2013-11-05 17:23:31
Του Άγη Βερούτη
Ποια είναι άραγε η σκοπιμότητα, στο να παίρνει το κράτος βίαια τα χρήματα από εκείνους που δεν έχουν, για να τα δώσει σε εκείνους που δεν τα δικαιούνται;
Ακόμη χειρότερα, ποια η σκοπιμότητα στο να τα παίρνει από 4.000.000 ΄Ελληνες που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, για να τα δώσει σε εκείνους που δεν τα χρειάζονται;
Βασικά ερωτήματα, που πρέπει να απαντήσει όποιος νομίζει ότι ο επαπειλούμενος Φόρος Κατοχής ακινήτου καθώς και οι κατασχέσεις και οι φυλακίσεις οφειλετών που αδυνατούν να πληρώσουν τους δυσβάσταχτους φόρους και τις παράλογες εισφορές του ΟΑΕΕ, είναι αναπόφευκτα.
Δεν είναι!
Μάθαμε προχτές, σε άρθρο φιλοκυβερνητικής εφημερίδας, ότι τρανός βουλευτής της συμπολίτευσης, που έχει διατελέσει υπουργός και δήμαρχος, έφυγε μόλις άκουσε από τον κ. Στουρνάρα ότι ο μόνος τρόπος να αποφευχθεί η εξοντωτική φορολόγηση των ακινήτων άνεργων και εξαθλιωμένων, είναι να προταθούν ισοδύναμα μέτρα μείωσης του κράτους.
Και έφυγε... Ξεκάθαρα εκείνος εκπροσωπεί μόνο τα συμφέροντα των δημοσίων υπαλλήλων που αρνούνται να εφαρμόσουν το ενιαίο μισθολόγιο (Παίρνουν ακόμη και τώρα 15 μισθούς).
Κάποιοι βουλευτές νομίζουν ότι έχουν να κάνουν με χαχόλους. Τα καθρεφτάκια και οι χάντρες δεν λειτουργούν πια. Δυστυχώς γι’ αυτούς πρέπει να δουλέψουν για το Λαό. Για το Λαό, όχι τους κολλητούς τους. Αλλιώς θα πάνε σπίτι τους. Θα γνωρίσουν τις 50 αποχρώσεις του... μαύρου.
Ας δούμε λίγο τον πίνακα που είχε δημοσιεύσει o Κώστας Στούπας (Γιατί δεν βγαίνουν τα νούμερα...) μετά από ανάλυση της τελευταίας έκθεσης του συστήματος ΗΛΙΟΣ:
- Οι συνταξιούχοι κάτω των 55 ετών είναι 222.389
- Το μηνιαίο κόστος συντάξεων αυτών είναι €174.599.821
- Eτησίως κοστίζουν συνολικά €2.095.197.852 (€2,1 δισ.) δηλαδή ακριβώς όσο η διαφορά από τον κανονικό φόρο ακινήτων του 2007 (€750 εκατομμύρια) με το Νέο Φόρο Κατοχής που ετοιμάζουν για το 2014 (€2.850.000.000).
Ο Φόρος Κατοχής δεν θα επιβληθεί για να σωθεί η Ελλάδα, αλλά ώστε να συνεχίζουν άνθρωποι κάτω των 55 ετών (με εξαίρεση τους αληθινούς αναπήρους που η κοινωνία οφείλει να προστατεύει) να πληρώνονται “επιδόματα γήρατος” που επιμένουμε να ονομάζουμε “συντάξεις”, τα οποία τους αναδιανέμονται από το αίμα και τις σάρκες του Ελληνικού Λαού.
Οι επιλογές των κυβερνητικών βουλευτών είναι ξεκάθαρες: θα ξεκληρίσουν τη μεσαία τάξη, ή θα ξεβολέψουν λίγο 200.000 προνομιούχους τους, που πληρώνουμε για να κάθονται;
Πέραν αυτού, το όλο ζήτημα των συντάξεων στην Ελλάδα είναι φαιδρό. Δεν είναι συντάξεις, επιδόματα γήρατος είναι, και οι εισφορές που σήμερα πληρώνουν όσοι έχουν ακόμη την τύχη να εργάζονται, δεν κεφαλαιοποιούνται κάπου, άρα είναι στην πραγματικότητα φόρος εργασίας!
Κακώς κάκιστα, όμως δυστυχώς τα ασφαλιστικά ταμεία δεν έχουν κεφάλαια. Αυτό μεταφράζεται στο ότι οι συντάξεις που πληρώνονται είναι προϊόν αναδιανομής εισοδημάτων, και όχι αποδόσεις κεφαλαίων: παίρνει το κράτος τις εισφορές από τα κοριτσάκια των €511 το μήνα, τις μαζεύει όλες μαζί, προσθέτει και άλλα τόσα από τα ΦΠΑ των τυρόπιτων των ανέργων και τις φυλακίσεις όσων αδυνατούν να πληρώσουν, και τα δίνει ως συντάξεις των €921.
Φυσικά, εκείνοι που λαμβάνουν τις συντάξεις / επιδόματα γήρατος σήμερα, έβαλαν ίσως τις δικές τους εισφορές στο σύστημα, οι οποίες πλήρωσαν τις συντάξεις / επιδόματα γήρατος των προηγούμενων και αρκετές καθόλου απίθανο να λεηλατήθηκαν από τις ηγεσίες των ταμείων και τέλος ακρωτηριάστηκαν από το PSI.
Όχι και τόσο πολλές εισφορές βέβαια, καθώς παλαιότερα με μισθό 80.000-100.000 δραχμές, οι εισφορές ήσαν 20.000 δραχμές, ή σημερινά €60 μαζί με το κόστος των καλύψεων υγείας. Όσα έβαλε στο σύστημα δηλαδή ένας σημερινός συνταξιούχος στο σύνολο του εργάσιμου βίου του, μεσοσταθμικά τα παίρνει πίσω κάθε 2,5 χρόνια. Δεν παίρνει δηλαδή κάτι ανάλογο με εκείνα που έβαλε στο σύστημα, αλλά όσα αποφασίζει η κυβέρνηση να του δίδει. Ως να έπαιρνε κάποιο επίδομα, δηλαδή!
Αν ζήσει, ζωή να’χει, άλλα 25 χρόνια μετά τη συνταξιοδότησή του (ή 40 αν βγήκε στα 45), θα πάρει πίσω από την κοινωνία 10-25 φορές τα χρήματα που ίσως έβαλε στο σύστημα. Οι αποδόσεις αυτές ξεπερνούν και εκείνες των Ponzi Schemes και των πυραμίδων “επενδυτών” που διώκονται ποινικά στις περισσότερες χώρες.
Για να πληρώνουμε αυτά δανειζόμαστε τόσα χρόνια, και το συνολικό μας χρέος θα ήταν υποπολλαπλάσιο αν αυτά ήσαν εξορθολογισμένα.
Αυτό σίγουρα δεν μπορεί να συνεχιστεί. Ειδικά για εκείνους τους συνταξιούχους που έχουν και σημαντικά άλλα εισοδήματα, συμβαίνει το παράδοξο να εισπράττουν τη σύνταξη των €921 από τις “εισφορές” και τους φόρους των εξαθλιωμένων της μεσαίας τάξηςς, ενώ ήδη έχουν άλλα πρόσθετα εισοδήματα €2.000, €3.000, ή €5.000 το μήνα.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση θα πρέπει να υπολογισθούν όσα ο καθένας έχει καταβάλει στο σύστημα κατά τη διάρκεια της εργασιακής του ζωής, και να τα πάρει πίσω, όχι όμως περισσότερα. Το θέμα που αντιμετωπίζουμε δεν είναι η απόδοση 1:1, αλλά 1:10 ή χειρότερα 1:25 ή και περισσότερο!
Οι συντάξεις των Αγάμων Θυγατέρων εξορθολογίστηκαν, στο άρθρο 1, παρ. Β, υποπαρ. Β5 του Ν. 4093/2012, όπου περικόπτεται ή αναστέλεται η καταβολή των συντάξεων αγάμων θυγατέρων, με τη θέσπιση ανώτατου ορίου σύνταξης (720 ευρώ) καθώς και εισοδηματικών κριτηρίων (8.640 ευρώ ετήσιο συνολικό εισόδημα).
Έτσι ακριβώς πρέπει να γίνει και με όλες τις συντάξεις, καθώς στην πραγματικότητα είναι επιδόματα από την υπόλοιπη κοινωνία, και όπως το επίδομα θέρμανσης δεν το δίνεις σε κάποιον που δεν το έχει ανάγκη, έτσι και το “επίδομα γήρατος” δεν μπορεί να το δίνει η κοινωνία σε 222.389 συμπολίτες μας κάτω της ηλικίας των 55 ετών, ή ακόμη και σε δεκάδες ή και εκατοντάδες χιλιάδες εκ των 2,7 εκατομμυρίων συνταξιούχων που δεν το έχουν ανάγκη.
Κάνοντας αυτό τον εξορθολογισμό, θα μπορούσαν κάλλιστα οι αδύναμοι ηλικιωμένοι να στηριχθούν περισσότερο, και οι άνεργοι να στηρίζονται για περισσότερο από ένα χρόνο, δύο ή και περισσότερα.
Καθώς η αγορά εργασίας παραμένει ζοφερή, μόνο έτσι μπορεί να ελαφρυνθεί η επιχειρηματικότητα για να δημιουργήσει εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας, αντί να απειλείται με κατασχέσεις λογαριασμών και φυλακίσεις, που θα εκτινάξουν την ανεργία καταστρέφοντας ακόμη μερικές εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας από τις λίγες αναπομείνασες.
Δεν είναι δυνατόν, προκειμένου να πληρώνει το κράτος ανθρώπους που είναι σε ηλικία που μπορούν να εργαστούν, ή ακόμη χειρότερα δεν έχουν καν ανάγκη τα ποσά που το κράτος τους αποδίδει, να κόβει από τη σάρκα και να ρουφά το αίμα της μεσαίας τάξης για να τους δίνει αυτές τις άδικες παροχές.
Από αυτή την εκλογίκευση της αναδιανομής εισοδημάτων €27 δισεκατομμυρίων ετησίως ως συντάξεις που στην πραγματικότητα είναι αναδιανομή εισοδήματος ανάμεσα στους Έλληνες, όπως και την πλήρη εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου, μπορεί να δημιουργηθούν ίσως και €8 - €10 δισεκατομμύρια ισοδύναμων οικονομιών, ώστε να ελαφρύνουν οι οθωμανικοί πλέον φόροι που ήδη αποδεκάτισαν τη μεσαία τάξη, και ίσως ακόμη και για να γίνει δικαιότερη κοινωνική πολιτική, για τη στήριξη των πραγματικά αδύνατων της κοινωνίας.
Το παρόν καθεστώς ευνοεί τους έχοντες εις βάρος των αδυνάτων. Η τρόικα δεν έχει λόγο σε αυτό. Οι αποφάσεις είναι επιλογές των κυβερνώντων μας, και καμία τρόικα δεν θα τους αρνηθεί αναπροσαρμογές με ισοδύναμο αποτέλεσμα.
Οι κυβερνώντες έχουν το μαχαίρι και το πεπόνι, και σε εκείνους θα καταλογιστεί η καταβαράθρωση της χώρας και ο εθνικός διχασμός, ή η επιστροφή στην κανονικότητα.
Πλην του εθνικού διχασμού που αυτό οδηγεί, κινδυνεύει να οδηγήσει τη χώρα σε εθνική τραγωδία, που θα ξηλώσει συθέμελα ότι απέμεινε από το προηγούμενο πολιτικό σύστημα, που άλλωστε δείχνει να είναι και το μόνο που ενδιαφέρει τους σημερινούς βουλευτές, μέχρις αποδείξεως τουναντίου.
Ακολουθήσε τον Άγη Βερούτη στο twitter:@Agissilaos
[email protected]
Πηγή:www.capital.gr
Κήρυξαν πόλεμο σε ολόκληρη την κοινωνία
Στις Ηνωμένες Πολιτείες υπάρχει, μεταξύ άλλων παραδόξων, ένα Τσίρκο Τεράτων, όπου έχει συγκεντρωθεί η μεγαλύτερη συλλογή δικέφαλων πλασμάτων στον πλανήτη. Δικέφαλα φίδια, χελώνες, κοτόπουλα, σαύρες, αγελάδες και πολλά ακόμα, που τα παρακολουθούν με περιέργεια οι λάτρεις του παράδοξου. Δυστυχώς το ημεδαπό δικέφαλο παράδοξο, όχι απλώς κυκλοφορεί ελεύθερο αλλά και επιβάλλει τις δικές του τερατώδεις εκδοχές της πραγματικότητας στη ζωή της χώρας την οποία κατέστρεψε.
Αναφερόμαστε στο δικέφαλο μόρφωμα που κυβερνά. Όχι στα δύο κόμματα και τους δύο επικεφαλής τους, αν και έχουν στο ενεργητικό τους πράξεις αποτρόπαιες που ρήμαξαν τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων, όσο τη δικέφαλη υφή της σημερινής εξουσίας, που συνδυάζει τα χρεοκοπημένα αυτά τέως «μεγάλα» κόμματα με την χρεοκοπημένη διαπλοκή σε ένα σύνολο τόσο ενιαίο και αδιαίρετο ώστε να λειτουργεί στην πράξη σαν ένα σώμα με δύο κεφάλια.
Στη φύση τα πλάσματα αυτά σπανίως επιβιώνουν για να φτάσουν στην ενηλικίωση και η ζωή τους είναι μίζερη και δυστυχισμένη. Στην περίπτωση του δικού μας «δικέφαλου», αυτοί που δεν επιβιώνουν είναι τα θύματα της πολιτικής του, που αντιμετωπίζουν μια λαίλαπα εξοντωτικής φορολογίας η οποία σκορπά στο πέρασμά της τη μιζέρια και τη δυστυχία. Φορολογία που χρησιμοποιείται για να συνεχίσει να σιτίζεται στο πρυτανείο ο σκληρός πυρήνας των υποστηρικτών του σημερινού καθεστώτος. Οι χρεοκοπημένοι της διαπλοκής (που πάντα παίρνουν τη μερίδα του λέοντος) και όσοι ιδιοτελώς πιστοί έχουν απομείνει στους κομματικούς στρατούς, που ευτυχώς όλο και λιγοστεύουν.
Η νέα απόπειρα φορολογίας στα ακίνητα είναι χαρακτηριστική του πολέμου που έχει εξαπολύσει το παγκοσμίως αξιοθέατο αυτό καθεστώς κατά της (τέως) μεσαίας τάξης, του πάλαι ποτέ «κορμού του έθνους». Καλούνται οι φορολογούμενοι να πληρώσουν με βάση αντικειμενικές αξίες που ενώ είναι πολύ μεγαλύτερες από εκείνες της αγοράς δεν αλλάζουν, παρά το γεγονός ότι η αναπροσαρμογή τους επιβάλλεται ρητώς από τον νόμο το αργότερο ανά διετία (παρ. 18 του άρθρου 14 του Ν.1882/1990) και παρά το γεγονός ότι η προσαρμογή τους είναι υποτίθεται μνημονιακό προαπαιτούμενο (νά που έχουμε και μια Τρόικα που δεν μας αξίζει). Καλούνται οι φορολογούμενοι να πληρώσουν εξωφρενικά ποσά για ακίνητα κλειστά, ξενοίκιαστα ή ημιτελή, ανεκμετάλλευτα γενικώς, και οικόπεδα ή αγροτεμάχια ανενεργά, οικονομικώς νεκρά, που δεν τους αποδίδουν κανένα απολύτως εισόδημα. Μεγάλα στρώματα του πληθυσμού δεν είναι πλέον σε θέση να αποπληρώσουν τους εξοντωτικούς φόρους και –υπό την απειλή της επιβολής από μέρους του Δημοσίου αναγκαστικής εκτέλεσης στην περιουσία τους αλλά και υπό την απειλή της ποινικής τους δίωξης– βρίσκονται σε πλήρη απόγνωση. Οι λιγότεροι, ας πούμε οι… «τυχεροί», θα οδηγηθούν στην εκποίηση της περιουσίας τους σε τιμές κατοχικές. Το χειρότερο είναι ότι οι περισσότεροι απελπισμένοι ιδιοκτήτες δεν βρίσκουν καν αγοραστές. Τα ίδια ισχύουν για τις επιχειρήσεις που είχαν την ατυχία να δανειστούν παρέχοντας ως εμπράγματη ασφάλεια ακίνητά τους. Με την κατάρρευση των τιμών καλούνται από τις τράπεζες, υπό την απειλή της καταγγελίας του δανείου τους ή –στην καλύτερη περίπτωση– της δραστικής αύξησης του κόστους του δανεισμού τους, να καλύψουν τη διαφορά της απομείωσης της αξίας του εξασφαλιστικού στοιχείου με μετρητά (που δεν υπάρχουν) ή με άλλα ακίνητα της επιχείρησης ή των μετόχων της, εάν φυσικά υπάρχουν και επαρκούν. Αλλά το «δικέφαλο» φέρεται σαν να είναι φυσιολογικός ο μαυραγοριτισμός – εμμονή στις παραδόσεις «μας».
Καλούνται επίσης εκατοντάδες χιλιάδες ελεύθεροι επαγγελματίες, αυτοαπασχολούμενοι και βιοτέχνες να πληρώνουν εισφορές στον ΟΑΕΕ και τέλη επιτηδεύματος ενώ δεν έχουν πια εισόδημα. Και όσοι δεν μπορούν να πληρώσουν απειλούνται με διοικητικά πρόστιμα, αναγκαστική εκτέλεση, ποινικές διώξεις και πλειστηριασμούς της περιουσίας τους. Γιατί; Διότι δεν έχουν να καταβάλλουν ώστε να αποταμιεύουν εισφορές σε ένα εντελώς αναξιόπιστο και χρεοκοπημένο κράτος, που υποτίθεται ότι θα τις επιστρέψει κάποτε πίσω ως σύνταξη. Το πιο εξωφρενικό μάλιστα είναι ότι την ίδια ώρα που ο ΟΑΕΕ διακόπτει με ανάλγητο τρόπο την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των ίδιων και των οικογενειών τους, τους χρεώνει για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στην οποία δεν έχουν καμία πρόσβαση και τους επιβάλλει και πρόστιμο από πάνω!
Σ’ αυτά προσθέστε τη φορολογική μανία των δεκάδων χιλιάδων τελών επιτηδεύματος σε νεκρούς και σε από δεκαετίες ανενεργές επιχειρήσεις, για να έχετε μια γεύση μόνο του φορολογικού πολέμου που έχει εξαπολύσει το «δικέφαλο» έναντι σύμπασας της υπόλοιπης κοινωνίας. Για να έχετε μερικά μόνο από τα πολλά παραδείγματα ασυνάρτητης και εξωπραγματικής φορολόγησης στην οποία επιδίδεται το «δικέφαλο».
Πού πηγαίνουν όμως τα χρήματα αυτά; Εκεί βρίσκεται όλη η ουσία αυτής της τερατώδους δικέφαλης, αλλά ουσιαστικά ανεγκέφαλης πολιτικής.
Οι παρανοϊκοί αυτοί φόροι, το προϊόν δηλαδή της μεγαλύτερης ληστείας στην ιστορία αυτού του κράτους, πηγαίνουν για να χρηματοδοτήσει η κυβέρνηση «του δικέφαλου» 8.000 νέες προσλήψεις μονίμων υπαλλήλων το 2014.
Πηγαίνουν για να χρηματοδοτήσει 50.000 προεκλογικά stage στους Δήμους και το Δημόσιο.
Πηγαίνουν για να διατηρήσουν στη ζωή τρεις (3), παρακαλώ, «πολεμικές» βιομηχανίες. Πηγαίνουν για να καταβάλλονται 2 δισ. ετησίως σε υγιέστατους συνταξιούχους ηλικίας κάτω των 55 ετών.
Πηγαίνουν για πληρωθούν 500 εκατ. ευρώ εφάπαξ, από την αρχή του χρόνου, σε προνομιούχους που ποτέ δεν πλήρωσαν αντίστοιχες εισφορές.
Πηγαίνουν για να πληρωθούν από τους Έλληνες φορολογούμενους, και φέτος όπως κάθε χρόνο, 900 εκατ. ευρώ στα ρετιρέ των ασφαλιστικών ταμείων και καλούς «πελάτες» του «δικέφαλου» ΟΑΠ ΔΕΗ και ΤΑΠ ΟΤΕ.
Πηγαίνουν για να συνεχίζουν οι λογής επίορκοι στις εφορίες, στις πολεοδομίες και στο υπόλοιπο αμαρτωλό κράτος τους όχι μόνο να βγάζουν λεφτά από τα λαδώματα αλλά να μισθοδοτούνται κι από το Δημόσιο για τον «κόπο» τους.
Και θα χρησιμοποιηθούν βέβαια –μέσω της ανακεφαλαιοποίησης– για να πληρωθούν τα δανεικά κι αγύριστα 270 εκατ. χρέη των κομμάτων και τα ακόμη περισσότερα δανεικά κι αγύριστα χρέη της διαπλοκής, που συνεχίζουν να αυξάνονται.
Ουδέν κακόν όμως αμιγές καλού, θα πουν κάποιοι αναγνώστες: Το «δικέφαλο» θα μας σώσει τουλάχιστον από τον φασισμό και τον ναζισμό. Ακόμη όμως κι αν παραβλέψουμε ότι τα δικά του ανομήματα έθρεψαν κι αυγάτισαν το φίδι, ακόμη κι αν παραβλέψουμε ότι δικά του ΜΜΕ-εξαρτήματα έδωσαν βήμα, χώρο και χρόνο για να αποκτήσει το φίδι αναγνωρισιμότητα και δημοφιλία, ακόμη κι αν παραβλέψουμε ότι το άφησαν ενάμιση χρόνο να θεριεύει, να προκαλεί και να παρανομεί ανοιχτά –γιατί όπως ομολόγησαν ξεδιάντροπα δεν είχαν την πολιτική βούληση να κάνουν κάτι (δήλωση της μιας κεφαλής: το νομικό οπλοστάσιο ήταν επαρκές, αλλά αυτό που έλειπε ήταν η πολιτική βούληση)– πάλι δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ότι το φίδι παραμένει απειλητικά ζωντανό και τρίτο κόμμα στις δημοσκοπήσεις. Κι ο λόγος είναι απλός: παραμένει η βασική αιτία που το θέριεψε. Ότι δηλαδή μας κυβερνούν ακόμα εκείνοι που κατέστρεψαν τη χώρα.
Το «δικέφαλο» στηρίζεται, για να παρατείνει τη ζωή του, όχι μόνο στην ανερμάτιστη και ανίκανη αντιπολίτευση, αλλά και στην αδυναμία των πραγματικά παραγωγικών ανθρώπων και της μεσαίας τάξης να οργανωθούν κατάλληλα και να αντιδράσουν πολιτικά. Στηρίζεται επίσης στην προθυμία με την οποία διάφορες προσωπικότητες του μεσαίου χώρου προσφέρουν το όνομά τους ως προπέτασμα καπνού για να διευκολύνουν την παράταση ζωής του «δικέφαλου». Είτε από έλλειψη βούλησης να ρισκάρουν για κάτι πραγματικά διαφορετικό και προοδευτικό, είτε από επιθυμία να απολαύσουν ολίγη δημοσιότητα.
Τελικά όμως, όσο κανείς περιμένει κάτι άλλο αποδεκτό και διαφορετικό να δημιουργηθεί και να αποκτήσει δυναμική για να απαλλαγεί από το «δικέφαλο», τόσο στην πράξη παρατείνει αυτόν τον εφιάλτη. Γιατί το «δικέφαλο», ελέγχοντας ασφυκτικά τα χρεοκοπημένα ΜΜΕ και χρησιμοποιώντας κάθε μέσο που του δίνει η κατοχή της εξουσίας, έχει ως στόχο του να μην αφήσει τίποτε ουσιαστικά καινούργιο να υπάρξει, το οποίο να μην ελέγχει απόλυτα και ασφυκτικά. Που να μην αποτελεί δηλαδή μια μετάλλαξή του. Συνεπώς η αντιμετώπισή του μπορεί να γίνει με μια μόνο στρατηγική. Πρέπει να χτυπηθεί τόσο σκληρά ώστε να αναγκαστεί να υποχωρήσει. Να τραβήξει τα νύχια του από την απόλυτη νομή της εξουσίας και να επιτρέψει στην πολιτική και οικονομική ζωή να προχωρήσει. Η αγορά στη συνέχεια θα καθορίσει ποια ΜΜΕ θα επιβιώσουν και θα αναπτυχθούν και ο ελληνικός λαός ποιες πολιτικές δυνάμεις θα αναλάβουν τις τύχες του.
Το «δικέφαλο» διαλύει το λεγόμενο κοινωνικό συμβόλαιο μέσω των εξωφρενικών και παρανοϊκών φόρων. Το «δικέφαλο» κήρυξε πόλεμο σε ολόκληρη την κοινωνία. Κι αν δεν ήταν τόσο ανίκανοι και διεφθαρμένοι θα μπορούσε και να τον κερδίσουν αυτόν τον πόλεμο, έχοντας απέναντί τους τόσο κατακερματισμένα πλήθη. Σε ποιους όμως απευθυνόμαστε απ’ αυτή τη θέση; Σε ποιους ελπίζουμε; Ο μεγάλος σκηνοθέτης Αντρέι Βάιντα είπε σχετικά πρόσφατα, αναφερόμενος βέβαια στους συμπατριώτες του: «απευθύνομαι μόνο σε εκείνους τους νέους που ενδιαφέρονται να είναι η χώρα μας συγκροτημένη κοινωνία και όχι τυχάρπαστο πλήθος».
— The Athens Review of Books
InfoGnomon
Ποια είναι άραγε η σκοπιμότητα, στο να παίρνει το κράτος βίαια τα χρήματα από εκείνους που δεν έχουν, για να τα δώσει σε εκείνους που δεν τα δικαιούνται;
Ακόμη χειρότερα, ποια η σκοπιμότητα στο να τα παίρνει από 4.000.000 ΄Ελληνες που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, για να τα δώσει σε εκείνους που δεν τα χρειάζονται;
Βασικά ερωτήματα, που πρέπει να απαντήσει όποιος νομίζει ότι ο επαπειλούμενος Φόρος Κατοχής ακινήτου καθώς και οι κατασχέσεις και οι φυλακίσεις οφειλετών που αδυνατούν να πληρώσουν τους δυσβάσταχτους φόρους και τις παράλογες εισφορές του ΟΑΕΕ, είναι αναπόφευκτα.
Δεν είναι!
Μάθαμε προχτές, σε άρθρο φιλοκυβερνητικής εφημερίδας, ότι τρανός βουλευτής της συμπολίτευσης, που έχει διατελέσει υπουργός και δήμαρχος, έφυγε μόλις άκουσε από τον κ. Στουρνάρα ότι ο μόνος τρόπος να αποφευχθεί η εξοντωτική φορολόγηση των ακινήτων άνεργων και εξαθλιωμένων, είναι να προταθούν ισοδύναμα μέτρα μείωσης του κράτους.
Και έφυγε... Ξεκάθαρα εκείνος εκπροσωπεί μόνο τα συμφέροντα των δημοσίων υπαλλήλων που αρνούνται να εφαρμόσουν το ενιαίο μισθολόγιο (Παίρνουν ακόμη και τώρα 15 μισθούς).
Κάποιοι βουλευτές νομίζουν ότι έχουν να κάνουν με χαχόλους. Τα καθρεφτάκια και οι χάντρες δεν λειτουργούν πια. Δυστυχώς γι’ αυτούς πρέπει να δουλέψουν για το Λαό. Για το Λαό, όχι τους κολλητούς τους. Αλλιώς θα πάνε σπίτι τους. Θα γνωρίσουν τις 50 αποχρώσεις του... μαύρου.
Ας δούμε λίγο τον πίνακα που είχε δημοσιεύσει o Κώστας Στούπας (Γιατί δεν βγαίνουν τα νούμερα...) μετά από ανάλυση της τελευταίας έκθεσης του συστήματος ΗΛΙΟΣ:
- Οι συνταξιούχοι κάτω των 55 ετών είναι 222.389
- Το μηνιαίο κόστος συντάξεων αυτών είναι €174.599.821
- Eτησίως κοστίζουν συνολικά €2.095.197.852 (€2,1 δισ.) δηλαδή ακριβώς όσο η διαφορά από τον κανονικό φόρο ακινήτων του 2007 (€750 εκατομμύρια) με το Νέο Φόρο Κατοχής που ετοιμάζουν για το 2014 (€2.850.000.000).
Ο Φόρος Κατοχής δεν θα επιβληθεί για να σωθεί η Ελλάδα, αλλά ώστε να συνεχίζουν άνθρωποι κάτω των 55 ετών (με εξαίρεση τους αληθινούς αναπήρους που η κοινωνία οφείλει να προστατεύει) να πληρώνονται “επιδόματα γήρατος” που επιμένουμε να ονομάζουμε “συντάξεις”, τα οποία τους αναδιανέμονται από το αίμα και τις σάρκες του Ελληνικού Λαού.
Οι επιλογές των κυβερνητικών βουλευτών είναι ξεκάθαρες: θα ξεκληρίσουν τη μεσαία τάξη, ή θα ξεβολέψουν λίγο 200.000 προνομιούχους τους, που πληρώνουμε για να κάθονται;
Πέραν αυτού, το όλο ζήτημα των συντάξεων στην Ελλάδα είναι φαιδρό. Δεν είναι συντάξεις, επιδόματα γήρατος είναι, και οι εισφορές που σήμερα πληρώνουν όσοι έχουν ακόμη την τύχη να εργάζονται, δεν κεφαλαιοποιούνται κάπου, άρα είναι στην πραγματικότητα φόρος εργασίας!
Κακώς κάκιστα, όμως δυστυχώς τα ασφαλιστικά ταμεία δεν έχουν κεφάλαια. Αυτό μεταφράζεται στο ότι οι συντάξεις που πληρώνονται είναι προϊόν αναδιανομής εισοδημάτων, και όχι αποδόσεις κεφαλαίων: παίρνει το κράτος τις εισφορές από τα κοριτσάκια των €511 το μήνα, τις μαζεύει όλες μαζί, προσθέτει και άλλα τόσα από τα ΦΠΑ των τυρόπιτων των ανέργων και τις φυλακίσεις όσων αδυνατούν να πληρώσουν, και τα δίνει ως συντάξεις των €921.
Φυσικά, εκείνοι που λαμβάνουν τις συντάξεις / επιδόματα γήρατος σήμερα, έβαλαν ίσως τις δικές τους εισφορές στο σύστημα, οι οποίες πλήρωσαν τις συντάξεις / επιδόματα γήρατος των προηγούμενων και αρκετές καθόλου απίθανο να λεηλατήθηκαν από τις ηγεσίες των ταμείων και τέλος ακρωτηριάστηκαν από το PSI.
Όχι και τόσο πολλές εισφορές βέβαια, καθώς παλαιότερα με μισθό 80.000-100.000 δραχμές, οι εισφορές ήσαν 20.000 δραχμές, ή σημερινά €60 μαζί με το κόστος των καλύψεων υγείας. Όσα έβαλε στο σύστημα δηλαδή ένας σημερινός συνταξιούχος στο σύνολο του εργάσιμου βίου του, μεσοσταθμικά τα παίρνει πίσω κάθε 2,5 χρόνια. Δεν παίρνει δηλαδή κάτι ανάλογο με εκείνα που έβαλε στο σύστημα, αλλά όσα αποφασίζει η κυβέρνηση να του δίδει. Ως να έπαιρνε κάποιο επίδομα, δηλαδή!
Αν ζήσει, ζωή να’χει, άλλα 25 χρόνια μετά τη συνταξιοδότησή του (ή 40 αν βγήκε στα 45), θα πάρει πίσω από την κοινωνία 10-25 φορές τα χρήματα που ίσως έβαλε στο σύστημα. Οι αποδόσεις αυτές ξεπερνούν και εκείνες των Ponzi Schemes και των πυραμίδων “επενδυτών” που διώκονται ποινικά στις περισσότερες χώρες.
Για να πληρώνουμε αυτά δανειζόμαστε τόσα χρόνια, και το συνολικό μας χρέος θα ήταν υποπολλαπλάσιο αν αυτά ήσαν εξορθολογισμένα.
Αυτό σίγουρα δεν μπορεί να συνεχιστεί. Ειδικά για εκείνους τους συνταξιούχους που έχουν και σημαντικά άλλα εισοδήματα, συμβαίνει το παράδοξο να εισπράττουν τη σύνταξη των €921 από τις “εισφορές” και τους φόρους των εξαθλιωμένων της μεσαίας τάξηςς, ενώ ήδη έχουν άλλα πρόσθετα εισοδήματα €2.000, €3.000, ή €5.000 το μήνα.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση θα πρέπει να υπολογισθούν όσα ο καθένας έχει καταβάλει στο σύστημα κατά τη διάρκεια της εργασιακής του ζωής, και να τα πάρει πίσω, όχι όμως περισσότερα. Το θέμα που αντιμετωπίζουμε δεν είναι η απόδοση 1:1, αλλά 1:10 ή χειρότερα 1:25 ή και περισσότερο!
Οι συντάξεις των Αγάμων Θυγατέρων εξορθολογίστηκαν, στο άρθρο 1, παρ. Β, υποπαρ. Β5 του Ν. 4093/2012, όπου περικόπτεται ή αναστέλεται η καταβολή των συντάξεων αγάμων θυγατέρων, με τη θέσπιση ανώτατου ορίου σύνταξης (720 ευρώ) καθώς και εισοδηματικών κριτηρίων (8.640 ευρώ ετήσιο συνολικό εισόδημα).
Έτσι ακριβώς πρέπει να γίνει και με όλες τις συντάξεις, καθώς στην πραγματικότητα είναι επιδόματα από την υπόλοιπη κοινωνία, και όπως το επίδομα θέρμανσης δεν το δίνεις σε κάποιον που δεν το έχει ανάγκη, έτσι και το “επίδομα γήρατος” δεν μπορεί να το δίνει η κοινωνία σε 222.389 συμπολίτες μας κάτω της ηλικίας των 55 ετών, ή ακόμη και σε δεκάδες ή και εκατοντάδες χιλιάδες εκ των 2,7 εκατομμυρίων συνταξιούχων που δεν το έχουν ανάγκη.
Κάνοντας αυτό τον εξορθολογισμό, θα μπορούσαν κάλλιστα οι αδύναμοι ηλικιωμένοι να στηριχθούν περισσότερο, και οι άνεργοι να στηρίζονται για περισσότερο από ένα χρόνο, δύο ή και περισσότερα.
Καθώς η αγορά εργασίας παραμένει ζοφερή, μόνο έτσι μπορεί να ελαφρυνθεί η επιχειρηματικότητα για να δημιουργήσει εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας, αντί να απειλείται με κατασχέσεις λογαριασμών και φυλακίσεις, που θα εκτινάξουν την ανεργία καταστρέφοντας ακόμη μερικές εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας από τις λίγες αναπομείνασες.
Δεν είναι δυνατόν, προκειμένου να πληρώνει το κράτος ανθρώπους που είναι σε ηλικία που μπορούν να εργαστούν, ή ακόμη χειρότερα δεν έχουν καν ανάγκη τα ποσά που το κράτος τους αποδίδει, να κόβει από τη σάρκα και να ρουφά το αίμα της μεσαίας τάξης για να τους δίνει αυτές τις άδικες παροχές.
Από αυτή την εκλογίκευση της αναδιανομής εισοδημάτων €27 δισεκατομμυρίων ετησίως ως συντάξεις που στην πραγματικότητα είναι αναδιανομή εισοδήματος ανάμεσα στους Έλληνες, όπως και την πλήρη εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου, μπορεί να δημιουργηθούν ίσως και €8 - €10 δισεκατομμύρια ισοδύναμων οικονομιών, ώστε να ελαφρύνουν οι οθωμανικοί πλέον φόροι που ήδη αποδεκάτισαν τη μεσαία τάξη, και ίσως ακόμη και για να γίνει δικαιότερη κοινωνική πολιτική, για τη στήριξη των πραγματικά αδύνατων της κοινωνίας.
Το παρόν καθεστώς ευνοεί τους έχοντες εις βάρος των αδυνάτων. Η τρόικα δεν έχει λόγο σε αυτό. Οι αποφάσεις είναι επιλογές των κυβερνώντων μας, και καμία τρόικα δεν θα τους αρνηθεί αναπροσαρμογές με ισοδύναμο αποτέλεσμα.
Οι κυβερνώντες έχουν το μαχαίρι και το πεπόνι, και σε εκείνους θα καταλογιστεί η καταβαράθρωση της χώρας και ο εθνικός διχασμός, ή η επιστροφή στην κανονικότητα.
Πλην του εθνικού διχασμού που αυτό οδηγεί, κινδυνεύει να οδηγήσει τη χώρα σε εθνική τραγωδία, που θα ξηλώσει συθέμελα ότι απέμεινε από το προηγούμενο πολιτικό σύστημα, που άλλωστε δείχνει να είναι και το μόνο που ενδιαφέρει τους σημερινούς βουλευτές, μέχρις αποδείξεως τουναντίου.
Ακολουθήσε τον Άγη Βερούτη στο twitter:@Agissilaos
[email protected]
Πηγή:www.capital.gr
Κήρυξαν πόλεμο σε ολόκληρη την κοινωνία
Στις Ηνωμένες Πολιτείες υπάρχει, μεταξύ άλλων παραδόξων, ένα Τσίρκο Τεράτων, όπου έχει συγκεντρωθεί η μεγαλύτερη συλλογή δικέφαλων πλασμάτων στον πλανήτη. Δικέφαλα φίδια, χελώνες, κοτόπουλα, σαύρες, αγελάδες και πολλά ακόμα, που τα παρακολουθούν με περιέργεια οι λάτρεις του παράδοξου. Δυστυχώς το ημεδαπό δικέφαλο παράδοξο, όχι απλώς κυκλοφορεί ελεύθερο αλλά και επιβάλλει τις δικές του τερατώδεις εκδοχές της πραγματικότητας στη ζωή της χώρας την οποία κατέστρεψε.
Αναφερόμαστε στο δικέφαλο μόρφωμα που κυβερνά. Όχι στα δύο κόμματα και τους δύο επικεφαλής τους, αν και έχουν στο ενεργητικό τους πράξεις αποτρόπαιες που ρήμαξαν τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων, όσο τη δικέφαλη υφή της σημερινής εξουσίας, που συνδυάζει τα χρεοκοπημένα αυτά τέως «μεγάλα» κόμματα με την χρεοκοπημένη διαπλοκή σε ένα σύνολο τόσο ενιαίο και αδιαίρετο ώστε να λειτουργεί στην πράξη σαν ένα σώμα με δύο κεφάλια.
Στη φύση τα πλάσματα αυτά σπανίως επιβιώνουν για να φτάσουν στην ενηλικίωση και η ζωή τους είναι μίζερη και δυστυχισμένη. Στην περίπτωση του δικού μας «δικέφαλου», αυτοί που δεν επιβιώνουν είναι τα θύματα της πολιτικής του, που αντιμετωπίζουν μια λαίλαπα εξοντωτικής φορολογίας η οποία σκορπά στο πέρασμά της τη μιζέρια και τη δυστυχία. Φορολογία που χρησιμοποιείται για να συνεχίσει να σιτίζεται στο πρυτανείο ο σκληρός πυρήνας των υποστηρικτών του σημερινού καθεστώτος. Οι χρεοκοπημένοι της διαπλοκής (που πάντα παίρνουν τη μερίδα του λέοντος) και όσοι ιδιοτελώς πιστοί έχουν απομείνει στους κομματικούς στρατούς, που ευτυχώς όλο και λιγοστεύουν.
Η νέα απόπειρα φορολογίας στα ακίνητα είναι χαρακτηριστική του πολέμου που έχει εξαπολύσει το παγκοσμίως αξιοθέατο αυτό καθεστώς κατά της (τέως) μεσαίας τάξης, του πάλαι ποτέ «κορμού του έθνους». Καλούνται οι φορολογούμενοι να πληρώσουν με βάση αντικειμενικές αξίες που ενώ είναι πολύ μεγαλύτερες από εκείνες της αγοράς δεν αλλάζουν, παρά το γεγονός ότι η αναπροσαρμογή τους επιβάλλεται ρητώς από τον νόμο το αργότερο ανά διετία (παρ. 18 του άρθρου 14 του Ν.1882/1990) και παρά το γεγονός ότι η προσαρμογή τους είναι υποτίθεται μνημονιακό προαπαιτούμενο (νά που έχουμε και μια Τρόικα που δεν μας αξίζει). Καλούνται οι φορολογούμενοι να πληρώσουν εξωφρενικά ποσά για ακίνητα κλειστά, ξενοίκιαστα ή ημιτελή, ανεκμετάλλευτα γενικώς, και οικόπεδα ή αγροτεμάχια ανενεργά, οικονομικώς νεκρά, που δεν τους αποδίδουν κανένα απολύτως εισόδημα. Μεγάλα στρώματα του πληθυσμού δεν είναι πλέον σε θέση να αποπληρώσουν τους εξοντωτικούς φόρους και –υπό την απειλή της επιβολής από μέρους του Δημοσίου αναγκαστικής εκτέλεσης στην περιουσία τους αλλά και υπό την απειλή της ποινικής τους δίωξης– βρίσκονται σε πλήρη απόγνωση. Οι λιγότεροι, ας πούμε οι… «τυχεροί», θα οδηγηθούν στην εκποίηση της περιουσίας τους σε τιμές κατοχικές. Το χειρότερο είναι ότι οι περισσότεροι απελπισμένοι ιδιοκτήτες δεν βρίσκουν καν αγοραστές. Τα ίδια ισχύουν για τις επιχειρήσεις που είχαν την ατυχία να δανειστούν παρέχοντας ως εμπράγματη ασφάλεια ακίνητά τους. Με την κατάρρευση των τιμών καλούνται από τις τράπεζες, υπό την απειλή της καταγγελίας του δανείου τους ή –στην καλύτερη περίπτωση– της δραστικής αύξησης του κόστους του δανεισμού τους, να καλύψουν τη διαφορά της απομείωσης της αξίας του εξασφαλιστικού στοιχείου με μετρητά (που δεν υπάρχουν) ή με άλλα ακίνητα της επιχείρησης ή των μετόχων της, εάν φυσικά υπάρχουν και επαρκούν. Αλλά το «δικέφαλο» φέρεται σαν να είναι φυσιολογικός ο μαυραγοριτισμός – εμμονή στις παραδόσεις «μας».
Καλούνται επίσης εκατοντάδες χιλιάδες ελεύθεροι επαγγελματίες, αυτοαπασχολούμενοι και βιοτέχνες να πληρώνουν εισφορές στον ΟΑΕΕ και τέλη επιτηδεύματος ενώ δεν έχουν πια εισόδημα. Και όσοι δεν μπορούν να πληρώσουν απειλούνται με διοικητικά πρόστιμα, αναγκαστική εκτέλεση, ποινικές διώξεις και πλειστηριασμούς της περιουσίας τους. Γιατί; Διότι δεν έχουν να καταβάλλουν ώστε να αποταμιεύουν εισφορές σε ένα εντελώς αναξιόπιστο και χρεοκοπημένο κράτος, που υποτίθεται ότι θα τις επιστρέψει κάποτε πίσω ως σύνταξη. Το πιο εξωφρενικό μάλιστα είναι ότι την ίδια ώρα που ο ΟΑΕΕ διακόπτει με ανάλγητο τρόπο την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των ίδιων και των οικογενειών τους, τους χρεώνει για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στην οποία δεν έχουν καμία πρόσβαση και τους επιβάλλει και πρόστιμο από πάνω!
Σ’ αυτά προσθέστε τη φορολογική μανία των δεκάδων χιλιάδων τελών επιτηδεύματος σε νεκρούς και σε από δεκαετίες ανενεργές επιχειρήσεις, για να έχετε μια γεύση μόνο του φορολογικού πολέμου που έχει εξαπολύσει το «δικέφαλο» έναντι σύμπασας της υπόλοιπης κοινωνίας. Για να έχετε μερικά μόνο από τα πολλά παραδείγματα ασυνάρτητης και εξωπραγματικής φορολόγησης στην οποία επιδίδεται το «δικέφαλο».
Πού πηγαίνουν όμως τα χρήματα αυτά; Εκεί βρίσκεται όλη η ουσία αυτής της τερατώδους δικέφαλης, αλλά ουσιαστικά ανεγκέφαλης πολιτικής.
Οι παρανοϊκοί αυτοί φόροι, το προϊόν δηλαδή της μεγαλύτερης ληστείας στην ιστορία αυτού του κράτους, πηγαίνουν για να χρηματοδοτήσει η κυβέρνηση «του δικέφαλου» 8.000 νέες προσλήψεις μονίμων υπαλλήλων το 2014.
Πηγαίνουν για να χρηματοδοτήσει 50.000 προεκλογικά stage στους Δήμους και το Δημόσιο.
Πηγαίνουν για να διατηρήσουν στη ζωή τρεις (3), παρακαλώ, «πολεμικές» βιομηχανίες. Πηγαίνουν για να καταβάλλονται 2 δισ. ετησίως σε υγιέστατους συνταξιούχους ηλικίας κάτω των 55 ετών.
Πηγαίνουν για πληρωθούν 500 εκατ. ευρώ εφάπαξ, από την αρχή του χρόνου, σε προνομιούχους που ποτέ δεν πλήρωσαν αντίστοιχες εισφορές.
Πηγαίνουν για να πληρωθούν από τους Έλληνες φορολογούμενους, και φέτος όπως κάθε χρόνο, 900 εκατ. ευρώ στα ρετιρέ των ασφαλιστικών ταμείων και καλούς «πελάτες» του «δικέφαλου» ΟΑΠ ΔΕΗ και ΤΑΠ ΟΤΕ.
Πηγαίνουν για να συνεχίζουν οι λογής επίορκοι στις εφορίες, στις πολεοδομίες και στο υπόλοιπο αμαρτωλό κράτος τους όχι μόνο να βγάζουν λεφτά από τα λαδώματα αλλά να μισθοδοτούνται κι από το Δημόσιο για τον «κόπο» τους.
Και θα χρησιμοποιηθούν βέβαια –μέσω της ανακεφαλαιοποίησης– για να πληρωθούν τα δανεικά κι αγύριστα 270 εκατ. χρέη των κομμάτων και τα ακόμη περισσότερα δανεικά κι αγύριστα χρέη της διαπλοκής, που συνεχίζουν να αυξάνονται.
Ουδέν κακόν όμως αμιγές καλού, θα πουν κάποιοι αναγνώστες: Το «δικέφαλο» θα μας σώσει τουλάχιστον από τον φασισμό και τον ναζισμό. Ακόμη όμως κι αν παραβλέψουμε ότι τα δικά του ανομήματα έθρεψαν κι αυγάτισαν το φίδι, ακόμη κι αν παραβλέψουμε ότι δικά του ΜΜΕ-εξαρτήματα έδωσαν βήμα, χώρο και χρόνο για να αποκτήσει το φίδι αναγνωρισιμότητα και δημοφιλία, ακόμη κι αν παραβλέψουμε ότι το άφησαν ενάμιση χρόνο να θεριεύει, να προκαλεί και να παρανομεί ανοιχτά –γιατί όπως ομολόγησαν ξεδιάντροπα δεν είχαν την πολιτική βούληση να κάνουν κάτι (δήλωση της μιας κεφαλής: το νομικό οπλοστάσιο ήταν επαρκές, αλλά αυτό που έλειπε ήταν η πολιτική βούληση)– πάλι δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ότι το φίδι παραμένει απειλητικά ζωντανό και τρίτο κόμμα στις δημοσκοπήσεις. Κι ο λόγος είναι απλός: παραμένει η βασική αιτία που το θέριεψε. Ότι δηλαδή μας κυβερνούν ακόμα εκείνοι που κατέστρεψαν τη χώρα.
Το «δικέφαλο» στηρίζεται, για να παρατείνει τη ζωή του, όχι μόνο στην ανερμάτιστη και ανίκανη αντιπολίτευση, αλλά και στην αδυναμία των πραγματικά παραγωγικών ανθρώπων και της μεσαίας τάξης να οργανωθούν κατάλληλα και να αντιδράσουν πολιτικά. Στηρίζεται επίσης στην προθυμία με την οποία διάφορες προσωπικότητες του μεσαίου χώρου προσφέρουν το όνομά τους ως προπέτασμα καπνού για να διευκολύνουν την παράταση ζωής του «δικέφαλου». Είτε από έλλειψη βούλησης να ρισκάρουν για κάτι πραγματικά διαφορετικό και προοδευτικό, είτε από επιθυμία να απολαύσουν ολίγη δημοσιότητα.
Τελικά όμως, όσο κανείς περιμένει κάτι άλλο αποδεκτό και διαφορετικό να δημιουργηθεί και να αποκτήσει δυναμική για να απαλλαγεί από το «δικέφαλο», τόσο στην πράξη παρατείνει αυτόν τον εφιάλτη. Γιατί το «δικέφαλο», ελέγχοντας ασφυκτικά τα χρεοκοπημένα ΜΜΕ και χρησιμοποιώντας κάθε μέσο που του δίνει η κατοχή της εξουσίας, έχει ως στόχο του να μην αφήσει τίποτε ουσιαστικά καινούργιο να υπάρξει, το οποίο να μην ελέγχει απόλυτα και ασφυκτικά. Που να μην αποτελεί δηλαδή μια μετάλλαξή του. Συνεπώς η αντιμετώπισή του μπορεί να γίνει με μια μόνο στρατηγική. Πρέπει να χτυπηθεί τόσο σκληρά ώστε να αναγκαστεί να υποχωρήσει. Να τραβήξει τα νύχια του από την απόλυτη νομή της εξουσίας και να επιτρέψει στην πολιτική και οικονομική ζωή να προχωρήσει. Η αγορά στη συνέχεια θα καθορίσει ποια ΜΜΕ θα επιβιώσουν και θα αναπτυχθούν και ο ελληνικός λαός ποιες πολιτικές δυνάμεις θα αναλάβουν τις τύχες του.
Το «δικέφαλο» διαλύει το λεγόμενο κοινωνικό συμβόλαιο μέσω των εξωφρενικών και παρανοϊκών φόρων. Το «δικέφαλο» κήρυξε πόλεμο σε ολόκληρη την κοινωνία. Κι αν δεν ήταν τόσο ανίκανοι και διεφθαρμένοι θα μπορούσε και να τον κερδίσουν αυτόν τον πόλεμο, έχοντας απέναντί τους τόσο κατακερματισμένα πλήθη. Σε ποιους όμως απευθυνόμαστε απ’ αυτή τη θέση; Σε ποιους ελπίζουμε; Ο μεγάλος σκηνοθέτης Αντρέι Βάιντα είπε σχετικά πρόσφατα, αναφερόμενος βέβαια στους συμπατριώτες του: «απευθύνομαι μόνο σε εκείνους τους νέους που ενδιαφέρονται να είναι η χώρα μας συγκροτημένη κοινωνία και όχι τυχάρπαστο πλήθος».
— The Athens Review of Books
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πέντε πολύ λιπαρά τρόφιμα που όχι μόνο δεν παχαίνουν αλλά... αδυνατίζουν
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
