2013-11-09 00:41:35
Γράφει ο Γιάννης Παπαϊωάννου
Είμαστε πράγματι αυτό που νομίζουμε ή μέσα από τα μάτια των άλλων θα πρέπει να εντοπίσουμε μια νέα εικόνα για τον εαυτό μας;
Σε πολλές περιπτώσεις τα τελευταία τρία χρόνια είδαμε να αποτυγχάνει η δημοκρατία ως πολίτευμα καθώς ο κυβερνήτης, δεν ελέγχονταν από τον κυβερνώμενο, κάτι που είναι η βασική αρχή της δημοκρατίας.
Είδαμε ότι όλες οι αποφάσεις εκθεμελίωσης του κράτους μας πάρθηκαν για την σταθερότητα:
Του ευρώ
Της ντόπιας διαπλοκής που έτρωγε από την γερμανική Διαπλοκή (Ζίμενς) και καλύφθηκε από αυτήν και την Γερμανική δικαιοσύνη
Για την σταθερότητα του ντόπιου τραπεζικού συστήματος για όσο το χρειάζονται.
Για την αναπαραγωγή της εγχώριας ελίτ που πλασάρεται πως διασφαλίζει τις παραπάνω των σχέσεις εξουσίας.
Σε πολλές περιπτώσεις βλέποντας αποσπασματικά όλα τα παραπάνω θεωρήσαμε πως η χώρα μας έχει αλωθεί από ξένους μέσα από κάποια συνωμοσία η προδοσία.
Όμως εδώ δεν έχουμε έναν ξενόφερτο ηγέτη και ένα συγκεντρωτικό πολίτευμα που είναι μακριά από κάθε κριτική. Δεν είμαστε τυπικό προτεκτοράτο με ξενόφερτη ηγεσία. Στην περίπτωση μας έχουμε ένα πρωτοεμφανιζόμενο πολίτευμα όπου ο πολίτης ελέγχει μόνο τον εγχώριο “πλασιέ” των αποφάσεων της πραγματικής εξουσίας που είναι έκτος της χώρας. Αυτη η εξουσία εμφανισιακά είναι η τρόικα η οποία φέρεται να χτυπά το χέρι στο τραπέζι υπουργων για να λάβουν τις δικές της αποφάσεις.
Όμως η τρόικα είναι η Ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα η ευρωπαϊκή ένωση και το ΔΝΤ, -και για να είμαστε πιο ακριβής σε ότι λέμε- η τρόικα είναι η Γερμανία που ελέγχει τα 2/3 (την ΕΚΤ και την ΕΕ) και είναι και η ΗΠΑ που ελέγχουν το 1/3 δηλαδη ΔΝΤ. Κι αυτός είναι ο συσχετισμός δυνάμεων στο ελληνικό πρόβλημα.
Στην πραγματικότητα για να έχουμε μια πλήρη εικόνα θα πρέπει να δούμε δυο ζώνες επιρροής που επικαλύπτουν η μια την άλλη.
Θα πρέπει να δούμε το ευρώ σαν ζώνη επιρροής της Γερμανίας στην Ευρώπη. Μια ζώνη η οποία ήρθε και έκατσε κάπως άκομψα πάνω την προϋπάρχουσα ζώνη επιρροής των ΗΠΑ.
Ιστορικά η Ελλάδα κινήθηκε για πολλά χρόνια μετά τον πόλεμο της ανεξαρτησίας της ανάμεσα στις μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις. Πορευόμενη ποτέ με τον ένα και ποτέ με τον άλλων, θα βρεθεί πολλές φορές στις ζώνη επιρροής αμφότερων μέχρι που ο Β Παγκόσμια πόλεμος έβαλε τις ΗΠΑ στο προσκήνιο και ο ψυχρός πόλεμος θα μπάσει την Ελλάδα στην ζώνη επιρροή των ΗΠΑ.
Όμως ο Ψυχρός πόλεμος τέλειωσε. Ταυτόχρονα είμαστε σε μια περιοχή που αμφότεροι οι δυο παίκτες έχουν αποδεχτεί και κάποια περιορισμένης έκτασης ρώσικα συμφέροντα. Και αυτό είναι όλο Μάλιστα στο Σκοπιανό είδαμε και μια πολύ ενδιαφέρουσα προσπάθεια να παραδώσει η Γερμανία στις ΗΠΑ λυμένο το θέμα του ονόματος. Έρχεται εν οψη της συζητήσης για το ελληνικό χρέος και αντιστρέφοντας πλήρως την καλλιεργηθείσα προσδοκία για λύση μετά τις γερμανικές εκλογές.
papaioannou-giannis.net
Είμαστε πράγματι αυτό που νομίζουμε ή μέσα από τα μάτια των άλλων θα πρέπει να εντοπίσουμε μια νέα εικόνα για τον εαυτό μας;
Σε πολλές περιπτώσεις τα τελευταία τρία χρόνια είδαμε να αποτυγχάνει η δημοκρατία ως πολίτευμα καθώς ο κυβερνήτης, δεν ελέγχονταν από τον κυβερνώμενο, κάτι που είναι η βασική αρχή της δημοκρατίας.
Είδαμε ότι όλες οι αποφάσεις εκθεμελίωσης του κράτους μας πάρθηκαν για την σταθερότητα:
Του ευρώ
Της ντόπιας διαπλοκής που έτρωγε από την γερμανική Διαπλοκή (Ζίμενς) και καλύφθηκε από αυτήν και την Γερμανική δικαιοσύνη
Για την σταθερότητα του ντόπιου τραπεζικού συστήματος για όσο το χρειάζονται.
Για την αναπαραγωγή της εγχώριας ελίτ που πλασάρεται πως διασφαλίζει τις παραπάνω των σχέσεις εξουσίας.
Σε πολλές περιπτώσεις βλέποντας αποσπασματικά όλα τα παραπάνω θεωρήσαμε πως η χώρα μας έχει αλωθεί από ξένους μέσα από κάποια συνωμοσία η προδοσία.
Όμως εδώ δεν έχουμε έναν ξενόφερτο ηγέτη και ένα συγκεντρωτικό πολίτευμα που είναι μακριά από κάθε κριτική. Δεν είμαστε τυπικό προτεκτοράτο με ξενόφερτη ηγεσία. Στην περίπτωση μας έχουμε ένα πρωτοεμφανιζόμενο πολίτευμα όπου ο πολίτης ελέγχει μόνο τον εγχώριο “πλασιέ” των αποφάσεων της πραγματικής εξουσίας που είναι έκτος της χώρας. Αυτη η εξουσία εμφανισιακά είναι η τρόικα η οποία φέρεται να χτυπά το χέρι στο τραπέζι υπουργων για να λάβουν τις δικές της αποφάσεις.
Όμως η τρόικα είναι η Ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα η ευρωπαϊκή ένωση και το ΔΝΤ, -και για να είμαστε πιο ακριβής σε ότι λέμε- η τρόικα είναι η Γερμανία που ελέγχει τα 2/3 (την ΕΚΤ και την ΕΕ) και είναι και η ΗΠΑ που ελέγχουν το 1/3 δηλαδη ΔΝΤ. Κι αυτός είναι ο συσχετισμός δυνάμεων στο ελληνικό πρόβλημα.
Στην πραγματικότητα για να έχουμε μια πλήρη εικόνα θα πρέπει να δούμε δυο ζώνες επιρροής που επικαλύπτουν η μια την άλλη.
Θα πρέπει να δούμε το ευρώ σαν ζώνη επιρροής της Γερμανίας στην Ευρώπη. Μια ζώνη η οποία ήρθε και έκατσε κάπως άκομψα πάνω την προϋπάρχουσα ζώνη επιρροής των ΗΠΑ.
Ιστορικά η Ελλάδα κινήθηκε για πολλά χρόνια μετά τον πόλεμο της ανεξαρτησίας της ανάμεσα στις μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις. Πορευόμενη ποτέ με τον ένα και ποτέ με τον άλλων, θα βρεθεί πολλές φορές στις ζώνη επιρροής αμφότερων μέχρι που ο Β Παγκόσμια πόλεμος έβαλε τις ΗΠΑ στο προσκήνιο και ο ψυχρός πόλεμος θα μπάσει την Ελλάδα στην ζώνη επιρροή των ΗΠΑ.
Όμως ο Ψυχρός πόλεμος τέλειωσε. Ταυτόχρονα είμαστε σε μια περιοχή που αμφότεροι οι δυο παίκτες έχουν αποδεχτεί και κάποια περιορισμένης έκτασης ρώσικα συμφέροντα. Και αυτό είναι όλο Μάλιστα στο Σκοπιανό είδαμε και μια πολύ ενδιαφέρουσα προσπάθεια να παραδώσει η Γερμανία στις ΗΠΑ λυμένο το θέμα του ονόματος. Έρχεται εν οψη της συζητήσης για το ελληνικό χρέος και αντιστρέφοντας πλήρως την καλλιεργηθείσα προσδοκία για λύση μετά τις γερμανικές εκλογές.
papaioannou-giannis.net
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Συνταγματικό το τέλος επιτηδεύματος
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
