2013-10-31 06:42:06
Γράφει ο Prefadoros
Ξαφνικά λοιπόν άνοιξε ένας διάλογος, δια της τεθλασμένης, για τα... κρατικά και Δημοτικά ακίνητα στο Ναύπλιο και πως αυτά αξιοποιούνται.
Η συζήτηση ξεκίνησε με την ανακοίνωση από τον Υπουργό και Βουλευτή μας Γιάννη Μανιάτη για ένταξη, σε χρηματοδότηση από το Πράσινο Ταμείο, για την αγορά του κτηρίου δίπλα στο Δημαρχείο, όπου στεγάστηκε το πρώτο Φαρμακείο και εκεί ταριχεύτηκε ο δολοφονημένος Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας.
Χρηματοδοτείται η αγορά με 390.000 Ευρώ και όσα ακόμη χρειαστούν από το Δήμο Ναυπλιέων, σύμφωνα με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου.
Η ανακοίνωση από τον Υπουργό και η αποδοχή από τον Δήμαρχο, σε στυλ καλυμμένο και με νοοτροπία κάτι σαν "κατόπιν ενεργειών και με σκληρή προσπάθεια" τα καταφέραμε.
Το μόνο που κατάφεραν βέβαια είναι η απόφαση να το αγοράσουμε εμείς, με δικά μας χρήματα θα γίνει η αγορά, η διαδικασία δεν μας αφορά, είναι χρέος τους.
Έρχεται όμως ο έτερος Βουλευτής του Νομού ο Δημήτρης Κοδέλας και βάζει μια άλλη παράμετρο, καλά το κτήριο του πρώτου Φαρμακείου, όμως για τα άλλα ακίνητα της περιοχής μας που το ΤΑΙΠΕΔ ξε-πουλάει ο κ. Μανιάτης δεν λέει τίποτα.
Απόλυτα σωστό για τον Υπουργό μας, που δεν έχει βάλει ούτε άνω τελεία στις αποφάσεις εκποίησης της Δημόσιας και Δημοτικής περιουσίας.
Ο Καράπαυλος, άνθρωπος της αυτοδιοίκησης και blogger, πολίτης δηλαδή που έχει άποψη και την εκφράζει δημόσια, πάει το θέμα στη σωστή του διάσταση, και κατά τον Prefadoro, δηλαδή δεν έχει τόσο σημασία το ιδιοκτησιακό καθεστώς όσο το τι αυτή η ιδιοκτησία προσφέρει και πως αξιοποιείται υπέρ των πολιτών και του Δήμου.
Αναφέρει και παραδείγματα που είναι από μόνα τους αρκετά για να αποδείξουν τη λογική της άποψής του και τα κούφια λόγια των ευεργετών μας.
Δεν έχω να προσθέσω πολλά, άλλωστε οι απόψεις μου για τέτοια θέματα έχουν καταγραφεί σε δεκάδες αναρτήσεις.
Όλοι, όσοι τέλος πάντων, έχουμε την ιδεολογική μας αφετηρία και πολιτική στόχευση, όμως η ζωή, η πραγματικότητα, η δημοκρατική πλειοψηφία, έχουν βάλει τους κανόνες, σε αυτούς τους κανόνες και μέχρι να τους αλλάξουμε έχουμε υποχρέωση να πειθαρχούμε και παράλληλα να τους χρησιμοποιούμε για να πετύχουμε το καλύτερο αποτέλεσμα.
Δεν υπάρχουν σίγουρες και εύκολες λύσεις, ούτε ο απόλυτος και για τα πάντα κρατισμός είναι λύση, πολύ περισσότερο η απόλυτη ιδιωτικοποίηση και κερδοσκοπική οπτική, ιδίως στον πολιτισμό.
Η ευέλικτη διαχείριση, το μέτρο, ο χρυσός κάθε φορά κανόνας, είναι αυτά που μια Δημαρχιακή εξουσία πρέπει να σταθμίζει και να προχωρά, χωρίς προαπαιτούμενα και κάθε είδους δεσμεύσεις.
Θα μου πείτε, αυτό είναι το πιο δύσκολο, ναι και γι΄αυτό φωνάζω για να επιλέξουμε μια Δημοτική εξουσία που να μπορεί.
prefadoros-blog.com
Ξαφνικά λοιπόν άνοιξε ένας διάλογος, δια της τεθλασμένης, για τα... κρατικά και Δημοτικά ακίνητα στο Ναύπλιο και πως αυτά αξιοποιούνται.
Η συζήτηση ξεκίνησε με την ανακοίνωση από τον Υπουργό και Βουλευτή μας Γιάννη Μανιάτη για ένταξη, σε χρηματοδότηση από το Πράσινο Ταμείο, για την αγορά του κτηρίου δίπλα στο Δημαρχείο, όπου στεγάστηκε το πρώτο Φαρμακείο και εκεί ταριχεύτηκε ο δολοφονημένος Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας.
Χρηματοδοτείται η αγορά με 390.000 Ευρώ και όσα ακόμη χρειαστούν από το Δήμο Ναυπλιέων, σύμφωνα με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου.
Η ανακοίνωση από τον Υπουργό και η αποδοχή από τον Δήμαρχο, σε στυλ καλυμμένο και με νοοτροπία κάτι σαν "κατόπιν ενεργειών και με σκληρή προσπάθεια" τα καταφέραμε.
Το μόνο που κατάφεραν βέβαια είναι η απόφαση να το αγοράσουμε εμείς, με δικά μας χρήματα θα γίνει η αγορά, η διαδικασία δεν μας αφορά, είναι χρέος τους.
Έρχεται όμως ο έτερος Βουλευτής του Νομού ο Δημήτρης Κοδέλας και βάζει μια άλλη παράμετρο, καλά το κτήριο του πρώτου Φαρμακείου, όμως για τα άλλα ακίνητα της περιοχής μας που το ΤΑΙΠΕΔ ξε-πουλάει ο κ. Μανιάτης δεν λέει τίποτα.
Απόλυτα σωστό για τον Υπουργό μας, που δεν έχει βάλει ούτε άνω τελεία στις αποφάσεις εκποίησης της Δημόσιας και Δημοτικής περιουσίας.
Ο Καράπαυλος, άνθρωπος της αυτοδιοίκησης και blogger, πολίτης δηλαδή που έχει άποψη και την εκφράζει δημόσια, πάει το θέμα στη σωστή του διάσταση, και κατά τον Prefadoro, δηλαδή δεν έχει τόσο σημασία το ιδιοκτησιακό καθεστώς όσο το τι αυτή η ιδιοκτησία προσφέρει και πως αξιοποιείται υπέρ των πολιτών και του Δήμου.
Αναφέρει και παραδείγματα που είναι από μόνα τους αρκετά για να αποδείξουν τη λογική της άποψής του και τα κούφια λόγια των ευεργετών μας.
Δεν έχω να προσθέσω πολλά, άλλωστε οι απόψεις μου για τέτοια θέματα έχουν καταγραφεί σε δεκάδες αναρτήσεις.
Όλοι, όσοι τέλος πάντων, έχουμε την ιδεολογική μας αφετηρία και πολιτική στόχευση, όμως η ζωή, η πραγματικότητα, η δημοκρατική πλειοψηφία, έχουν βάλει τους κανόνες, σε αυτούς τους κανόνες και μέχρι να τους αλλάξουμε έχουμε υποχρέωση να πειθαρχούμε και παράλληλα να τους χρησιμοποιούμε για να πετύχουμε το καλύτερο αποτέλεσμα.
Δεν υπάρχουν σίγουρες και εύκολες λύσεις, ούτε ο απόλυτος και για τα πάντα κρατισμός είναι λύση, πολύ περισσότερο η απόλυτη ιδιωτικοποίηση και κερδοσκοπική οπτική, ιδίως στον πολιτισμό.
Η ευέλικτη διαχείριση, το μέτρο, ο χρυσός κάθε φορά κανόνας, είναι αυτά που μια Δημαρχιακή εξουσία πρέπει να σταθμίζει και να προχωρά, χωρίς προαπαιτούμενα και κάθε είδους δεσμεύσεις.
Θα μου πείτε, αυτό είναι το πιο δύσκολο, ναι και γι΄αυτό φωνάζω για να επιλέξουμε μια Δημοτική εξουσία που να μπορεί.
prefadoros-blog.com
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Αχτίδα ελπίδας για τα κυπριακά ομόλογα και το χρέος
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ποιοι δικαιούνται έκπτωση για τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
