νόμιζε πως είχε το απολυταρχικό δικαίωμα να μην ανακοινώσει τα αποτελέσματα της εκκαθάρισης και απλά να οικειοποιηθεί την περιουσία της Τράπεζας Ανατολής πλήρως.
Όμως, παρά τα όσα ελπίζει η Εθνική Τράπεζα, το ξεκίνημα για τη διαλεύκανση της υπόθεσης θα γίνει από τη Ρόδο στις 7 Νοεμβρίου 2013, σε μια δίκη που σύμφωνα με πληροφορίες η πλευρά της ΕΤΕ προσπαθεί να αναβάλει με κάθε τρόπο. Η συνέχεια θα γίνει με τη διαδικασία εκδίκασης ασφαλιστικών μέτρων επίδειξης εγγράφων στις 20 Νοεμβρίου 2013 στην Αθήνα και η δεύτερη κύρια αγωγή κατόχου μετοχών της Τράπεζας Ανατολής, με δεκάδες προσθέτως παρεμβαίνοντες, θα εκδικαστεί στις 14 Ιανουαρίου 2014 στην Κω.
Η δική μας γνώμη είναι ότι η όλη εκκαθάριση στήθηκε με δόλιο τρόπο από την τότε διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας και η απάτη ήταν εις γνώση των επόμενων διοικητικών γενεών. Για να αποδείξουμε τους ισχυρισμούς μας και να στοιχειοθετήσουμε το γεγονός ότι η Εθνική Τράπεζα δεν ολοκλήρωσε ποτέ την ειδική εκκαθάριση της Τράπεζας Ανατολής, έχουμε “ξεκοκαλίσει” ένα τεράστιο όγκο δεδομένων της εποχής από δεκάδες διαφορετικές πηγές, που δεν περιορίζονται μόνο εντός της χώρας μας. Και τα στοιχεία που δημοσιεύουμε συνεχώς είναι ενδεικτικά της συνεχιζόμενης εκκαθάρισης, την οποία συνεχίζουν να αγνοούν οι σημερινοί νομικοί εκπρόσωποι της Εθνικής Τράπεζας και ειδικά ο δικηγόρος της στην υπόθεση κ. Ιωάννης Λιναρίτης.
Ωστόσο, για να μπορέσει να αναλυθεί η συγκεκριμένη υπόθεση στις δικαστικές αίθουσες, χωρίς να εμφανιστούν κάποιοι στο δικαστήριο σαν το τρίο Στούτζες που απλά να κοιτάει ο ένας τον άλλο και να ξεχάσουν ότι μιλάνε Ελληνικά, θα πρέπει να εμφανίσουν τουλάχιστον την πρωτότυπη σύμβαση συγχώνευσης των δύο τραπεζών. Εκτός αν νομίζουν ότι θα δικάσουν με αντίγραφα.
banquedorient.org
Tromaktiko
Τεράστιας σημασίας για να διευκρινιστεί αν η Εθνική Τράπεζα παραβίασε τη συμφωνία και τονόμο είναι η σύμβαση συγχώνευσης που υπέγραψαν οι δύο τράπεζες. Και δυστυχώς, παρά την απόσταση μας από θεωρίες συνωμοσίας, τα πράγματα δεν είναι καθόλου απλά, όσον αφορά το πρωτότυπο έγγραφο της σύμβασης εξαγοράς της Τράπεζας Ανατολής από την Εθνική Τράπεζα.
Η πρωτότυπη σύμβαση συγχώνευσης, υπογράφηκε σε πολλαπλά αντίγραφα από τους εντεταλμένους των δύο μερών και δόθηκε στις συμβαλλόμενες πλευρές, ενώ κρατήθηκαν υπογεγραμμένα αντίγραφα και από τους συμβολαιογράφους κκ Οικονομόπουλο και Ρούσσο. Παράλληλα, αποσπάσματα των πρακτικών των γενικών συνεδριάσεων που αποφάσισαν τη συγχώνευση, μαζί με την ίδια τη σύμβαση, δημοσιεύτηκαν στο Δελτίο Ανωνύμων Εταιρειών με αριθμό 301 της 31ης Δεκεμβρίου 1932.
Τι γίνεται όμως όταν η δημοσιευμένη στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως σύμβαση συγχώνευσης, η οποία έχει ξεκάθαρα λάθη, έχει αρχίσει να “αποσύρεται” από παντού και η πρωτότυπη σύμβαση έχει εξαφανιστεί;
ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ
Στο πλαίσιο της έρευνας του banquedorient.org, ξεκινήσαμε πριν καιρό να αναζητάμε τη σύμβαση συγχώνευσης της Τράπεζας Ανατολής με την Εθνική Τράπεζα. Με τις σύμφωνες γνώμες των Γενικών Συνελεύσεων των δύο τραπεζών, συντάχθηκε ένα προσχέδιο, το οποίο στάλθηκε στον Υπουργό Εθνικής Οικονομίας για να εγκριθεί. Το προσχέδιο αυτό, θα έπρεπε να περιέχει το ακριβές κείμενο, το οποίο οι δύο τράπεζες θα συνυπόγραφαν με την παρουσία συμβολαιογράφων.
Η έγκριση του Υπουργού δόθηκε στις 5 Νοεμβρίου 1932 και τη σχετική υπουργική απόφαση υπέγραψε ο Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας Στ. Στεφανόπουλος. Η απόφαση του υπουργείου, ήταν προαπαιτούμενη για την ολοκλήρωση της συγχώνευσης και πλέον άνοιγε ο δρόμος για την επιτυχή υπογραφή της σχετικής σύμβασης.
Η σύμβαση προετοιμάστηκε από δύο συμβολαιογράφους Αθηνών, τον Ι. Οικονομόπουλο και τον Κ. Ρούσσο. Από τους δύο συμβολαιογράφους, ο Κ. Ρούσσος ήταν ουσιαστικά ο “βοηθητικός” στην υπόθεση, αφού όλο το βάρος είχε αναλάβει ο Ι. Οικονομόπουλος. Τη σύμβαση με αριθμό 147611 υπέγραψαν ο Ιωάννης Δροσόπουλος, Διοικητής της Εθνικής Τράπεζας, και ο Ιωάννης Αθανασάκης, Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Τράπεζας της Ανατολής.
Της υπογραφής της σύμβασης είχε προηγηθεί η συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Τράπεζας Ανατολής την 16η Δεκεμβρίου 1932 και του Γενικού Συμβουλίου της Εθνικής Τράπεζας την 13η Δεκεμβρίου 1932, με κύριο θέμα των συνεδριάσεων των συμβουλίων την αποστολή αποσπασμάτων των πρακτικών των Γενικών Συνελεύσεων των δύο τραπεζών για τη σχετική απαραίτητη δημοσίευση στο Δελτίου Ανωνύμων Εταιρειών (Εφημερίδα της Κυβερνήσεως).
ΕΔΩ Η ΣΥΜΒΑΣΗ, ΕΚΕΙ Η ΣΥΜΒΑΣΗ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΜΒΑΣΗ;
Πριν μερικά χρόνια, η εύρεση της σύμβασης συγχώνευσης ήταν μια πολύ απλή διαδικασία. Αν ο ενδιαφερόμενος έψαχνε για το Δελτίο Ανωνύμων Εταιρειών, απλά πήγαινε είτε στο Εθνικό Τυπογραφείο, είτε στη Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων, είτε στη Μπενάκειο Βιβλιοθήκη και εκεί υπήρχαν τα σχετικά αρχεία της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως σε μικροφίλμ, αλλά και στην έντυπη μορφή τους.
Τα “περίεργα” ξεκίνησαν σε μία από τις τελευταίες επισκέψεις στη Βουλή των Ελλήνων πριν από δύο χρόνια, όταν τα μικροφίλμ για τις επίμαχες χρονιές δεν ήταν διαθέσιμα, λόγω εργασιών στο δάπεδο της βουλής, οπότε και μπερδεύτηκε η σειρά τους. Ήταν όμως διαθέσιμα στο σχετικό κατάλογο. Εκείνη τη χρονιά, καταφύγαμε στη Μπενάκειο Βιβλιοθήκη (πρώην Δημόσιο Καπνεργοστάσιο, Λένορμαν 218), στην οποία τα Δελτία Ανωνύμων Εταιρειών 1932-1940 ήταν διαθέσιμα σε μορφή μικροφίλμ. Με ενδελεχή έρευνα βρέθηκε η σύμβαση συγχώνευσης, αλλά δεν ήταν δυνατόν να εντοπιστεί ο Ισολογισμός Εκκαθάρισης της Τράπεζας Ανατολής, γιατί απλά δεν είχε συνταχθεί ποτέ.
Πριν από μερικούς μήνες, σε μια από τις επόμενες επισκέψεις στην Μπενάκειο Βιβλιοθήκη, οι υπάλληλοι “έπεσαν από τα σύννεφα” όταν τους ζητήσαμε τα μικροφίλμ με τα Δελτία Ανωνύμων Εταιρειών. Αυτά τα μικροφιμ που είχαμε εξετάσει τα προηγούμενα χρόνια, δεν υπήρχαν! Η υπάλληλος έκπληκτη επαναλάμβανε ότι δεν υπήρξαν ποτέ σε μορφή μικροφίλμ! Αλλά ήμασταν τυχεροί γιατί υπήρχαν σε έντυπη μορφή στη στη διπλανή βιβλιοθήκη μέσα στο ίδιο κτίριο.
Στη βιβλιοθήκη πραγματικά υπήρχαν βιβλιοδετημένα τα συγκεκριμένα τεύχη της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως και μάλιστα από την απαρχή των Δελτίων Ανωνύμων Εταιρειών. Μόνο που και εκεί τελικά δεν υπήρχαν αυτά των ετών 1936 και 1937, τα σημαντικότερα για εμάς, μια και η Εθνική Τράπεζα επιμένει ότι ολοκλήρωσε νομότυπα της ειδική εκκαθάριση στο τέλος του 1936. Πριν το 1936 και μετά το 1937 φυσικά και υπήρχαν.
Λόγω της απώλειας των ετών αυτών επιστρέψαμε στη Βιβλιοθήκη της Βουλής, με το σκεπτικό ότι οι επισκευές είχαν τελειώσει εδώ και καιρό. Στο σχετικό έλεγχο της τεράστιας λίστας με τα μικροφιλμ, τα Δελτία Ανωνύμων Εταιρειών δεν είχαν μικρογραφηθεί ποτέ! Αλλά ήμασταν τυχεροί γιατί υπήρχαν σε έντυπη μορφή στον επάνω όροφο. Μόνο που υπήρχαν όλα, εκτός από τα έτη 1936 και 1937 Ευτυχώς όμως υπήρχαν στο Εθνικό Τυπογραφείο, αλλά με το σερί που βλέπαμε να εξελίσσεται μπροστά μας, αρχίσαμε να ανησυχούμε και ποιος θα μπορούσε να έχει διαφορετική άποψη. Έτσι, έπεσε η πρόταση να προμηθευτούμε όλα τα τεύχη των Δελτίων Ανωνύμων Εταιρειών από το 1928 έως το 1940, και όταν λέμε όλα, εννοούμε όλα…
Η αλήθεια είναι ότι από ένα σημείο και μετά δεν βλέπαμε το λόγο να πάρουμε τα σχετικά αντίγραφα, από τη στιγμή που η ΕΤΕ είχε παραδεχθεί ότι δεν είχε προχωρήσει σε δημοσίευση ισολογισμού εκκαθάρισης της Τράπεζας Ανατολής σε ΦΕΚ. Όμως, τελικά με την “τρέλα” των πιο δραστήριων της ομάδας, τα πήραμε σε ψηφιακή μορφή έστω κι αν το κόστος ήταν υψηλό.
Η παραγγελία έγινε πριν αρκετό καιρό, και ζητήθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων να ψηφιοποιηθούν όλα τα Δελτία Ανωνύμων Εταιρειών, τόσο από τις δικές της πηγές, όσο και από αυτές της Μπενακείου, ενώ όπου υπήρχε έλλειψη θα ζητούσαν τη συνδρομή του Εθνικού Τυπογραφείου. Σίγουρα, η συγκεκριμένη παραγγελία ήταν μια πολύ σημαντική εργασία των εργαζομένων της Βουλής, που στο σύνολο τους και στο μέτρο του δυνατού ήταν ιδιαίτερα εξυπηρετικοί και μας βοήθησαν όπου μπορούσαν.
Πλέον, πιο συγκροτημένα και με πλάνο, ξεκινήσαμε να αναλύουμε την οικονομική ζωή της νεότερης Ελλάδας (απίστευτα ξενύχτια από την ομάδα Τσε), όμως φτάσαμε το 1932 σε μία εικόνα που δεν περίμενε κανείς!
Στη θέση που θα έπρεπε να υπάρχει το Δελτίο Ανωνύμων Εταιρειών με αριθμό 301, υπήρχε απλά ένα σκίσιμο και το συγκεκριμένο ΦΕΚ απλά έλειπε! Και αυτή ήταν η συγκεντρωτική προσπάθεια της Βουλής των Ελλήνων, της Μπενακείου Βιβλιοθήκης και του Εθνικού Τυπογραφείου.
Επειδή, έγινε σαφές ότι το “άγγιγμα του χρόνου” έχει αρχίσει να εξαφανίζει συγκεκριμένα πράγματα που έχουν να κάνουν μόνο με την Τράπεζα Ανατολής, αλλά διασώζει τις ανακοινώσεις της Πειραϊκής-Πατραϊκής ΑΕ για παράδειγμα, δεν υπήρχε χρόνος για χάσιμο. Άμεσα έγινε επαφή με τη Βουλή των Ελλήνων και στο αντίγραφο που δεν είναι προσβάσιμο στο κοινό και φυλάσσεται σε περιορισμένο χώρο βρέθηκε η σύμβαση συγχώνευσης, όπως δημοσιεύτηκε.
ΛΑΘΟΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ ΣΤΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗΣ
Αντιπαραβάλλοντας τη σύμβαση συγχώνευσης και εξετάζοντας την για αρκετό καιρό, έχουμε καταλήξει ότι σε αυτήν έχουν γίνει μικρές τροποποιήσεις στο κείμενο, σε σχέση με αυτό που αποφάσισε η Γενική Συνέλευση της Τράπεζας Ανατολής.
Όμως το πιο καταφανές λάθος, που είναι απίστευτο να υπάρχει σε σύμβαση συγχώνευσης, είναι αυτό που γίνεται στις ημερομηνίες. Η σύμβαση υπογράφηκε στις 19 Δεκεμβρίου 1932, μετά από τις συνεδριάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου της Τράπεζας Ανατολής και της Γενικής Συνέλευσης της Εθνικής Τράπεζας.
Είναι αδιανόητο επίσημη σύμβαση συγχώνευσης σε τέτοιο επίπεδο και με μεγέθη τραπεζών να έχει κενό στην ημερομηνία που αφορά τη συνέλευση του Διοικητικού Συμβουλίου της Τράπεζας Ανατολής. Ίσως αυτό το κενό να είχε συμπληρωθεί όμως χειρόγραφα στην πρωτότυπη σύμβαση, όπως υπογράφηκε από τους συμβαλλόμενους.
Παράλληλα, η σύμβαση αναφέρει ότι το Γενικό Συμβούλιο της Εθνικής Τράπεζας το οποίο απέστειλε τα πρακτικά της Γενικής Συνέλευσης της τράπεζας, συνεδρίασε στις 19 Δεκεμβρίου 1932. Μόνο που στις 19 Δεκεμβρίου 1932 υπογράφηκε η σύμβαση συγχώνευσης και το Γενικό Συμβούλιο της ΕΤΕ συνεδρίασε για το συγκεκριμένο σκοπό στις 13 Δεκεμβρίου.
Αυτά είναι μικρολάθη, τα οποία όμως δεν μπορούν να υπάρχουν σε συμβάσεις εξαγοράς τραπεζών. Αν πουλούσαμε το χαλασμένο ποδήλατο ενός παιδιού, ίσως να επιτρέπονταν. Για το λόγο αυτό, αλλά και για να δούμε τι άλλο μπορεί να έχει γίνει λάθος και τι θα μπορούσε να έχει αλλαχθεί, αναζητήσαμε την πρωτότυπη σύμβαση συγχώνευσης.
Η ΠΡΩΤΟΤΥΠΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗΣ ΕΓΙΝΕ ΚΑΠΝΟΣ !
Για αρκετό καιρό μας απασχολούσε η εύρεση της σύμβασης συγχώνευσης της Τράπεζας Ανατολής με την Εθνική Τράπεζα. Το κακό είναι ότι οι συμβολαιογράφοι που είχαν επιβλέψει τη σύνταξη της, δεν υπάρχουν πια, μια και έχουν περάσει 81 χρόνια. Το καλό είναι ότι τα αρχεία των συμβολαιογράφων δεν εξαφανίζονται έτσι απλά. Κληροδοτούνται σε νεότερους συμβολαιογράφους ή παραδίδονται στο αρχείο των συμβολαιογράφων κάθε περιοχής.
Ψάχνοντας βρήκαμε τη συμβολαιογράφο που έχει αναλάβει το αρχείο του Ι. Οικονομόπουλου. Το να το γράψει κάποιος σε μία γραμμή είναι εύκολο, το να την εντοπίσει ήταν αδύνατον για μήνες! Απλά δεν υπήρχε πουθενά, ούτε καν στο γραφείο της και όταν σε κάποια στιγμή απάντησε το τηλέφωνο, απλά διαμήνυσε ότι η σύμβαση συγχώνευσης είχε χαθεί! Και από τότε κάναμε “μαύρα μάτια” να την ξαναδούμε…
Μέχρι πρόσφατα που βρίσκοντας τα λάθη στη σύμβαση συγχώνευσης, αποφασίσαμε ότι πλέον ήταν ιεραρχικά σημαντικός ο εντοπισμός της σύμβασης συγχώνευσης. Και στις συναντήσεις που πραγματοποιήθηκαν με τη συμβολαιογράφο, έγινε σαφές ότι η σύμβαση συγχώνευσης δύο από τις μεγαλύτερες τράπεζες του μεσοπολέμου δεν υπάρχει! Υπάρχουν οι πωλήσεις καλυβιών και βράχων, αλλά δεν υπάρχει η σύμβαση πώλησης μιας μεγάλης τράπεζας!
Μάλιστα, η συγκεκριμένη συμβολαιογράφος ανέφερε ότι από το 2003 είχε ενημερώσει για τα απολεσθέντα έγγραφα τον Εισαγγελέα κ. Σανιδά, ο οποίος της ζήτησε να κάνει αναφορά στην Εισαγγελία Εφετών, υπόψιν του ιδίου του κ. Σανιδά. Από το 2003 είναι γνωστό λοιπόν σε κάποιους ότι η Σύμβαση Συγχώνευσης της Τράπεζας Ανατολής και της Εθνικής Τράπεζας, “έχει κάνει φτερά”.
Εκτός όμως από το αρχείο του Ι. Οικονομόπουλου, η σύμβαση είχε καταχωρηθεί και στο αρχείο του Κ. Ρούσσου, το οποίο έχει μεταφερθεί προς φύλαξη στο Σύλλογο Συμβολαιογράφων Αθηνών. Αλλά και εκεί παραμείναμε “άτυχοι”, αφού και από εκεί έχει εξαφανιστεί η συγκεκριμένη σύμβαση και ήταν αδύνατον να βρεθεί, μέχρι αυτή τη στιγμή.
Παραμένοντας “άτυχοι” ερευνήσαμε τα αρχεία που μας διέθεσε η Εθνική Τράπεζα στο Ιστορικό Αρχείο της, στα οποία θα έπρεπε να υπάρχει η σύμβαση συγχώνευσης, αλλά όμως δεν υπήρχε δείγμα αυτής…
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ
Ισολογισμός εκκαθάρισης της Τράπεζας Ανατολής δεν συντάχθηκε ποτέ και φυσικά δεν δημοσιεύτηκε πουθενά, γιατί η Εθνική Τράπεζα νόμιζε πως είχε το απολυταρχικό δικαίωμα να μην ανακοινώσει τα αποτελέσματα της εκκαθάρισης και απλά να οικειοποιηθεί την περιουσία της Τράπεζας Ανατολής πλήρως.
Όμως, παρά τα όσα ελπίζει η Εθνική Τράπεζα, το ξεκίνημα για τη διαλεύκανση της υπόθεσης θα γίνει από τη Ρόδο στις 7 Νοεμβρίου 2013, σε μια δίκη που σύμφωνα με πληροφορίες η πλευρά της ΕΤΕ προσπαθεί να αναβάλει με κάθε τρόπο. Η συνέχεια θα γίνει με τη διαδικασία εκδίκασης ασφαλιστικών μέτρων επίδειξης εγγράφων στις 20 Νοεμβρίου 2013 στην Αθήνα και η δεύτερη κύρια αγωγή κατόχου μετοχών της Τράπεζας Ανατολής, με δεκάδες προσθέτως παρεμβαίνοντες, θα εκδικαστεί στις 14 Ιανουαρίου 2014 στην Κω.
Η δική μας γνώμη είναι ότι η όλη εκκαθάριση στήθηκε με δόλιο τρόπο από την τότε διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας και η απάτη ήταν εις γνώση των επόμενων διοικητικών γενεών. Για να αποδείξουμε τους ισχυρισμούς μας και να στοιχειοθετήσουμε το γεγονός ότι η Εθνική Τράπεζα δεν ολοκλήρωσε ποτέ την ειδική εκκαθάριση της Τράπεζας Ανατολής, έχουμε “ξεκοκαλίσει” ένα τεράστιο όγκο δεδομένων της εποχής από δεκάδες διαφορετικές πηγές, που δεν περιορίζονται μόνο εντός της χώρας μας. Και τα στοιχεία που δημοσιεύουμε συνεχώς είναι ενδεικτικά της συνεχιζόμενης εκκαθάρισης, την οποία συνεχίζουν να αγνοούν οι σημερινοί νομικοί εκπρόσωποι της Εθνικής Τράπεζας και ειδικά ο δικηγόρος της στην υπόθεση κ. Ιωάννης Λιναρίτης.
Ωστόσο, για να μπορέσει να αναλυθεί η συγκεκριμένη υπόθεση στις δικαστικές αίθουσες, χωρίς να εμφανιστούν κάποιοι στο δικαστήριο σαν το τρίο Στούτζες που απλά να κοιτάει ο ένας τον άλλο και να ξεχάσουν ότι μιλάνε Ελληνικά, θα πρέπει να εμφανίσουν τουλάχιστον την πρωτότυπη σύμβαση συγχώνευσης των δύο τραπεζών. Εκτός αν νομίζουν ότι θα δικάσουν με αντίγραφα.
banquedorient.org
Tromaktiko
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Έλληνας νίκησε το σύνδρομο Down και έγραψε βιβλίο
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
